Μέρες βιβλιοθήκης

Βασίλης Νικολαΐδης

Κάνετε ένα μικρό διαλειμματάκι με ένα τραγούδι που περιγράφει μια…στυγερή δολοφονία.
Και μια κι είμαστε σχολικό μπλογκ, παρατηρήστε τη δομή και την ανάπτυξη του θέματος από το στιχουργό, μια ανάπτυξη υποδειγματική, που θα τη ζήλευαν και οι καλύτερες εκθέσεις!

ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ
Στίχοι και μουσική: Βασίλης Νικολαΐδης

[1η στροφή - εισαγωγή στο θέμα]
Μ' άφησες μόνο, ο διάολος να πάρει τη μοίρα μου
θα σ' είχα σφάξει αν ήταν του χαρακτήρα μου
Μ' ένα σαλάμι αφημένο καιρό στο ψυγείο
είπα, λοιπόν, κι εγώ να σου κάνω ένα αστείο

[ανάπτυξη:θέμα 1- η ανακοίνωση]
Πήρα στο τμήμα, αμέσως και τους τηλεφώνησα
και παγωμένα τους είπα πως σε δολοφόνησα
στην μηχανή του κιμά είπα σ' είχα λιανίσει
και ένα σαλάμι με σένα πως είχα γεμίσει

[περιγραφή1 - η αστυνομία]
Κι ήρθαν στο σπίτι αμέσως για να με πιάσουνε
και στα μπαλκόνια βγήκανε για να μη χάσουνε
[περιγραφή2 - ο κόσμος]
Πω! πω! να δεις το αίμα του πλήθους παγώνει,
μ' ένα σαλάμι που παίρνανε σ' ένα σεντόνι

[περιγραφή3 - ο Τύπος]
Και πρώτη σελίδα να γράφει ο Τύπος διάφορα
και ν' απορώ κοίτα, ρε, πώς τα κατάφερα.
[περιγραφή4 - η αγορά]
Για να σε κάνω κοντά μου ξανά να γυρίσεις
στ' αλλαντικά να κοπούν εντελώς οι πωλήσεις

[ανάπτυξη:θέμα2 - η αναπαράσταση]
Πλάκες επίσης γινήκαν στην αναπαράσταση
που μου τη βαράει κι αρχίζω κι εγώ την παράσταση
τους δείχνω να! φέτες κόβω απ' το σαλαμάκι
και τους ρωτάω αν έχει κανένα ουζάκι

[επιπτώσεις1 - ο κόσμος]
Που λες τους την δίνει να θέλουνε να με λιντσάρουνε
και για μια πλάκα την κεφαλή να μου πάρουνε
[επιπτώσεις2 - η δικαιοσύνη]
Κάπου εδώ, μωρό μου, τ' αστεία τελειώνουν,
προφυλακιστέο με βγάζουν και μέσα με χώνουν

[επιπτώσεις3 - το φρενοκομείο]
Και τώρα λέω την αλήθεια και δε με πιστεύουνε
τρελοί και γιατροί μες στο Δαφνί μ' αποφεύγουνε

[προτάσεις-αντιμετώπιση]
και περιμένω, μωρό μου, να' ρθεις να τους πεις,
πως είσαι καλά, δεν είσαι σαλάμι και ζεις.

Ακούστε το και τα σχόλια δικά σας.




Λοιπόν;