Όλα πάνε ρολόι;


Παίζοντας κανείς με τις λέξεις, τους όρους, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το μυθιστόρημα της Στυλιάνας Γκαλινίκη " Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)", εκδ. Μελάνι 2009, παραμυθένιο ρεαλισμό ή ρεαλιστικό παραμύθι ή ηθογραφία μαγικού ρεαλισμού. Κάπως έτσι. Κι ενώ αυτοί οι όροι χαϊδεύουν τ' αυτιά, η ιστορία που ξετυλίγεται στις 316 σελίδες του βιβλίου είναι σκληρή, σκληρότατη.


Το σκηνικό είναι ένα αρχετυπικό χωριό της ελληνικής επαρχίας. Στα χρόνια της χούντας, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα. Ένα χωριό που "όλο κάτι να θυμίζει και να μην ξέρουμε τι". Ολοζώντανες οι περιγραφές και οι ιστορίες των ανθρώπων του, απ' αυτές ζωγραφίζεται το κλίμα κι η ατμόσφαιρα, αυτές διαμορφώνουν σιγά σιγά την αίσθηση του εφιαλτικού, του ασφυκτικού για ό,τι ζωντανό θελήσει να ανασάνει εκεί.

Το ζωντανό που θα θελήσει να ανασάνει είναι ο Μηνάς, η Αλγερία και η μικρή Ρόρη. Ντόπιος ο Μηνάς, κάποτε "έφερε"στο χωριό μια ξένη νέα κοπέλα με το εξωτικό όνομα Αλγερία. Παντρεύτηκαν, έκαναν τη Ρόρη. Έφτιαξαν το σπίτι τους στα όρια του χωριού σα μια μικρή, ταπεινή όαση στο ξερό τοπίο των ανθρώπων, ζουν μέσα στην αγάπη, χαμηλόφωνα, σεμνά.

Φαίνεται, όμως πως σεμνό είναι ό,τι μας μοιάζει. Ό,τι δεν εισάγει κενά δαιμόνια. Ό,τι μπορούμε να το εντάξουμε στο σύστημά μας. Και το διαφορετικό που κομίζει η Αλγερία στο χωριό, το άλλο, το ξένο, είναι αχώνευτο. Και πολεμιέται. Λυσσαλέα, παθιασμένα, ωμά, ύπουλα, αδυσώπητα.

Η συγγραφέας έχει πλέξει δεξιοτεχνικά την ιστορία της. Συνεχείς αλλαγές των χρονικών επιπέδων, αινίγματα που δένουν σταδιακά την πλοκή και που επιζητούν τη λύση τους, ιστορίες που ξεπηδούν σαν μπάμπουσκες η μία μέσα από την άλλη και που όλες μαζί υφαίνουν τον ένα και μοναδικό εφιάλτη. Με λόγο τρυφερό και ευαίσθητο, που όταν χρειάζεται ακολουθεί την αγριάδα των ανθρώπων, παρατάσσει μπροστά στα μάτια μας όλους τους "ήρωες" του χωριού, συνθέτει κομμάτι κομμάτι το χώρο και το χρόνο τοποθετώντας τα πράγματα έτσι ώστε, παρόλα αυτά, η ιστορία να αποκτάει διαχρονικότητα.
Ιδιαίτερη γραφή που ίσως μόνο τον Πάνο Καρνέζη στις "Μικρές ατιμίες" και στο "Λαβύρινθο" μπορεί να θυμίζει.

Η αλήθεια να λέγεται. Καιρό είχαμε να διαβάσουμε ένα τόσο φρέσκο ελληνικό μυθιστόρημα.


Ένα ελάχιστο δείγμα - παρόλο που το "κομμάτιασμα" πολλές φορές μπορεί να είναι παραπλανητικό..


" Μερικές φορές πήγαιναν βόλτα στην πόλη. Όχι σε μία αλλά σε πολλές. Όχι μόνο σ' αυτή τη χώρα αλλά και σε μακρινές. Ίσως όχι τόσο μακρινές. Κάποιες φορές ερχόταν κι ο Μηνάς. Στην αρχή. Μετά σταμάτησε. Έβρισκε δικαιολογίες. Ο Μηνάς άλλαζε. Η Αλγερία άλλαζε. Ελάχιστα, ανεπαίσθητα. Ο κόσμος μετακινούνταν ένα εκατοστό κάθε φορά. Τα σώματα μετακινούνταν κι αυτά. Απομακρύνονταν το ένα από το άλλο. Μαζεύονταν στον εαυτό τους. Όχι ότι λιγόστευε η αγάπη. Αλλά δυνάμωνε η μοναξιά. Έμπαιναν ανάμεσά τους οι άλλοι Απρόσωποι. Με λίγες κουβέντες κοφτές. Οι λέξεις τους ξυλιές. Μικρά ξαφνιάσματα, λίγος λίγος ο φόβος. Λίγο πιο πολλή κάθε φορά η σιωπή. Στοιβαζόταν μέσα στα κόκαλα σαν όγκοι μεγέθους φακής. Ίσως και πιο μικροί. Πολλοί." (σελ.186-187)

Μιλήστε μας κι εσείς για ένα βιβλίο που διαβάσατε. Στείλτε μας το κείμενό σας στη διεύθυνση dmanesis@otenet.gr, να το αναρτήσουμε στο μπλογκ.

ΣΗΜ. Οι δύο πρώτες εικόνες (συγγραφέας-βιβλίο) εκλάπησαν από το παζάρι του παγκόσμιου ιστού. Οι δύο επόμενες, που είναι πίνακες της Vicenta Puzul de Gonzalez και που απολύτως αυθαιρέτως θεωρήσαμε πως είναι ταιριαστές με το βιβλίο, τις συναντήσαμε σε ένα από τα blog της φίλης Mareld.

Στο http://stress-euphoria.blogspot.com , που μπορείτε να το βρείτε και στα link μας.

Σχόλια

  1. αν και φανερό ότι τον λίγο ελεύθερο χρόνο, καταφεύγω στην φωτογραφική μηχανή περισσότερο και λιγότερο στα βιβλία, ευχαριστώ για τις επαρουσιάσεις που κανετε. οι προσωπικές μου επιλογές λίγο διαφορετικές μια που περιορίζονται σε ιστορικά και βιογραφικά. καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου, Βαγγέλη.
    Καλά κάνεις και καταφεύγεις με τη φωτογραφία. Συμφεροντολογικά στο λέω, μια και μ' αρέσουν πολύ οι εικόνες που "ανεβάζεις" στο ιστολόγιό σου.
    Όσο για τα βιβλία, κι αν ανοιχτείς και σε άλλα είδη, κέρδος θα έχεις. Υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα παντού...
    Καλό σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διονύση ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη συγκεκριμένη παρουσίαση.Χάρη σε σένα διάβασα ένα καταπληκτικό βιβλίο , που πράγματι θυμίζει και σε μένα τον Πάνο Καρνέζη και τις "Μικρές ατιμίες". Είχα καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο που η διαγραφή των χαρακτήρων να είναι τόσο ζωντανή και πειστική - στοιχείο που λείπει τα τελευταία χρόνια από τους νέους συγγραφείς. Και πάλι σε ευχαριστώ για τις ωραίες παρουσιάσεις και για τα νέα βιβλία που μας γνωρίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώτα,
    Χαίρομαι πολύ! Είναι λίγο ασυνήθιστο βιβλίο και δε θα ήθελα να παρασύρω κάποιον σε μιαν ανιαρή ανάγνωση. Είδες; Ζωγραφισμένοι με έντονα χρώματα οι χαρακτήρες...
    Πολλά φιλιά από την (πολύ βροχερή σήμερα) Αθήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στυλιάνα Γκαλινίκη25 Οκτωβρίου 2009 στις 6:36 μ.μ.

    Χαίρομαι πάρα πολύ που σε ένα μαθητικό μπλογκ γράφτηκε τόσο θετική κριτική για το βιβλίο μου. Θα ήθελα να σας προσκαλέσω όλους στην παρουσίαση του "Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)" στον ΙΑΝΟ, Σταδίου 24, στις 2 Νοεμβρίου, στις 6 το απόγευμα. Για το βιβλίο θα μιλήσει ο συγγραφέας Γιώργος Ξενάριος. Θα χαρώ πάρα πολύ να σας γνωρίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διονύση όχι απλώς δεν βαρέθηκα αλλά σύστησα με τόσο θερμά λόγια το βιβλίο στη Λέσχη που είναι το επόμενο μας προς ανάγνωση!Και μια και βλέπω ότι η συγγραφέας πέρασε μια βόλτα από δω θα ήθελα να την ευχαριστήσω για την συντροφιά που μου κράτησε όσες - λίγες δυστυχώς- ώρες διάβαζα το βιβλίο (και κυριολεκτικά μιλάμε για λίγες ώρες!μια και δεν μπορούσα να το ξεκολλήσω από τα χέρια μου!).Σας ευχαριστώ κυρία Γκαλινίκη και μακάρι ο δρόμος σας να σας φέρει προς την Κω για να επισκεφτείτε τη λέσχη μας.Καλό βράδυ σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στυλιανή,
    (Γκμπτροκδγερφακ ψχονγψηςμνεη)
    Ε, ναι... Κάποια αμηχανία..

    Η παρουσίαση δεν έγινε καθόλου τυχαία στο σχολικό μας μπλογκ. Δεν ήταν μόνο ο ενθουσιασμός από την ανάγνωση. Η συγκρουσιακή βάση (στοιχεία αληθινής ζωής - πνιγηρός κοινωνικός κλοιός) είναι η βάση στην οποία ήδη πατάνε οι σημερινοί έφηβοι.
    Ένα βιβλίο σύγχρονο, γραμμένο από μία νέα συγγραφέα ( νέα από κάθε άποψη), που εστιάζει εκεί ακριβώς, προκαλώντας ταυτόχρονα τις αισθήσεις και φέρνοντας μια (πώς να το πω;) αναγνωστική φρεσκάδα, είναι ό,τι καλύτερο για να προταθεί για ανάγνωση.

    Όπως και τα παιδιά της Κω, έτσι κι εμείς έχουμε μια λέσχη ανάγνωσης μικτή, καθηγητές-μαθητές, και κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά θα γίνουμε φίλοι με την Αλγερία και τη Ρόρη. Εννοείται πως θα είστε καλεσμένη! :-)

    Κι εμείς ευχαριστούμε. ΚΑΙ για την πρόσκληση της 2ης Νοεμβρίου. Κάποιοι θα είμαστε εκεί. ( Όλοι αποκλείεται:το σχολείο έχει 350 μαθητές και το πατάρι του Ιανού τα όριά του!)

    Κι ένα τελευταίο. Διαβάζοντας τη σημείωση της τελευταίας σελίδας έβλεπα πόσες παράλληλες μουσικές...
    Ήθελα να συνόδευα την ανάρτηση μ' αυτές, αλλά ο τεχνολογικός μου αναλφαβητισμός δε μου το επέτρεψε.
    Επιφυλάσσομαι:-)

    Πολύ ευχαριστούμε. Για το βιβλίο, την επίσκεψη, την πρόσκληση.
    Ευχές. Και, βέβαια, καλές εμπνεύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λοιπόν, παράλληλες αναγνώσεις, Γιώτα; Θαύμα!
    Καλή βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ καλή ιδέα Διονύση!Αν και σε πρώτη φάση το διαβάζουμε στην Λέσχη ενηλίκων θα τολμήσω να το προτείνω και στη λέσχη του σχολείου, όπου μετά το Αγαπητέ Θεέ -θα δεις ανάρτηση αύριο για αυτό-διαβάζουμε Νικ Χόρνμπυ και Πίκρα...Είμαι λίγο επιφυλακτική, γιατί τα παιδιά εδώ - πλην λίγων εξαιρέσεων - δεν έχουν κάποιο λογοτεχνικό υπόστρωμα ικανό να αντέξει τους συναισθηματικούς κραδασμούς ενός βιβλίου σαν της κ.Γκαλινίκη. Μετά κάποια παιδικά βιβλία που διάβασαν στο δημοτικό, το απόλυτο κενό ακολουθεί....Θα το συζητήσουμε ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όντως, Γιώτα. Δεν ξεχνώ, άλλωστε, πως είναι παιδιά Γυμνασίου και η διαφορά πρόσληψης από τα δικά μας είναι μεγάλη. Επίσης, πιστεύω πως ένα βιβλίο θα αδικηθεί, όταν διαβαστεί σε ακατάλληλη στιγμή - πόσω μάλλον πρώιμα.
    Τα "δικά" μας παιδιά ( πάει, την έχουμε κάψει κι αυτή την έκφραση, άντε να την αρθρώσεις!!) τα έχουμε δοκιμάσει και πέρυσι και μπορούμε άφοβα (και ανυπόμονα!) να τους το προτείνουμε. Θεωρώ ότι θα τα ενδιαφέρει πολύ και πως θα νιώσουν ότι διάβασαν κάτι ιδιαίτερο.
    Θα τα ξαναπούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μου δώσατε μεγάλη χαρά με τα σχόλιά σας και από Αθήνα και από Κω. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις ότι όσα προσπάθησες να επικοινωνήσεις μέσα από τον γραπτό λόγο, έχουν βρει αποδέκτες. "Έτσι κι αλλιώς οι ιστορίες των βιβλίων υπάρχουν μόνο όσο τις διαβάζεις...". Οι αναγνώστες είναι που κάνουν ένα βιβλίο σημαντικό.
    Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα χαρώ να σας γνωρίσω και να κουβεντιάσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στυλιάνα,
    Σκέφτομαι τα λόγια που δεν πρόλαβαν να φτάσουν σε αγαπημένους ανθρώπους που έφυγαν. Την ερημιά της φράσης που μένει εκκρεμής στο διηνεκές.
    Ναι. Είναι καλά που έφτασε ο ενθουσιασμός μας στο δημιουργό ενός έργου τέχνης. Αν (και) η επικοινωνία είναι ένας λόγος/στόχος ενός έργου, ακόμα καλύτερα να είναι αμφίδρομη.
    Κι αν οι αναγνώστες είναι που κάνουν ένα βιβλίο σημαντικό, όπως ορίζει η σεμνότητα του δημιουργού, τότε να πούμε πως και ένα βιβλίο είναι που κάνει τους αναγνώστες σημαντικούς.( Ε, να είμαστε σεμνοί, αλλά να είμαστε και δίκαιοι, ε;!)

    Τώρα, ένα άσχετο παραλειπόμενο. Πώς έγινε η αρχή: Πασπάτευα, οσμιζόμουνα, ζύγιζα το βιβλίο στον πάγκο του Ιανού της Αθήνας. Δεν ήξερα τίποτα γι' αυτό και τη συγγραφέα του. Είχα ήδη, εκεί, στα όρθια, διαβάσει το οπισθόφυλλο, όταν με πλησίασε μια υπάλληλος του βιβλιοπωλείου και αυθόρμητα μου μίλησε θερμά, θερμότατα, για το βιβλίο.
    Λέω, κοίτα δύναμη που έχει ένα βιβλίο, μας βγάζει από το μούδιασμά μας, μας κάνει και μιλάμε και ανταλλάσσουμε και πλησιαζόμαστε(γιατί δεν ήταν "επαγγελματικό" το πλησίασμα της υπαλήλου). Είχα χαρεί προτού το διαβάσω.
    Αυτά. Φλυαρία τέλος.
    Όμως ένα ευχαριστώ θα το ξαναπώ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όπως κατάλαβες ο παραπάνω ανώνυμος είναι η αφεντιά μου -άμα ακολουθείς την τεχνολογία με ξεφούσκωτο ποδήλατο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Για να συνεισφέρω στη συζήτηση θα ήθελα να πω ότι στην Κω είναι λίγο δύσκολη η επαφή με νέα βιβλία. Δεν έχεις τη δυνατότητα των μεγάλων βιβλιοπωλείων της Αθήνας (βλ.Πολιτεία, Πρωτοπορία, Ιανός..) αλλά ούτε και ενημερωμένους βιβλιοπώλες (βλ. την κ.Μαρία και το βιβλιοπωλείο Ειρμός στη Δράμα, που γνώριζε σύμπασα την λογοτεχνική παραγωγή και σε ενημέρωνε για νέες εκδόσεις). Ωστόσο το διαδίκτυο αποτελεί ένα ωραίο χώρο διάδοσης ιδεών και προτάσεων και ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την παρουσίαση της νέας λογοτεχνικής παραγωγής. Έτσι έφτασα να γνωρίσω το βιβλίο αυτό και να το ερωτευτώ από το οπισθόφυλλο και μόνο. Και φαντάζομαι ότι μάλλον ο ενθουσιασμός με τον οποίο το παρουσίασα στην Λέσχη Ανάγνωσης της Κω μας έφεραν να διαβάζουμε παρέα για την επόμενη συνάντηση μας το "όλα πάνε ρολόι"!Αλήθεια κ. Γκαλινίκη θα ενδιαφερόσαταν για μια επίσκεψη στην Κω και τη Λέσχη μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεια σας και πάλι. Ευχαριστώ για όλα, θα το ξααναπώ, παίρνω ιδιαίτερη χαρά από τα μηνύματά σας.
    Θα το ήθελα πολύ να έρθω και στην Αθήνα και στην Κω αλλά ομολογώ ότι μου είναι πολύ δύσκολο για οικονομικούς λόγους. Έχω την πληροφορία, αλλά δεν είμαι βέβαιη για το κατά πόσο ευσταθεί, ότι αν μία Λέσχη ανάγνωσης ή ένα σχολείο ζητήσει κάτι τέτοιο μέσω του ΕΚΕΒΙ, το τελευταίο αναλαμβάνει μία τέτοια διοργάνωση. Γνωρίζετε εσείς σχετικά με το θέμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα, Στυλιάνα,
    Τη Δευτέρα της παρουσίασης του βιβλίου σε χάσαμε. Από 'κείνες τις υποχρεώσεις που στέκονται σαδιστικά υπεράνω, αδιαπραγμάτευτες. Ευελπιστούμε πως θα μας δοθεί μια επόμενη ευκαιρία.
    Ελπίζω να πήγε καλά, να είχε ενδιαφέρον, να ήταν ζεστή η επαφή.

