Προτείνοντας ταινίες

η Κωνσταντίνα Πεζούλα, της Β΄,

προτείνει την ταινία

"Ο κύκλος των χαμένων ποιητών"

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Ακαδημία Γουέλτον. Σχολή αρένων στο έτος 1929. Ένα φημισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα, μοναδική προπαρασκευαστική σχολή για την εισαγωγή σε ανώτατα πανεπιστήμια της εποχής. Η διαπαιδαγώγηση των μαθητών πραγματοποιείται με βάση το αδιαπραγμάτευτο τετράπτυχο ¨Παράδοση, Τιμή, Πειθαρχία, Διάκριση¨.

Αντίθετος στις τότε αρχές, απορρίπτοντας όλους τους καθιερωμένους και τετριμμένους τρόπους διδασκαλίας και αγνοώντας κάθε τίμημα, ο κύριος Κήτινγκ, νέος καθηγητής στο σχολείο, αναλαμβάνει από το πρώτο κιόλας μάθημα να απελευθερώσει τη σκέψη και τη φαντασία των μαθητών ή, όπως ο ίδιος θα αποκαλούσε, ¨ελεύθερων στοχαστών¨. Εργαλείο του η ποίηση. Μια διαφορετική όμως ποίηση. Μια ποίηση που επαναστατεί ενάντια σε κάθε κριτική, ξεφεύγει από κάθε κανόνα. Δεν υπάρχουν κανόνες. Υπάρχει φαντασία.

Αναζωπυρώνει την αυτοπεποίθηση και το ένστικτο, αφυπνίζει τη συνείδηση των μαθητών, τους διδάσκει την αξία και μοναδικότητα κάθε ευκαιρίας. Τα αγόρια μαθαίνουν να παίρνουν πρωτοβουλίες, γράφουν ποιήματα, κυνηγούν τα όνειρά τους, οργανώνουν κλειστές συναντήσεις αφιερωμένες στην ποίηση. Χωρίς να υπολογίζουν συνέπειες. Δεν υπάρχουν συνέπειες.
Κάθε στιγμή είναι μοναδική.
¨ΑΔΡΑΞΕ ΤΗ ΜΕΡΑ¨…

Ένα έργο συνταρακτικό, διαχρονικό, διεισδυτικό. Εμβαθύνει στον ανθρώπινο ψυχισμό, κρύβει νοήματα, περνάει μηνύματα, απορρίπτει κάθε στερεότυπο. Μας μαθαίνει να θέτουμε τα δικά μας όρια στον κόσμο, στη ζωή μας… Να κυνηγάμε κάθε ευκαιρία που θα μας οδηγήσει στα όνειρά μας, σπάζοντας τα δεσμά που μας θέλουν φυλακισμένους…

¨Η αλήθεια είναι μια κουβέρτα
που αφήνει τα πόδια σου παγωμένα.
Τη σπρώχνεις, την τραβάς,
ποτέ δεν είναι αρκετή…
Δε θα μας σκεπάσει ποτέ!
Μπαίνουμε κλαίγοντας,
φεύγουμε πεθαίνοντας,
απλά σκεπάζει το πρόσωπο.
Ενώ κλαις, φωνάζεις, ουρλιάζεις..!¨

Κωνσταντίνα

Το έχετε δει; Συμφωνείτε με την επιλογή; Θα θέλατε να το βλέπαμε στο σχολείο;