Έξω κρύο, μέσα ζούγκλα!
Οι προβλέψεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας για την Κυριακή δε μας τρομάζουν. Κάποιοι καλοθελητές θα πάνε από νωρίς και θα ανοίξουν το καλοριφέρ. Έτσι, όταν στις 17.30΄ θα είστε ΟΛΟΙ στο σχολείο, η αίθουσα θα έχει ήδη ζεστάνει και ο καφές θα αχνίζει στον αυτοσχέδιο μπουφέ με τα αναψυκτικά, τα ποπ κορν και ό,τι άλλο χρειάζεται, για να παρακολουθήσουμε ευχάριστα την τρίτη ταινία του αφιερώματος
" εκπαίδευση και εφηβεία",
που είναι
"Η ζούγκλα του μαυροπίνακα",
με τους Sidney Poitier, Emile Meyer, Richard Kiley, John Hoyt, Margaret Hayes, Louis Calhern, Anne Francis, Glenn Ford
Η υπόθεσή της ( όπως τη βρήκαμε στο sevengroup.gr- ποτέ μη γράφεις κάτι, όταν μπορείς να το αντιγράψεις, λέει ένας παλιός μαθητικός νόμος..):
Ο Ρίτσαρντ Ντάντιερ είναι ένας άνθρωπος πρόθυμος να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο ή, όπως θα έλεγαν μερικοί, οπαδός χαμένων ιδανικών. Ο Ντάντιερ μόλις διορίστηκε καθηγητής στο Νορθ Μάνιουαλ Χάι, στο κέντρο της πόλης. Φυλετικές και σεξουαλικές συγκρούσεις. Βία. Συμμορίες. Κυνισμός. Τα θέματα που έθιξε «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος» πριν 50 χρόνια, αποτελούν ακόμη φλέγοντα κοινωνικά προβλήματα στα σχολεία. Ο Γκλεν Φορντ, που ενσαρκώνει τον Ντάντιερ, εμμένει στα ιδανικά του και δεν αργεί να πληρώσει το τίμημα καθώς έρχεται αντιμέτωπος με οργισμένους έφηβους επικεφαλής των οποίων είναι ο Βικ Μόροου και ο Σίντνεϊ Πουατιέ σε μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Σκηνοθετημένη από τον Ρίτσαρντ Μπρουκς, «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος» βρίθει από δυναμισμό, σασπένς και είναι η πρώτη φορά που η ροκ μουσική, με το αξέχαστο «Rock Around the Clock», συμβάλλει στη μουσική επένδυση ταινίας.
Και, ε, μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε το «Rock Around the Clock»! Ακούστε το κι αυτό:
Ο Ρίτσαρντ Ντάντιερ είναι ένας άνθρωπος πρόθυμος να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο ή, όπως θα έλεγαν μερικοί, οπαδός χαμένων ιδανικών. Ο Ντάντιερ μόλις διορίστηκε καθηγητής στο Νορθ Μάνιουαλ Χάι, στο κέντρο της πόλης. Φυλετικές και σεξουαλικές συγκρούσεις. Βία. Συμμορίες. Κυνισμός. Τα θέματα που έθιξε «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος» πριν 50 χρόνια, αποτελούν ακόμη φλέγοντα κοινωνικά προβλήματα στα σχολεία. Ο Γκλεν Φορντ, που ενσαρκώνει τον Ντάντιερ, εμμένει στα ιδανικά του και δεν αργεί να πληρώσει το τίμημα καθώς έρχεται αντιμέτωπος με οργισμένους έφηβους επικεφαλής των οποίων είναι ο Βικ Μόροου και ο Σίντνεϊ Πουατιέ σε μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Σκηνοθετημένη από τον Ρίτσαρντ Μπρουκς, «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος» βρίθει από δυναμισμό, σασπένς και είναι η πρώτη φορά που η ροκ μουσική, με το αξέχαστο «Rock Around the Clock», συμβάλλει στη μουσική επένδυση ταινίας.
Και, ε, μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε το «Rock Around the Clock»! Ακούστε το κι αυτό:
Σας περιμένουμε!
zileuw!to omologw...ZILEYW!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...elpizo kapote na exo ki ego tin xara na eimai koda sas se kapia analogi ekdilosi.
kai stn Kalamata poli krio episis...brr...
kala na perasete!
Γεια σας γεια σας τυχεροι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαντε περιμενουμε εντυπωσεις και σχολια!!!
εχετε δει το american history?? ειναι εξαιρετικο εργο κ απο τα αγαπημενα μου!!! Αξιζει δηλαδη...
δεν ξερω αν το ειδατε δε θυμαμαι..
Εγω το ειδα μετα "το κυμα" και μαρεσε πολυ...
παρτε μια γευση http://www.greekbooks.gr/DvdDetails.aspx?id=328536#
σημ: εδω χιονισεεεεε πολυ....για λιγο ομως :( ...Εσεις Μην πτωειστε απο το κρυο...
Θα είμαι εκεί!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή... νοερά... Κλαψ...
Τι καινοτόμες πρωτοβουλίες είν΄αυτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακάτικα και με τέτοιο καιρό...
Θα αναμένουμε τις εντυπώσεις σας από την ταινία.
Καλή συνέχεια και πάντα να πρωτοπορείτε!
Ωδή στη Λίλα,αυτές οι Κυριακές του σινεμά,στον ήσυχο τρόπο της να υπάρχει πράττοντας κ' ποιώντας,στο ΗΘΟΣ που κάμνει[κοπιώντας-με "δέος"- για την αλήθεια κ' την ομορφιά].
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα το φοβερό. Ταινίες βλέπουμε, βλεπόμαστε και συζητάμε.
Τσιμπάμε και κάτι, γιατί όλο και κάποιος κάτι φέρνει. Κάπου εκεί συναντιόμαστε, μικροί μεγάλοι.
Όποτε είσαι Αθήνα, έλα. Θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες στο μέλλον.
Καλά διαβάσματα. Το σκουφάκι να σκεπάζει τ' αυτιά, ε;
Ειρήνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε. Η ταινία απ' όσο κατάλαβα από τη μικρή συζήτηση που ακολούθησε, άρεσε. Παρόλο που ήταν ... μεγαλύτερη κι από μένα και ασπρόμαυρη.
Ευχαριστούμε και για τις προτάσεις. Θα δούμε τι θα δούμε. Για την ώρα συζητάμε το θέμα του επόμενου αφιερώματος ( μάλλον θα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως πρότειναν τα παιδιά χτες.)Τις ταινίες θα τις εντάξουμε σ' αυτό.
Τι να πτοηθούμε, βρε; Το περιμέναμε πώς και πώς - κι ας μη χιόνισε..
Χαιρετισμούς
Π.Κ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς σε είδαμε που ήσουνα. Εσύ καφέ ήπιες; :-)
Εύα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα. Ε, κυριακάτικα. Είναι η μόνη μέρα, αφού τα φροντιστήρια έχουν αναλάβει να στεγνώνουν τις υπόλοιπες μέρες των παιδιών του λυκείου. Και γι' αυτό περισσότερο είναι και αξιέπαινα τα (λίγα) παιδιά που έρχονται στος προβολές, καθώς αφιερώνουν χρόνο από τη μοναδική, ουσιαστικά, μέρα της "ελευθερίας" τους.
-Κι εμείς χαιρόμαστε πολύ το καινούργιο σας ιστολόγιο.
Έξω ζούγκλα μέσα όαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως λιγότεροι αυτή τη φορά , [λίγο το κρύο ,
λίγο η … δυσπιστία στο μαυρόασπρο λίγο γιατί κάποιοι από τους κινηματογραφόφιλους συμμετέχουν και σε θεατρικές ομάδες που χτες παρουσίαζαν το έργο τους (υποκλινόμαστε μπροστά στην Τέχνη)] ,
όμως χάρη στις ηρωικές (!) και σταθερές (!) παρουσίες το κλίμα ζεστάθηκε πολύ γρήγορα,
και αργότερα η συζήτηση ήταν ζωηρή και σε διάρκεια!
-σιγά σιγά αναδεικνύονται και οι … μελετητές του κινηματογράφου!- ,
Φυσικά , καλωσορίζουμε και τα παιδιά που ήρθαν για πρώτη φορά!
Από την επόμενη προβολή, λοιπόν, αλλάζουμε θεματική και προχωράμε (στα πιο βαθιά!)
Αλλάζοντας θέμα, κάτι πολύ θετικό: όπως διαβάζουμε στο πολύ καλό blog της Εύας Νεοκλέους, http://evaneocleous.blogspot.com/2010/01/blog-post_24.html
αθωώθηκε η Στέλλα Πρωτονοταρίου που, ως διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, είχε διωχθεί επειδή διέθετε αίθουσα για να γίνονται μαθήματα μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές και μαθήματα ελληνικών σε γονείς!
Τελικά τα –μάλλον- αυτονόητα, έχουν αρχίσει να θεωρούνται εξαιρετικά!
Θα ήμασταν υπερβολικοί αν θα θέλαμε να την είχαν ευχαριστήσει για την προσφορά της;
Ήταν όμορφα και ζεστά, παρά το κρύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έργο τόσο μακρινό, αλλά και τόσο επίκαιρο, άγγιζε το δάσκαλο σε σχέση με τους μαθητές, με την οικογένεια, τους συναδέλφους, το διευθυντή,
παρουσίαζε τις συγκρούσεις με τον ίδιο του τον εαυτό!
πολύ καλό, πραγματικά.
Πολλά ευχαριστώ και μπράβο στη Λίλα, αλλά και στον διονύση και την Άννα που υποστηρίζουν αυτές τις Κυριακές...
Ανοιχτό και για τους παλιούς???Απειλή αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφή(ελίνα)
Μέσα ζέστα και τι ζέστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρούσα, παιδιά!
Ζεστάθηκα!Πήρα την δόση μου!
Πάντα ζέστες, παντού!
"Σαν παλιό σινεμά"...Εκείνη η κάπως παλιομοδίτικη μαγεία του ασπρόμαυρου φιλμ να γεμίζει την οθόνη,βραδάκι παγωμένης Κυριακής στο σχολείο.Κι εμείς-μια ζεστή παρέα-βουτηξαμε στην υγρασία κ'την ομίχλη του Λονδίνου του '50,[σχεδόν τη νίωθαμε στο δέρμα μας-ο ρεαλισμός της μαυρόασπρης εικόνας].Ζοφερή ατμόσφαιρα,ένα παρακμιακό σχολείο σκυθρωπό,μίζερο,όπου σαλταρισμένοι έφηβοι προλεταριακής καταγωγής ετοιμάζονται να λαδώνουν τα γρανάζια της μηχανής της μεταπολεμικής "ανάπτυξης"."Καμμένα χαρτιά" ήδη,αναλώσιμοι.Η βία,η παραβατικότητα,το μίσος,ο κυνισμός ως τρόπος να υπάρχουν σ'έναν κόσμο που δεν τους υπόσχεται ζωή.Δύσκολο σχολείο,αφόρητα δύσκολα παιδιά.Παρατημένοι δάσκαλοι,αφόρητα κουρασμένοι κ'βέβαια κακοπληρωμένοι σε ρόλο ανθρωποφύλακα,παιδονόμου,θηριοδαμαστή-διόλου ως δάσκαλοι κι ούτε λόγος να γίνεται για παιδαγωγούς.Να σφίγγεται η ψυχή σου!Κι ωστόσο...
ΑπάντησηΔιαγραφή[ωπα,γελοία με καταντάει ο ακατάσχετα φλύαρος...οίστρος].Τελοσπάντων η ταινία μου άρεσε.Αυτές οι Κυριακές του σινεμά στο σχολείο αποδεικνύονται ιδιαίτερα "ζεστές"...
Καλή μας συνέχεια, σινεφίλοι μου καλοί.
Λίλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου κάπου θυμάμαι να σερβίρω και κανένα σοκολατάκι στο σαλονάκι μας...
Για την Πρωτονοταρίου, χωρίς να παίρνω όρκο, έχω την εντύπωση ότι η υπουργός Παιδείας έκανε μια συμπαθή δήλωση-κάτι είναι κι αυτό..
Στέλλα,
καλησπέρα. Δε σου κάνει εντύπωση και σένα, πώς τόσο εύκολα και γρήγορα η αίθουσα εκδηλώσεων, κάθε που προβάλλουμε μια ταινία, ζεσταίνει και μας βάζει αμέσως στο κλίμα;
Ελίνα,
Χα! Τι απειλή ν'αποτελεί ένα πουλί; Έλα, λοιπόν, να δούμε!!!
(Πω, πω, αυτό κι αν είναι πρόκληση!)
Τα πάντα ρει,
Και πάντα ζεστή:-)
Άννα,
Στο καλύτερο το διέκοψες: Στο "ωστόσο"...Σ' αυτό είμαστε και γι' αυτό ζούμε. Πες το, πες το!
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σιχτιρίσω τα...στερεότυπά μου[όπου βροχή=Λονδίνο!] κ' την τύφλα μου μέσα!Η ταινία ήταν αμερικάνικη.Ανέκαθεν μπερδεύομαι μ'αυτούς τους Αγγλοσάξονες,μπερδεύομαι κι από μόνη μου-ιδού τα αποτελέσματα!!!