    Δεν ξέρω για το ΕΚΕΒΙ. Θα πληροφορηθώ. Αλλά, και αν όχι, θα δούμε, εμείς εδώ, πώς θα το κάνουμε ώστε να τα καταφέρουμε να τα πούμε από κοντά με/για το βιβλίο σου. Νομίζω πως θα είναι κάτι το ιδιαίτερο για όλους μας.
    Σ'ευχαριστούμε πολύ πολύ και πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 12.00
    ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη

    ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΡΟΛΟΪ (Ή ΣΧΕΔΟΝ).
    Το βιβλίο και οι αναγνώστες του.
    Φωτογραφικό happening

    «Έτσι κι αλλιώς, οι ιστορίες των βιβλίων υπάρχουν μόνο όσο τις διαβάζεις…»

    Όσοι έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα της Στυλιάνας Γκαλινίκη
    «Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)»,
    από τις εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ,
    αλλά και αυτοί που θα ήθελαν να το διαβάσουν, θα έχουν τη δυνατότητα να φωτογραφηθούν, έχοντας μαζί τους το βιβλίο,
    από την εικαστικό Στεφανία Βελδεμίρη
    στους χώρους του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ
    και στην πλατεία Αριστοτέλους.
    Η συγγραφέας θα υπογράψει τα βιβλία.
    Οι φωτογραφίες θα εκτεθούν στον ΙΑΝΟ τον προσεχή Ιανουάριο.
    Υ.Γ. ΘΑ ΧΑΡΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩ ΕΚΕΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΡΟΛΟΪ (Ή ΣΧΕΔΟΝ).
    Το βιβλίο και οι αναγνώστες του.
    Φωτογραφικό happening & υπογραφή βιβλίου

    Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)…
    …οι βεβαιότητες καθίστανται διαρκώς αβέβαιες - ακόμη και η βεβαιότητα για το ποιοι είναι τελικά οι ήρωες αυτού του βιβλίου. Ίσως και για το ποιος είναι ο συγγραφέας του, ο συγγραφέας κάθε βιβλίου. Η ανάγνωση των βιβλίων αποτελεί μία εκ νέου, μοναδική και εξατομικευμένη, συγγραφή τους; Μήπως κάθε βιβλίο είναι τόσα βιβλία όσα και αυτοί που το διαβάζουν; Κι αν οι αναγνώστες «τοποθετούν» τον εαυτό τους μέσα στην αφήγηση, μήπως τελικά είναι και οι ίδιοι ήρωες των βιβλίων;

    Μέχρι να απαντήσουμε, εμείς ή κάποιοι άλλοι, ας σταματήσουμε για λίγο το «ρολόι» σε φωτογραφικά καρέ μπροστά στο φακό της εικαστικού Στεφανίας Βελδεμίρη
    το Σάββατο τις 5 Δεκεμβρίου, στις 12.00 το μεσημέρι,
    στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
    (Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη).
    Όσοι έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα
    της Στυλιάνας Γκαλινίκη
    Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν),
    από τις εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ,
    αλλά και αυτοί που θα ήθελαν να το διαβάσουν, θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν μέρος, έχοντας μαζί το βιβλίο τους, σε μία εικαστική δράση,
    η οποία θα ξεκινήσει από τον ΙΑΝΟ και
    θα επεκταθεί σε όλη την πλατεία Αριστοτέλους.
    Οι αναγνώστες θα συν-δημιουργήσουν ένα εικαστικό γεγονός και θα μετατραπούν οι ίδιοι σε ένα έργο τέχνης (;), πρόσφορο με τη σειρά του στις «αναγνώσεις» κάποιων άλλων, όταν οι φωτογραφίες εκτεθούν στον ΙΑΝΟ τον προσεχή Ιανουάριο. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η συγγραφέας θα υπογράψει τα βιβλία.

    Και ποιος ξέρει; Μπορεί κάποτε αυτές οι φωτογραφίες να γίνουν μέρος της αφήγησης ενός άλλου βιβλίου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Οι εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ
    σας προσκαλούν στην παρουσίαση
    του μυθιστορήματος
    της Στυλιάνας Γκαλινίκη
    Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)
    στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
    (Θεσσαλονίκη, Αριστοτέλους 7)
    την Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010, στις 8 μ.μ.
    Η θεατρική ομάδα “Ενδοχώρα” θα δώσει
    φωνή στους ήρωες του βιβλίου.
    Την ίδια μέρα θα εγκαινιαστεί
    η έκθεση φωτογραφίας
    της Στεφανίας Βελδεμίρη
    με θέμα τους αναγνώστες του βιβλίου,
    όπως φωτογραφήθηκαν
    τον περασμένο 9εκέμβριο στον ΙΑΝΟ.
    9ιάρκεια έκθεσης: 19-23 Ιανουαρίου
    ΙΑΝΟΣ Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη
    2310 277004
    Εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ, Σκουφά 71, Αθήνα
    210 3641638

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ωραία και πρωτότυπα πράγματα!
    Καλές επιτυχίες να έχετε.
    "κι εσύ να λείπεις" - που λέει κι ο Ρίτσος.
    Ζηλεύουμε λιγουλάκι, αλλά είμαστε καλοί άνθρωποι και δε θα το δείξουμε..
    Προσπαθουμε να βρούμε έναν τρόπο, ώστε να γίνει μια επίσημη πρόσκληση επίσκεψης ( με τα έξοδα εξασφαλισμένα) στη λέσχη ανάγνωσης του σχολείου μας. Θα τα ξαναπούμε ( Χα! Ελπίζω να μην ακούγεται σαν απειλή αυτό, ε;)
    Λοιπόν, καλά να πάει, στον Ιανό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Στυλιάνα Γκαλινίκη14 Ιανουαρίου 2010 στις 9:52 μ.μ.

    ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ...
    Τραβήξτε (με ψηφιακή μηχανή ή κινητό) τον εαυτό σας, τους φίλους σας ή τη λέσχη σας με το βιβλίο
    της Στυλιάνας Γκαλινίκη
    "ΌΛΑ ΠΑΝΕ ΡΟΛΟΪ (ή σχεδόν)" -εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ-
    και πάρτε μέρος στην έκθεση με θέμα τους αναγνώστες του βιβλίου.
    Αν τις στείλετε μέχρι το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στο
    styliana.galiniki@gmail.com,
    οι φωτογραφίες σας θα προβληθούν ψηφιακά
    στις 19.1.2010, ώρα 8 μ.μ.-ημέρα της παρουσίασης του βιβλίου στον ΙΑΝΟ -Αριστοτέλους, Θεσσαλονίκη- .
    ΚΛΙΚ!
    υ.γ.1 πώς λέμε όλοι οι καλοί χωράνε... περιμένω λοιπόν τη φωτογραφίες από το 6ο Λύκειο Καλλιθέας
    υ.γ.2 Είστε πολύτιμοι για μένα. Σας ευχαριστώ πολύ για την τόσο θερμή υποδοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ωχ, ωχ! Μέχρι το Σάββατο; Δηλαδή, πρέπει να πάμε γραβατωμένοι αύριο στο σχολείο;! Άντε, άντε, παιδιά, φέρτε και κανένα βιβλιαράκι να κρατάμε και στο διάλειμμα στη βιβλιοθήκη για φωτογράφιση!
    Και...μαντέψτε ποιος θα φέρει φωτογραφική μηχανή!
    ( Εντάξει, το βρήκατε..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Στυλιάνα Γκαλινίκη16 Ιανουαρίου 2010 στις 6:14 μ.μ.

    σας στέλνω την καλησπέρα μου και ένα φιλμάκι
    http://www.facebook.com/video/video.php?v=1186831921697&oid=150647562934

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις