Περί ...ζώων

4η Οκτωβρίου γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, εκείνου που η Καθολική Εκκλησία έχει ανακηρύξει προστάτη των ζώων.

Έτσι, ήταν φυσικό η ημερομηνία αυτή να επιλεγεί ως η παγκόσμια ημέρα των ζώων. Γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931 στη Φλωρεντία.

Αφορμή λοιπόν για λίγα λόγια αφιερωμένα σε ένα ζώο που δεν πέρασε ποτέ και δεν θα περνά ποτέ απαρατήρητο.

Γάτα

Λατρεύτηκε σαν Θεά.

Στην Αιγυπτιακή θρησκεία, η Θεά Μπαάστ εμφανίζεται με κεφάλι γάτας και στην αρχαία Αίγυπτο όλες οι γάτες θεωρούνταν ιερές και ενσαρκώσεις της Θεάς. Το να σκοτώσεις ή έστω απλά να ενοχλήσεις γάτα κατατασσόταν στα αποτρόπαια εγκλήματα και μέγιστη ιεροσυλία.

Αγαπήθηκε από Μάγους και Μάγισσες, κυνηγήθηκε ως «όργανο του Σατανά», κατηγορήθηκε ως γρουσούζικη. Η διαδρομή της σφραγίζεται από τα αντιφατικά συναισθήματα των ανθρώπων και έχει εμπνεύσει κάθε μορφής τέχνη.

Ίσως είναι η αξιοπρεπής συμπεριφορά της, η υπεροψία και ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της αυτό που την έκανε τόσο αγαπητή μα και τόσο μισητή από τους ανθρώπους. Αντιπροσώπευσε τη γυναικεία φύση, την Τέχνη της Μαγείας, την εσώτερη σοφία, και η καθηλωτική ματιά της ταυτίστηκε με τις φάσεις της Σελήνης.

Γάτοι των παραμυθιών πονηροί και καταχθόνιοι,

παιχνιδιάρικά γατάκια ζωγραφισμένα ή φωτογραφημένα σε άπειρες πόζες,

γυναίκες γατούλες ή «γάτες», το θέμα μοιάζει ανεξάντλητο.

Έγινε σύμβολο της συνείδησης, και η μορφή της αντιπροσώπευσε τόσο την Κόλαση όσο και την Αγνότητα.

Κατηγορείται για εγωκεντρισμό –πράγμα που αληθεύει ίσως- , μα μήπως ο άνθρωπος που προτιμά την υποταγή από τα κατοικίδια του, δεν είναι εγωκεντρικός άραγε;

Η ανατομική τελειότητα , το αθόρυβο περπάτημα, η αρμονία κινήσεων, θυμός και ζήλεια , μα πάνω από όλα…. το βλέμμα της.

….. πραγματικά συναρπαστικό, διαπεραστικό, βαθύ, ρεμβαστικό.

Ένα ζώο ελεύθερο, ανεξάρτητο με δόση υπεροψίας, γοητευτικό ξεσηκώνει πάθη, εμπνέει συναισθήματα .

Πολλοί οι καλλιτέχνες, λογοτέχνες, ζωγράφοι, ηθοποιοί την αγάπησαν.

Ήταν η σημαντικότερη ανανεώτρια του λεγόμενου αστυνομικού μυθιστορήματος. Μας συγκλόνισε πλάθοντας τον κρισιμότερο αντιήρωα των τελευταίων δεκαετιών, τον περιβόητο Τομ Ρίπλεϊ. Άκουγε στο όνομα Πατρίτσια Χάισμιθ, και λάτρευε τις γάτες.

Η ίδια η Χάισμιθ είχε δηλώσει: «Οι γάτες δίνουν στους συγγραφείς κάτι που οι άνθρωποι δεν μπορούν: συντροφιά χωρίς απαιτήσεις ή επεμβάσεις».

Εσείς τι λέτε;;;

Υ.Γ. Πώς συνέπεσε φέτος η ημέρα των ζώων να είναι και ημέρα εκλογών;;;;!!!