Φωτορεπορτάζ της Κυριακής που μας πέρασε
1. Έντεκα η ώρα, χαράματα Κυριακής: Η περιβαλλοντική ομάδα ξεχορτιαριάζει, μαζεύει τα μαρούλια της, διαπληκτίζεται με τα σαλιγκάρια που τρώνε τα μαρούλια της, ακούει συμβουλές από το γεωπόνο κ. Στράτο Αλεξανδρή, φοράει γάντια και σκάβει, ξεφοράει γάντια και τρώει και πίνει, κάνει σχέδια για εκδρομές, προγραμματίζει τη δράση της, σώζει, με λίγα λόγια, το περιβάλλον.
Φυτεμένος είναι, στη φυσική του θέση..
Δεν ορκιζόμαστε ότι πρόκειται για σπάνια ποικιλία..
Η συγκομιδή με αγαστή συνεργασία των μελών της περιβαλλοντικής.
Έχουμε να το καμαρώνουμε. Είναι ο τρόπος μας αυτός.
περιβαλλοντική με...καλλιτεχνικές ανησυχίες. (Καθαρά οικολογική συνείδηση: δεν πετάμε τίποτα. Τα κομμένα κλαδιά προορίζονται για διακόσμηση.Τς, τς!)
τη νέα γενιά των μαρουλιών
Ζήτημα οργάνωσης...
( συλλεκτικό στιγμιότυπο)
Κρατάει περίπου δυο ώρες χωρίς διάλειμμα.
Ο εθελοντής γεωπόνος μας, στο βάθος, ( κ. Στράτο, ευχαριστούμε!!)
στα όρια της απόγνωσης, με τους ρυθμούς που προχωράει η ομάδα
2. Ώρα 16.30΄. Πολιτιστικό πρόγραμμα "Πολιτική και μουσική 1960-1980" ( Λεπτομέρειες σε επόμενη ανάρτηση)
("πού να βρω ένα φιλαράκι, Έλενα, Στέφη;)...
...κι άλλες συζητήσεις και ακροάσεις στη βιβλιοθήκη.
3. Ώρα έξι, την ώρα που τα φώτα χαμηλώνουν και καταφτάνουν τα κρητικά προϊόντα ( Νίκο, ευχαριστούμε-χικ!) για να συζητηθεί ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη στη λέσχη του βιβλίου.
3. Ώρα έξι, την ώρα που τα φώτα χαμηλώνουν και καταφτάνουν τα κρητικά προϊόντα ( Νίκο, ευχαριστούμε-χικ!) για να συζητηθεί ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη στη λέσχη του βιβλίου.
Και μόνο κρητικά; Η κ. Νικολαΐδου με τα χεράκια της
μάς έφτιαξε και βασιλόπιτα, οι υπόλοιποι πνευματικοί άνθρωποι της ΒΑΒΕΛ ( =ΒΑρυστομαχιασμένοι Βιβλιοφάγοι Εκτου Λυκείου) την κάναμε φύλλο φτερό, ο κ. Καρατζής κι ο κ. Μάνεσης θυμήθηκαν τα παιδικά τους χρόνια, ο Νίκος είχε αντιρρήσεις, η Νίνα γιόρταζε, ο Άρης είχε μείνει άφωνος από το έργο και, τέλος πάντων, όλοι κάτι σπουδαίο κάναμε.
Η κ. Νικολαΐδου δεν ευθύνεται για το παραδοσιακό αναψυκτικό που εμφανίζεται παραπλεύρως.
Μη σας κάνει εντύπωση. Στη ΒΑΒΕΛ έχουμε όλοι ωραίες πλάτες.
Αχχχχ σας ζηλευω..... Τι ομορφες στιγμες...Τι γλυκες φωτογραφιες;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντα τετοια και μεις θα σας καμαρωνουμε απο μακρια!και οταν τυχει απο κοντα :)
σημ:Ο κυριος με την τσαπα απειλει τα παιδακια;;;; :DDD τς τς τς...!
σημ2: χαχα ειναι τυχαιο το φλουρι;;;χαχαχα... ντροπη να το ερευνατε... επισης, τς τς τς!!!
σημ3: στειλτε κανενα μαρουλι σε μας τους ερμους φοιτητες...Με τρυπουλες δεν εχουμε προβλημα...:ΡΡ
Συγχαρητηρια για ολα και σε ολους!!!!
Τι όμορφες ασχολίες! Μια από τις αξιολογότερες δράσεις των νέων ανθρώπων είναι η ευαισθητοποίηση περί το οικολογικό πρόβλημα. Κι εσύ το πράττετε με το παραπάνω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε σας και πάντα τέτοια!
Μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες στην περιβαλλοντική! Αυτό σημαίνει πρακτική εφαρμογή της οικολογικής συνείδησης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης ευχόμαστε καλές αναγνώσεις στη Λέσχη Ανάγνωσης και περιμένουμε να συνταξιδέψουμε μαζί σε κάποια από αυτές. (Άσχετο!Αυτό με το φλουρί συνέβη και σε μας : στο τμήμα Γ2 κόψαμε τη βασιλόπιτα που έφερε η μαθήτρια μας η Αντωνία, η οποία και τη μοίρασε και τελικά κέρδισε το φλουρί!Οι συμμαθητές της ακόμα με θεωρούν ύποπτη!)Και πάλι καλή χρονιά!
1 δουλεύει 5-6 κουβεντιάζουν. ελλάδα αθάνατη. πάντως περνάτε όμορφα. και έτσι να συνεχίσετε. μαζεψτε μαρούλια. τα πάσχα είναι κοντά, κοντα και η μαγειρίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχα το σχόλιο του Βαγγέλη όλα τα λεφτά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο συμπαθητικός κύριος με τη τσάπα, τι ακριβώς όμως κάνει οεο???
Καλημερούδια σας!
Πάντα τέτοια να μας διδάσκετε και εμάς αξίες, αλήθειες, πράγματα που σπανίζουν..
Λυπάμαι, αλλά περιμένουμε από πέρισυ να δοκιμάσουμε τα προιόντα του κήπου σας. Αντε να μας καλέσετε και μας μια Κυριακή για να γευτούμε τα καλούδια σας. Φυσικά, θα έρθουμε με κράνος για να προφυλάξουμε τα κεφάλια μας από τις τσάπες που περιφέρονται στον αέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συνεχίζετε με τόση διάθεση και κέφι.
Ειρήνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη βιάζεσαι να μας καμαρώσεις από κοντά.Από μακριά ζεις το μύθο σου πιο εύκολα! Σκέψου, για παράδειγμα, τι θα έπαθαν οι καημένοι οι τουρίστες που θα πείστηκαν από εκείνη τη διαφημιστική καμπάνια του ΕΟΤ και θα ήρθαν να ζήσουν το μύθο τους στην..Αθήνα. Αχ!
Ο κύριος με την τσάπα; Α, τίποτα, τίποτα, ενθαρρύνει και εμπνέει τους συνεργάτες για δουλειά.
Τώρα, για τα μαρούλια... Μα τόσες πείνες, βρε παιδί μου; Ούτε ένα πακετάκι δεν έστειλε η μαμά ( με κομματάκι απ' την τούρτα γενεθλίων κιόλας, ε;)
Καλό βράδυ, Ειρήνη
Π.Κ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ το προχωράς, Π.Κ. Εμείς, αρχικά, κερδίζουμε το χρώμα του μαρουλιού και τη μυρωδιά του χώματος...:-)
Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε.
Χααα!!! Μπράβο, Αντωνία. Αν σας κλείσουν στο ίδιο κελί με την κυρία Νικολαΐδου, θα μάθεις και γαλλικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε, λέτε να κυκλοφορεί κανένα καινούργιο κόλπο στην πιάτσα για το πώς να κερδίζουμε το φλουρί;;
Για να δούμε και τα πορίσματα της προανάκρισης...
ΥΓ. Χμ...Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η Αντωνία κρύβει το πρόσωπό της στη φωτογραφία...Απ' τη χαρά, θα είναι!!!
Βαγγέλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού να δεις πού θα πάει και αν το συνεχίσουμε: Ένας δουλεύει, 5-6 κουβεντιάζουν, τώρα εδώ μερικές εκατοντάδες σχολιάζουν...Και μετά μου λες ότι η οικονομία διέρχεται κρίση...
Ροδούλα,
ΑπάντησηΔιαγραφή...Τι ερωτήσεις είναι αυτές, αλήθεια;; Ο κύριος με την τσάπα κάνει αυτό που εσείς πολύ καλά εκφράζετε, παρακάτω: Διδάσκει αξίες, αλήθειες, πράγματα που σπανίζουν...( Εντάξει, η μέθοδος είναι λίγο πρωτότυπη..)Ακούς εκεί!
Ελένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που αποφασίσατε να αψηφείτε τους κινδύνους που δίκην τσάπας περιφέρονται στον αέρα, σας αξίζει να δοκιμάσετε τα πάντα μας. Αλλά, όπως έλεγα και στην Ειρήνη παραπάνω, μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε την απόσταση σε σχέση με τη συντήρηση των μύθων;
Επί τη ευκαιρία: Δεν έρχεστε αυτή την Κυριακή, που η Λίλα στήνει τη ζούγκλα του μαυροπίνακα στην οθόνη;( 17.30΄)Περισσότερα γι'αυτό μάλλον σε επόμενη ανάρτηση. Φιλιά.
Βασικά κ. Μάνεση όλοι δουλεύαμε αλλά εκείνη τη στιγμή που μας φωτογραφήσατε είμασταν σε μία μεταβατική φάση.Θα ήθελα να μην μας "ξαναδυσφημησετε".Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ. Μάνεση πότε η επόμενη συνάντηση της ΒΑ.Β.Ε.Λ. και με τι ανάγνωσμα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαστε σπουδαίοι! Πώς τα χωρέσατε όλα σε μια μέρα! Εκείνος ο πανσές είναι όλα τα λεφτά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σε όλες τις ομάδες!
Η Μαριάννα πάντα με τα καλούδια της..Και του χρόνου Μαριάννα και άσε τους ....καχύποπτους να λένε τις "κακίες" τους.
Διονυση,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα.... Δοξα τω Θεω φαγητο υπαρχει... Εχουμε κ απο τις καλυτερες λεσχες ντε!!!Εχουμε κ της μαμας, -την τουρτα μου την κρατησε!!!- Αλλα τωρα αλλιως ειναι αυτα απο τα χερια των παιδιων...
σημ:ενταξει αν ειναι να απογοητευτω ας μην ερθω :)
καλο μεσημερι
Παρατήρηση πρώτη: ο Διονύσης έχει κέφια! Αυτό μας δίνει ιδιαίτερη χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατήρηση δεύτερη: βλέπω μεγάλη βελτίωση στις φωτογραφίες!Μπράβο!
Παρατήρηση τρίτη: ήταν πραγματικά μια ιδιαίτερα ζωντανή Κυριακή για το σχολείο μας κι αυτό είναι ενθαρρυντικό.
διονύσηηη! Εσύ που φέρεσαι τόσο καλά στους ποιητές,γιατί σκοτώνεις τα παιδάκια; Αν κι εδώ που τα λέμε, ως μέθοδος πρόσληψης του ποιητικού φαινομένου μού φαίνεται πολύ ευρηματική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα εκεί στον μακρινό πλανήτη Καλλιθέα.
Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα! Ωραίο αυτό! Μεταβατική φάση το λέμε, σωστό αυτό. Δεν είπαμε όμως και πόσο κρατάει αυτό!..
Κι ύστερα...ποιον δυσφημώ, βρε Νίκο; Μήπως ξεχνάς ότι συμμετέχω στην περιβαλλοντική;!
Όσο για της ΒΑΒΕΛ το ανάγνωσμα...υπομονή. Οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται. Ο Ντοστογιέφσκι (=το καλό πράμα...) αργεί..
Καληνύχτα και μη μου νευριάζεις, Νίκο μου. Φύλαξέ το για αύριο που μπορεί να βάλουμε κανένα τεστάκι στις υποθετικές. :-)
κ. Λιβανού,
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Πόσα. δηλαδή, μας δίνετε για τον πανσέ; Μπορούμε να το συζητήσουμε! Την Κυριακή ελάτε να τον δείτε κι από κοντά!
2) Να αφήσετε τις συμμαχίες με τους υποδίκους, μέχρι, τουλάχιστον, να λάμψει η αλήθεια. Και η ηθική αυτουργία αποτελεί αξιόποινη ( αξιέπαινη;!) πράξη..Παρακαλώ!
Στέλλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχεις πει τόσες φορές για βελτίωση στις φωτογραφίες..Μα από πόσο χαμηλά ξεκίνησα;!
Αλλά, αγαπητή μου, είναι και το θέμα που εμπνέει τον καλλιτέχνη, αλίμονο!
Γυριστρούλα μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να ανανεώνουμε τις μεθόδους μας, συναδέλφισσα, πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει κλπκλπ.
Τα φιλιά μας.
Και χειρωνακτική εργασία και πνευματική εργασία και εκλεκτές απολαύσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά, πολλά ΜΠΡΑΒΟ!
ΥΓ1 Οκτάωρο τις Κυριακές;;;;;;
Υ.Γ2 Μήπως για πόστερ η Κωνσταντίνα
Στην δίκη να με καλέσετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι παιδιά!
Μ' άρεσαν τα μαρούλια, τα φλουριά και τα παιδιά!
Μ' άρεσε το διάλλειμα!
Μέσα και οι Κυριακές!
Αχ ζηλεύω. Το λέω και το ξαναλέω. Ζηλεύω...
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. η πίτα ήταν σικέ! χαχα!
Kiki μην μας ζηλεύεις δεν μας αξίζει.Απλώς εφευρίσκουμε τρόπους για να περνάει ο χρόνος μας.(Πίστεψε συμμετέχω και ξέρω).Τέλος αυτά που σου είπα μην τα διαδώσεις γιατί θα γίνουμε και ρεζίλι και μετά άντε να ξαναφτιάξεις την εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚε Μάνεση, τί να πώ. Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους, παιδιά και καθηγητές..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λεζάντες σπαρταριστές. Με καλύτερη, βέβαια, εκείνη την 'ένας δουλεύει, πέντε συζητούν' !!...
Πάντα τέτοια...
Λίλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δικό σας οκτάωρο αυτή την Κυριακή αρχίζει στις 16.30΄, αν δεν κάνω λάθος, ε;
Κατερίνα,
Αμ, αφήνεις και τίποτα που να μη σ' αρέσει; Και μας, πάντως, μας αρέσει που σ' αρέσει!
Κική,
Μη, παρακαλώ σας, μη, επηρεάζεται το έργον της προανακρίσεως. Είναι δύσκολη η περίπτωσις.
..Εκτός κι αν έχετε στο καινούργιο σας βιβλίο με τα αρτοπαρασκευάσματα τίποτα σχετικές οδηγίες... :-)
Νίκο,
Εσένα πρόσεξε μη σε ακούσει κανείς, μαθητής πράμα, να λες πως ψάχνεις να βρεις τρόπους να περνάς την ώρα σου με κάτι. Θα καταρρεύσει έτσι όλο το εκπαιδευτικό οικοδόμημα! "Οι μαθητές έχουν χρόνο, έχουν χρόνο!"
( Πάντως, σοβαρότερα μιλώντας, είναι ένα θεματάκι αυτό, αν θα μπορούσατε να έχετε περισσότερο χρόνο απ' αυτόν που έχετε..Το αφήνουμε για επόμενη κουβέντα, ε;)
Θανάση Ξ,
Ευχαριστούμε. Για τη βόλτα απ' τα μέρη μας, για την ενθάρρυνση, τα καλά λόγια.
Στη λεζάντα με τον ένα και τους πέντε, πάντως, έπρεπε να προσθέσουμε κι αυτόν που φωτογράφιζε. Τώρα, επειδή για μένα είναι λεπτό το ζήτημα, το σε ποιαν ομάδα από τις δύο θα τον κατατάξουμε, το αφήνω στην κρίση σας...
Πολλά φιλιά, κόκκινη κουβέρτα και παλιά περιοδικά:-)
Μικρές χαρές βάλσαμο στην καθημερινή μας-αποκαρδιωτική ενίοτε-ρουτίνα,καλέ μου Διονύση.Τίποτα δεν πάει χαμένο τελικά,όσο κι αν"άλλα ποθεί η ψυχή μας γι'άλλα κλαίει".[μην υποτιμούμε τον...Αρταξέρξη].Τα καθαρά γελαστά προσωπάκια είναι "όλες του κόσμου οι Κυριακές".-φιλιά κι αγκαλιές που υπάρχεις,ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή