Περί ...ζώων


4η Οκτωβρίου γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, εκείνου που η Καθολική Εκκλησία έχει ανακηρύξει προστάτη των ζώων.
Έτσι, ήταν φυσικό η ημερομηνία αυτή να επιλεγεί ως η παγκόσμια ημέρα των ζώων. Γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931 στη Φλωρεντία.

Αφορμή λοιπόν για λίγα λόγια αφιερωμένα σε ένα ζώο που δεν πέρασε ποτέ και δεν θα περνά ποτέ απαρατήρητο.


Γάτα

Λατρεύτηκε σαν Θεά.

Στην Αιγυπτιακή θρησκεία, η Θεά Μπαάστ εμφανίζεται με κεφάλι γάτας και στην αρχαία Αίγυπτο όλες οι γάτες θεωρούνταν ιερές και ενσαρκώσεις της Θεάς. Το να σκοτώσεις ή έστω απλά να ενοχλήσεις γάτα κατατασσόταν στα αποτρόπαια εγκλήματα και μέγιστη ιεροσυλία.

Αγαπήθηκε από Μάγους και Μάγισσες, κυνηγήθηκε ως «όργανο του Σατανά», κατηγορήθηκε ως γρουσούζικη. Η διαδρομή της σφραγίζεται από τα αντιφατικά συναισθήματα των ανθρώπων και έχει εμπνεύσει κάθε μορφής τέχνη.

Ίσως είναι η αξιοπρεπής συμπεριφορά της, η υπεροψία και ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της αυτό που την έκανε τόσο αγαπητή μα και τόσο μισητή από τους ανθρώπους. Αντιπροσώπευσε τη γυναικεία φύση, την Τέχνη της Μαγείας, την εσώτερη σοφία, και η καθηλωτική ματιά της ταυτίστηκε με τις φάσεις της Σελήνης.

Γάτοι των παραμυθιών πονηροί και καταχθόνιοι,


παιχνιδιάρικά γατάκια ζωγραφισμένα ή φωτογραφημένα σε άπειρες πόζες,


γυναίκες γατούλες ή «γάτες», το θέμα μοιάζει ανεξάντλητο.

Έγινε σύμβολο της συνείδησης, και η μορφή της αντιπροσώπευσε τόσο την Κόλαση όσο και την Αγνότητα.

Κατηγορείται για εγωκεντρισμό –πράγμα που αληθεύει ίσως- , μα μήπως ο άνθρωπος που προτιμά την υποταγή από τα κατοικίδια του, δεν είναι εγωκεντρικός άραγε;

Η ανατομική τελειότητα , το αθόρυβο περπάτημα, η αρμονία κινήσεων, θυμός και ζήλεια , μα πάνω από όλα…. το βλέμμα της.


….. πραγματικά συναρπαστικό, διαπεραστικό, βαθύ, ρεμβαστικό.


Ένα ζώο ελεύθερο, ανεξάρτητο με δόση υπεροψίας, γοητευτικό ξεσηκώνει πάθη, εμπνέει συναισθήματα .
Πολλοί οι καλλιτέχνες, λογοτέχνες, ζωγράφοι, ηθοποιοί την αγάπησαν.


Ήταν η σημαντικότερη ανανεώτρια του λεγόμενου αστυνομικού μυθιστορήματος. Μας συγκλόνισε πλάθοντας τον κρισιμότερο αντιήρωα των τελευταίων δεκαετιών, τον περιβόητο Τομ Ρίπλεϊ. Άκουγε στο όνομα Πατρίτσια Χάισμιθ, και λάτρευε τις γάτες.

Η ίδια η Χάισμιθ είχε δηλώσει: «Οι γάτες δίνουν στους συγγραφείς κάτι που οι άνθρωποι δεν μπορούν: συντροφιά χωρίς απαιτήσεις ή επεμβάσεις».


Εσείς τι λέτε;;;
Υ.Γ. Πώς συνέπεσε φέτος η ημέρα των ζώων να είναι και ημέρα εκλογών;;;;!!!

Σχόλια

  1. Προσωπικα ποτε δεν συμπαθησα τις γατες κυριως για την αγρια συμπεριφορα τους. Αφηστε που καθε φορα που βλεπω τα λαμπερα πρασινα ματια τους, περπατω πιο γρηγορα απο την τρομαρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα!
    Λατρεύω τις γάτες..
    Είχα ένα γάτο για πολλά χρόνια..
    Είναι ζώα ανεξάρτητα και με χαρακτήρα. Ανταποδίδουν την αγάπη (είναι πανέξυπνες, παίζουν, χαδιάριδες - έχω να θυμάμαι κάτι απίστευτα σκηνικά στο σπίτι που και τώρα τα σκέφτομαι και γελάω..) Και εκτιμάνε πολύ τα αφεντικά τους. Γενικώς πιστεύω είναι ένα ζώο - σίγουρα εντελώς διαφορετικό από τα σκυλιά - αλλά εγώ όσο το είχαμε ένιωθα πως ήταν ευλογία στο σπίτι. Και το θεωρούσαμε ως ένα ακόμη μέλος της οικογένειας. Και δεν υπερβάλλω!
    Από όταν όμως το χάσαμε, είπαμε πως δε θα ξαναπάρουμε άλλο :(

    Στέλλα η ανάρτηση σου είναι εξαιρετική. Μπράβο σου~

    ΥΓ Ναι το ότι συνέπεσαν οι εκλογές με τη Παγκόσμια Ημέρων των Ζώων όντως σε ωθεί σε διάφορους συσχετισμούς :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα.
    Τους συναδελφικούς μου χαιρετισμούς στα ζωάκια όλου του κόσμου.

    ( Στέλλα, θα το κλείσεις το μπλογκ με τέτοιες αναρτήσεις. Ποιος θα κάνει μετά από σένα, δηλαδή;)

    Ένα μόνο σχόλιο εξ απαλών ονύχων, όσο πατάει η γάτα, δηλαδή:
    Μύθος. Μύθος γάτα. Διαμορφώθηκε μέσα στους αιώνες, συντηρείται, υπάρχει, βασιλεύει. Ακόμα κι η Ελισάβετ, παραπάνω, το αναγνωρίζει:" λαμπερά πράσινα μάτια", ικανά να μας κάνουν να περπατάμε πιο γρήγορα, να τρομάζουμε, ή να γητευόμαστε, συμπληρώνω.
    Άπειρα λογοτεχνικά έργα, αφιερώματα, αναφορές.

    Ωστόσο, μέρα που είναι, μέρα εκλογών, των ζώων, (παρακαλώ προσοχή στα κόμματα - στα κόμματα της φράσης, λέω, βρε τι πάθαμε σήμερα!, ας συμβάλουμε βιβλιογραφικά:
    1)"Βίος και έργα της γάτας της σοφής", Έλλη Χιούμαν( ψευδώνυμο ελληνίδας συγγραφέα)
    2) "Γάτα με πέταλα", Ευγενία Φακίνου - ουδεμία σχέση με γάτες, μεγάλη σχέση με "γάτες" που κάνουν τον κοινωνικό βίο μπάχαλο.
    3ο και καλυτερότερο με διαφορά: Γκουερρίνο Τζορτζέττι:"Άνθρωποι και άλλα ζώα" - τα λέει τα περισσότερα ο τίτλος του...Είχε κυκλοφορήσει στη δεκαετία του '90 από τις εκδόσεις "Γνώση" και δεν ξέρω αν έχει επανεκδοθεί. Αν κυκλοφορεί, λέω να δεσμευτώ να το παρουσιάσουμε στο μπλογκ..
    Α, Στέλλα, πρέπει να επανέλθουμε στο θέμα γάτα!
    Τώρα πάω να ασκήσω το εκ(παρα)λογικό μου δικαίωμα. Καλη σας μέρα :-))

    ΥΓ. Χάσαμε το Σήφη. Ο Σήφης, πριν χρόνια, πήρε το ασσανσέρ και κατέβηκε στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας πρώτα και μετά στη μάντρα. Δεν ανέβηκε ποτέ. Είναι καλότατος και τιγρέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ελισάβετ, καλησπέρα
    αν και "γατόφιλη" ,
    καταλαβαίνω τα συναισθήματα σου για τις γάτες, εξάλλου όπως αναφέρεται και σε πλήθος κείμενα, η σκοτεινή πλευρά τους είναι υπαρκτή και έντονη.
    Άξίζει πάντως να ψάχνει κανείς και να αναζητά βαθιά μέσα του τις αιτίες.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Roadartist
    απ΄ότι φαίνεται - παρακολουθώ το blogg σου- μοιραζόμαστε και τα συναισθήματα για τις γάτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. JK O SKROYTZAKOS,
    καλώς όρισες και ...
    ευχαριστούμε! Είδα το προφίλ σου, θα κάνουμε καλή παρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Διονυση μου,
    πολύτιμες όπως πάντα οι αναφορές σου (ανεξάντλητος είσαι;)
    όταν ανγνωρίζουμε το ζωάκι που έχουμε μέσα μας,
    θα στρατευτούμε στυον αγώνα για καλύτερη μεταχείριση τους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις