Γιορτή αποφοίτησης στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά


του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά


Ο κ. Στράτος Ραπτόπουλος, εκ μέρους του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά, είχε την ευγένεια να μας στείλει την πρόσκληση για τη γιορτή που κάνει το σχολείο αυτό για τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Με πολλή χαρά τη μεταφέρουμε στο χώρο του ιστολόγιού μας.


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά σας προσκαλεί
Την Κυριακη 21/6/09 και ωρα 19:30
στη γιορτή του για τη λήξη της σχολικής χρονιάς 2008-2009
που θα γίνει στις εγκαταστάσεις του 14ου και 15ου Γυμνασίου Πειραιά,
Κω και Αγίων Αναργύρων στην Παλιά Κοκκινιά.

Οι μαθητές μας θα παρουσιάσουν τις δουλειές που ετοίμασαν για τη γιορτή
Θα γινουν οι απονομες των διπλωματων τους
και ολοι μαζι θα γιορτασουμε με πολυ φαγητο, ποτο και ζωντανη μουσικη!
.
Παράλληλα,
(με αφορμη τη συμπληρωση 100 χρονων απο τη γεννηση του Γιαννη Ριτσου)
θα εκτίθενται στο σχολειο,
φωτογραφίες του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου από τη ζωή του ποιητή.
Η έκθεση θα φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις του σχολείου
από 18 έως 21 Ιουνίου και θα είναι ανοιχτή για όλους
κάθε απόγευμα από τις 18.00 έως τις 21.00.

Σας περιμένουμε απο κοντα
να γνωριστουμε,
να γνωρισετε το σχολειο μας
και να γιορτάσετε μαζί μας !

( για το σχολείο μεταναστών του Πειραιά, δείτε και εδώ: http://asmpeiraia.wordpress.com/)

Σχόλια

  1. Μπράβο στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών!
    Φέτος μάλλον θα δυσκολευτούμε να παρακολουθήσουμε τη γιορτή, γιατί ο Ρίτσος θα μας φέρει για άλλη μια φορά στη φιλόξενη γειτονιά σας.
    Με το ανοιχτό σχολείο μεταναστών έχουμε δεσμούς: στεγάζεται στο σχολείο που για χρόνια στεγαζόμασταν κι εμείς, ο για χρόνια πρόεδρός του κ. Ανδρεόπουλος είναι από παλιά συνεργάτης και φίλος και πέρυσι κάναμε μαζί μια εκδήμωση αφιερωμένη στη μετανάστευση και στην προσφυγιά και ήταν για μας μια ξεχωριστή εμπειρία.
    Παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις τους και είναι καταπληκτικές. Όσοι μπορείτε να πάτε την Κυριακή.
    Κι εμεἰς ένα πέρασμα θα το κάνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστουμε ολους σας για τα καλα σας λογια. Θα κανουμε οτι μπορουμε για να εχει αυτη η βραδια μια μεγαλη απιτυχια. Οι φιλοι μεταναστες, οι καθηγητες, οι γειτονες και οι φιλοι του σχολειου το αξιζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διονύση κάθε φορά αποδεικνύεται ότι η Παιδεία ενώνει τους ανθρώπους σε αυτό το πλανήτη που όλοι λίγο ή πολύ είμαστε ταλαίπωροι.Καλό σημάδι συνεννόησης των ανθρώπων αυτό το ανοικτό σχολείο και αυτά τα ανοικτά μυαλά που το λειτουργούν.Mπράβο!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η περσινή συνεργασία του 10ου Λυκείου Πειραιά με το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών κατέληξε σε μία ουσιαστική και (γι αυτό και)εξαιρετική εκδήλωση.
    Η ανάμνηση αυτής της εκδήλωσης , αλλά και η ύπαρξη του Σχολείου Μεταναστών λειτουργεί «παρηγορητικά» σε σχέση με τις βεβιασμένες ενέργειες της επίσημης πολιτείας και το φοβικό κλίμα που πάει να επιβληθεί.
    (να θυμίσουμε και το «άνοιγμα» του 132ου δημοτικού σχολείου και πώς αυτό αντιμετωπίσθηκε: ανάμεσα σε άλλα: http://www.132grava.net/node/280)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρειάζεται να προβάλλονται από "εναλλακτικά" μέσα - blogs- οι εναλλακτικές μορφές δράσεις σχετικά με τους μετανάστες.Φυσικά δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο, να αντιπαλέψει κανείς τα "νόμιμα-αναγνωρισμένα"μέσα -βλέπε TV-που τον τελευταίο καιρό παλεύουν με νύχια και με δόντια να αναδείξουν την αναγκαιότητα των "επιχειρήσεων σκούπα"- τι όρος κι αυτός- προκειμένου να γλιτώσουν οι ΚΑΤΟΙΚΟΙ από τους μελαμψούς,όπως αποκαλούν τους μετανάστες. Κάθε εποχή φαίνεται έχει και το μεταναστευτικό της λεξιλόγιο. Πριν λίγα χρόνια τα είχαν βάλει με τους
    Αλβανούς. Τώρα άλλαξαν γνώμη, γιατί πια τους θεωρούν ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΊΟΥΣ,και άρα πρέπει να χτυπήσουν αλλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ειρήνη,

