Και έκθεση για τον Μίκη Θεοδωράκη
Μπορεί εμείς να ..ψηνόμαστε στον πυρετό της προετοιμασίας της "δικής μας" εκδήλωσης για το Γιάννη Ρίτσο, στο Μουσείο Μπενάκη, το ερχόμενο Σάββατο, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την έκθεση που εγκαινιάστηκε προχτές στον εκθεσιακό χώρο της Βουλής των Ελλήνων ( Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων) για μια κορυφαία προσωπικότητα της νεοελληνικής τέχνης, το Μίκη Θεοδωράκη.
( Και ) τα δικά του τραγούδια, άλλωστε, τραγουδάμε κι εμείς στην εκδήλωσή μας, τους μελοποιημένους απ' το Μίκη στίχους του Ρίτσου. Και είναι ευκαιρία, τώρα που είμαστε "ζεστοί", καθώς μελετάμε το έργο του Ρίτσου, να επισκεφτούμε και την έκθεση της Βουλής.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως το Σεπτέμβριο και παρουσιάζει όχι μόνο το μουσικό έργο του Μίκη, αλλά και την πολιτική του δράση, όπως και την παρουσία του ως στοχαστή, μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, παρτιτούρες, χειρόγραφα, εκδόσεις, δίσκους, προγράμματα συναυλιών και παραστάσεων, καθώς και ηχητικά και οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Στον συνοδευτικό κατάλογο περιλαμβάνονται και κείμενα που αναλύουν διαφορετικές όψεις της πολύπλευρης προσωπικότητας του συνθέτη.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης (που λειτουργεί καθημερινά από τις 9 π.μ. έως τις 8 μ.μ.) ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής θα προβάλλει σχετικά ντοκιμαντέρ.
Η πρόταση είναι να επισκεφτούμε μαζί την έκθεση, ένα μεσημέρι μετά τα μαθήματα. Για περισσότερες πληροφορίες θα βάλουμε ανακοίνωση στον πίνακα της βιβλιοθήκης.
Συγχαρητήρια θερμά παιδιά, για ΟΛΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή"…Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί η ζωή μου εκείνη σαν λάθος. Ίσως γιατί έτσι φαίνεται, ύστερα από αποκαλύψεις, αλήθειες και αντι-αλήθειες σαράντα χρόνων. Όμως, όχι! Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο δρόμος που ακολούθησα υπήρξε δική μου επιλογή. Κανείς δε με παρέσυρε. Κανείς δε με ξεγέλασε. Ούτε είχα ποτέ την αίσθηση ότι εξυπηρετώ άλλα σχέδια και σκοπούς από κείνα που με εκφράζουν. Έτσι η Μακρόνησος υπήρξε δική μου επιλογή. Στην Ελλάδα του 1948-49 δεν μπορώ να δω πουθενά αλλού τον εαυτό μου.Όσα μου έκαναν και όσα πρόκειται να μου κάνουν είναι αυτά ακριβώς που έπρεπε να γίνουν. ………
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι περίεργος ο μηχανισμός του νου. Στη θύελλα του 1948,
στο Τέταρτο Τάγμα, στη βόρεια άκρη της Μακρονήσου, είχαν χαθεί όλες οι μουσικές σημειώσεις μου. Κι ανάμεσα τους και το υλικό της «ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ». Όμως, τα κύρια θέματα σεργιάνιζαν
από το ένα νεύρο στο άλλο, τον ένα ιστό, το ένα κύτταρο στο
άλλο. Τα άκουγα στα όνειρά μου. Και τώρα, μια στιγμή πριν από το θάνατο πού, όπως λένε, βλέπεις μέσα σε δευτερόλεπτα όλη τη ζωή σου, εγώ ένιωσα να 'ρχεται κατευθείαν μέσα από τούς Γαλαξίες η βροχή με τούς χιλιάδες ήχους, πού είναι η Αρμονία.
Τα κλεμμένα από τον άνεμο μουσικά θέματα, κατά τη θύελλα του Ιανουαρίου, βρήκαν τη μορφή τους, διακλαδώθηκαν, διασταυρώθηκαν μέσα σε σοφές αντιστικτικές αναπτύξεις. Λες και περίμεναν ετούτη τη στιγμή για ν' ανθοφορήσουν. Ήταν ίσως ένα τελευταίο ξέσπασμα - μια έκρηξη ζωής, σαν να 'θελε να με σηκώσει πιο ψηλά απ' το θάνατο, πού με περίμενε, πίσω απ' τούς θάμνους και τα βράχια. Εκείνην τη στιγμή ένιωσα ότι νίκησα το θάνατο, πριν πεθάνω".
(Μίκης Θεοδωράκης, Οι δρόμοι του Αρχάγγελου, τ3, εκδ. ΚΕΔΡΟΣ)
"Ξεχνάμε την πίκρα. Το φως δεν το ξεχνάμε".(Γ.Ρίτσος,Τροχιές σε διασταύρωση/Επιστολικά δελτάρια της εξορίας και γράμματα στην Καίτη Δρόσου και τον Άρη Αλεξάνδρου,εκδ. ΑΓΡΑ)
"Δρόμοι παλιοί"!
Καλημέρα!
κυκλάμινο,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε - δεν είναι και πολλά τα όλα..
Λίλα,
Έχει πολύ υλικό εκεί, στους δρόμους του Αρχάγγελου, ο Μίκης. Σκεφτόμουν, μάλιστα, αυτές τις μέρες να βάζαμε κάτι για τις μελοποιήσεις που έχει κάνει στο Ρίτσο. Για τον Επιτάφιο, π.χ, υπάρχει μια ολόκληρη μυθολογία για τον τρόπο και τον τόπο που εμπνεύστηκε τις μελωδίες, τις περιπέτειες που πέρασαν μέχρι να γίνουν δίσκος κλπ.
Αλλά κι αυτά που παραθέτεις, δεν είναι πολύ χρήσιμα, για να εμβαθύνεις στη σκέψη του, στις πολυσυζητημένες πολιτικές του επιλογές;
Δρόμοι παλιοί, ναι, που μπορεί να ανοίγονται,πάντως, και προς το μέλλον.