Προσκύνημα στη πολύπαθη Κερύνεια
Στις 20 του Γενάρη 2008 επισκέφθηκα τη Κερύνεια στα κατεχόμενα στη μαρτυρική Κύπρο.Όποτε πηγαίνω στη Κύπρο και ανηφορίζω από Λάρνακα σε Λευκωσία με πιάνει ένας κόμπος στο λαιμό αντικρύζοντας στον Πενταδάκτυλο τη τούρκικη σημαία, «φυτεμένη»πέτρα-πέτρα σαν κακόγουστο ψηφιδωτό.Οι θύμισες πολλές και εφιαλτικές,που όταν επιστρατευμένος το 1974 στο στρατόπαιδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκηκαι εξ αιτίας της εισβολής στη Κύπρο είχα ανάμεικτα αισθήματα οργής και απογοήτευσης για αυτό το έγκλημα. Ας όψονται οι ένοχοι και ας προσευχηθούμε όλοι να βρεί την ενότητα της η Κύπρος με όλους τους Κύπριους αδελφωμένους.Πιο πάνω φωτογραφίες από τη Κερύνεια,ο νεαρός που φαίνεται είναι Τούρκος έποικος. Ο Κύριος στην άλλη φωτογραφία με το άσπρο μαλλί είναι συμφοιτητής μου στο Μαθηματικό Αθηνών, συνάντηση μετά 35 χρόνια...πάλι καλά.Στην επάνω δεξιά φωτογραφία είναι το ύψωμα του Αγίου Ιλαρίωνα όπου ως προπύργιο των Τουρκοκυπρίων το 1974 διεδραμάτησε σημαντικό ρόλο στην εισβολή.
Να παρατηρήσω, πάντως, πως η Κερύνεια, όπως άλλωστε και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών νησιών, υποφέρει και από κάτι αντίστοιχο με το "ελληνικό μοντέλο" της τουριστικής αξιοποίησης-μια άλλη κατοχή που μόνοι μας τη βάλαμε πάνω στο κεφάλι μας και που είναι πέρα από κάθε όριο λογικής, σεβασμού του παρελθόντος, των νόμων, της αισθητικής κλπκλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς παίρνουμε κάποτε και τις δικές μας ευθύνες στα σοβαρά, ας ντρεπόμαστε και για αυτές, ας αρχίσουμε να αντιδρούμε, σιγά σιγά και...εναντίον μας.
Καλημέρα, κύριε Βάγια, ευχαριστούμε. ( Ωραία τα λουλουδάκια σας χτες, πού στο καλό τα βρήκατε;! ) :-))
Όπως ακριβώς το είπες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς όψονται οι αίτιοι!