Η αγάπη θα σε βρει όπου και να 'σαι
Από το νέο cd της Αλεξίου με τον παραπάνω τίτλο, παραθέτω τους στίχους του τραγουδιού «Σήμερα κλαίω αύριο γελώ» που έγραψε η ίδια, και ευχαριστώ αγαπημένους συναδέλφους και φίλους που με σκέφτηκαν, μου τηλεφώνησαν και με βρήκαν με μια αγκαλιά χρυσάνθεμα όταν το είχα ανάγκη.
Για ποιον πεθαίνω πάλι εγώ,
Για ποιον πεθαίνω
Για ποιον τα όνειρα γεννάω
Και περιμένω
Στην Αφροδίτη μου ζητώ
Και στη Σελήνη
Να ξαναχτίσουν μια φωλιά
Για της ψυχής μου τα πουλιά,
Να βρούν γαλήνη
Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ,
Για ποιον να ζήσω
Αν στην αγάπη όσα μου μείναν
Δεν χαρίσω
Ο ήλιος μού έδωσε πολλά
Κι αυτά με πνίγουν
Αν δεν μοιράσω την ψυχή,
Αυτοί που μου έστειλαν ευχή
Πώς θα με κρίνουν
Σήμερα κλαίω – αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω – αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω – αύριο γελώ
Σώμα μου ξένο – μυαλό μου φτερό
Αχ, ποιος φωνάζει το όνομά μου
Και στενάζει
Ποιο αγγελούδι τα φτεράκια του
Τινάζει
Κάποιος σκουπίζει την αυλή του
Και προσμένει
Να με κεράσει δροσερό,
Να πιώ της λήθης το νερό,
Που ανασταίνει
Στρώνω κιλίμι για την προσευχή
Που θα ‘ρθει
Ρουφάω ρόδια κι όλοι λένε
Αυτή ετρελάθη
Έτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζω
Κι εκεί στην άκρη στο γκρεμό,
Γυρνάω την πλάτη στο χαμό
Και ξαναρχίζω
Για ποιον πεθαίνω πάλι εγώ,
Για ποιον πεθαίνω
Για ποιον τα όνειρα γεννάω
Και περιμένω
Στην Αφροδίτη μου ζητώ
Και στη Σελήνη
Να ξαναχτίσουν μια φωλιά
Για της ψυχής μου τα πουλιά,
Να βρούν γαλήνη
Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ,
Για ποιον να ζήσω
Αν στην αγάπη όσα μου μείναν
Δεν χαρίσω
Ο ήλιος μού έδωσε πολλά
Κι αυτά με πνίγουν
Αν δεν μοιράσω την ψυχή,
Αυτοί που μου έστειλαν ευχή
Πώς θα με κρίνουν
Σήμερα κλαίω – αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω – αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω – αύριο γελώ
Σώμα μου ξένο – μυαλό μου φτερό
Αχ, ποιος φωνάζει το όνομά μου
Και στενάζει
Ποιο αγγελούδι τα φτεράκια του
Τινάζει
Κάποιος σκουπίζει την αυλή του
Και προσμένει
Να με κεράσει δροσερό,
Να πιώ της λήθης το νερό,
Που ανασταίνει
Στρώνω κιλίμι για την προσευχή
Που θα ‘ρθει
Ρουφάω ρόδια κι όλοι λένε
Αυτή ετρελάθη
Έτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζω
Κι εκεί στην άκρη στο γκρεμό,
Γυρνάω την πλάτη στο χαμό
Και ξαναρχίζω
Ο Γιώργος με τη φυσική του ευγένεια, τη διακριτικότητα , την καθαρή ματιά… ξέρει άραγε πόσα του χρωστάμε εμείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, μας συγκινείς!
Ευχαριστούμε Γιώργο,για την αγάπη που έστειλες να μας βρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήκατάστηθα μας βρήκε!
(Αυτοί οι δυο τελευταίοι στίχοι πολύ μου άρεσαν)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, κοίτα τι λέω να κάνω:
1) Να πάρω το σχόλιο της Λϊλας:"Ο Γιώργος με τη φυσική του ευγένεια, τη διακριτικότητα , την καθαρή ματιά… ξέρει άραγε πόσα του χρωστάμε εμείς;
Γιώργο, μας συγκινείς!",
2) Μετά της Άννας: " Ευχαριστούμε Γιώργο,για την αγάπη που έστειλες να μας βρει...
κατάστηθα μας βρήκε!"
και
3)...να τα προσυπογράψω!
Ε, και λίγα είναι.:-))
Συνήθως, το να μαθαίνεις αυτό που αρέσει σε κάποιον, αποτελεί την καλύτερη γνωριμία μαζί του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για τη γνωριμία, λοιπόν, Γιώργο, νάσαι καλά!