Σπαταλήστε χρόνο....
Πιστεύοντας ότι αυτά που θα διαβάσετε έχουν σχέση ουσιαστική με την προηγούμενη ανάρτηση και βλέποντας κάθε σχολική χρονιά σαν το τέλος ενός ταξιδιού εννέα μηνών,
ευκαιρία για απολογισμούς, στοχασμό και ...συναίσθημα που-επιτέλους- βγαίνει,
σταχυολογήσαμε αποσπάσματα από
μια διαφορετική επιστολή έστειλε στους τελειόφοιτους του 2ου Λυκείου Βριλησίων ο καθηγητής τους, φιλόλογος Γιάννης Κουβαράς.
«Σπαταλήστε τη μισή νιότη σας σε ουτοπίες. Την υπόλοιπη στα έργα της θάλασσας, στα έργα της αγάπης. Ανοίξτε πανιά στο Αδύνατο. Για να φτάσετε στο δυνατό. Αριστοκράτες στην τέχνη, στους τρόπους. Δημοκράτες στη ζωή. Ή αλλιώς μάγκες στα αλώνια, κύριοι στα σαλόνια. Το επαναλαμβάνω. Κανείς δεν ψήλωσε κονταίνοντας τους άλλους. "
«Σπαταλήστε χρόνο, αλλιώς πώς θ’ ανακαλύψετε τη ζωή; ............
......Μην εμπιστεύεστε τα εύκολα. Απογοητεύουν εύκολα. Να είστε αναγεννησιακοί de omnibus dubitandum για όλα να αμφιβάλλετε εκτός από ένα (“γιατί και η αμφιβολία πρέπει κάπου να πατάει”, Wittgenstain), την Αγάπη (η αμφιβολία στην αγάπη είναι αμαρτία)...
Να λέτε τα άσχημα μπροστά στους φίλους σας. Τα καλά τους πίσω τους.
Μην τα βάζετε με το γείτονα. Δεν είναι εχθρός. Ο εχθρός είναι μέσα μας, τα ελαττώματά μας. Αυτά πολεμήστε και περιορίστε. Μην καίτε τα βιβλία στο τέλος της χρονιάς. Μυρίζει καμμένη σάρκα, καμμένα μυαλά από Αουσβιτς μεριά. Κάψτε καλλίτερα προλήψεις, προκαταλήψεις και λοιπά λιπαρά. Τα βιβλία είναι για να φωτίζουν. Φωτιστείτε και αυτοαναναφλεχθείτε οι ίδιοι με βιβλία. “Αν δεν καείς εσύ, αν δεν καώ εγώ πώς θα γεννούνε τα σκοτάδια φως; (Χικμέτ). Εκεί που καίνε βιβλία, μία μέρα θα καίνε ανθρώπους” (Τόμας Μαν το 1933 δηλ. το 1943 ήταν κοντά)».
Και η επιστολή στους μαθητές καταλήγει: «Η ζωή είναι μιγαδική και μαγική. Εμπεριέχει και τη φαντασία. Οξυγονώστε την συχνότερα. Εκανα για σας λιγότερα από όσα ήθελα και περισσότερα από όσα μπορούσα.
Ο αη-Αλύπιος ας σας έχει όλους καλά».
από την Καθημερινή της 17ης Μαίου 2009
Υστερόγραφο...
Ας μας συγχωρεθεί η εμμονή στο φωτογράφο Robert Doisneau, καθώς και τα θέματα με παιδιά μικρά , πολύ πιο νεαρά από τους δικούς μας μαθητές.
Ίσως, όμως μέσα από αυτά "δούμε ' τη δική μας απωθημένη παιδικότητα, αθωότητα,
την τρυφερότητα που ξεχνάμε....
Κι αν δεν εφαρμοστεί, τουλάχιστον ας ακούγεται ως «ένας άλλος κόσμος [που] είναι εφικτός»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο καλά αισθανόμαστε που τέτοιοι δάσκαλοι είναι ανάμεσά μας!
Στέλλα, πολύ ευαίσθητη ανάρτηση και σ΄ευχαριστούμε!
Όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα γίνει αλλά όμορφο...
Συγκινητικά τα λόγια του δασκάλου.Αλλά και τόσο τρυφερό από μέρους σου Στέλλα, να μοιραστείς μαζί μας αυτήν την όμορφη "ουτοπία" εν μέσω ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλα , καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορούμε να εστιάσουμε στο δάσκαλο ή -και- στα λόγια του. Ως δάσκαλος ΥΠΑΡΧΕΙ και αυτό από μόνο του μας παρηγορεί...
Τα λόγια του, ας μας δώσουν ελπίδα.
Οδυσσέα,
είναι καταπληκτικό πως με έξι μόνο λέξεις μας λες τόσα πολλά. Καλημέρα.
Ελένη,
αν κρίνω από τα κείμενα σου που διάβασα, είναι σίγουρο ότι τέτοιες σκέψεις σε αγγίζουν βαθιά.
Βρήκα στο διαδίκτυο και...
Σύμφωνα με τον Hay McBer ο καλός δάσκαλος, προσδιορίζεται από τους μαθητές με βάση τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
· είναι ευγενικός
· είναι μεγαλόψυχος
· σε ακούει προσεκτικά
· σε ενθαρρύνει
· πιστεύει σε σένα
· κρατάει μυστικά
· του αρέσει να διδάσκει παιδιά
· του αρέσει να διδάσκει τα διάφορα μαθήματα
· αφιερώνει χρόνο για να σου εξηγήσει
· σε βοηθάει όταν έχεις "κολλήσει"
· σε ενημερώνει για την πρόοδό σου
· σου επιτρέπει να πεις "το δικό σου"
· δεν παραιτείται από σένα όταν εσύ αποτυγχάνεις
· τον ενδιαφέρει η γνώμη μου
· σε κάνει να νοιώθεις έξυπνος
· δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των μαθητών του
· σε υπερασπίζει
· αντιπαρέρχεται μικρότητες
· λεει την αλήθεια
· συγχωρεί
http://users.otenet.gr/~givla1/thegoodteacher.htm
Γεια σας, Στέλλα, παρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορεί, λέω, μεταξύ ουτοπίας και πραγματικότητας θα υπάρχει κάποια χρυσή τομή. Έτσι,όσο κυνηγάμε την ουτοπία, δε θα ήταν άσχημα, ρεαλιστικότερα να προσπαθούμε να φλερτάρουμε με κάποια ίχνη της.
Ο δάσκαλος ΥΠΑΡΧΕΙ, όπως γράφεις, άλλωστε, Στέλλα.
Και μήπως δεν πιστεύετε πως υπάρχουν κι άλλοι που για πολλούς λόγους κι αιτίες δεν έχουν βγάλει ακόμα το χρυσάφι τους;
Καλοκαίρι έρχεται. Για τους εκπαιδευτικούς, μαζί με το καρπούζι,η επιστροφή της ίδιας ψευδαίσθησης: Το Σεπτέμβρη θα γυρίσουμε δυναμικότεροι, πιο φρέσκοι, πιο οργανωμένοι...
Στέλλα εγώ θα έλεγα «Μάγκες στα αλώνια και στα σαλόνια » γιατί κατι σαλονάτοι κύριοι στις ΗΠΑ έσπειραν την οικονομική κρίση.Αυτοί πρέπει να τα ακούν Πειραιώτικά χωρίς λογοκρισία.Πάρα πολύ ωραία η ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή