Η επέτειος δίνει τις αφορμές, εμπνέει.

Η γιορτή (πώς να την πούμε, Άρτεμη;) για την επέτειο του Πολυτεχνείου φαινόταν πως φέτος θα είχε κάτι το ιδιαίτερο. Μέρες τώρα την έγραφαν τα παιδιά στο περιθώριο του χρόνου τους. Και κατέληξαν σε ένα κείμενο πλούσιο, επίκαιρο, αληθινό, μαχητικό*.

Μια παρέα παιδιών που κουβεντιάζει επί σκηνής. Όχι εορταστική ατμόσφαιρα. Όχι χορωδία. Όχι πολλά τραγούδια - αυτά θα περίμεναν τη σειρά τους μετά, στο προαύλιο. Περνούν από μπροστά μας αγώνες και διεκδικήσεις χαραγμένες βαθιά στη μνήμη. Βιετνάμ, Γούνστοκ, Χίπις, Μάης του '68, Πολυτεχνείο, Αλέξης Γρηγορόπουλος, πορείες, διαδηλώσεις, αιτήματα σύγχρονα.

Εικόνα και λόγος. Που κρίνει, αμφισβητεί, διεκδικεί, αντιστέκεται. Παιδιά που μιλάνε τη γλώσσα τους.
Κορυφαία στιγμή. Η δραματοποιημένη συνέντευξη του οδηγού του τανκ που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο. Πίσω απ' την κουκούλα ένας εξαιρετικός Άγγελος Νικολόπουλος.

Ο Δημήτρης, απόφοιτος εδώ και δυο χρόνια, που ήρθε να παρακολουθήσει τη γιορτή, ψιθυρίζει:"είναι ό,τι πιο αληθινό έχω δει".
Αλλά και μετά, στο προαύλιο, στη συναυλία του συγκροτήματος ( παιδιά, βοηθήστε με, δε θυμάμαι το όνομα!) που παίζουν και τραγουδούν και τα παιδιά του 6ου Μαρία Μαστρονικόλα, Βασιλική Σκούμπα, Αλέξανδρος Μοιρόπουλος και Αλέξανδρος Οικονομάκης, Θοδωρής Τρίγκας, τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν, ο ήχος γεμίζει το χώρο, τα παιδιά και πάλι μιλάνε τη γλώσσα τους.

Και εμάς μας βοηθάνε να..βρούμε τη δική μας :-)
Τα παιδιά που μας συγκίνησαν: Χρήστος Γαλανόπουλος, Μάνος Γεωργιλάς, Βαλεντίνα Εμβαλωματά, Άρτεμη Θαλασσινού, Φάνης Παναγιώτου, Σταυρούλα Πανούση, Παναγιώτης Πλατής, Θέμης Ρέππας, Βασίλης Σάντερς, Χρήστος Σιδερίδης, Βασιλική Σκούμπα, Δήμητρα Ταχμετζίδη, Λευτέρης Τζίκας, Παναγιώτης Παυλάκης, Ελένη Γαλίτη.

Οι καθηγητές που συνοδοιπόρησαν: Άρτεμη Καλοφύρη, Σπύρος Λάης, Κωνσταντίνος Ορκόπουλος.

Σας ευχαριστούμε πολύ όλους!

* Αποσπάσματα από το κείμενο που έγραψαν τα παιδιά θα αναρτήσουμε σε μια από τις επόμενες μέρες.