Το ταξίδι τελειώνει. Γράφουμε γι' αυτό (1).


Όταν ζητάς από τους μαθητές να γράψουν κάτι, δε συναντάς πάντα τις καλύτερες των διαθέσεων. Έτσι, με πολλή διαστακτικότητα πλησίασα τους μαθητές-συντελεστές της παράστασης για τα 100 χρόνια του Ρίτσου και τους ζήτησα να γράψουν δυο γραμμούλες για αυτό που ζήσανε κατά την προετοιμασία και που το Σάββατο τελειώνει.
Τέτοια όρεξη για γράψιμο δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί! Μαζευτήκανε πολλά σημειώματα, που δε χωράνε σε μία ανάρτηση. Τα χωρίζουμε, λοιπόν, σε δόσεις και ξεκινάμε σήμερα με τα πρώτα. Η ερώτηση ήταν:
" Πώς σας φάνηκε η εμπειρία που είχατε από την προετοιμασία της εκδήλωσης για τα 100 χρόνια του Γιάννη Ρίτσου; "

Οι απαντήσεις:


" Λοιπόν, αυτή η εμπειρία ήταν μοναδική. Οι πρόβες ατέλειωτες, οι φωνές επίσης. Η ατμόσφαιρα πολύ χαρούμενη και τα γέλια των παιδιών πολλά. Ε, δύο τα σοχλεία, βλέπετε, δικαιολογούμαστε.. Όταν σοβαρεύαμε, όμως και αρχίζαμε την πρόβα, τα αφήναμε όλα. Άσε και την αγωνία, γιατί οι καθηγητές δε μας είχαν αποκαλύψει το τέλος…
Θα θυμάμαι τα…διαλείμματα! Ανάμεσα στις πολλές ώρες των προβών, πάντα υπήρχαν διάφορα που φέρναμε για να τσιμπάμε. Πέφταμε με τα μούτρα στο φαγητό, γελάγαμε, κάναμε μια παρέα και τραγουδούσαμε. Όταν μάλιστα οι πρόβες γινόντουσαν στο μουσείο Μπενάκη, οι καημένοι οι καθηγητές δεν μπορούσαν να μας ηρεμήσουν. Καθότανε, βλέπετε, ο Οφσέπ στο πιάνο, ε, πώς να κάνουμε πρόβα! ( Ο Οφσέπ, για να σας λύσω την απορία, είναι το παιδί θαύμα, ο πιανίστας μας.)

Η μέρα πλησιάζει, το άγχος είναι μεγάλο και όλα θέλουμε να πάνε καλά. Να σας πω την αλήθεια, θα μου λείψει όλο αυτό. Οι συναντήσεις μας, οι πρόβες. Όταν περνάς καλά, είναι δύσκολο να το ξεχάσεις. Είμαι σίγουρη ότι όλα τα παιδιά θα το θυμούνται και θα το λένε."
Χριστίνα Μαντοπούλου


" Εδώ και τρεις μήνες παλεύουμε κυριολεκτικά με την ποίηση του Ρίτσου. Από τη μια πλευρά η κούραση από τις πολύωρες πρόβες του σαββατοκύριακου, το "κλείσιμο" αυτό του σαββατοκύριακου, η έλλειψη ξεκούρασης, από την άλλη η γνωρίμία με τα φοβερά παιδιά του 10ου Λυκείου, με τους καθηγητές, την ποίηση του Ρίτσου, τη ζωή ενός μεγάλου ανθρώπου, τα βάσανα και τις εμπειρίες του και τέλος η γνωριμία με μιαν άλλη πτυχή του εαυτού μας.

Νομίζω ότι η ποίηση νίκησε. Και μαζί της βγήκαμε κι εμείς κερδισμένοι σε εμπειρίες!
Δε θα ξεχάσω ποτέ τα ατέλειωτα ραντεβού των 15.30΄!!!
Και, φυσικά, δε θα χαθούμε, έτσι; "
Ευρυδίκη Ματσούδη


" Μου ζητάτε να σας γράψω λίγα λόγια γι' αυτό, ε; Μάλλον είναι δύσκολο να γράψω "λίγα" λόγια. Όλο αυτό, κάθε σαββατοκύριακο που περνούσαμε στις 15.30΄ το μεσημέρι, που χάναμε τις βόλτες μας ( πλάκα κάνω! ) ήταν κάτι δημιουργικό και καινούργιο για όλους μας, νομίζω…

Το καλύτερο απ' όλα αυτά είναι η σχέση που δημιουργήθηκε ανάμεσα σε παιδιά και σε καθηγητές, αλλά και η σχέση μας εμάς των παιδιών μεταξύ μας. Συναντηθήκαμε με ένα σχολείο " από το πουθενά" ( Γυμνάσιο Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων), που μας πρόσφερε τη βοήθειά του, έστω κι από μακριά. Το δε 10ο Λύκειο του Πειραιά μάς πρόσφερε τη ζεστασιά του και την παρέα του ομορφαίνοντας τα μέρη μας! Γελάσαμε, παίξαμε, συνεργαστήκαμε και, το καλύτερο, δεθήκαμε! Η βοήθεια αλλά και η δουλειά που μας πρόσφεραν οι καθηγητές ήταν πολύτιμη και πολύ ευχάριστη.

Μακάρι να είχαμε κι άλλες πρόβες, για να ξεφεύγαμε λίγο απ' την καθημερινότητα.
Αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Έτσι κι αυτό το " τέλειο" τελειώνει το Σάββατο, 21/3/2009 ΄στο Μουσείο Μπενάκη και ώρα 19.00΄ θα ανάψουν τα φώτα και θα περάσουμε ένα υπέροχο Σάββατο!! Ελπίζω κάτι να μείνει σε όλους μας και είμαι σίγουρη ότι κάτι θα θυμούνται όλοι!!! "
Βασιλική Μαλάμου.


" Όπως όλοι ξέρουμε, εδώ και τρεις μήνες ετοιμάζουμε μια παράσταση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου. Κάθε Σ/Κ στις πρόβες, όσο κουραστικά κι αν ήταν, όσο κι αν πεινούσαμε, όσες φωνές κι αν ακούσαμε, περάσαμε υπέροχα. Πρώτα απ' όλα γνωριστήκαμε με τέσσερα φανταστικά παιδιά από το 10ο Λύκειο Πειραιά και στο τέλος καταλήξαμε να βγαίνουμε μαζί τους! Λόγω των προβών δεθήκαμε πολύ μαζί τους, γελάσαμε, πειραχτήκαμε, ήμασταν άτακτοι!

Πέρα απ' αυτά, όμως, "ζωντανέψαμε" ένα πολύ μεγάλο ποιητή που πιστεύω πως μας δίδαξε πολλά. Και νομίζω πως, αν ήταν τώρα στη ζωή, θα χαιρόταν πολύ για την πράξη μας! Χωρίς καμία δόση υπερβολής είμαστε τυχεροί που από το Μουσείο Μπενάκη ανατέθηκε σε μας αυτή η εκδήλωση!

Το Σάββατο όλα τελειώνουν. Στο Μουσείο Μπενάκη ( που κάναμε πολύωρες πρόβες!) πρέπει πρώτα απ' όλα να χαρούμε εμείς την παράσταση όντας άνετοι και μετά να δώσουμε χαρά και να περάσουμε μηνύματα που μπορούμε στον κόσμο ( που ελπίζουμε να έρθει να μας δει!) Ελπίζω να είμαστε όσο καλύτεροι μπορούμε, ώστε να μείνουν ικανοποιημένοι και οι καθηγητές μας ( που μας έφερναν πάντα και να τρώμεJ! ) Γιατί, ας μην ξεχνάμε, ερασιτέχνες είμαστε εμείς και αυτοί δεν είναι σκηνοθέτες και μαέστροι ( κ. Μάνεσης), αλλά θα βγάλουμε στη σκηνή τον καλύτερό μας εαυτό!. Οι εμπειρίες απίστευτες…Θα μείνουν χαραγμένες για πάντα."
Άγγελος Νικολόπουλος


" Να, λοιπόν, που φτάσαμε στο τέλος της προετοιμασίας για την εκδήλωση στο Μπενάκη. Θέμα της εκδήλωσης η ζωή και το έργο του Γιάννη Ρίτσου. Τώρα, το πόσο καταφέραμε να μην κάνουμε ένα βαρετό και επετειακό αφιέρωμα, θα δείξει… Πάντως εμείς δώσαμε τον καλύτερό μας ευατό.

Πέρα απ' αυτό, όμως, μέσα από τις πρόβες μάθαμε περισσότερα για τον αγώνα, την επανάσταση, τον έρωτα και άλλες αξίες. Επίσης, ήρθαμε κοντά με τα παιδιά απ' τον Πειραιά, τα οποία αποδείχτηκαν φοβεροί τύποι. Κι ας μην ξεχνάμε ότι μάθαμε να δουλεύουμε ομαδικά και να "ξοδεύουμε" το χρόνο μας για την Τέχνη.
Οπότε, πιστεύω ότι το Σάββατο θα σκίσουμε (..καλά, και να μην είναι έτσι, δεν πειράζει, αυτά έχει η ζωή! ). Ας ελπίσουμε ότι όλα αυτά που περάσαμε δε θα ξεχαστούν ( σύντομα, τουλάχιστον!) "
Χρήστος Σιδερίδης

Σχόλια

  1. Σάς ζηλεύω, με την καλή έννοια! Να έχετε την ευχή των Ποιητών!!! Όλα να Σάς είναι ποιητικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. kale dn exoume mazepsei sxolia vlepw....aaa gia na 3upnisoume ligo... kale tosi energeia emfanizetai mesa apo ta grapta mas.....perimenoume pws k pws to savvato,ali8eia pisteuw oti i vradia 8a einai mageutiki sas perimenoume olous sto mouseio mpenaki d 8a xasete empisteuteite mas!!!
    xristina mantopoulou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν θα ξεχαστούν σίγουρα όλες αυτές οι στιγμές που περάσατε!!
    Είναι μοναδική κληρονομιά σας!!!
    Τι να σχολιάσουμε σε τέτοια λόγια????
    Παιδιά να είστε ΚΑΛΑ, πραγματικά είστε όλοι ΥΠΕΡΟΧΟΙ..
    Ειδικά τη σημερινή εποχή, είναι πανέμορφο να γίνονται τόσο ουσιαστικά πράγματα.. Χαίρομαι και εμείς συμμετέχουμε χάρη σε εσάς σε αυτά.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α,ρε παιδιά! Τι να σας κάνω; Δεν φτάνει που είμαι μακριά, υπάρχουν και πολλά εμπόδια!
    Θα σκίσετε παιδιά μου, ΣΙΓΟΥΡΑ!
    Και σίγουρα ποτέ δεν θα ξεχάσετε αυτές τις στιγμές!
    Σίγουρα κουραστήκατε, αλλά το Σαββατιάτικο χειροκρότημα θα σας ξεκουράσει και θα σας αποζημιώσει, αφάνταστα!
    Άσε που εμείς χειροκροτάμε εδώ και καιρό και θα συνεχίσουμε και μετά!
    Να είστε καλά όλοι σας, γεροί και έτσι! Χαρούμενοι και ευτυχισμένοι μέσα από βιβλία, ποίηση, μουσική, θέατρα και καλλιτεχνίες! Ότι καλύτερο!
    Σας χαίρομαι, σας θαυμάζω και σας αγαπώ, κι ας μην σας ξέρω!
    Φιλιά και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
    ΔΩΣΤΕ ΤΑ, ΟΛΑ! ΔΩΣΤΕ ΤΑ!
    Μην κολλάτε, μην κομπλάρετε!
    Οι πρωταγωνιστές είστε εσείς! Τα λόγια του Ρίτσου μέσα από σας, θα έχουν άλλη απήχηση!
    Η σκέψη μου κοντά σας!
    Να σας χαίρονται οι γονείς, καθηγητές κι εμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διονύση μου, εννοείται ΕΥΓΕ και σε σένα και σε όλους τους καθηγητές!
    Και να μην ξεχάσω:
    Ελπίζω, να τραβήξετε βίντεο!
    Πρώτα απ' όλα θα είναι δικό σας ενθύμιο και μετά, να χαρούμε λιγάκι κι εμείς, βρε αδερφέ, οι της επαρχίας!Ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Περιμένουμε να σας χειροκροτήσουμε. Αν και πιστεύω πως για σας, σημασία είχε πάνω απ' όλα «το ωραίο ταξίδι» όπως θα έλεγε κι ο άλλος ποιητής. Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μια λέξη μόνο. ΜΠΡΑΒΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Π.Κ,
    Ευχές και σε σας. Όλο και κάτι θα έχετε σκεφτεί κι εσείς στο νησί για τη μέρα της ποίησης, ε;


    roadartist,

    Τώρα που σου γράφω έχω ήδη δει τη δική σου ανάρτηση για την εκδήλωσή μας και...δυσκολεύομαι να απαντήσω.
    Τα παιδιά βιώνουν έντονα την όλη διαδικασία - κάτι που φαίνεται και από τα γραπτά τους. Εκ μέρους τους πρέπει να ευχαριστήσω κι εσένα και όλους όσους τους στέκονται.


    κυκλάμινο,

    Ευ - χα - ρι - στού - με.

    ( Εσύ τα παιδιά δεν τα ξέρεις, αυτά, όμως, σε ξέρουνε. Και σ' αγαπούν! )


    Εαρινή,

    Είναι ακριβώς έτσι. Σήμερα, μετά το τέλος της πρόβας, έπρεπε να έβλεπες τη χαρά και τη συγκίνηση που υπήρχε, παρά την κούραση. Ήταν σα να είχαν τελειώσει όλα. Η παράσταση, ελπίζω πως θα είναι γι' αυτά μία επιπλέον επιβράβευση.
    ( Είδες που το έγραφε και ο Άγγελος; "Αν ζούσε ο ποιητής, θα το χαιρόταν!" Τον καταλαβαίνω πολύ καλά πώς το έγραψε.)

    Θέλουμε, όμως, να το χαρείς κι εσύ. Και σε περιμένουμε!

    evlahos,

    Ευχαριστούμε! Πάντα συμπαραστάτης, ε; Κρίμα που δε θα είσαι κοντά μας. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είδες τι καλά που περνάνε τα παιδιά όταν τους δίνεις ερεθίσματα; Μπράβο σε όλα τα παιδιά και στους δασκάλους τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εγώ τ' αγαπώ πολύ, Διονύση μου!
    Εύχομαι να είναι ευτυχισμένη και ποιητική όλη η ζωή τους!
    Μόνο για πάρτη σας μπαινοβγαίνω αυτή την εποχή στα μπλογκ. Γι' αυτά τα παιδιά και τον Ρίτσο!
    Καλή επιτυχία, λοιπόν!
    Να μην τα ξαναλέμε!
    Ύπνο τώρα, να είστε φρέσκοι αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είμαι βέβαιος πως η παρουσίαση θα είναι εξαίσια. Μα περισσότερο βέβαιος είμαι πως το ταξίδι σας τώρα αρχίζει με τα φτερά της ποίησης να σας μεταφέρουν παντού. Αυτή είναι η μαγεία της.Συγχαρητήρια προκαταβολικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οχι το ταξίδι δεν τελειώνει εδω...

    Τωρα αρχίζει για σας και φροντήστε να το ζήσετε και να το ευχαριστηθείτε...

    Καλή σας επιτυχία

    Αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γέμισε φως η μέρα μου και η καρδιά μου. Άξιοι συνάδελφοι, εμπνευσμένοι δάσκαλοι, μαθητές αντάξιοί τους, κι όλοι μαζί αντάξιοι της ποίησης και της παιδείας.
    Ώρες ώρες αναρωτιέμαι μήπως είστε εικονική πραγματικότητα και δυστυχώς δεν θα είμαι εκεί για να σας...τσιμπήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Απλα υπεροχο......ζησαμε τις καλητερες στιγμες μας......ηταν κατι μαγευτικο....μας συνεπηρε ολους.....μα πανω απο ολα μας εκανε καλητερους.......μας εμαθε το Ριτσο.....μας εμαθε την συνεργασια.....γνωρισαμε τα παιδια της κοκκινιας οπως τα λεγαμε παντα...γιναμε φιλοι...αλλα τελειωσε οπως ολα τα ωραια....τωρα τι θα κανοθμε τ Σ/Κ?????παντως αν θελετε εγω δεν εχω προβλημα να κανουμε προβες χωρις να παιξουμε παρασταση......αναστασια.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις