ώρα περισυλλογής...
" σβήσε το φως, δες τη διαφορά"
Θα είμαστε εκεί, στο Παγκόσμιο Ραντεβού , το Σάββατο 29/3/2009, στις 8.30 μ.μ.
Θα χαμηλώσουμε τα φώτα και θα σκεφτούμε, θα έρθουμε πιο κοντά, θα αγωνιστούμε για ένα κοινό σκοπό.
Θα μας ενώσει η ελπίδα και η αποφασιστικότητα για ατομικές και συλλογικές προσπάθειες.
Και… το πιο σημαντικό, ΔΕΝ θα ξεχάσουμε αύριο , θα αλλάξουμε συνήθειες,
Θα χαμηλώσουμε τα φώτα και θα σκεφτούμε, θα έρθουμε πιο κοντά, θα αγωνιστούμε για ένα κοινό σκοπό.
Θα μας ενώσει η ελπίδα και η αποφασιστικότητα για ατομικές και συλλογικές προσπάθειες.
Και… το πιο σημαντικό, ΔΕΝ θα ξεχάσουμε αύριο , θα αλλάξουμε συνήθειες,
ενώ θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε αποφασιστικά μια βιώσιμη ανάπτυξη για τη Γη .
Στο σχολείο μας οι μαθητές , ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε ζητήματα περιβάλλοντος, αγκάλιασαν την Παγκόσμια Πρωτοβουλία με συγκινητικό ενθουσιασμό, ανάσα αισιοδοξίας σε σκοτεινούς καιρούς.
Η περιβαλλοντική μας ομάδα ετοίμασε μικρές καρτούλες, σχετικά με την «ώρα της Γης’’ , που μοιράστηκαν στους μαθητές, ενώ ενημερώθηκαν από τους καθηγητές τους και μέσα στην τάξη.
Ένα απόσπασμα από το μήνυμα του ΓΓ του ΟΗΕ:
«Η Ώρα της Γης θα είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση για την κλιματική αλλαγή που έχει γίνει ποτέ. Οι άνθρωποι θα ζητήσουν από τους ηγέτες τους να καταλήξουν σε μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη. Σε μια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή που θα προστατεύει τους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Χρειαζόμαστε μια φιλόδοξη συμφωνία. Μια συμφωνία που θα είναι δίκαιη και αποτελεσματική. Μια συμφωνία που θα βασίζεται στα επιστημονικά δεδομένα.
Έχουμε πάρει ένα επικίνδυνο μονοπάτι. Ο πλανήτης μας θερμαίνεται. Πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.
Χρειαζόμαστε πράσινη ανάπτυξη προς όφελος όλων. Χρειαζόμαστε βιώσιμη ενέργεια για ένα φιλικό προς το κλίμα κόσμο. Έναν κόσμο ευημερίας. Αυτός είναι ο δρόμος προς το μέλλον. Πρέπει να τον βαδίσουμε μαζί. ....».
στην ιστοσελίδα της WWF , Απλές συμβουλές, που όλοι μας μπορούμε να ακολουθήσουμε κατά την Ώρα της Γης:
Κρατήστε τα φώτα σβηστά όσο περισσότερο μπορείτε. Γιατί όχι και όλη τη νύχτα; Εξάλλου όσοι μείνουν σπίτι για να παρακολουθήσουν τον αγώνα της Εθνικής Ελλάδας από την τηλεόραση, δεν χρειάζονται φώτα
Καιρού επιτρέποντος, ζήστε την Ώρα της Γης εκτός σπιτιού χωρίς να ξεχάσετε βέβαια να σβήσετε προηγουμένως όλα τα φώτα στο σπίτι σας. Κατά την Ώρα της Γης θα έχετε άλλωστε την ευκαιρία να απολαύστε την πληθώρα των εκδηλώσεων που θα λάβουν χώρα σε όλη την Ελλάδα
Περιμένουμε τις εντυπώσεις σας από μια νύχτα , διαφορετική!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα σιχαινόμουν της συμβολικές μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί; Γιατί χρησιμοποιούνται απλά από τον κόσμο ως αφορμές να εφησυχάσουν τις ένοχες συνειδήσεις τους. Αντί για εφαλτήρια για έναν καινούριο κόσμο, γίνονται τα σπα και τα πακέτα διακοπών για τις μικρές φωνούλες που ουρλιάζουν στη διαπασών μέσα στις γωνίες του μυαλού μας- το οποίο φυσικά έχει άριστη ηχομόνωση.
Πείτε με κακό, κυνικό, δηκτικό, ό,τι επιθυμείτε, αλλά είναι αλήθεια. Γιατί για να αλλάξεις πραγματικά τη ζωή σου σε κάτι καλύτερο, πρέπει να κάνεις την υπέρβαση που κανείς δεν τολμά στις μέρες μας- να ξεβολευτείς. Να αγνοήσεις για λίγο τις ανέσεις σου (τις ΠΛΑΣΤΕΣ, εκ των έξω δημιουργημένες ανάγκες σου). Το τι χρειάζεται να κάνουμε το ξέρουμε όλοι πλέον. Το θέμα είναι, θέλουμε να το κάνουμε;
Γι'αυτό εγώ θα κρατήσω τα φώτα μου αναμμένα εκείνη την ώρα. Γιατί η συνείδηση μου δε χρειάζεται τις διακοπές της. Τη θέλω εκεί, να με τυρρανάει, να με τσιγκλάει. Να με κάνει καλύτερο άνθρωπο κάποια στιγμή.
Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λες πολύ ωραία! Πραγματικά το σκοτάδι μπορεί να είναι απελευθερωτικό!
Μαργαρίτα,
προσπάθησα -μάταια όπως θα διαπιστώσει κανείς - να αλλάξω την ημερομηνία, αλλά, δυδτυχώς δεν είμαι και τόσο δυνατή με τα του υπολογιστή. Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις για το ΑΥΡΙΟ της σημερινής ημέρας. Έχω την αίσθηση ( ή την ελπίδα;) πάντως ότι κάτι αλλάζει σιγά σιγά...
Οδυσσέα,
είχα και εγώ κάποτε μια στάση ανάλογη για τις συμβολικές μέρες. Τώρα έχω αναθεωρήσει. Είναι γεγονός ότι για πολλούς είναι έτσι όπως τα περιγράφεις (όμορφα και πικρά)
"...τα σπα και τα πακέτα διακοπών για τις μικρές φωνούλες που ουρλιάζουν στη διαπασών μέσα στις γωνίες του μυαλού μας"
όμως συχνά θυμίζουν και ευαισθητοποιούν.
Ειδικά το σημερινό είναι πιο ασυνήθιστο, καθώς προσκαλεί σε δράση ατομική και ταυτόχρονα ...παγκόσμια.
Με κλειστά ή ανοιχτά φώτα, να περάσεις καλά, εγώ είμαι σίγουρη ότι αγωνιάς για ό,τι καλό!
Μια ωρίτσα, περίπου, πριν κατεβάσω τους διακόπτες, προλαβαίνω να γράψω κανένα σχόλιο, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ στο όμορφο και δυναμικό σχόλιο του Οδυσσέα. Απ' αυτά που έχουμε ανάγκη να υπάρχουν για τη φρεσκάδα και τη ζωντανή ματιά, για την προσωπική θέση, που αναγκάζει σε επιχειρήματα.
Λοιπόν, Οδυσσέα, κι εγώ από δύσθυμα έως αμφίθυμα στέκομαι απέναντι στις παγκόσμιες μέρες, στις ώρες της γης κλπ. Προσωπικά.
Συμφωνώ μαζί σου στα περί διεξόδου των ενοχικών συνειδήσεων.
Όμως ξέρω καλά πως δεν υπάρχει ο ίδιος βαθμός συνειδητότητας στον κόσμο. Όπως ξέρω -και ξέρεις- πως ο σημερινός άνθρωπος ασφυκτιά εκτός των άλλων και πιεσμένος από την...παγκοσμιοποιημένη αδυναμία ουσιαστικής και αποτελεσματικής αντίδρασης σε έναν κόσμο που δεν τον ρωτάει.
Είδες και προχτές, στην παγκόσμια μέρα της ποίησης που ιδωθήκαμε στο Μπενάκη. Μας πρόσφεραν την αφορμή και βρεθήκαμε και μιλήσαμε και δημιουργήσαμε. Δεν παράτησα την ποίηση πριν και μετά την εκδήλωση. Δεν ξεγελάστηκε, φαντάζομαι κανείς πως "τώρα, εντάξει, την τιμήσαμε την ποίηση, του χρόνου πάλι..". Όμως, έστω και για ένα απόγεμα, μπορέσαμε να προτείνουμε κάτι πέρα από την ευτέλεια της μαζικής κουλτούρας.
Για την ώρα της γης μας δόθηκε η ευκαιρία στο σχολείο να ενημερώσουμε, να μιλήσουμε για το περιβάλλον και τα προβλήματά του, να σχεδιάσουμε κάτι ομαδικά. Δόθηκαν ενημερωτικά και έγιναν συζητήσεις. Δεν είναι πανάκεια αυτό, αλλά ταυτόχρονα δε βλέπω το λόγο και να το αρνηθώ. Γενικότερα δε βλέπω το λόγο να αρνούμαι το ο,τιδήποτε μπορεί να γίνεται κάτι απέναντι στο τίποτα της σημερινής ζωής.
Μακάρι να ήταν όλες οι συνειδήσεις σαν τη δική σου που δε χρειάζεται διακοπές, που επιμένει συνεχώς τσιγκλώντας σε. Όμως δεν είναι. Κι έτσι, για το ελάχιστο, θα κλείσω κι εγώ το φώτα, καμαρώνοντάς σε ταυτόχρονα για τη στάση σου...
( Αμφιθυμία - το είπαμε! )
Αχ ήταν υπέροχα η χθεσινή ώρα χωρίς φωτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάψαμε τα κεράκια μας, κάτσαμε στο μπαλκόνι μας κ χαζεύαμε τα γύρω μπαλκόνια!
Χαλαρώσαμε, έπεσαν οι ρυθμοί μας!
Ξεαγχωθήκαμε!
Μακάρι να κάνουμε κάθε μέρα μια δικιά μας Ώρα της Γης!
:D
σματς!
YΓ: Κυρία Χριστοπούλου... κανένα μπλογκ για το 8ο, για να μαθαίνουμε νέα του κι εμείς που έχουμε φύγει δε θα φτιάξετε??
ΑπάντησηΔιαγραφή:)