Κόντρα στους δύσκολους καιρούς!

Ωραία βόλτα μπορεί να γίνει και στο Θησείο!

Ανρί Τουλούζ Λωτρέκ

Με αφορμή την έκθεση για τον «Toulouse- Lautrec και τη Belle Epoque στο Παρίσι και την Αθήνα», στο Μουσείο Ηρακλειδών, Ηρακλειδών 16 στο Θησείο, (Δευτέρα: κλειστά, Τρίτη-Σάββατο: 13:00-21:00 Κυριακή: 11:00-19:00)

ας μιλήσουμε για έναν…..
…..χαρισματικό αλλά και πονεμένο καλλιτέχνη Ο Ανρί γεννήθηκε το 1864 στο Αλμπί στη νοτιοδυτική Γαλλία, απ΄ τον κόμη Αλφόνς ντε Τουλούζ –Λοτρέκ και την κόμισσα Αντέλ ,ευγενείς και πλούσιους γονείς δηλαδή ,απογόνους Σταυροφόρων αλλά και πρώτα ξαδέλφια μεταξύ τους ,πράγμα συνηθισμένο για την εποχή εκείνη στους κύκλους της αριστοκρατίας , με αποτέλεσμα να γεννιούνται όμως παιδιά με γενετικές ατέλειες .

Έτσι ο Ανρί προσεβλήθη από πολύ μικρός από ασθένεια που του προκάλεσε παραμόρφωση των οστών .Επίσης έσπασε και τα δύο του πόδια σε ασήμαντα ατυχήματα και αναγκάστηκε να περπατάει με μπαστούνι επειδή τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται. Είχε ύψος 1,50 αλλά το κεφάλι του και το σώμα του μέχρι την μέση ήταν δυσανάλογα μεγάλα στο μέγεθος συγκριτικά με τα πόδια του ,που κρεμόντουσαν σαν πάνινα Μα και η όρασή του εξασθένισε πολύ και χρειάστηκε να φορέσει πολύ χοντρά γυαλιά .

Ο πατέρας του δεν μπόρεσε να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι αυτός ο νάνος θάταν ένας κόμης Λωτρεκ ,έφυγε και δεν τον ξανάδε παρά μια ή δύο φορές στην υπόλοιπη ζωή του. Αντίθετα η μητέρα ,καταπίνοντας τον πόνο της και τις ενοχές της στάθηκε δίπλα του σ όλη την ζωή του , και τον ενθάρρυνε να αφοσιωθεί στις σπουδές στην ζωγραφική , για την οποία αγάπη και ταλέντο είχε από πολύ μικρός δείξει .
Ο Ανρί- έφηβος αντιμετώπιζε την περιθωριοποίηση και την απόρριψη και αυτό ίσως όξυνε το αίσθημα πικρίας και την κυνική φλέβα του, η οποία στο εξής θα τείνει να μετατρέψει οποιαδήποτε εικόνα σε καρικατούρα και να απολαμβάνει το να προκαλεί και να σαρκάζει τους καθωσπρέπει αστούς.
Μετακόμισαν λοιπόν μαζί με τη μητέρα του στο Παρίσι, όπου και μαθήτευσε κοντά σε διακεκριμένους ζωγράφους της εποχής.

( η συνέχεια στη Μονμάρτη….)