    Κι αν δεν τα καταφέρουμε να πάμε φέτος στη γιορτή τους, σημαντικό είναι πως υπάρχει διάθεση να μείνουν ανοιχτές οι πόρτες για συνεργασίες ή στενότερη γνωριμία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. exoapotonkyklo,

    Ευχαρίστως να παρουσιάσουμε κι από΄δω ό,τι μπορούμε από τη βραδιά σας. Και πάλι καλή σας επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δημήτρη,
    Αν είναι έτσι ( για το ρόλο της Παιδείας, λέω, που φυσικά με βρίσκει σύμφωνο), ας προσπαθούμε να δίνουμε ό,τι μπορούμε σ' αυτή την υπόθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λίλα,
    Καλά που θυμίζεις το δημοτικό της Γκράβας. Ακόμα καλύτερα θα ήταν να φτάναμε να μην το θυμόμαστε ως μια εξαίρεση του κανόνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ελένη,

    Σα συνέχεια του σημειώματος της Λίλας και το δικό σου. Βεβιασμένες ενέργειες της πολιτείας που ωθούν σε ένα φοβικό κλίμα και, βέβαια, ΜΜΕ, όπως λες, που νυχθημερόν εργάζονται για να αποκτήσει ο κόσμος στέρεες, ακλόνητες αντιλήψεις και συμπεριφορές τελικά αντικοινωνικές.

    Έχεις δίκιο. Απ' τα λίγα που μπορεί να κάνει ένα ιστολόγιο, προσφέροντας και όψεις του τοπίου που δεν πολυπροβάλλονται, φωτίζοντας πλευρές που τα "επίσημα" μέσα δεν ενδιαφέρονται/θέλουν να φωτίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλοξενία είναι οι εξευτελιστικοί μισθοί και οι άθλιες συνθήκες εργασίας (χωρίς ασφάλιση, "ασφαλώς") που παρέχονται στους "ξένους" εργάτες; Ή μήπως η διαρκής απειλή εκ μέρους των αφεντικών τους για καταγγελία τους στις αρχές, εξ αιτίας της μη κατοχής των "απαραίτητων" εγγράφων για παραμονή στη χώρα; Η οσμή της ξενοφοβίας αναδύεται έντονα και αμείωτα στην κοινωνία που ζούμε και επιβεβαιώνεται καθημερινά, είτε μέσω στερεοτυπικών σχολίων του τύπου "κωλοαλβανοί" και "βρωμομετανάστες" που αντιλαλούν στην ατμόσφαιρα, είτε μέσω των πρόσφατων οργανωμένων επιχειρήσεων της αστυνομίας που σκοπό έχει τη μαζική απέλαση των "λαθρομεταναστών". Οι ιστορίες του Οδυσσέα Τσενάι και του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν (και σίγουρα, πολλών ακόμα "ανώνυμων" ή "επώνυμων") δεν έιναι, δυστυχώς, η εξαίρεση του κανόνα, αλλά η επιβεβαίωσή του. Και για να γίνουν επιστημονικότερα τα λεγόμενά μου, θα παραθέσω μια έρευνα που δημοσιοποιήθηκε πριν μερικά χρόνια στην "Ελευθεροτυπία": "Το 82,7% των Ελλήνων λένε ότι μπορεί να επιτρέπεται μόνο σε λίγους ή σε κανένα άτομο διαφορετικής φυλής ή εθνικής ομάδας να έρχεται και να ζει στη χώρα μας. Το αντίστοιχο ποσοστό πέφτει στο 56,7% για τους Πορτογάλους, στο 48,9% για τους Αγγλους, στο 43,7% για τους Ισπανούς και στο 41% για τους Ολλανδούς. Τα ποσοστά δεν αλλάζουν ακόμη κι όταν μιλάμε για αλλοδαπούς οικονομικούς μετανάστες, είτε προέρχονται από φτωχότερες χώρες είτε εντός της Ευρώπης είτε εκτός αυτής [...].Τα ευρήματα δείχνουν τους Ελληνες ως τους πιο θρησκόληπτους και ξενοφοβικούς, τελευταίους στην ανεκτικότητα προς άτομα διαφορετικής φυλής και εθνότητας, τους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους". Η άποψη οτι οι "ξένοι" κλέβουν και σκοτώνουν είναι αυθαίρετη και παιδαριώδης, και ως εκ τούτου δεν θα αναλωθώ στο να την αντικρούσω.

    "ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ"

    Υ.Γ.1.Βρήκα τυχαία αυτο το blog και χάρηκα πολύ, μιας και ήμουν και εγω μαθητής στο σχολείο αυτό και είναι όμορφο που ανταμώνω ξανά (έστω και ηλεκτρονικά) με τους παλιούς μου καθηγητές.Συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν στην προσπάθεια αυτή.

    Υ.Γ.2.Πολλά φιλιά και χαιρετισμούς στον κ.Μάνεση και την κ.Τζέτζου.Σας εκτιμώ πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χρήστο,

    Θα ήθελα να σου μεταφέρω την εντύπωσή μου από τα χρόνια που συζητάω για το ρατσισμό στις τάξεις που κάνω μάθημα ( και όχι μόνο έκθεση): Δυσκολεύομαι πολύ. Όσο σε κανένα άλλο θέμα. Φαίνεται πως οι ρίζες του φτάνουν σε βάθος μέσα μας και έτσι αποβαίνει εξαιρετικά δύσκολο να ξερριζωθούν οι στερεοτυπικές αρχές του. Όπως θεωρώ εξαιρετικά μακρύ το δρόμο που έχει να διανύσει ο καθένας μας μέχρι να αποβάλει ή τουλάχιστον να μειώσει τον υπέρμετρο εγωισμό του ( γιατί τι άλλο είναι ο ρατσισμός;) και να μάθει να αποδέχεται το Άλλο.

    Τούτο το ιστολόγιο έχει (και) αυτό το στόχο: Να μας φέρει κοντά, μέσα από την κουβέντα, τον προβληματισμό, τον πολιτισμό, αρχικά τους μαθητές του σχολείου, νυν και πρώην, και τους καθηγητές, ακόμα και τους γονείς - τη σχολική κοινότητα εντέλει. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πέρα από τις συνήθεις αβρότητες, πως η παρουσία σου εδώ και η διάθεση κατάθεσης της άποψής σου μας χαροποιεί ιδιαίτερα.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κε Διονύση,

    Συμφωνώ με τα λεγόμενά σας και αντιλαμβάνομαι απόλυτα τη δύσκολη θέση του (ευσυνείδητου) εκπαιδευτικού απέναντι στους μαθητές του, οταν θίγεται το θέμα του ρατσισμού στην τάξη. Και εδώ γεννάται το εξής ερώτημα: Μπορεί ένας εκπαιδευτικός να "γαλουχήσει" τους μαθητές με αντιρατσιστικά και ουμανιστικά ιδανικά; Ή, γιά να το θέσω λίγο διαφορετικά: Κατά πόσο το εκπαιδευτικό σύστημα εξυπηρετεί μια τέτοια προσπάθεια, από την στιγμή που ο χαρακτήρας του, από τα πρώτα χρόνια της διάρθρωσής του, είναι εθνοκεντρικός; Μπορεί, κανείς, άραγε, να αμφισβητήσει τη "μεγαλειότητα" του Μ.Αλέξανδρου, τονίζοντας παράλληλα τον αιμοσταγή του χαρακτήρα και τις ιμπεριαλιστικές του διαθέσεις; Μπορεί κανείς να έχει (και να εκφράσει) κάποια "άλλη" άποψη σχετικά με την παρελάση και την πρωινή προσευχή; Ή να πει ελεύθερα ότι η θρησκεία "οπλίζει" και φανατίζει τους ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για αμέτρητες σφαγές ανά τους αιώνες; Μπορεί, εν ολίγοις, ο εκπαιδευτικός, να πάει κόντρα στο σύστημα και την παράδοση, χωρίς ταυτόχρονα να χαρακτηριστεί -από- "γραφικός" -έως- και "επικίνδυνος"; (Μια εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, στην περίπτωση που κάποιος καθηγητής επέλεγε τη σύγκρουση με το κατεστημένο, θα ταν ένα συγκεντρωμένο πλήθος από εξαγριωμένους γονείς -και όχι μόνο- να κραυγάζει "burn the witch!" ή να ζητά το κεφάλι του διδάσκοντος σε δισκο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χρήστο,

    ( Προσπαθώ να απαντήσω κάποια στοιχειώδη της ερώτησής σου)

    Δε θα ήθελα να δω το θέμα στην ακραία του αντίθεση, του άσπρου και του μαύρου. Του επαίσχυντου συστήματος και του ενάντια σ' αυτό ηρωικά αγωνιζόμενου καθηγητή.
    Φοβάμαι, επίσης, πάντα τη φοβόμουν, την εκ των πραγμάτων θέση που έχει ο καθηγητής. Θέση εξουσίας. Γνώστης αυτός, επιστήμονας αυτός, έμπειρος αυτός. Πώς να συζητήσει "επί ίσοις όροις" στην τάξη; Πώς να εκφράσει γνώμη χωρίς να χειραγωγήσει;
    Είναι εύκολη και μεγάλη η παγίδα που μπορεί να πέσει μέσα ο εκπαιδευτικός.

    Παρόλα αυτά, για όλα τα θέματα που αναφέρεις ( προσευχές, παρελάσεις, εθνοκεντρισμοί κλπκλπ) αλλά και για όλα γενικότερα ο εκπαιδευτικός έχει πεδίο να τα θέσει, να προβληματίσει, να ανοίξει παράθυρα σκέψης και κριτικού διαλόγου, να αρθρώσει ένα διαφορετικό λόγο, όχι του παζαριού των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ευτυχώς, όταν κλείνει η πόρτα της τάξης, μέσα υπάρχουν καθηγητής και μαθητές, άνθρωποι, ως κάτι χειροπιαστό, και το σύστημα, ως μέρος του πλαισίου μεν, που όμως, αν θες, μπορείς και να το αγνοήσεις ακόμα.
    Οι σφαγές, π.χ, των χριστιανών ανά τους αιώνες είναι ιστορικό γεγονός, δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, θα ήταν υποκρισία. Στη γνώση, την ικανότητα, τη διάθεση του εκπαιδευτικού είναι να αναλυθεί ως θέμα, να συζητηθούν οι συνιστώσες του.
    Κατά τη διδασκαλία των γλωσσικών, αλλά και άλλων, μαθημάτων οι ευκαιρίες να δούμε κριτικά τον κόσμο και τον εαυτό μας είναι πολλές.
    Τώρα, αν ο φανατισμός κάποιων ( προϊσταμένων ή όχι) απαιτήσει την κεφαλήν επί πίνακι, που λες, ε, τι να κάνουμε, θα γίνουμε μεζεδάκι για το σύστημα! Λες να ξεχαστήκαμε για το ποιος είναι πιο δυνατός σ' αυτή τη ζωή;!

    ΥΓ. Ουσιαστικές οι παρεμβάσεις σου στα σχόλια. Προκαλούν συζητήσεις! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χρήστο,

    ( Προσπαθώ να απαντήσω κάποια στοιχειώδη της ερώτησής σου)

    Δε θα ήθελα να δω το θέμα στην ακραία του αντίθεση, του άσπρου και του μαύρου. Του επαίσχυντου συστήματος και του ενάντια σ' αυτό ηρωικά αγωνιζόμενου καθηγητή.
    Φοβάμαι, επίσης, πάντα τη φοβόμουν, την εκ των πραγμάτων θέση που έχει ο καθηγητής. Θέση εξουσίας. Γνώστης αυτός, επιστήμονας αυτός, έμπειρος αυτός. Πώς να συζητήσει "επί ίσοις όροις" στην τάξη; Πώς να εκφράσει γνώμη χωρίς να χειραγωγήσει;
    Είναι εύκολη και μεγάλη η παγίδα που μπορεί να πέσει μέσα ο εκπαιδευτικός.

    Παρόλα αυτά, για όλα τα θέματα που αναφέρεις ( προσευχές, παρελάσεις, εθνοκεντρισμοί κλπκλπ) αλλά και για όλα γενικότερα ο εκπαιδευτικός έχει πεδίο να τα θέσει, να προβληματίσει, να ανοίξει παράθυρα σκέψης και κριτικού διαλόγου, να αρθρώσει ένα διαφορετικό λόγο, όχι του παζαριού των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ευτυχώς, όταν κλείνει η πόρτα της τάξης, μέσα υπάρχουν καθηγητής και μαθητές, άνθρωποι, ως κάτι χειροπιαστό, και το σύστημα, ως μέρος του πλαισίου μεν, που όμως, αν θες, μπορείς και να το αγνοήσεις ακόμα.
    Οι σφαγές, π.χ, των χριστιανών ανά τους αιώνες είναι ιστορικό γεγονός, δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, θα ήταν υποκρισία. Στη γνώση, την ικανότητα, τη διάθεση του εκπαιδευτικού είναι να αναλυθεί ως θέμα, να συζητηθούν οι συνιστώσες του.
    Κατά τη διδασκαλία των γλωσσικών, αλλά και άλλων, μαθημάτων οι ευκαιρίες να δούμε κριτικά τον κόσμο και τον εαυτό μας είναι πολλές.
    Τώρα, αν ο φανατισμός κάποιων ( προϊσταμένων ή όχι) απαιτήσει την κεφαλήν επί πίνακι, που λες, ε, τι να κάνουμε, θα γίνουμε μεζεδάκι για το σύστημα! Λες να ξεχαστήκαμε για το ποιος είναι πιο δυνατός σ' αυτή τη ζωή;!

    ΥΓ. Ουσιαστικές οι παρεμβάσεις σου στα σχόλια. Προκαλούν συζητήσεις! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις