1) Χαιρόμαστε, κύριε Βάγια, που με την έκφραση " ποίηση των μαθηματικών " αναγνωρίζετε πως κάτι πολύ ωραίο μπορεί να χαρακτηριστεί "ποίηση". Στο υποσυνείδητό σας, δηλαδή, ΠΟΙΗΣΗ=ΟΜΟΡΦΙΑ. 2) Χαιρόμαστε, επίσης, που δια του παραδείγματός σας αναγνωρίζετε πως στα μαθηματικά, για να γίνουν ποίηση, πρέπει να προσθέσουμε ωραία χρωματάκια.. 3) Καταλαβαίνουμε την αγωνία σας να μην κρατηθείτε έξω από την τέχνη που μας κρατάει ζωντανους στη ζωή. Μην ανησυχείτε. Η ποίηση έχει μια τεράστια αγκαλιά και σας χωράει όλους. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. ΥΓ. Παρόλα αυτά, τα σχήματά σας τι θέλουν να πουν;; Μου φαίνονται περισσότερο ακατανόητα κι απ' το δυσκολότερο ποίημα! Καλημέρα, καλημέρα.
Στέλλα, καλημέρα! Καλώς ήρθες. Πιστεύω τα τεχνικά προβλήματα, της παράθεσης ενός σχολίου, π.χ, να μας τα λύσει σύντομα ο Αλέξανδρος. ΥΓ. Με την "αντιπαράθεση" ποίησης και θετικών επιστημών, ξέρεις, έτοιμος ήμουν να παραθέσω αναφορές από δουλειές που έχουν γίνει πάνω στο θέμα, αλλά το άφησα για σένα, ως πλέον ειδική..
Τι έγινε, παιδιά; Τώρα που ψάχνουμε με το φανάρι τη συλλογικότητα,τώρα μπαίνουν διαχωριστικά; -η περσινή διημερίδα για την αστρονομία αυτό το πνεύμα της συνεργασίας δεν προωθούσε; άλλα είχα καταλάβει;;;-
Παρόλα αυτά, να ένα ποίμα του Μανόλη Ξεξάκη, μαθηματικού από την Κρήτη:
ΣΧΕΔΟΝ ΜΗΔΕΝ Δεν έχουν κουραστεί αυτοί οι γιγάντιαίοι αριθμοί στο μικρό computer του γραφείου μου;
χτες το ξέχασα ανοιχτό με την τελευταία πράξη στην οθόνη του να λαμπυρίζει.
Από τότε μίλησα με πολλούς, έβγαλα από την ύλη του όλα τα φύλλα των περασμένων ημερών, έγινα άλλος, μικρός, σχεδόν μηδέν μέσα στον ύπνο και όμως αυτοί οι τερατώδεις αριθμοί με περίμεναν σήμερα το πρωί για να μου πουν πως ζουν ξανά και πάντοτε στο μέλλον.
Χα! Από το παραπάνω αμφιλεγόμενο και συζητήσιμο ποίημα κρατάω την έκφραση... ".. τερατώδεις αριθμοί.."!! Εντάξει, εντάξει, ας σοβαρευτούμε, έχετε δίκιο. Άλλωστε κι αυτός ο τόσο γόνιμος διάλογος ενός είδους συλλογικότητα εκφράζει, ο δύσμοιρος! Καλό βράδυ σε όλους.
Προς Θεού τα υπονοούμενα είναι πείραγμα για τον Νιόνιο που έχουμε φιλικές «κοντρίτσες».Όχι μόνο δεν μπαίνουν διαχωριστικά αλλά φέτος θα κάνουμε και άλλο αφιέρωμα σε ποιητή (τον Γκάτσο)άν το υιοθετήσουν οι καθύλην αρμόδιοι συνάδελφοι.Εδώ είμαστε παιδιά...
Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)
1) Χαιρόμαστε, κύριε Βάγια, που με την έκφραση " ποίηση των μαθηματικών " αναγνωρίζετε πως κάτι πολύ ωραίο μπορεί να χαρακτηριστεί "ποίηση". Στο υποσυνείδητό σας, δηλαδή, ΠΟΙΗΣΗ=ΟΜΟΡΦΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Χαιρόμαστε, επίσης, που δια του παραδείγματός σας αναγνωρίζετε πως στα μαθηματικά, για να γίνουν ποίηση, πρέπει να προσθέσουμε ωραία χρωματάκια..
3) Καταλαβαίνουμε την αγωνία σας να μην κρατηθείτε έξω από την τέχνη που μας κρατάει ζωντανους στη ζωή. Μην ανησυχείτε. Η ποίηση έχει μια τεράστια αγκαλιά και σας χωράει όλους. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.
ΥΓ. Παρόλα αυτά, τα σχήματά σας τι θέλουν να πουν;; Μου φαίνονται περισσότερο ακατανόητα κι απ' το δυσκολότερο ποίημα!
Καλημέρα, καλημέρα.
Η ανάγκη να ανακαλύπτεις την ποίηση, είναι από μόνη της συγκλονιστική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλλα Χριστοπούλου
Στέλλα, καλημέρα! Καλώς ήρθες. Πιστεύω τα τεχνικά προβλήματα, της παράθεσης ενός σχολίου, π.χ, να μας τα λύσει σύντομα ο Αλέξανδρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Με την "αντιπαράθεση" ποίησης και θετικών επιστημών, ξέρεις, έτοιμος ήμουν να παραθέσω αναφορές από δουλειές που έχουν γίνει πάνω στο θέμα, αλλά το άφησα για σένα, ως πλέον ειδική..
Στέλλα μην σε παρασύρει ο Ζακυνθινός είναι αλεπού.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έγινε, παιδιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που ψάχνουμε με το φανάρι τη συλλογικότητα,τώρα μπαίνουν διαχωριστικά;
-η περσινή διημερίδα για την αστρονομία αυτό το πνεύμα της συνεργασίας δεν προωθούσε; άλλα είχα καταλάβει;;;-
Παρόλα αυτά, να ένα ποίμα του Μανόλη Ξεξάκη, μαθηματικού από την Κρήτη:
ΣΧΕΔΟΝ ΜΗΔΕΝ
Δεν έχουν κουραστεί
αυτοί οι γιγάντιαίοι αριθμοί
στο μικρό computer του γραφείου μου;
χτες το ξέχασα ανοιχτό
με την τελευταία πράξη στην οθόνη του να λαμπυρίζει.
Από τότε μίλησα με πολλούς,
έβγαλα από την ύλη του
όλα τα φύλλα των περασμένων
ημερών, έγινα άλλος, μικρός,
σχεδόν μηδέν μέσα στον ύπνο και όμως
αυτοί οι τερατώδεις αριθμοί
με περίμεναν σήμερα το πρωί
για να μου πουν πως ζουν ξανά
και πάντοτε στο μέλλον.
Ε.Τζέτζου
Τι να κάνουμε με τους δαίμονες!
ΑπάντησηΔιαγραφήαντικαταστήστε, σας παρακαλώ, στο προηγούμενο σχόλιό μου το -ανύπαρκτο- "ποίμα" με το -υπαρκτό και ευαίσθητο- "ποίημα"
Ε.Τζέτζου
Χα! Από το παραπάνω αμφιλεγόμενο και συζητήσιμο ποίημα κρατάω την έκφραση... ".. τερατώδεις αριθμοί.."!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, εντάξει, ας σοβαρευτούμε, έχετε δίκιο. Άλλωστε κι αυτός ο τόσο γόνιμος διάλογος ενός είδους συλλογικότητα εκφράζει, ο δύσμοιρος! Καλό βράδυ σε όλους.
Προς Θεού τα υπονοούμενα είναι πείραγμα για τον Νιόνιο που έχουμε φιλικές «κοντρίτσες».Όχι μόνο δεν μπαίνουν διαχωριστικά αλλά φέτος θα κάνουμε και άλλο αφιέρωμα σε ποιητή (τον Γκάτσο)άν το υιοθετήσουν οι καθύλην αρμόδιοι συνάδελφοι.Εδώ είμαστε παιδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή