Ανθισμένα δένδρα στο Τόκυο, κάτι σαν υπόκρουση στην ανάρτηση που ακολουθεί...

Σχόλια

  1. ( Λίγο ακόμα θα ιδούμε
    τις αμυγδαλιές ν'ανθίζουν, τα μάρμαρα να λάμπουν ..)
    Μ'αρέσει που η αμυγδαλιά κάνει να κρύψει το τσιμεντένιο μεγαθήριο από πίσω.
    Αυτές τις μέρες, μετά το χιονιά, σα να ξεγελιόμαστε ( και να ξελογιαζόμαστε ..) με την άνοιξη, Στέλλα.
    Α! Και να μην ξεχάσω να σε καλωσορίσω ως συνεργάτιδα! Τη σαμπάνια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στέλλα καλορίζικη στη παρέα του 6ου Λυκείου με αυθεντική ανάρτηση δική σου.Σαν σε όνειρο ευχάριστο μοιάζει η αμυγδαλιά μπροστά από αυτό το γιγάντιο έκτρωμα.Μακάρι να ήταν μόνο η αμυγδαλιά και όχι ο τσιμεντένιος Φραγκεστάιν. Στέλλα μας έκανες να ελπίζουμε,και μη ξεχνάς ότι ο Ζακύνθιος καραδοκεί να απαντά σε ότι γράφουμε..(Γιά σου Νιόνιο ψυχή τσι ψυχής μας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ( Κοίτα να δεις τώρα που γράφω για να σε επαληθεύω! Καραδοκώ, ναι! Αλλά , είπαμε: ελέγχουμε την εξουσία!! Καληνύχτα, ένδοξε Αρκά!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις