Οάσεις


Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: ο Μιχάλης
που έφυγε μ' ανοιχτές πληγές απ' το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας "Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε...
"Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν.
( απόσπασμα από τον τελευταίο σταθμό του Γ. Σεφέρη)

Να μιλήσουμε για συναδέλφους που με πάθος τιμούν το ρόλο τους του εκπαιδευτικού, που με τη στάση τους αγωνίζονται για να νοηματοδοτείται η Εκπαίδευση.
Καταφεύγουμε σε ένα ρεπορτάζ της Ζώγιας Κουταλιανού στην Καθημερινή της 14-12-2008, στο κείμενό της και στην παρουσίαση που κάνει σε δύο (από τους πέντε) συναδέλφους εκπαιδευτικούς.

Της Ζώγιας Κουταλιανού
Καθηγητές εθελοντές. Ακούγεται ανέκδοτο, όταν στις μέρες μας ο δημοσιοϋπαλληλισμός κυριαρχεί. Κι όμως, υπάρχουν στα σχολεία καθηγητές και δάσκαλοι που με το τελευταίο κουδούνισμα της ημέρας δεν φεύγουν για το σπίτι: παραμένουν στις αίθουσες για να διδάξουν σε εθελοντές μαθητές, εκτός σχολικού ωραρίου και αμισθί, καινοτόμες δράσεις που αφορούν το περιβάλλον, την υγεία, την κατανάλωση, τον πολιτισμό, την κυκλοφοριακή αγωγή, τις σεξουαλικές σχέσεις, την πολυπολιτισμικότητα, τον σεβασμό στον «άλλον».


Μέσα από αυτή τη διαδικασία οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να κάνουν διάλογο, να ασκήσουν την κριτική ικανότητά τους, να αποκτήσουν γνωστικό υπόβαθρο και αξιακό προσανατολισμό, υιοθετώντας έτσι θετικές στάσεις και συμμετοχική συμπεριφορά σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς τους.

Κίνητρο αυτών των εκπαιδευτικών είναι το μεράκι, το φιλότιμο, αλλά και η διάθεση να προσφέρουν όσο περισσότερα μπορούν στους μαθητές τους. Φωτεινές εξαιρέσεις στον κανόνα των «ηττημένων» εκπαιδευτικών που έχασαν τη μάχη από ένα παραλυτικό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο και τους καθηγητές σε «ρομπότ», που το μόνο που προλαβαίνουν να κάνουν είναι να διδάξουν την εξεταστέα ύλη, ή οι τελευταίοι των ρομαντικών;



Μαρία Ρούσσου
«Να ονειρευτούν το καλύτερο»

Η κ. Μαρία Ρούσσου, φιλόλογος, διδάσκει στο 10ο ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης, ένα από τα σχολεία του συγκροτήματος «Ευκλείδης», γνωστού στη Θεσσαλονίκη για το υποβαθμισμένο περιβάλλον του και το «ατίθασο» μαθητικό δυναμικό του.
Επί δέκα χρόνια δεν πτοήθηκε από αυτά τα δεδομένα και υλοποιεί διάφορα πρόγραμματα. Για τα δικαιώματα των νέων – «ώστε να μάθουν ότι για να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους πρέπει να δείχνουν υπευθυνότητα», είπε η ίδια. Για τις παράνομες ουσίες και εξαρτήσεις – «να μάθουν ότι μπορούν να στηριχθούν στον εαυτό τους». Για τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και την αλληλεγγύη, αλλά και για τη σεξουαλική υγεία και αγωγή, ώστε να «μάθουν τα στοιχειώδη, αλλά και να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους», εξήγησε.
«Τα παιδιά δεν χρειάζεται να τα καλομαθαίνουμε, πρέπει να τα πιστέψουμε και να τα εμπιστευθούμε», τόνισε, υπενθυμίζοντας πως δεν υπάρχουν κακοί και αδιάφοροι μαθητές, αλλά μαθητές που δεν έχουν μάθει ν’ αγαπούν το διάβασμα. Αυτή τη στιγμή μυεί τα παιδιά στην Ιστορία της Θεσσαλονίκης, προσπαθώντας να νικήσει την αποστροφή τους για το μάθημα της Ιστορίας. Ετσι, με την επίσκεψη στην πλατεία Αριστοτέλους προσπάθησε να εξηγήσει στους μαθητές της πως κάποτε η Θεσσαλονίκη υπήρξε πολυπολιτισμικό κέντρο των Βαλκανίων και μπορεί να ξαναγίνει. «Θέλω να αναγνωρίσουν τη μιζέρια και να ονειρευτούν το καλύτερο», παρατήρησε.
Η κ. Ρούσσου, όμως, πιστεύει ότι σ’ αυτά τα παιδιά ανήκει κι ένα καλύτερο σχολείο, που καλλιεργεί την κριτική ικανότητά τους, τους βοηθάει να ανοιχτούν στην κοινωνία, να ξέρουν πώς να σταθούν. Αντίθετα, οι σύγχρονοι μαθητές, λέει, ζουν «ένα σχολείο παρωχημένο που, φυσικά, απορρίπτουν επειδή ούτε ελκυστικό είναι ούτε τους ανοίγει την πόρτα της αγοράς εργασίας. Παρ’ όλα αυτά, τους βομβαρδίζει με γνώση σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια». Η διάλυση του δημόσιου σχολείου δεν βοηθάει την ελληνική κοινωνία, λέει. «Πρέπει να το περιφρουρήσουμε».

Βαγγέλης Σκουφάκης
Επικοινωνία μέσω μουσικής

Στο Διαπολιτισμικό Σχολείο Ευόσμου Θεσσαλονίκης διδάσκει ο μουσικός Βαγγέλης Σκουφάκης. Μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου βάζει μπρος τη χορωδία και τα μουσικά σύνολα που δημιουργεί από τότε που βρέθηκε σ’ αυτήν τη θέση, εδώ και τέσσερα χρόνια. Η περυσινή χρονιά, μάλιστα, επιβράβευσε τον ίδιο, τους μαθητές του και ολόκληρο το σχολείο, με το πρώτο βραβείο στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας, στο πλαίσιο των Μαθητικών Καλλιτεχνικών Αγώνων, στην κατηγορία «Εντεχνο ελληνικό τραγούδι».
Για τον ίδιο, η εξωδιδακτική αυτή δραστηριότητα αποτελεί φυσική συνέχεια της εκπαιδευτικής και μουσικής ιδιότητάς του κι ας περιορίζει τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του. «Εχει ενδιαφέρον να βοηθάς αυτά τα παιδιά που προέρχονται από διαφορετικό πολιτισμικό, κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο να ενταχθούν στην ελληνική πραγματικότητα, αλλά και τα Ελληνόπουλα να γνωρίσουν και να αποδεχθούν την καινούργια διαπολιτισμική κοινωνία», είπε στην «Κ». Επιπλέον, για τον τριανταεξάχρονο καθηγητή είναι κι ένας τρόπος για την προβολή του ίδιου του δημόσιου σχολείου, «που απαξιώνεται καθημερινά απ’ όλες τις πλευρές», σημείωσε.
Ο κ. Σκουφάκης βλέπει με ικανοποίηση τους μαθητές του να προσέρχονται στις εξωδιδακτικές δραστηριότητες, παρ’ ότι ο χρόνος τους είναι περιορισμένος και η κούρασή τους εμφανής. «Οταν τους δίνονται ερεθίσματα για δημιουργικότητα, πέραν των τυπικών και στενών ορίων του σχολικού ωραρίου, προσπαθούν με πάθος να ανταποκριθούν», ανέφερε και πρόσθεσε πως παλιοί μαθητές που τώρα φοιτούν στο Λύκειο, επισκέπτονται συχνά το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Ευόσμου για να εκφράσουν τη νοσταλγία τους για τις ώρες που περνούσαν εκεί με μουσική και θεατρικό παιχνίδι. "
Τους πιο θερμούς μας χαιρετισμούς στους συναδέλφους. Ένα σφίξιμο του χεριού και ένα χαμόγελο!

Έχουμε κι εμείς πρόταση για λειτουργία μουσικής ομάδας σε ώρες εκτός σχολικού προγράμματος. Σας ενδιαφέρει;

Σχόλια

  1. Ευτυχώς Διονύση που υπάρχουν και άνθρωποι που προβάλλουν την εικόνα του δημόσιου σχολείου - όταν υπάρχουν συνάδελφοι που δίνουν νόημα στην ύπαρξη του. Και δίνουν κουράγιο και σε όλους τους νεώτερους να συνεχίζουν το έργο τους ακόμα κι όταν το ίδιο το σχολικό περιβάλλον λειτουργεί αποτρεπτικά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα με πολύ ενδιαφέρον Σάς παρακολουθώ. Να είσθε καλά να δημιουργείτε!

    Καλό σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι μπραβο σε αυτους που ενδιαφερονται... Εχετε ομως σκεφτει κ. Μανεση ότι είστε αναμεσα σε αυτους;;; Δεν ξερω αν υπαρχει αλλος καθηγητης που συνεχιζει το μαθημα που γινεται στο σχολειο κ μεσα απο το ιντερνετ...Δεν ειναι επαινος για να σας κολακευσω ή κατι τετοιο ειναι απλα η αληθεια... Ειστε και σεις ,λοιπον, αναμεσα τους και σε οσους αλλους καθονται μετα το σχολειο κ σκεφτονται κ πραττουν για ενα καλυτερο σχολειο..Και ευτυχως -αληθεια- εχω γνωρισει αρκετους τετοιους..Μακαρι εμεις οι νεοτεροι να μοιασουμε σε ολους εσας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πιστεύω ειλικρινά, διονύση, ότι είναι πολλοί οι συνάδελφοι που δικαιώνουν το ρόλο τους στα σχολεία κι αν γίνονταν μερικές αλλαγές στο εξετασιοκεντρικό και βαθμοθηρικό σύστημά μας, θα απεγκλωβίζονταν απίστευτες δυνάμεις, που θα απογείωναν την παιδεία.
    Τώρα θέλει ηρωισμό και αυταπάρνηση και είναι κρίμα να βασίζεται η παιδεία σε τόσο σπάνιες και τόσο δυσεύρετες ιδιότητες.
    Πολύ απλά, οι μαθητές χρειάζονται δασκάλους με αδυναμίες, ελαττώματα, όρια στην σωματική και ψυχική αντοχή, ανάγκη για προσωπική και οικογενειακή ζωή, ψυχαγωγία, ελεύθερο χρόνο, που όμως να τους δίνεται η δυνατότητα λειτουργούν ουσιαστικά στο δημόσιο σχολείο, χωρίς να γίνονται ήρωες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. οι17μαθητές του Γ4,
    Ε, ναι, ευτυχώς. Παρόλο που, βέβαια, δε θα έπρεπε να ήταν έτσι τα πράγματα. Μπορεί η αποκατάσταση θεσμών και συνεπακόλουθης αξιοπρέπειας να μην είναι η ευκολότερη δουλειά, αλλά βλέπεις κάποιον άλλο δρόμο, ώστε το σχολικό περιβάλλον να σταματήσει να λειτουργεί αποτρεπτικά;

    Πάντως η παρουσία σας, μαθητές του Γ4, επιβεβαιώνει τον ...κανόνα των εξαιρέσεων. Τα συγχαρητήριά μας κι από δω για τη δουλειά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Π.Κ,
    Καλό σαββατοκύριακο, επίσης.
    Η παρακολούθηση προκύπτει αμοιβαία, μια και έχουμε κι εμείς πολλούς λόγους να παρακολουθούμε τις τόσες και τόσο αξιόλογες δραστηριότητές σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ειρήνη,

    Μην το λες. Το μπλογκ της λογοτεχνίας μάλλον τη φλυαρία μου προσπαθεί να καλύψει. Δε φτάνει που τα ζαλίζω τα παιδιά με τους μονολόγους μου στην τάξη, θέλω να συνεχίζω κι απ' το ίντερνετ!Όμως:
    1) Να που έχεις γνωρίσει, όπως λες, ΑΡΚΕΤΟΥΣ ( οι αρκετοί είναι πολλοί, κατά τη γνώμη μου), κάτι που επιβεβαιώνει την υποψία πως οι άνθρωποι κρατάμε ακόμα μέσα σε ένα σύστημα με προβλήματα λειτουργίας.
    2) Η ευχή σου οι νεότεροι να ακολουθήσουν δείχνει πως ήδη, όπως εσύ, υπάρχουν νεότεροι που έχουν τη φλόγα, τη θέληση, το όραμα. Κράτησέ τη, λοιπόν, "σα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές σου παλάμες", όπως λέει κι ο Αναγνωστάκης, κι όταν έρθει η ώρα άναψε τη φωτιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. gyristroula2,
    Κι εγώ σχεδόν με ντροπή έκανα την ανάρτηση. Ήρωες, ανθρωποι που σε ένα υγιές πλαίσιο απλώς θα έκαναν ευσυνείδητα, πες και μερακλίδικα, τη δουλειά τους. Έτσι που να μη μιλούσαμε για θυσίες και αυταπαρνήσεις, να μην ηρωποιούσαμε ενέργειες που θα μπορούσαν να αποτελούν ακὀμα και..."υποχρεωτικές" δραστηριότητες στα σχολεία.
    Π.χ, ο ηρωισμός του καθηγητή που κάθεται εκτός ωραρίου και "κάνει" μια χορωδία αίρεται από ένα σύστημα που ασκεί τη διδασκαλία της μουσικής στοιχειωδώς οργανωμένα. Τόσο φοβερό είναι πια;
    Έχεις πολύ δίκιο.

    (Παρατηρημένο:Πάααααρα πολύ δύσκολα διαφωνούμε, συμφοιτήτρια..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πραγματικές οάσεις, Διονύση
    και πολύ καλά κάνεις να τις φέρνεις στην επιφάνεια.
    το δημόσιο σχολείο δέχεται από παντού επιθέσεις!
    Ας το υπερασπίσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτές τις μέρες, στην Τεχνόπολη, (και) η τεχνική εκπαίδευση έδειξε το «άλλο» πρόσωπό της, αυτό που τόσο ταιριάζει στο περιεχόμενο της ανάρτησης: –ανάμεσα σε άλλους και- σπουδαστές υπερήφανοι παρουσίαζαν τις (πολύ υψηλού επιπέδου) τεχνολογικές κατακτήσεις τους (απρόσιτες για μας τους αδαείς)!
    Αν οι καθηγητές αυτών των «δύσκολων» σχολείων είχαν παραιτηθεί;;;

    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δυστυχώς η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση βασίζεται στο "Κίνητρο αυτών των εκπαιδευτικών είναι το μεράκι, το φιλότιμο, αλλά και η διάθεση να προσφέρουν όσο περισσότερα μπορούν στους μαθητές τους.". δικαιολογίες πολλές, όπως σε κάθε άλλο εργασιακό χώρο άλλωστε. τι γίνεται όμως με το παιδάκι που θα συνεργαστεί με κάποιον "δάσκαλο" και πόσο μεράκι θα έχει ο επόμενος Δάσκαλος να συμπληρώσει τα κενά του "δασκάλου"; Σας εύχομαι καλή δύναμη για να μπορέσετε να παρασύρετε και αυτούς που έχασαν το μεράκι και το φιλότιμό τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα!

    Θυμάμαι ότι όταν πρωτοδιάβασα αυτό το άρθρο στην Καθημερινή θύμωσα.

    Όπως λέει και η Γυριστρούλα κάποια πράγματα είναι αυτονόητα.

    Είμαι σίγουρη για τις καλές προθέσεις των εν λόγω εκπαιδευτικών,δε θύμωσα με αυτούς.

    Για μένα το μήνυμα της εφημερίδας είναι ότι είναι εξαίρεση στον κανόνα η μουσική παιδεία και ότι η μαθητεία στο διάλογο και στον αξιακό προσανατολισμό γίνεται εκτός τάξης.Ας την καταργήσουμε λοιπόν, αφού η τάξη σκοπό έχει την αξιολόγηση γνώσεων που διδάσκονται στο φροντιστήριο.

    Αυτό που αποκόμισα προσωπικά από το άρθρο-και σαν εκπαιδευτικός που ασχολήθηκα με προγράμματα-είναι η υποβάθμιση του σχολείου.

    'Φωτεινές εξαιρέσεις στον κανόνα των «ηττημένων» εκπαιδευτικών που έχασαν τη μάχη από ένα παραλυτικό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο και τους καθηγητές σε «ρομπότ», που το μόνο που προλαβαίνουν να κάνουν είναι να διδάξουν την εξεταστέα ύλη, ή οι τελευταίοι των ρομαντικών;

    Το άρθρο αυτό παρ'ὀλες τις καλές του προθέσεις και την προβολή άξιων εκπαιδευτικών πράξεων,με κάνει να θυμώνω,γιατί υποβαθμίζει την εκπαιδευτική διαδικασία στο δισκοπότηρο που αναζητούμε και σπανίως βρίσκουμε.Αυτό για μένα δεν είναι ρεπορτάζ,είναι ένα ευγενικό χαστούκι στα μούτρα του δημόσιου σχολείου και ειδικά στους εκπαιδευτικούς που είναι στην πρώτη γραμμή.Είμαστε οι 'καημένοι'και δονκιχώτες;Αυτό μας δίνει αξία;Ή μήπως μεταθέτει την ευθύνη σε κάποιον άλλον (στο Σύστημα).Λες και εμείς δεν είμαστε το σύστημα όταν κάνουμε το τριωράκι μας και φεύγουμε,ή παίρνουμε προγράμματα για συμπλήρωση ωραρίου ή υερωρία κάνοντας στο τέλος της χρονιάς μια παρουσίαση αχταρμά;Ατελείωτος ο κατάλογος των ατοπημάτων μας που οδηγούν στην απαξίωση του σχολείου.

    Και το σύστημα βέβαια έβαλε το χεράκι του στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου (ή τη χερούκλα του καλύτερα),αλλά πραγματικά άρθρα τέτοιου τύπου για μένα κρύβουν κάτι γλυκερό σαν τα ρομάντζα της θεοποίησης του Ροδόλφο Βαλεντίνο.Όχι,δεν υποτιμώ τις δραστηριότητες των συναδέλφων,το αντίθετο.Απλά εκνευρίζομαι που οι εφημερίδες ασχολούνται με την εκπαίδευση μόνο στις καταλήψεις,στην αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και στις δράσεις των 'τελευταίων των ρομαντικών',που λέει και η αρθρογράφος.

    Διονύση,δεν διαφωνώ ότι το άρθρο προβάλλει αξιόλογες πράξεις.Διαφωνώ με την όλη λογική του τύπου να ασχολείται με την παιδεία μόνο όταν βρίσκει κάτι ζογκλερικό και παράξενο,λες και είμαστε σε τσίρκο.Κι αυτό να το περνάει σε μια κοινωνία που τρέχει πανικόβλητη σε φροντιστήρια,ιδιαίτερα και εξωτερικά για να σώσει τα παιδιά της από το βόρβορο...Κάνε ένα ρεπορτάζ που θα χτυπήσει στην καρδιά του προβλήματος,μίλα ανοιχτά για τα ατοπήματα των εκπαιδευτικών και το αραλίκι μας που έχει παλαβώσει τα παιδιά...Ευτυχώς υπάρχουν άρθρα που εμβαθύνουν,αλλά πραγματικά η μεγαλύτερη πλειοψηφία μου φαίνεται πρόχειρο πασάλειμμα και προσεκτική-επιφανειακή θεώρηση του θέματος,για να μην παρεξηγηθεί και κανένας...

    Από μία ευρείας κυκλοφορίας και σοβαρή εφημερίδα δεν περιμένω απλές παρουσιάσεις εξαιρετικών δράσεων.Αυτό γίνεται και από μας,από τα μπλογκ.Περιμένω να μορφώσει και πληροφορήσει το αναγνωστικό κοινό μετά από έρευνα και προσπάθεια.Επειδή διαβάζω την Καθημερινή, έχω κουραστεί από τις παρουσιάσεις καθημερινών ιστοριών.Καλή η παρουσίαση εμπειριών μαθητών της Σιβιτανιδείου,αλλά θα προτιμούσα έναν απολογισμό της λειτουργίας των ΕΠΑΛ.Καλή η παρουσίαση καινοτόμων δράσεων στην παιδεία και στο φόρτο εργασίας των μαθητών(που την ξέρουμε και την βλέπουμε όλοι-πάλι τα αυτονόητα δηλαδή),αλλά θα προτιμούσα μια έρευνα πάνω στην ιδεολογία του αναλυτικού προγράμματος,ή στην αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας των αρχαίων.

    Δηλαδή ΚΑΝΤΕ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ,αυτή είναι η δουλειά σας!

    Όταν οι εφημερίδες μιας κοινωνίας ασχολούνται με τα αυτονόητα,σημαίνει πως σαν κοινωνία πάσχουμε.

    Παρντόν και για το θυμωμένο ύφος,αλλά ξύπνησε ο λύκος μέσα μου!

    Διονύση σε ευχαριστώ για την υπομονή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στέλλα,
    Την ξέρεις την έγνοια της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου. Και όσο είμαστε μέσα δε θα παραμένουμε θεατές. Το μερίδιο ευθύνης μας, πέρα από το πλαίσιο και τα συστήματα, θεωρώ πως είναι τεράστιο. (Δες και την ανάρτηση του Θερσίτη στο mundus filologiae)

    Λίλα,
    ( Η Λίλα είναι εδώ;! Ζήτω μας, ζήτω!)
    Δεν το είχα πάρει μυρωδιά το της Τεχνόπολης. Εκεί, στην τεχνική εκπαίδευση,και καθώς οι δυσκολίες είναι περισσότερες και μεγαλύτερες, η αντίθεση ( με το παραγωγικό έργο των συναδέλφων)φωτίζει λαμπρότερα τη δουλειά τους.

    Ανώνυμε/η,
    Συμφωνώ κι εγώ, το σχολείο βρίσκεται σε παρακμή. Και καλές κι οι "οάσεις", αλλά ταυτόχρονα πρέπει να διεκδικούμε αλλαγές και βελτιώσεις. ( Κάτι που κι αυτό νομίζω βρίσκεται εν υπνώσει..)

    Βαγγέλη,
    Αχίλλειος πτέρνα οι "δάσκαλοι". Ακόμα και ο τρόπος που έχουμε ή δεν έχουμε χειριστεί το θέμα της αξιολόγησής μας είναι συζητήσιμος. Αλλά ανοίγει και άλλη κουβέντα έτσι. Μας βάζεις θέμα για επόμενη ανάρτηση..

    Καλέ κακέ μας λύκε,
    Πολύ ευχαριστούμε που "καταχράστηκες" το χώρο
    (τέτοιες καταχρήσεις ποιος δεν τις αποζητάει..) και φώτισες τις άλλες παραμέτρους του άρθρου της Καθημερινής.
    Είναι φανερό πως ο δικός μας φωτισμός αφορά στο σημείο που συμφωνούμε: άξιες οι εκπαιδευτικές πράξεις αυτού του είδους.
    Το θέμα, βέβαια, της υποβάθμισης της εκπαίδευσης είναι τεράστιο, όπως και το θέμα που τόσο εύστοχα και ευαίσθητα θέτεις, της μεταφοράς της εικόνας από τα ΜΜΕ.
    Και όσο εστιάζεις σ' αυτό ο θυμός αποτελεί φυσικό επακόλουθο..
    Όσο για την εικόνα μιας κοινωνίας που ασχολείται με τα αυτονόητα σα να πρόκειται για σπουδαίες ανακαλύψεις, ε, από 'κει αρχίσαμε κι εμείς: και βέβαια πάσχει - καλά που μας κάνει να αισθανόμαστε και ηλίθιοι εκθειάζοντάς τα κι εμείς οι ίδιοι..
    (Παρόλα αυτά, την ανάγκη να σφίξω το χέρι των συναδέλφων την έχω έντονη.)

    ΥΓ. Τελικά είναι πολύ ωραίο να ξυπνάει ο λύκος μέσα μας. Κρατιόμαστε ξύπνιοι κι εμείς :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Διονύση,

    ήμουν υπερβολική ως συνήθως!

    Τα μαθήματα μετά το μάθημα δεν καταργούν το σχολείο,αντίθετα ενδυναμώνουν το ενδιαφέρον των μαθητών.Δυστυχώς όμως κάποτε οι καλύτερες προσπάθειες γίνονται μετά το μάθημα...

    Δεν είμαι κατά της προβολής τέτοιων προσπαθειών..Ούτε να αισθανόμαστε ηλίθιοι που εκθειάζουμε τέτοιες προσπάθειες.Απλά τα πήρα επειδή είναι το αυτονόητο...Αλλιώς βέβαια δε θα βοηθούσα στο Γκάζι!

    Τελικά είμαστε από τα επαγγέλματα (ή θα έπρεπε καλύτερα να πω λειτουργήματα)για τα οποία λέγεται πλέον 'υπάρχουν και μερικοί καλοί δάσκαλοι'.Δεν ξέρω για πόσους επιστήμονες μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και δεν ξέρω πόσο ακόμα θα θρέφουμε αυτή τη ρετσινιά..Αυτό ήταν που με εκνεύρισε στο άρθρο της Καθημερινής:λέμε για το καλό,αλλά με γκρίνια.

    Εμείς στα μπλογκ το λέμε με χαρά!

    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κακέ μου λύκε,
    Με χαρά, δε λες τίποτα!

    Να σου πω: κι εγώ απ' την άλλη το χάρηκα το θυμό σου και τον καταγγελτικό σου λόγο. Κάπου κάπου καλό είναι να ταράζεται και η αρμονία των σχολίων. Κι άλλωστε, θυμωμένη ή όχι, υπερβολική ή όχι, πάντως φώτισες μια πτυχή του θέματος που κανένας δεν είχε θίξει - ούτε, βέβαια κι η ανάρτηση. Μακάρι να μας προσφερόταν συχνότερα η δυνατότητα να κουβεντιάζαμε έτσι τα θέματα.

    ( Τελικά, ούτε ένας επιτυχημένος κακός λύκος δε βλέπω να καταφέρνεις να είσαι!! Μεγάλος καημός, ε;!)

    ΥΓ. Μόλις πριν λίγο άνοιξα στο μέιλ την πρόσκληση για την πρεμιέρα του Age of stupid. Δε θα την προλάβουμε. Για την ταινία πάντως θα επανέλθουμε, νομίζω, και σύντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις