Ένας ζωγράφος, μια απαγόρευση και μια πρόταση

Η καλή μας συνάδελφος και φοβερή συνεργάτις του blog, η Στέλλα η Χριστοπούλου, είχε αναρτήσει πρόσφατα ( 28 Φεβρουαρίου ) έναν πίνακα του Sandro Botticelli, που τον είχε σχολιάσει, μάλιστα, λιτά και περιεκτικά. Είχαμε πει ότι ήταν ωραία ιδέα να έχει το blog μας έργα ζωγράφων κι η Στέλλα σκέφτηκε να έχουμε το ζωγράφο του μήνα
Με αφορμή μια μεγάλη έκθεση που γίνεται στη Μαδρίτη, στο μουσείο Reina Sofia, έλεγα να προτείνω για ζωγράφο αυτού του μήνα τον Pablo Picaso. Η υπέροχη ελληνική πραγματικότητα με πρόλαβε: Την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, οι εφημερίδες δημοσίευαν την είδηση πως ο διευθυντής Β΄θμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης κ. Θ. Ταπανίδης απαγόρευσε στους μαθητές να συμμετάσχουν στα εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώνει το Τελλόγλειο Ίδρυμα στο πλαίσιο της έκθεσης "Suite 347" με χαρακτικά έργα του μεγάλου ζωγράφου, μιας έκθεσης που θεωρείται το εικαστικό γεγονός της χρονιάς και την οποία είχε κληθεί να εγκαινιάσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

( ένα από τα χαρακτικά που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση Suite 347 )

Τίποτ' άλλο από τα δυσώδη της νεοελληνικής πραγματικότητας δεν απαγόρεψαν. Ο Μάκης θα συνεχίσει να προβάλλει τη ζούγκλα του, τα "ερωτικά" ( ακόμα και τον έρωτα έχουμε υποβιβάσει ως κοινωνία…) DVD θα εξακολουθήσουν να τρέφουν εσαεί ενηλίκους κι ανηλίκους τηλεθεατές, η καθημερινότητα θα εξακολουθεί να πληγώνει μύριες όσες ευαισθησίες των μαθητών, ΑΛΛΑ όχι και να πάνε στην έκθεση τα παιδιά να δούνε Picaso!! Ποιος τα μαζεύει μετά από το βούρκο της ακολασίας: προβατάκια θα πάνε, μαύροι λύκοι θα επιστρέψουν…
Έτσι, για ελάχιστη παρηγοριά θα πρότεινα στη Στέλλα ο ζωγράφος μας του μήνα να είναι ο Pablo Picaso και, αν συμφωνεί, της παραδίνω τη σκυτάλη.