Στην Πορτογαλία με fados

Αυτές τις μέρες στη βιβλιοθήκη ακούμε fados από την Πορτογαλία.

Fado στα πορτογαλικά σημαίνει μοίρα.Τα φάντο είναι χαρακτηριστικά τραγούδια της Πορτογαλίας, της Κοΐμπρα και της Λισαβόνας.

Στη Λισαβόνα τα τραγουούσαν και τα τραγουδάνε ακόμα σε μικρά ταβερνάκια, σε "κουτούκια", και τα συνοδεύουν με μια κιθάρα χαρακτηριστική που την παίζουν επίσης με ιδιαίτερο τρόπο.

Τα ακούς και δεν μπορείς να αποφασίσεις αν είναι εύθυμα ή μελαγχολικά. Ερωτικά ή όχι, κλείνουν μέσα τους τη " saudade", λέξη που δύσκολα μεταφράζεται, καθώς περιλαμβάνει νοσταλγία, πόνο, αγάπη, λύπη.
Οι μελωδίες των φάντο, αυτές οι γλυκές, μελαγχολικές μελωδίες, είναι πια συνυφασμένες με την πορτογαλική πρωτεύουσα, είναι κομμάτι του χαρακτήρα της.
Θα έχετε ακούσει ίσως το όνομα της Amalia Rodrigues,

της γυναίκα-μύθου πια των φάντο, αλλά κι αυτά της Κριστίνα Μπράνκο, της Ντούλτσε Πόντες, της Μίσια.

Στα βίντεο μπορείτε να ακούσετε το

" lagrima" ( δάκρυ ),

τραγουδισμένο σε παλιά συναυλία της Αμάλια Ροντρίγκεζ

και απ'τη νεότερη Ντούλτσε Ποντς. ( στους ακροατές διακρίνετε και την ίδια την Amalia Rodrigues)

Πώς σας φαίνονται;