…και το σχολείο ζωντάνεψε και ομόρφυνε
Κυριακή 18 Οκτωβρίου,
Είχαν προηγηθεί οι ευλογημένες βροχές του φθινοπώρου.
Αναρωτιόμασταν , όμως, για την επιτυχία της συνάντησης της Περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου μας, μια που ο στόχος ήταν : σκάψιμο και φύτεμα χειμωνιάτικων λαχανικών . Πώς θα ήταν το χώμα, άραγε;;;
Είχαν προηγηθεί οι ευλογημένες βροχές του φθινοπώρου.
Αναρωτιόμασταν , όμως, για την επιτυχία της συνάντησης της Περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου μας, μια που ο στόχος ήταν : σκάψιμο και φύτεμα χειμωνιάτικων λαχανικών . Πώς θα ήταν το χώμα, άραγε;;;
Και να, που ο ήλιος φάνηκε γλυκός , στέγνωσε το χώμα, αρκετά για να επιτρέψει σε μια χαρούμενη ομάδα από κορίτσια και αγόρια ,
μαζί με τους καθηγητές τους
να απολαύσουν τη μυρωδιά του- κυρίως- , να το σκαλίσουν, να το σπείρουν, να φυτέψουν μαρούλια , λάχανα,. κουνουπίδια, να σπείρουν παντζάρια, σπανάκια , να φυτέψουν πανσεδάκια και χρυσάνθεμα, πολύχρωμα γεράνια.
Με μουσική, γέλια , κουλουράκια και κέικ και καλή διάθεση , το σχολείο ζωντάνεψε και ομόρφυνε , όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, που τράβηξε ο ακούραστος και ολοένα βελτιούμενος φωτογράφος κύριος Διονύσης Μάνεσης !
Όπως βλέπετε χάρη στο Νίκο, μαθητή του Β2 και δραστήριο μέλος της ομάδας από πέρσι, μαζέψαμε και ελιές από τη δικιά μας ελιά (!!!) και σκοπεύουμε να τις ετοιμάσουμε κατάλληλα κια να τις απολαύσουμε!
Για το τέλος κρατήσαμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο γεωπόνο Στράτο Αλεξανδρή και στην αγαπημένη συνάδελφο Μάντω, γονείς παλιού μας μαθητή, που με ιδιαίτερη ευαισθησία μας στήριξαν και μας πρόσφεραν τα φυτώρια και τους σπόρους των λαχανικών μαζί με πολύτιμες συμβουλές.
Για το τέλος κρατήσαμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο γεωπόνο Στράτο Αλεξανδρή και στην αγαπημένη συνάδελφο Μάντω, γονείς παλιού μας μαθητή, που με ιδιαίτερη ευαισθησία μας στήριξαν και μας πρόσφεραν τα φυτώρια και τους σπόρους των λαχανικών μαζί με πολύτιμες συμβουλές.
Φτυάρια , αξίνες, σκαλιστήρια, τσουγκράνες πλύθηκαν και φυλάχτηκαν γιατί σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να περιποιούμαστε με αγάπη το μικρό μας κήπο!
Μπράβο σας και σας ευχαριστούμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε πρωί που μπαίνουμε στο σχολείο, μάς φτιάχνετε τη διάθεση με τα έργα σας!
Τι ωραία ιδέα ε;΄Τα αποξενωμένα απ'τη "μάνα" γη παιδιά της τσιμεντούπολης που τους έλαχε για πατρίδα,να εφευρίσκουν το χώμα, τη ζωογόνα δύναμή του,τον αρχέγονο μόχθο,τη λαχτάρα του σπόρου να καρπίσει,τα μικρά πλάσματα [έντομα,σκουληκάκια,σαλιγκάρια-πολύ τ'αγαπούν τα παιδιά τα σαλιγκάρια],τη μυστική συνομωσία του ήλιου,του αέρα, της βροχής με τη γη,που δίνει χρώμα στα λουλούδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυρικές εξάρσεις; Ε,όχι! Πώς να την καταλάβεις αλλιώς αυτή τη χαρά των παιδιών;Το πανηγύρι που γίνεται κάποιες Κυριακές στο μικρό κήπο; [δε χωράνε "θλιμμένοι στη γιορτή τους"]
Μπράβο σας και σας ευχαριστούμε,οπως γράφει κι η Λίλα. Καλή σοδειά, σε μαθητές κ' δασκάλους!
Αχ πάλι φυτέψατε! Μπράβο βρε παιδιά Καλή σοδειά να έχετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήένα μεγάλο μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ομορφιά την έχεις μέσα σου, γι΄αυτό μπορείς να την παρατηρείς και να την απολαμβάνεις!
Πίστεψε με δεν είναι καθόλου αυτονόητο αυτό!
Είναι απογοητευτικό το πόσο κοιτάμε και δεν "βλέπουμε"!!!
Άννα,
όταν βλέπω τα κείμενα σου, καταλαβαίνω πόσο στεγνά, λακωνικά είναι τα δικά μου.Τα λες πολύ όμορφα κια
ευχαριστούμε ιδιαίτερα για τις περιγραφές, αλλά και τη συμπαράσταση.
Κικι, Βαγγέλη
ευχαριστούμε για τις ευχές και τα καλά σας λόγια!
Ανώνυμε,
θα πάρουμε σοβαρά υπόψη τις συμβουλές σου!
Ο ελέφαντας στη ράχη του έχει ένα μυρμήγκι και παρέα οι δυο τους τρέχουν στο χωμάτινο δρόμο. Στρέφει το βλέμμα του πίσω το μυρμήγκι και αναφωνεί με καμάρι:
ΑπάντησηΔιαγραφή" Ε, ρε, σκόνη που σηκώνουμε!!!"
Θα το έχεις ξανακούσει από μένα, Στέλλα αυτό το "ανέκδοτο", το χρησιμοποιώ συχνά σε περιπτώσεις, όπως αυτή της Κυριακής που φυτέψ...ΑΜΕ τόσα καλούδια.
Και επειδή, ως γνωστόν, δεν κρατάω και το στόμα μου κλειστό εύκολα, να πω ότι το καλοκαιρινό σου σχέδιο πάει κατ' ευχήν. Ποιο είναι;
Θυμάσαι που σχεδιάζοντας τη φετινή χρονιά, συζητώντας τι θα μπορούσε να γίνει στο σχολείο, έλεγες πως δε θέλεις άλλες φωτοτυπίες και λόγια και σχέδια, αλλά ΔΡΑΣΗ; Πράγματα χειροπιαστά; Τα παιδιά να ενεργούν, να πράττουν;
Να, λοιπόν, γιατί πάει κατ' ευχήν το σχέδιο, να γιατί καμιά φορά τα όνειρα θερινής νυκτός δεν είναι όνειρα θερινής νυκτός, να γιατί είμαι σίγουρος πως οι φετινές εξορμήσεις θα έχουν συνέχεια.
( Τώρα μην αρχίσουμε τα περί εκτιμήσεως, πάλι, δημοσίως,ε;!)
Είστε ζηλευτοί! Πάντα τέτοιες ομορφιές!
ΑπάντησηΔιαγραφή