Ο Ανρί Τουλούζ Λωτρέκ , το Παρίσι και ….. η βιολογία της θετικής κατεύθυνσης!

Ο νεαρός μικρόσωμος Ανρί, με την χαρακτηριστική μορφή, έγινε σύντομα γνωστή φιγούρα της Μονμάρτης- μποεμ συνοικίας του Παρισιού- όπου και έζησε την υπόλοιπη ζωή του. Κουβαλούσε μαζί του πάντα ένα μπλοκ σχεδίου και δημιουργούσε εύκολα φιλίες μe όλους .Ήταν γοητευτικός ,πνευματώδης, παθιασμένος με τη ζωή και παρά το παραμορφωμένο του σώμα οι γυναίκες της νύχτας τον εύρισκαν ελκυστικό και αυτός, από τη μεριά του, επειδή ένιωθε περιθωριοποιημένος ο ίδιος, συμπαθούσε όσους ζούσαν στο περιθώριο .

Στο ατελιέ του που έσφυζε από ζωή σύχναζαν γραφικοί τύποι και άτομα εκκεντρικά τα οποία πρωταγωνιστούσαν στη νυχτερινή ζωή του Παρισιού.
Καταχρήσεις και έντονη ζωή, καταστρέφουν γρήγορα την υγεία του . Γίνεται αλκοολικός , παθαίνει σύφιλη και μετά από σοβαρό ψυχικό κλονισμό κλείνεται σε κλινική αποτοξίνωσης. . . Το τέλος , πρόωρο, φτάνει το 1901 και τον βρίσκει σε ηλικία 36 ετών. Λίγο πριν ξεψυχήσει η μητέρα του, του διαβάζει το τηλεγράφημα ότι έργα του έγιναν δεκτά στο Λούβρο .

Βασική πηγή έμπνευσης του Τουλούζ Λοτρέκ ήταν ο ξένοιαστος και λαμπερός κόσμος του καμπαρέ ,του τσίρκου , των πορνείων,με τους τραγουδιστές τους ηθοποιούς και τις πόρνες .Τους ζωγράφισε με ακρίβεια και αγάπη και πρόβαλε την ανθρώπινη πλευρά ,την ζωντάνια ,τις έγνοιες το κέφι και την φτώχεια τους. Φιλοτέχνησε 37 πίνακες, 275 ακουαρέλες ,369 λιθογραφίες και 5.000 σχέδια. Αποτέλεσε σημαντικό καλλιτέχνη του μετα-ιμπρεσιονισμού ενώ θεωρείται από πολλούς και ο επίσημος εικονογράφος της νυχτερινής ζωής εκείνης της εποχής – της λεγόμενης Μπελ Επόκ (belle epoque) – στα καμπαρέ του Παρισιού.

Σαν συμπέρασμα….
Τα γονίδια , έπαιξαν άσχημα παιχνίδια στο ταλαντούχο αυτό πλάσμα! Αν όμως ήταν ένας φυσιολογικός άνθρωπος, θα έβγαζε το συναίσθημα και την καλλιτεχνική του φλέβα προς τα έξω με αυτό τον τρόπο, που απολαμβάνουμε σήμερα όλοι;

Αφιερωμένο στους αγαπημένους μαθητές που διαγωνίστηκαν στη Βιολογία της θετικής κατεύθυνσης, με την ελπίδα η διαδρομή τους στα μονοπάτια της, να τους κάνει πιο «πλούσιους» σε ευαισθησίες , πιο «ανήσυχους» , πιο ανθρώπινους ….