Εν θερμώ

Η αρχή της παράστασης. Σκοτάδι στην αίθουσα. Μια φωτογραφία του Γιάννη Ρίτσου στη μεγάλη οθόνη. Ακούγεται η φωνή του. Έχουμε βουτήξει κιόλας στη συγκίνηση


Απ' τα πρώτα τραγούδια το πάθος των παιδιών φαίνεται. Στις φωνές τους, στα πρόσωπά τους. Εδώ η Δώρα, η Χρίστίνα, ο Οφσέπ που κρύβει τη Δήμητρα, η Νάντια, το σκουφάκι της Τζωρτζίνας.

Λόγος λυρικός, ερωτικός. Η Μαρία μας καθηλώνει.

Το σχολείο της Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων μαζί μας. Ένα ένα πέφτουν τα γράμματα-σκόνη απ' το "Πρωινό Άστρο" στην οθόνη. Η αίθουσα σκοτεινή. Τα παιδιά επί σκηνής έχουν σταματήσει και παρακολουθούνε να σχηματίζεται ένα όμορφο, παιδικό πρόσωπο. Η Στέφη συνοδεύει διακριτικά με την κιθάρα κι η Σοφία, καθισμένη οκλαδόν, διαβάζει αργά τους στίχους.


Η κορυφαία στιγμή που αναμφίβολα θα χαραχτεί ανεξίτηλα σε όσους την έζησαν. Τα παιδιά προσκαλούν το Μανόλη Γλέζο να διαβάσει ένα ποίημα. Διαβάζει το ποίημα του Ρίτσου το γραμμένο για το Νίκο Γλέζο που 19 χρονο εκτέλεσαν οι Ναζί στην Καισαριανή. Η φόρτιση όλων εντονότατη. Ο Μανόλης Γλέζος διδάσκει ήθος, αγωνιστικό φρόνημα, σεμνότητα, απλότητα.

Εν θερμώ, πριν κατακαθίσουν οι εν τυπώσεις από τη χτεσινή μας βραδιά:

Όλοι οι συντελεστές χαρήκαμε πολύ. Και τα χαρήκαμε όλα. Όλη τη διαδρομή. Ζήσαμε μαζί τη σύλληψη, τη "γέννα", την ανάπτυξη, την έκθεση της παράστασής μας. Μαζί με όλα τα συναισθήματα που συνοδεύουν τα στάδια αυτά.

Και εκείνο που από χτες θρονιάστηκε μέσα μας, το σημείο όπου συγκλίνουν τα συναισθήματά μας, τα σχόλια των φίλων και του κόσμου που παρακολούθησαν και των παιδιών που βίωσαν την παράσταση, είναι
η συγκίνηση.

Προσπαθώ, πρόχειρα, να εξηγήσω: Εκτός από το γεγονός πως ό,τι έγινε ήταν κατάθεση ψυχής και αγάπης, εκτός από το γεγονός πως αντικρύζοντας κανείς τέτοια παιδιά ακουμπάει με περισσότερη πίστη στην ελπίδα, εκτός από το γεγονός πως τέτοιες παραστάσεις ψιθυρίζουν πως το δημόσιο σχολείο μπορεί να κρατηθεί ακόμα και πέρα και πάνω από κει που το οδηγούσε και το οδηγεί η εκπαιδευτική πολιτική, εκτός από το γεγονός πως η ποίηση, κι αυτή, υπάρχει και έχει πολλά να προσφέρει σ' όποιον την προσεγγίζει, εκτός από όλα αυτά και πάνω από όλα αυτά, ήταν, νομίζω, ο λόγος, η ευαισθησία, η σκέψη και η στάση ζωής του Ρίτσου αυτό που όρισε τη συγκίνησή μας.

Ένας άνθρωπος που "διψούσε για ουρανό" ή, με δικά του λόγια, αναζητούσε παντού, πάντα, επίμονα, ηρωικά, το φως και μάλιστα για να το χαρίζει. " Α, να'σαι ήλιος, να χαρίζεις φως", ήταν ο τίτλος της παράστασής μας, που ούτε καν στίχος του δεν είναι, παρά φράση από ένα από τα εκατοντάδες καθημερινά σημειώματα που έστελνε στην αδελφή του από την εξορία.

Η συγκίνηση που όλοι δηλώνουν πως ένιωσαν χτες το βράδυ, εκεί, πιστεύω, πως έχει τη βάση της. Στο ότι τα παιδιά, "τα ωραία παιδιά", με σεβασμό και ευαισθησία στέκοντας απέναντι στην ποίηση του Ρίτσου, κατάφεραν να μας ξυπνήσουν τη μέσα μας
ανάγκη για φως.

ΥΓ. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, στους οποίους οφείλουμε πολλά ευχαριστώ. Θα επανέλθουμε σε επόμενή μας ανάρτηση.

Σχόλια

  1. Είναι μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για το χτεσινό βράδυ! Υπήρχαν στιγμές που δάκρυσα από τη συγκίνηση..
    Μου έκανε πραγματικά εντύπωση το ταλέντο των παιδιών, η προσήλωσή τους στους στίχους (ακόμη και των παιδιών που παρακολουθούσαν την παράσταση από κάτω ως θεατές)..
    Πίσω από τη χτεσινή παράσταση κρύβεται ΠΟΛΥ δουλειά και προετοιμασία..
    Ότι και αν πω θα είναι λίγο, άψογη παρουσίαση..
    Αισθάνομαι πολύ μικρή μπροστά στο πάθος σας.. Συγχαρητήρια σε όλους.. Πραγματικά σας ευχαριστώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μας αγγίξατε, μας ζωντανέψατε, μας μεταγγίσατε τη λάμψη, το φως και τη συγκίνηση της χτεσινής, μαγικής πανθομολογουμένως, βραδιάς.
    Για άλλη μια φορά σας συγχαίρουμε για το μεγαλείο της ψυχής σας και σας ευχαριστούμε πολύ για όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολλά, πολλά, πολλά ΕΥΓΕ σας για την όλη προσπάθεια!!!!

    Αξιόν εστί τιμάν και τιμάσθαι ποιητικώ τω τρόπω!!!

    Η Ποίηση να Σάς συνοδεύει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΤΕΛΕΙΑ - ΤΕΛΕΙΑ - ΤΕΛΕΙΑ
    Μπράβο στα παιδία
    Μπράβο στους καθηγητές
    Μπράβο σ' όλους
    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Ήταν (όπως το περιμέναμε ) όλα τέλεια .
    Συγχαρητήρια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν περίμενα κάτι τόσο όμορφο.
    Πραγματικά ξαφνιάστηκα.
    Περίμενα μια απέραντη μετριότητα όπως το 99% των ελληνικών μαθητικών παραστάσεων. Αντ'αυτού είδα παιδιά να βγάζουν το είναι τους στη σκηνή. Δεν έχει σημασία το πώς το έκαναν, αλλά ότι τόλμησαν και το έκαναν, σε μια κοινωνία που κατασπαράσσει το είναι και ανυψώνει το φαίνεσθαι.

    Δεν θα πω μπράβο, δεν θα πω συγχαρητήρια, δεν θα πω τίποτα άλλο πέρα από το Καλωσήρθατε στην πραγματική ζωή, και κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά.

    Ένα μόνο παράπονο έχω. Αχ, δεν τα κάνατε αυτά όταν είμασταν εμείς σχολείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. roadartist,

    Eυχαριστούμε. Ναι, τα παιδιά δούλεψαν πολύ. Αλλά με όρεξη. Η φράση "τι θα κάνουμε τώρα τα σαββατοκύριακα χωρίς πρόβες;" ήταν στα χείλη τους χτες. Ενδεικτικό του πώς βίωσαν την όλη διαδικασία.
    Ένας Ρίτσος πανταχού παρών ήταν στην παράσταση χτες. Πέρα και πάνω απ' όλα.
    Και πάλι σ' ευχαριστούμε. Για τη ζεστασιά σου. Απ' την αρχή, άλλωστε του ιστολόγιού μας είσαι κοντά μας και μας συμπαραστέκεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι από μας που δεν ήμασταν εκεί ένα ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτό που κάνατε, γι' αυτό που είστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εεεεεε!! Μακρινοί μας φίλοι και συνεργάτες! Το πιο ζεστό χειροκρότημα εισπράξατε στο τέλος, ας με διαψεύσει όποιος ήταν στην παράσταση! Το από στίχους και κοχύλια κοριτσίστικο προσωπάκι που μας ζωγραφίσατε στην τεράστια οθόνη του Μπενάκη ήταν η πιο ευαίσθητη οπτική απόδοση του Πρωινού Άστρου.

    Σας ευχαριστούμε . Μας στολίσατε με τη συμμετοχή σας.
    Να περιμένετε το βίντεο - εννοείται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Π.Κ,
    Πόσο κοντά είναι το "εκ του μακρόθεν", όταν φέρει τόση αγάπη! Ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τεό,

    Τα φιλαράκια σου τα πήγαν περίφημα, ε; Τους βοήθησες κι εσύ, πάντως, με την παρουσία σου. Φαντάζεσαι πόσο κουράγιο πήραν, όταν είδαν στην κατάμεστη αίθουσα τους φίλους τους και τους συμμαθητές τους! Τους τιμήσατε και σας το επέστρεψαν! :-)

    Άντε, και σ' άλλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οδυσσέα,

    Κι εγώ θα ξαφνιαζόμουνα που θα σε έβλεπα στο Μπενάκη, τέσσερα(;) χρόνια μετά το σχολείο, αν δεν ήξερα την ποιότητα και το ενδιαφέρον σου για τα πράγματα.

    Τα γράφεις πολύ όμορφα, στα παιδιά, σίγουρα σε ευχαριστούν πολύ. Αυτό, το "να βγάζουν το είναι τους στη σκηνή" είναι από τα καλύτερα μαθήματα που μας δίνει ο Ρίτσος που "έβγαζε το είναι του" στην ποίηση και στη ζωή.

    Ε, όλο και κάτι κάναμε, όταν ήσουν σχολείο. Η αλήθεια είναι πως το κάθε πράγμα χρειάζεται κάποιο χρόνο ωρίμανσης.

    Να μας επισκέπτεσαι στο μπλογκ, Οδυσσέα. Για να προχωράει κάτι, θέλει συμμετοχή, ιδέες, φρεσκάδα, από όλους. Κι όσο πιο πολύ στα χέρια σας το παίρνετε, τόσο το καλύτερο για όλους. Είδες χτες, άλλωστε: Αν δεν ήταν πρωταγωνιστές (τα) παιδιά, θα ήταν ίδια η συγκίνηση; Όρμα, λοιπόν! Τον καλύτερό σου εαυτό! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. gyristroula2,

    Και μόνη η εμπιστοσύνη σας...
    Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οταν ο λόγος, η εικόνα,το τραγούδι έχουν την κατάλληλη ενορχήστρωση από τους συμμετέχοντες καθηγητές και μαθητές ,ο συνδυασμός τους έχει επιτυχία αναμφησβήτητη.Έτσι έγινε και χθές στο Μπενάκειο.Μπράβο στους συναδέλφους του 6ου Λυκείου ΛΙΛΑ,ΝΙΟΝΙΟ,ΑΝΝΑ,ΕΛΙΝΑ,ΜΑΡΙΑΝΝΑ,ΜΑΡΙΑ και σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν.Μεγάλη στιγμή ήταν που μίλησε ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ,όπου η συναισθηματική φόρτιση ήταν στο ζενίθ..Η ευχαριστίες και τα μπραβο ανήκουν και στους συναδέλφους ΕΛΕΝΗ, ΕΙΡΗΝΗ,,ΜΑΓΔΑ,ΜΑΝΙΑ του 10ου Λυκείου Πειραιά.Σε όλους τους πιο πάνω χρεώνω μερικά δάκρυα που κύλισαν στο πρόσωπό μου που έκανα αγώνα να μην φανούν,άντε πάλι με συγκινήσατε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χτες βραδυ μπηκα στον κοσμο αυτων των παιδιων.Ειδα προσωπα γνωριμα.Συγκινηθηκα,δακρυσα.Ενιωσα δυναμη,αλληλεγγυη,συντροφικοτητα.Το παθος στις φωνες των παιδιων...το παθος στις φωνες των ανθρωπων που τραγουδουσαν απο κατω...το χειροκροτημα.Καπως ετσι νομιζω πως γεννιουνται συνειδησεις.

    Δεν μου αρεσουν οι μυθοι.Το ξεκαθαριζω.Ομως χτες ο Μανολης Γλεζος μου εσφιξε το χερι.Εφυγα καλυτερος ανθρωπος,πιο δυνατος.

    να ειστε παντα καλα...
    να ειστε ηλιοι,να χαριζετε φως..
    Δημητρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κ.Βάγια,

    Μπορώ να βεβαιώσω για του λόγου το αληθές, μια και καθόμασταν δίπλα στη διάρκεια της παράστασης. Εμείς που καθόμασταν μπροστά δεν μπορούσαμε να δούμε ( νιώθαμε, όμως, και ακούγαμε) τις αντιδράσεις του κόσμου.

    Κι εμείς, σ' ευχαριστούμε, κ. διευθυντά μας! Συμπαραστάτης σε ό,τι ζητήσαμε, σύμμαχος στους τρεις αυτούς μήνες της σκληρής δουλειάς, συμβάλλεις έτσι ουσιαστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. κ.Βάγια,

    Μπορώ να βεβαιώσω για του λόγου το αληθές, μια και καθόμασταν δίπλα στη διάρκεια της παράστασης. Εμείς που καθόμασταν μπροστά δεν μπορούσαμε να δούμε ( νιώθαμε, όμως, και ακούγαμε) τις αντιδράσεις του κόσμου.

    Κι εμείς, σ' ευχαριστούμε, κ. διευθυντά μας! Συμπαραστάτης σε ό,τι ζητήσαμε, σύμμαχος στους τρεις αυτούς μήνες της σκληρής δουλειάς, συμβάλλεις έτσι ουσιαστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κύριε Μάνεση, αξιότιμοι συνομιλιτές και προπάντων συνεργάτες και φίλοι μου!
    Δεν μπορώ να βρώ λόγια ώστε να μπορέσω να περιγράψω την χθεσινή μαγεία που υπήρξε!!!
    Μεσ'απόλην αυτην τη διαδικασία, αυτήν την όμορφη ταλαιπωρία και κούραση, μάθαμε ν'αγαπάμε τον αληθινό κόσμο αυτόν που θα έπρεπε να ζούμε και που μας χαρήστικε για να τον κάνουμε καλύτερο και μεσ'απ'το βίωμα τησ ζωής του Γ.Ρίτσου, μάθαμε ότι ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζει το δεν μπορώ αλλά το δεν θέλω!
    Και αυτο είναι μάθημα για όλους μας ανεξαρτήτως ηληκίας και γνώσεων!
    Διότι, ο Γ. Ρίτσος μας απέδειξε μέσα από όλην αυτην την εκμετάλλευση και την απάνθρωπη συμπεριφορά που έζησε, πως κατάφερε να στείλει ένα μήνυμα σε όλους μας.Έτσι και εμείς από τη πλευρά μας θα πρέπει να τον ευχαριστούμε αιώνια,να τον θαυμάζουμε και να παλεύουμε και εμείς όπως και εκέινος για ένα καλύτερο αύριο, αν όχι για εμάς, για του απογόνους μας!!!
    Και για να μην πολθλογώ! Θέ'ω και εγώ να ευχαριστήσω όλους του συνεργάτες, καθηγητές και φίλους μου που μου έκαναν αυτήν την τιμή και μου έδωσαν την ευκαιρία να ζήσω και να νιώσω πραγματικά όλα όσα όσα μπορέσαμε και φέραμε εις πέρας ΜΑΖΙ!!!
    Αγαπημένη μου στιγμή από εχθές ήτανε η άφιξη του κ.Γλέζου στη σκηνή, τα υπέροχα απλά και ανθρώπινα λόγια του και βεβαίως τα λόγια του Γ.Ρίτσου για το πώς θα ήθελε να τον θυμόμαστε!!
    Και όπως έλεγε και στο video:"...σαν να υπάρχεις πάντα, και υπάρχεις..." Τοπαλιάν Οφσέπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εαρινή Συμφωνία,

    Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε.

    Σήμερα δεν προλαβαίνουμε καλά καλά να ευχαριστούμε. Με την άκρη του ματιού μου είδα ότι έχεις κάνει από χτες το βράδυ τρεις (!) αναρτήσεις για την παράστασή μας. Θα περάσω αργότερα, πιο, ήσυχα κι από κει.

    Δεν ήξερα ότι ήταν και η κ. Προκοπάκη στην εκδήλωση. Ευτυχώς, γιατί θα είχα μεγαλύτερη αγωνία για την έκβαση.
    Ξέρεις, το ότι, απ' όσο φαίνεται, ανταποκριθήκαμε στην πρόσκλησή σας ικανοποιητικά με ανακουφίζει. Είναι τόσος, τέτοιος ο Ρίτσος, ήταν τόσο λίγες οι γνώσεις μας, οι ικανότητές μας, ο χρόνος μας, που φοβόμασταν την αποτυχία.
    Ωστόσο, όλα τα μηνύματα δείχνουν πως τα παιδιά άνοιξαν διόδους πλατιές ανάμεσα στον ποιητή και στο χτεσινό κοινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι μπορεί να πει ένας θεατής από μακριά, πέρα απ' το ότι λυπάται πολύ για όσα έχασε κι ένα ΜΕΓΑΛΟ "ΕΥΓΕ" σε Όλους σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ
    ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΝ
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ
    ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ
    ΗΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    ΚΛΕΑΝΘΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Η χθεσινη μερα θα μεινει σε ολους αξεχαστη...

    Ηταν αραγε τα λογια του Αλεξανδρου στα καμαρινια και το ασταματητο περα-δωθε λογω της αγωνιας; Ηταν η παρουσια κυριου Γλεζου; Μηπως το αγχος της κυριας Ελενης οταν μου ελεγε "εχω μεγαλη αγωνια, αν και δεν πρεπει να σας το λεω!;" Ηταν η σημειωση της Σοφιας οταν μου εγραψε με μαρκαδορο σε ενα χαρτι(την ωρα της παραστασης!) "ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΤΕΛΕΙΑ!!!";
    Ηταν το χειροκροτημα των τραγουδιων; Ηταν το γεγονος οτι ειχαν ερθει να μας δουνε ΤΟΣΟΙ ανθρωποι που καποιοι εμειναν ορθιοι; Ηταν η επιβραβευση απο τους καθηγητες μας; Η' οι αμετρητες αγκαλιες αγνωστων σε εμενα ανθρωπων που χαμογελαστοι μου ελεγαν "μπραβο κοπελα μου τα καταφερατε";;;;

    Δεν ξερω
    τι ηταν αυτο που την εκανε τοσο ξεχωριστη....
    Σας ευχαριστω που δωσατε την δυνατοτητα να συμμετεχω..

    Βικη Ματσουδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μπράβο σας! Ό,τι περισσότερο πω θα είναι κοινοτυπία. Είσασταν υπέροχη σε όλα!!!
    Και εις άλλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μαγική βραδιά, πραγματικά!
    Συγχαρητήρια σε όλους
    και .... ευχαριστούμε από καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Συγχαρητήρια από τη Δράμα! Μπράβο σ' όλους σας, δια΄βασα και την πολύ αναλυτική περιγραφή της roadartist! Να πω ότι εδώ στο βορρά έγινε μια αντίστοιχη εκδήλωση στην Καβάλα αλλά δυστυχώς πολυ ανέμπνευστη! του λάχιστον εσείς από μακριά γεμίσατε αυτό το απίστευτο κενό της χθεσινής εκδήλωσης.
    Μπράβο και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Οφσέπ!

    Πιανίστα μας, ψυχή μας!
    Χαίρομαι διπλά και τριπλά για τα λόγια σου, αν θυμηθώ ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση, όταν πρωτάκουσες τα τραγούδια που προτείναμε να παιχτούν στην παράσταση. Θυμάσαι; Είδες πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε χρόνο στα πράγματα, να τα προσεγγίζουμε, να είμαστε ανοιχτοί και δεκτικοί και να αφήνουμε το χρόνο να τα ωριμάζει ( μέσα μας), ώστε να τα ζυγίζουμε καλύτερα;

    Νομίζω πως σε δυο μήνες που θα αποχαιρετάς το Λύκειο, θα έχεις μια πολύτιμη αποσκευή μαζί σου, όπου η μνήμη σου θα ακουμπάει πάντα με νοσταλγία.

    Όσο για μας...άντε να βρούμε αντικαταστάτη σου! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. άφησέ με,

    Κι όμως: Εσύ από μακριά την "έζησες" τόσο έντονα αυτή την περιπέτεια. Βήμα βήμα την παρακολούθησες, την περίμενες, χάρηκες την κατάληξή της.
    Και γι'αυτό σε ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κλεάνθη,

    Ήρθες και τους είδες, ήσουν μαζί τους, ήταν όμορφο αυτό.
    Άλλωστε, αν δεν ήταν η φετινή δύσκολη χρονιά με τις πανελλαδικές, μία θέση κιθάρας θα σου ανήκε, έτσι δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Βίκη,

    Χα! Ώστε της Σοφίας ήταν τα ωραία γράμματα;; Τα είδαμε σήμερα που πήγαμε να μαζέψουμε τα πράγματα από το Μπενάκη! Βρε θηρία, ανταλλάσσατε και σημειώματα στη διάρκεια της παράστασης; Και ταυτόχρονα ήσασταν και τόσο συγκεντρωμένοι στην παράσταση;;
    ( Δεν πιστεύω να κάνεις έτσι και στην τάξη, ε;!;!)

    Ωραία τα περιγράφεις. Μπορεί να ήταν όλα αυτά που περιγράφεις, τα στοιχεία της ωραίας αίσθησης που σου έμεινε. Μπορεί και πολλά άλλα ακόμα, όπως αυτό που σχηματίστηκε ανάμεσά σας στις τόσες ώρες της κοινής προσπάθειας.

    Μη μας ευχαριστείς για την ευκαιρία που σας δώσαμε. Μην ξεχνάς πως εμείς μια ανακοίνωση κάναμε κι εσείς ανταποκριθήκατε. Αν δεν ερχόσασταν να το στήσουμε όλο αυτό, για τι θα μιλούσαμε τώρα;

    Συγχαρητήρια κι από 'δω. Να ξέρεις - και το ξέρεις - πως σας καμαρώναμε εμείς οι ..από κάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. twinkle,

    Ευχαριστούμε πολύ. Για την επίσκεψη στο μπλογκ, για την επίσκεψη στο Μπενάκη, για τα καλά σας λόγια, για την ανάρτηση που κάνατε για την παράσταση. Χαιρόμαστε πολύ που δε μετανιώσατε για τον τρόπο που γιορτάσατε τη μέρα της ποίησης.
    Να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Στέλλα,

    Τελικά, μετά απ' αυτό που είδες, θα μας συγχωρέσεις για τις απουσίες μας από την περιβαλλοντική ομάδα; ( Άλλωστε για λίγο ήταν. Τώρα που τελειώσαμε από τις δόξες του πολιτισμού, μου φαίνεται πως θα πιάσουμε τα φτυαράκια για το φύτεμα...Στη διάθεσή σας, λοιπόν, και στις διαταγές σας! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Χριστίνα Π,

    Μην πιστεύεις κανέναν, άλλη φορά! Να έρχεσαι να βλέπεις ιδίοις όμμασιν. ( Η αλήθεια είναι πως ακούμε τόσα καλά λόγια που κοντεύουμε να τα πιστέψουμε κι εμείς. Λες, τελικά, να ήταν καλή παράσταση;! )

    Το σίγουρο είναι πως αν σας είχαμε πάρει μυρωδιά πιο νωρίς, με τα ιστολόγιά σας τα δυναμικά, εκεί στη Δράμα, μάλλον θα είχαμε συνεργαστεί γι'αυτή την παράσταση.

    Δεν πειράζει, το μέλλον μας ανήκει (;) ( Μμμ, ο Ρίτσος μάλλον δε θα το επέτρεπε το ερωτηματικό στην παρένθεση - ούτε και έξω απ' αυτή! )

    Χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ",σήμερα Κυριακή 22 Μαρτίου, σκέφτηκα να περάσω από τη μπλογκική γειτονιά σας για να ευχηθώ καλή εβδομάδα .Δεν σας κρύβω ότι εδώ και μερικές ημέρες τα blogs του 6ου Καλλιθέας και του 10ου Πειραιά μοιάζουν σαν δίδυμα αδέλφια. – εικόνες, λέξεις, συναισθήματα, φίλοι όλα μοιρασμένα στα δύο.
    Ειδικά όμως σήμερα, περιδιαβαίνοντας από το ένα blog στο άλλο, συνειδητοποίησα πόσο μας βοήθησε ο Ρίτσος για να πούμε πολλές - πολλές φορές εκείνο το ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΌΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ... Θα βρούμε κάποιο «πρόσχημα» και αυτήν την εβδομάδα για να ειδωθούμε. Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Να είσαστε καλά και να ασχολείστε πάντα με τέτοια. Να δίνετε ευκαιρίες στα παιδιά και ωθήσεις. Τις έχουν ανάγκη και εμείς έχουμε ανάγκη τα παιδιά... Μπράβο σε όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Μάνεση!
    Και για τα καλά σας λόγια αλλά και για τισ πολύτιμες συμβουλές σας όλον αυτ΄λον τον καιρό!
    Αλλά και την κυρία Τζέτζου που χάρη σε αυτην αναδειχτικα "διάδοχος" του Παντελή και με καταλάβατε αλλιώς.....
    Α και θέλω να σας πω πως ακόμα και όταν αποφοιτήσω, δεν θα σας εγκαταλείψω και δεν θέλω ούτε και εσείς να με ξεχάσετε!!!
    Θέλω να σας βοηθάω όσο και όπως μπορώ αν το θέλετε όπως και έγινε και με τον Γρηγόρη!!!
    Διότι,εσείς οι τρείς είσαστε άπεχτη ομάδα και ειδικά τωρα με συνεργασία, σκισατε και δεν θέλω να σας αφισω απο συνεργάτες.....!
    Οφσεπ Τοπαλιάν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ήρθα και πήρα χαρά,
    σας ευχαριστώ όλους,
    όλον τον καιρό βρήκα και χάρηκα τη συνάντηση με παλιούς γνώριμους, με νέους αγαπημένους, με παιδιά που με συγκίνησαν πολύ.
    ΚΑλή συνέχεια και καλή αντάμωση!
    (ελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Υποκλίνομαι στη δουλειά των παιδιών σας, Διονύση. Θα βρείτε μιμητές. Ελπίζω και το ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Αγαπητοί μας φίλοι καινούριοι και παλιοί,
    Σας ευχαριστούμε. Σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία. Σας ευχαριστούμε για το μαγευτικό ταξίδι που κάναμε μαζί τρεις μήνες.Γίνατε μέρος του εαυτού μας. (κι αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται στο 10ο η άλλη μισή στο 6ο βρίσκεται...Έτσι για να μην ξεχνάμε τα νιάτα μας).Θα μας λείψετε. Θα σας παρακολουθούμε. Θα χαιρόμαστε με τις επιτυχίες σας. Σας νιώθουμε πια "αδελφό"σχολείο. Βίκη (το θυμήθηκα με "ήτα" είπαμε από το Ευριδίκη), Άγγελε ("άσχετε" αλλά τόσο σχετικέ), Δημήτρη, Χρήστο, Μαρία Γ., Μαρία Μ.,Αναστασία, Βασιλική (το προτιμάς νομίζω),Οφσέπ, γλυκιά και αισθαντική Στέφη (επιτρέψτε μου να εκφράζω τις αδυναμίες μου), Γρηγόρη, Τζωρτζίνα, Βαγγέλη, Χριστίνα, Νάντια, Ράνια, Δήμητρα, Στέφανε, Ρεγγίνα, Καλή (συγχωρέστε με αν κάποιον ξέχασα) σας ευχαριστούμε. Μπράβο σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Σκόπιμα άφησα την Ελίνα. Τη θεωρώ ακόμη δικό σας παιδί και γι αυτό θέλω από το blog σας να της πω ένα πολύ μέγάλο ευχαριστώ για τη συμβολή της στην παράστασή μας. Γλυκιά και αγαπημένη Ελίνα πόσο χαίρομαι που σε γνώρισα! Μαζί με τους καθηγητές σου, νομίζω, μου επιτρέπεις να καμαρώνω κι εγώ για σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Δεν καταφερα να ειμαι εκει κοντα σας, αλλα απο οσα διαβαζω και βλεπω, ενα μονο να σας πω.
    Χιλια μπραβο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ελένη και Ειρήνη,

    Θυμόσαστε το κρύο έξω ζεστό έξω βράδυ της πρώτης μας συνάντησης στα τέλη του Δεκέμβρη; Τότε που βρεθήκαμε να συναποφασίσουμε, να προγραμματίσουμε, να οργανώσουμε, τότε που ακόμα δεν υπήρχε έργο, μουσική, "θίασος", αλλά περίσσευε η όρεξη και το όνειρο;

    Αμ, η πρώτη συνάντηση των παιδιών μας, στα μέσα Γενάρη; Τα θυμάμαι στη βιβλιοθήκη, εγώ, ως συνήθως, να λέω σαχλαμάρες, για να τα φέρω πιο κοντά, χωρίς να καταλαβαίνω, ο αφελής, πόσο καλύτερα κατείχαν τους δρόμους της προσέγγισης..

    Να μη συνεχίσω, γιατί...είναι πολύ μεγάλη η συνέχεια. Δείτε, όμως, πόσο όμορφα φτάσαμε σ' αυτή την αίσθηση του οικείου - κι όχι μόνο τα παιδιά - πόσο σταθερά εδραιώνεται η ανάγκη για συνεργασία και συν-δημιουργία.

    Οι πρόβες του Ρίτσου θα μας λείψουν - σίγουρα. Η όρεξη για άλλα, αποκλείεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Kiki,

    Τα παιδιά κι εμείς σας ευχαριστούμε. Είστε συνεχώς κοντά μας, στο ιστολόγιο, κι αυτό βοηθάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Οφσέπ,

    Είσαι το μελλοντικό μου μέσον, για να μου κάνουν έκπτωση τα κέντρα διασκέδασης που θα εμφανίζεσαι :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. ελίνα,

    "καλή αντάμωση";;
    Πού πας, παιδί μου; Πάνω στα καλύτερα φεύγεις;
    Πάντα θα ανταμώνουμε και θα ξεφαντώνουμε στου..σχολείου τις κοινότητες. Και μη νομίζεις πως χρειάζεται να μαθαίνουμε συνέχεια ποιήματα. Να, την Κυριακή, π.χ, έλα στον κήπο που θα φυτέψουμε...πιπεριές, ντομάτες κλπ ( Όχι, όχι για τους μελλοντικούς θεατές των παραστάσεων..)
    Θα τα πούμε και με mail.

    ( Αποφεύγω τα ευχαριστήρια λόγια. Καταλαβαινόμαστε τώρα - και τότε, νομίζω..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Θερσίτη,

    Είναι από τις λίγες στιγμές/φορές που οι προσπάθειες στο χώρο του δημόσιου σχολείου καταλήγουν σε ένα ευτυχές και μεστό αποτέλεσμα. Δείγμα του ότι πολλά ( μπορούν να) γίνονται. Όπως κι εσύ, προσπαθούμε να μην τα παρατάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. exoapotonkyklo,

    Κοντά μας είσαι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι γι' αυτό. Τα παιδιά κι εμείς σ' ευχαριστούμε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Φίλοι-ες, Λίλα, Διονύση, Άννα, Μαριάννα και παιδιά του 6ου, σας ευχαριστούμε για μιαν εξαίσια βραδυά όπου οι μουσικές και οι φωνές ενός θαυμαστού θιάσου μας έφεραν την Άνοιξη στο τέλος ενός πικρού χειμώνα. Να μας ξεσηκώνετε πάντα με τις αιθεροβάμονες ιδέες σας που καταργούν τα όρια των δισταγμών μας και χαρίζουν εκδίκηση στα όνειρά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Μάνια,

    Θα βρούμε το τραγούδι μας, καλά πάμε! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Συγχαρητήρια..
    Σε όλους!
    Για όλα..!
    Γιατί παιδιά με υποχρεώσεις και δύσκολη καθημερινότητα κατάφεραν να είναι επαγγελματίες και να μας κάνουν όλους να νιώσουμε περηφάνια και συγκίνηση!

    Αυτά είναι τα παιδια του αύριο που αξίζουν περισσότερα από όσα τους δίνονται, αλλά και πάλι παλεύουν και διεκδικούν αυτά τα λίγα..

    ΜΠΡΑΒΟ στα παιδια!!
    ΜΠΡΑΒΟ στους καθηγητές-ανθρώπους!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις