Η συζήτηση έγινε!
Παρασκευή βράδυ, στο σχολείο, ξανά!
Συγκεντρωνόμαστε για τη συζήτηση που οργανώθηκε –όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση- με τίτλο «Σχέσεις μαθητών- καθηγητών».
Την εισήγηση του Μ.Βούτα , σπουδαστή ψυχολογίας και παλιού μας μαθητή , ακολουθούν ερωτήματα –θέματα που θέτουν οι μαθητές- οργανωτές της συζήτησης :
υπάρχουν καταρχάς προβλήματα στις σχέσεις μαθητών καθηγητών;/ αν ναι, ποιοι παράγοντες θα μπορούσαν να ευθύνονται ;/ η εξωτερική εμφάνιση επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο κρίνουμε τους άλλους -και προφανώς, και τη σχέση μας μαζί τους-;/ μπορούν να υπάρξουν φιλικές σχέσεις ανάμεσα σε μαθητές και καθηγητές και εκτός σχολικού προγράμματος;
Γρήγορα η συζήτηση φουντώνει με καθολική σχεδόν συμμετοχή των παιδιών, γονιών και καθηγητών που βρίσκονται στην αίθουσα , αφού τα ερωτήματα αυτά αποτελούν στην ουσία έναυσμα και για ένα γενικότερο προβληματισμό πάνω στο ρόλο του σχολείου, τη θέση του στην κοινωνία, τη σχέση των μαθητών με το σχολείο και τη γνώση, τη στάση απέναντι στο διαφορετικό, το ρόλο των ΜΜΕ και τις αντιστάσεις μας, τον τρόπο ανάδειξης των προβλημάτων.
Δύο ώρες αργότερα βρισκόμαστε σε πηγαδάκια για τις πρώτες εκτιμήσεις:
Φυσικά θετικές. Και μόνο το γεγονός ότι έγινε συζήτηση με αυτά τα θέματα είναι πολύ σημαντικό. Βρέθηκαν μαζί μαθητές, γονείς και καθηγητές και εφράστηκαν κρίσεις, διαπιστώσεις και απόψεις . Φυσικά, ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η συζήτηση αυτή ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλίας μαθητών.
Ακούγονται σχέδια για επόμενη συνάντηση και μπαίνουν στόχοι για μεγαλύτερη συμμετοχή. Σήμερα, σίγουρα κάποιοι παράγοντες λειτούργησαν ανασταλτικά -Παρασκευή βράδυ, παραμονές εξετάσεων , διπλώματα ξένων γλωσσών κτλ-
Ξεκινάμε! Ο Μιχάλης παρουσιάζει την εισήγησή του
Γιώργος, Κατερίνα, Ορέστης, Έλενα, Θεοφάνης: έτοιμοι για σχολιασμό και κρίσεις.
Θοδωρής: επί της τεχνολογίας. Αγωνιώδης η προσπάθειά του να συλλάβει τη στιγμή.
Ο Ανδρέας υποβάλλει ερωτήσεις και φροντίζει να τηρείται η διαδικασία. Γονείς, μαθητές καθηγητές παρακολουθούν.
Και η Χριστίνα υποβάλλει τις ερωτήσεις της.
Τι μένει;
Η σχέση μαθητών -καθηγητών είναι μια σχέση δυναμική που παλεύεται καθημερινά, και απαιτεί εγρήγορση.
Ποιο είναι το ζητούμενο;
Το σχολείο να αποδείξει ότι μπορεί να αντισταθεί στην -προβαλλόμενη τουλάχιστον- «ευκολία» της εποχής , να εμβαθύνει , να αρθρώσει το διαφορετικό του λόγο και να πείσει.
Το βιντεάκι που ακολουθεί είναι μία από τις τελευταίες σκηνές της ταινίας του Κριστόφ Μπαρατιέ , «Τα παιδιά της χορωδίας» -ο δάσκαλος "απαλλάσσεται των καθηκόντων του" , αλλά έχει κερδίσει προ πολλού τις καρδιές των μαθητών του-.
Η ευτυχισμένη συνάντηση ενός εμπνευσμένου δάσκαλου με τους μαθητές ενός «δύσκολου» σχολείου.
( Μήπως κάποια συνεργάτις θα έπρεπε να κάνει πιο συχνά αναρτήσεις;; )
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα πρώτα να σταθώ στην πρωτοβουλία των παιδιών: έμπνευση, ιδέα, δημιουργία δική τους. Ε, δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισένο.
Η αίσθησή μου χθες, καθώς συζητούσαμε τις σχέσεις καθηγητών και μαθητών και άσχετα με το ποιες θέσεις διατυπώνονταν, ήταν πως είναι κάτι που απασχολεί όλους. Που το ζούμε, το διαμορφώνουμε και μας ενδιαφέρει. Κι αν θεωρήσουμε πως η αδιαφορία στην εποχή μας είναι υπαρκτή και απειλητική στάση, τότε το αρχικό συμπέρασμα που προέκυψε ήταν πως σ'αυτή αντιστεκόμαστε. Μας νοιάζει, υπάρχουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε μαζί και αυτό μας ενδιαφέρει. Παρασκευή βράδυ, καθηγητές-μαθητές μιλούαν για τη σχέση τους. Ακόμα και καβγαδάκι να ήταν - που δεν ήταν -, ήμασταν εκεί και νοιαζόμασταν, ξαναλέω μονότονα κι αυτό είναι υπέροχο.
Λίλα, αποτύπωσες καθαρότατα τα πάντα. Τον προβληματισμό, τις απόψεις, τις στάσεις. Τα συμπλήρωσες δε και με τα "παιδιά της χορωδίας" ιδανικά. Πιστεύω τω φίλω!
Χάνοντας παρα τρίχα την πρωτιά στα σχόλια από τον συνήθη ύποπτο Νιόνιο,δίνω συγχαρητήρια τόσο στα παιδιά όσο και στους παρεβρεθέντες συναδέλφους και γονείς.Είμαι στενοχωρημένος που δεν μπόρεσα να είμαι παρών αλλά είμαι και εγώ «μαθητής» σε πρόγραμμα Β΄επιπέδου επιμόρφωσης στα εκπαιδευτικά λογισμικά στο Ράλλειο του Πειραιά,και το μάθημα ήταν δυστυχώς 7-10 το βράδυ χθες.Όμως με τη νέα χρονιά έγκαιρα θα οργανώσουμε μια νέα συνάντση σαν τη χθεσινή.Συγνώμη αγαπητοί φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'αυτην την συναντηση ακουστηκαν πολλα τα οποια θα πρεπει να βελτιωθουν.....μου αρεσε παρα πολυ αυτη η συναντηση αν και απο την αρχη δεν ειμουν και τοσο συμφωνη...αλλα παραδεχομαι πως εκανα λαθος.....ελπιζω να ξανα πραγματοποιηθει με περισσοτερα ατομα ομως και εκεινα που πρεπει να τα ακουσουν αυτα ομως......
ΑπάντησηΔιαγραφήχριστινα μαντοπουλου
α και κατι που ξεχασα το εργο που ανεβασε η κυρια Τζετζου ειναι φανταστικο!το εχω δει και νομιζω πως ειναι καταπληκτικο.....και περναει πολλα σε εκεινον που μπορει να το καταλαβει.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Χριστίνα, η συζήτηση και θέματα έθιξε και σε πολύ καλό επίπεδο κινήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που θα θέλαμε πολύ, τώρα, είναι να ακούσουμε –ή να διαβάσουμε – τη γνώμη και των άλλων παιδιών!
[αυτή τη στιγμή, βέβαια, υποθέτω πως διαβάζετε όλοι Ιστορία!]
Μια εξαιρετική συνάντηςη. Ήταν όλα τέλεια. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους παρεβρισκομένους για τη συμμετοχή τους στη συζήτηση. Εμείς είμαστε πρόθυμοι να ξαναοργανώσουμε τη συζήτηση, εάν φυσικά το επιθυμούν οι καθηγητές και ο διεθυντής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ τι λες, βρε Ανδρέα; Δεν το επιθυμούν οι καθηγητές και ο διευθυντής; Σου μένει περιθώριο για αμφιβολία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μάλιστα ο χρόνος που θα γίνει ( του χρόνου πια) επιλεγεί πιο προσεκτικά ( όχι μέσα στις εξετάσεις κλπκπ ), θα δεις πως θα έχει και πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή. Πάντως εμείς θα ξανάρθουμε!
Καλή συνέχεια στις εξετάσεις.