Η παράδοση - χωρίς εξετάσεις

(Ν. Εγγονόπουλος )

Σήμερα τα παιδιά εξετάστηκαν στην έκθεση, το θέμα της οποίας ήταν σχετικό με την παράδοση. Ας μην μπούμε στην τρέλα των εξετάσεων, της κριτικής και της ανάλυσης των θεμάτων. Ας προσπαθήσουμε να δούμε το σημερινό θέμα ως…αυτό που είναι: ένα απόσπασμα-κατάθεση ψυχής από τις Δοκιμές του Σεφέρη. Ας χαρούμε το λόγο και τη σκέψη του νομπελίστα ποιητή:


(φωτογραφία από παλιά ανάρτηση του http://anagennimeni.wordpress.com/)
" (…) Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες· δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων· στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους.

Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν(…) " .

Κι ας βάλουμε δίπλα το λόγο του Νίκου Καζαντζάκη, καθώς αναφέρεται στο ίδιο θέμα:

" Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας. Να νιώθεις το χώμα ν' ανεβαίνει από τις σκοτεινές ρίζες και ν' απλοκαμιέται στα κλαριά και στα φύλλα. Ποιος είναι ο σκοπός σου; Να μάχεσαι να πιαστείς στέρεα από το κλαρί κι είτε σαν φύλλο, είτε σαν ανθός, είτε σαν καρπός, να σαλεύει μέσα σου, ν'ανανεώνεται και ν' αναπνέει ολάκερο το δέντρο.
Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει…"

Κι η Ζωή Καρέλλη: " Όποιος αισθάνεται τη δύναμη της ζωής ακέρια, δε φοβάται τις καταθέσεις των προγόνων μέσα του"

Εσείς; Ποια η γνώμη σας για τη στάση μας απέναντι σ' αυτά που το παρελθόν κομίζει;