Άξιοι! Και του χρόνου.
Αντρέααααα, την κουρτίνα, αρχίζουμε!!
Η καθεμιά από τις σχολικές γιορτές έχει το χαρακτήρα της.
Της 28ης μου φαίνεται πιο…οικογενειακή. Θες επειδή είναι η πρώτη του χρόνου, οπότε και διαφορετική η σύνθεση στη σκηνή και στην αίθουσα, θες η απονομή των αριστείων και των βραβείων προόδου που έχει κάτι ζεστό, η προσέλευση αρκετών περυσινών μαθητών, θες επειδή αποτελεί την πρώτη "ανάσα" του σχολικού προγράμματος…
Της 28ης μου φαίνεται πιο…οικογενειακή. Θες επειδή είναι η πρώτη του χρόνου, οπότε και διαφορετική η σύνθεση στη σκηνή και στην αίθουσα, θες η απονομή των αριστείων και των βραβείων προόδου που έχει κάτι ζεστό, η προσέλευση αρκετών περυσινών μαθητών, θες επειδή αποτελεί την πρώτη "ανάσα" του σχολικού προγράμματος…
Φέτος οι συντελεστές συνέτειναν να γίνει ακόμα πιο ζεστή, πιο οικογενειακή η γιορτή μας. Κεντρική ομιλία ενδιαφέρουσα, σφιχτή, γλαφυρή και νευρώδης, κείμενα χωρίς πλατειασμούς, εύλικτη σύνδεση των μερών, επιλογές τραγουδιών με εκπλήξεις, τα ίδια τα τραγούδια καλοδουλεμένα, μοιρασμένα σε χορωδία και σόλο, σκηνοθετικό στήσιμο έξυπνο και λειτουργικό, προβολή power point, διαφανειών πλούσια, χορωδία με πολλά νέα πρόσωπα, παρουσίες όμορφες και σεμνές, ροή συνεχής.
Δυστυχώς, οι τεχνικοί μας…μείνανε από μπαταρία και ούτε βίντεο διαθέτουμε, ούτε φωτογραφίες αρκετές, ώστε να επιλέξουμε…( Αν κανείς έχει, ας μας στείλει!) Όμως, η ανάγκη να πούμε ένα ευχαριστώ σε όσους συντέλεσαν στην επιτυχία της γιορτής μάς υπαγορεύει τη σημερινή ανάρτηση, έστω και με λειψό φωτογραφικό υλικό.
Δυστυχώς, οι τεχνικοί μας…μείνανε από μπαταρία και ούτε βίντεο διαθέτουμε, ούτε φωτογραφίες αρκετές, ώστε να επιλέξουμε…( Αν κανείς έχει, ας μας στείλει!) Όμως, η ανάγκη να πούμε ένα ευχαριστώ σε όσους συντέλεσαν στην επιτυχία της γιορτής μάς υπαγορεύει τη σημερινή ανάρτηση, έστω και με λειψό φωτογραφικό υλικό.
Για να δούμε:
Ο συνάδελφος Γιώργος Παπασταμόπουλος συνεχίζει την παράδοση των πρωτότυπων προσεγγίσεων: Το έπος του '40 όπως το είδαν οι Ιταλοί δημοσιογράφοι εκείνης της εποχής!
Η χορωδία. Θαμπή στο μάτι, αλλά υπέροχη στο αυτί!
Με νέο αίμα και ..πεπειραμένους δασκάλους ( Γεια σας, Χριστίνα, Στέφη, Μαρία!)
Οι κιθάρες , Μάνος Γεωργιλάς, Παναγιώτης Παντελαίος, Ηλιάννα Ντίνου, σε στιγμή δημιουργικού οίστρου και η επί των σκηνικών και παντός επιστητού και καιρού Ελένη Γαλίτη
Τα θαύματα του power point και των χειριστών του Η/Υ,
Φρόσως Βασιλειάδη και Ορέστη Λόγου.
Την ίδια ώρα η Στέφη Γιαννακοπούλου τραγουδάει και γοητεύει
Και η Λίζα Καραμπασίδη.
Λίγο τραγούδι( αλλά τι τραούδι..),
λίγος συντονισμός (αλλά τι συντονισμός..),
λίγο αρμόνιο (αλλά τι αρμόνιο..)
Η Στέφη σε ώρα επίπονης εργασίας.
Δίπλα ο εκ των αφηγητών Ανδρέας Μαρκουλιδάκης.
Κουίζ: Σε ποιον ανήκει το χέρι που κρατάει το μικρόφωνο στη Στέφη;
Κουίζ: Σε ποιον ανήκει το χέρι που κρατάει το μικρόφωνο στη Στέφη;
Το βρήκατε! Στη Μαρία τη Μαστρονικόλα...
...η οποία τραγούδησε συγκλονιστικά,
μαζί με τη χορωδία και τη Στέφη
το Partisan, του Leonard Cohen
Νά το:
( υπέροχο, ε;)
Λοιπόν, ανακεφαλαιώνουμε: Συγχαρητήρια στους υπεύθυνους καθηγητές: Μαρία Τρεμούλη, Κουγιουμτζόπουλο Κυριάκο, Γιώργο Παπασταμόπουλο.
Στους αφηγητές: Αντρέα Μαρκουλιδάκη, Μαρία Μαστρονικόλα.
Στους μουσικούς: Λίζα Καραμπασίδη, Στέφη Γιαννακοπούλου, Μάνο Γεωργιλά, Παναγιώτη Παντελαίο, Ηλιάννα Ντίνου.
Στους επί των σκηνικών: Γεωργία Αρχιμανδρίτη, Ελένη Γαλίτη, Βασιλάκη Αγγελική (το είπα σωστά, Αγγελική;)
Στους επί της επιμέλειας γιορτής και παρουσιάσεων: Ανδρέα Μαρκουλιδάκη, Θοδωρή Μιστρίδη, Όλγα Μπελεγρίνη, Άννα Τσάκου.
Στους χειριστές Η/Υ: Φρόσω Βασιλειάδη, Ορέστη Λόγο.
Στους επί της επιμέλειας του προγράμματος: Θοδωρή Μιστρίδη, Φαίη Μπουντούνα, Άννα Τσάκου.
Στους μαέστρους της χορωδίας, που μου έκλεψαν τη δόξα: Στέφη, Μαρία, Χριστίνα Μαντοπούλου.
Στα υπέροχα παιδιά της χορωδίας που μέχρι και γαλλικά μας τα είπαν.
Στα παιδιά που απήγγειλαν: Ανδρομάχη Πλατή, Μαρία Χαϊδεμένου, Νόπη Δανιηλίδου, Αναστασία Γρίβα.
(Ξεχάσαμε κάτι;)
Παρακαλούμε, το χειροκρότημά σας στα σχόλια!
Χειροκρότημα δυνατό και ζεστό,όπως ζεστάνατε τις καρδιές μας,έστω και διαδικτυακά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου!!!
Σχολείο ζωντανό, χαμογελαστό, ελπιδοφόρο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσθε καλά όλοι, να χαίρεσθε!
ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ*...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια!!!!
*χεροκροτημα ,για οσους δεν καταλαβαν :))
Oμορφιές! Και του χρόνου και του χρόνου! Συγχαρητήρια και στους συναδέλφους και στους μαθητές και στον ανταποκριτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τους χειροκροτήσαμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα τους χειροκροτήσουμε
(όλους, παλιά και νέα ταλεντάκια)!
Τα είπα και στους συντελεστές, τα επαναλαμβάνω και από εδώ, τα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήθερμά συγχαρητήρια
για την ομιλία
τις επιλογές ποιημάτων και αποσπασμάτων
την υπέροχη μουσική και
τη λιτή αισθητική,
το πολύ βοηθητικό power point,
που φώτισαν πλευρές του Πολέμου
(με ....αντιπολεμικό πνεύμα),
την Εθνική Αντίσταση,
την καθημερινή ζωή τα χρόνια της κατοχής.
Μπράβο σε όλα τα παιδιά
και στο Διονύση για την τόσο φροντισμένη ανάρτηση!
Καλή Κυριακή σε όλους
χειμωνιάτικη , επιτέλους!!!!
Μπράβο σε όλους!Αλλά μείναμε άφωνοι από το ταλέντο του ανταποκριτή. Μεγάλο χάρισμα ένα "ΤΕΧΝΙΚΌ" πρόβλημα να το μετατρέπεις σε κουίζ. Διονύση, μπορούμε να σκεφτούμε Κυριακές ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ. Άντε και του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τους χαιρόμαστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'στε πάντα άξιοι, αστείρευτοι σε ιδέες και με μεράκι για την υλοποίησή τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της γιορτής.
Μια τέως Καλλιθιώτισσα μαθήτρια (3ο Γενικό Γυμνάσιο Λύκειο Καλλιθέας) και νυν δασκάλα σε σχολείο της Καλαμάτας.
Συγχαρητήρια σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα και δυο γνώριμες φατσούλες και μου έφεραν υπέροχες αναμνήσεις. Της Στέφης τα ταλέντα τα ξέραμε...η Μαρία μας ξάφνιασε ευχάριστα. Άντε και ...στο Μέγαρο. Για το ρεπορτάζ δεν το συζητώ...μας έχετε δημιουργήσει ψυχικά τραύματα κύριε Μάνεση. Να 'στε όλοι καλά.
μπράβο σε όλους σας. και το χρόνου. θα πρέπει να ήταν πολύ ενδιαφέρον το κείμενο για τους ιταλούς δημοσιαγράφους. θα ήθελα πολύ να το άκουγα. έχει πάντα ενδιαφέρον να ξέρεις την άποψη της άλλης πλευράς. καμιά φορά περισσότερο από το να ξέρεις την άποψη της δική σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαριτήρια στα παιδιά!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάφερα δυστυχώς να παρεβρεθώ στην γιορτή αλλά με τέτοια σχόλια και γνωρίζοντάς τα είμαι ήδη καλυμμένος.....!:P
Μπράβο και εις ανώτερα.....!:P
Αυτό που λέω πάντα εγώ στα παιδιά λίγο πριν αρχίσουμε, είναι πρώτα απ' όλα να το ευχαριστιθούμε εμείς, και έπειτα να περάσει στους από κάτω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί εαν δεν μείνουμε εμείς ευχαριστιμένοι, τότε δεν θα είναι και το αποτέλεσμα καλό.......
Αυτό που ποτέ δεν μου άρεσε, και δυστυχώς το έζησα λίγο μετά την παρουσίαση, ήταν οι ζήλιες-σπόντες κάποιων..... Το ''κράξιμο'' (αν μου επιτρέπεται ο όρος)..... Δεν προσπαθούμε να δείξουμε τίποτα, παρά μόνο να περάσουμε καλά εμείς, και όσοι μας τιμήσουν με τη παρουσία τους και μη!
Ελπίζω τα Χριστούγεννα η γιορτή των 20 χρόνων του σχολείου μας να είναι πολύ πιο ζεστή για όλους μας (γι αυτό το λόγο διαλέξαμε και τη συγκεκριμένη περίοδο να παρουσιάσουμε)...... Αυτό που εμείς (όλη η ομάδα σαν 1) υποσχόμαστε είναι πως θα προσπαθείσουμε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι.....και οι πιο δύσκολοι...........
Ραντεβού σε λίγο καιρό!!
*κύριε Μάνεση, για πληροφορίες απευθυνθείται σε όλους μας...όλο και κάτι 8α σας πούμε!
Φωτεινή S,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσύ μας ζέστανες με την παρουσία σου, που τον τελευταίο καιρό, στο μπλογκ σου, μας λείπει λιγάκι..
Καλά να 'σαι και κάθε όποτε!
Π.Κ,
Ευχαριστούμε. Πάντα με την καλή κουβέντα
Ειρήνη,
Τα παιδιά και το κατάλαβαν και το ευχαριστήθηκαν το χειροκρότημά σου, μην ανησυχείς.
Γυριστρούλα,
Αυτενεργώντας - εν πολλοίς - και δημιουργώντας στο σχολικό χώρο. Ξέρεις καλά εσύ από τέτοια. ( Και να τα κάνεις και να τα εμπνέεις)
Λίλα, Στέλλα, Άννα,
(...) ( μεταξύ μας, τώρα! )
Ελένη,
Όπως το λες:Τώρα, μετά το θεϊκό δημοσιογραφικό μάθημα που παρέδωσα, άντε και του χρόνου πάλι να σκεφτούμε Κυριακές δημοσιογραφίας... Έτσι είναι τα ισχυρά σοκ :-))
ΥΓ. Δεν υπήρχε τεχνικό πρόβλημα. Μικρόφωνο δεν υπήρχε...Κάτι πρέπει να έχεις ακούσει για τον εξποπλισμό των δημόσιων σχολείων...
Πενία τέχνας..
Νερένια,
Ευχαριστούμε, καλλιθιώτισσα. Από το 3ο είχα περάσει κι εγώ μια εποχή - ως καθηγητής. Συμπτωματικώς πως, μετά από λίγο καιρό μετακόμισε...
Τι ωραία πράγματα κάνετε στην Καλαμάτα; Δε μας στέλνετε καμιά είδηση, να χαρούμε;
Ειρήνη,
Να υποθέσω πως τα ψυχικά τραύματα τα αποκτάτε βλέποντας το φίλο σας να πέφτει τόσο χαμηλά, ε;...Εμ, πού θα πάει. Θα μάθω κι εγώ να τραγουδάω, σαν τη Μαρία, και θα περιμένω να κάνω την έκπληξη:-)΄( Έχεις δίκιο: Πολυτάλαντο το Μαράκι. Είναι πολύ κρίμα:Οι μπαταρίες τελείωσαν μόλις άρχισα να βιντεοσκοπώ το τραγούδι της.)
Βαγγέλη,
Καλησπέρα. Ναι, πράγματι, ο συνάδελφος, ο Γιώργος Παπασταμόπουλος που είχε βρει και επεξεργαστεί το υλικό, μάς κράτησε όλους εν εγρηγόρσει. Θα ρωτήσω μήπως γίνεται να το αναρτήσουμε.
Το ξάφνιασμα ήταν πως και οι Ιταλοί έλεγαν και έβλεπαν τα ίδια περίπου μ' αυτά που λέμε/ξέρουμε κι εμείς..
Κώστα,
Ε, και όχι μόνον οι Μαρίες - η αλήθεια να λέγεται!
Ανώνυμε/η,
Όπως έλεγα και στο Βαγγέλη, θα δούμε αν το υλικό μπορούμε να το ανεβάσουμε σε κάποια ανάρτηση. Και βέβαια έχει ενδιαφέρον.
Δον Χοσέ,
Όσο κι αν πετυχαίνουν οι γιορτές...μας λείπεις, μας λείπεις, μας λείπεις. Τη 17η να έρθεις, να τα πούμε και να δεις και ν'ακούσεις τη γιορτή. Κάτι καλό, μάλλον, ετοιμάζεται.
Ανδρέα,
...ώστε υπήρχε παρασκήνιο πλούσιο, ε;; Αφού δεν το πήραμε χαμπάρι, ε, μάλλον και σ' αυτό καλοί είστε. Στο να το κρύβετε, εννοώ.
Σε ένα σύνολο τόσων παιδιών, Ανδρέα, λογικό είναι να εκδηλώνονται εγωισμοί, ανταγωνιστικές τάσεις, αλληλοκαρφωματάκια κλπκλπ. Στην πορεία και στο ψήσιμο ελπίζω πως διαμορφώνεται σιγά σιγά η ζητούμενη συλλογικότητα. Όπως σε όλα, ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο.
Χαίρομαι που παρόλα αυτά έχετε ριχτεί στην προσπάθεια να τα βγάλετε πέρα και στη γιορτή των 20 χρόνων. Καλή δουλειά, δύναμη και σύμπνοια, βέβαια..
Σου θυμίζω πως εμείς, οι θεατές, που το μόνο που είδαμε ήταν αυτό που ετοιμάσατε και το εκτιμήσαμε πολύ και ζεστό το νιώσαμε.
Δεν θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά, αλλά σε μερικά μέρη, η κατοχή των ιταλών δεν ήταν και τόσο ήπια. παράδειγμα το χωριό Δομένικο (http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=53&Itemid=49).
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια καλούς και κακούς θα βρεις παντού και στο τέλος αυτό που μένει είναι αυτό που αποδέχονται οι περισσότεροι. Φαντάσου όμως να μιλήσεις για ιταλούς που δεν ήθελαν να πολεμήσουν, σ' αυτό το χωριό.
Να είμαστε καλά, και του χρόνου με υγεία.
Περιμένω την γιορτή του Πολυτεχνείου.
Συγχαρητήρια σε όλους σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι πρέπει να γίνονται οι σχολικές γιορτές, με τη συνεργασία μαθητών και δασκάλων και μακριά από κλισέ και τυποποιημένες φόρμες.Και κυρίως να αποπνέουν φρεσκάδα και την ομορφιά του απέριττου, όπως και τη δική σας...
Μπράβο σε όλα τα ταλέντα! Και του χρόνου!
ΑπάντησηΔιαγραφή