Στο Νέο Μουσείο με το βιβλίο της Ντεκάστρο

(φωτ. από news.pathfinder.gr)
Γνωρίζετε, βέβαια, ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης ανοίγει στις 20 Ιουνίου και πως μέχρι το τέλος του 2009 το κοινό θα μπορεί να το επισκέπτεται με εισιτήριο μόλις ένα ευρώ.
Η πρότασή μας είναι να το επισκεφτείτε έχοντας πρώτα αγοράσει, διαβάσει και πάρει μαζί σας το βιβλίο της Μαρίζας Ντεκάστρο " Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Τα μνημεία και τα έργα των ανθρώπων" (Εκδόσεις Μεταίχμιο). Το βιβλίο, που απευθύνεται σε παιδιά και σε νέους, αναπλάθει τις ιστορίες των αγαλμάτων και εκθεμάτων του μουσείου, τους δίνει το λόγο ώστε ξεναγούν αυτά τον επισκέπτη στο χώρο και στο χρόνο της ιστορίας τους. Κείμενα απλά, σύντομα, λόγος γλαφυρός, εικονογράφηση πλούσια.

Η Μαρίζα Ντεκάστρο είναι δασκάλα, παιδαγωγός και συγγραφέας βιβλίων για παιδιά και νέους, βιβλίων που εστιάζουν κυρίως στο χώρο της ιστορίας. Ενδεικτικά μερικοί τίτλοι:


Πάμε στους Δελφούς;,
Λαϊκή τέχνη και πολλά άλλα.








Δείτε εδώ δύο δείγματα από το βιβλίο:

"Ένα μοσχαράκι για τη θεά"



«Με βρήκαν σε ένα σκάμμα πάνω στην Ακρόπολη μαζί με άλλα αγάλματα. Με είπαν Μοσχοφόρο, γιατί μεταφέρω ένα μοσχαράκι. Το μοσχαράκι ακουμπά απαλά το κεφάλι του στον ώμο μου. Νιώθω τη ζεστή ανάσα του κοντά στο πρόσωπό μου. Η ουρά του χαϊδεύει το μπράτσο μου. Το μάρμαρο όπου με σκάλισαν το έβγαλαν από τα λατομεία του Υμηττού. Ο Υμηττός είναι πολύ κοντά στην Αθήνα κι έτσι δεν κουράστηκαν πολύ για να το μεταφέρουν στο εργαστήριο. Πρόσεξε το κεφάλι μου. Τα μαλλιά μου είναι μακριά και έχουν μπούκλες. Για να μην πέφτουν στα μάτια μου, φοράω στο μέτωπο μια κορδέλα. Μπορεί να ήταν χρωματιστή... Τα μάτια μου, μεγάλα κι εκφραστικά, παρ΄ ότι τους λείπουν οι κόρες. Χαμογελάω ελαφρά, ίσως για να δείξω ότι αυτός που με αφιέρωσε ήταν ευχαριστημένος με την πράξη του. Άραγε μοιάζω με τον Ρόμβο - τον άντρα που με χάρισε στη θεά; Το γράφει η επιγραφή στο βάθρο μου».


Το πρωί στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο...



Πλάσμα του μύθου, ένα όμορφο γυναικείο κεφάλι με μακριά μαλλιά να πέφτουν στους ώμους, πλάσμα με σώμα και πόδια λιονταριού, φτερά πουλιού... Είναι η Σφίγγα, που σου χαμογελάει φιλικά. Μήπως χαμογελάει γιατί σε βλέπει να κοιτάζεις με απορία τη μορφή της; Ήταν αδελφή του Κέρβερου, της Λερναίας Ύδρας κι άλλων τεράτων που γέννησαν οι γονείς της, η Έχιδνα και ο Τυφώνας, τέρατα κι αυτοί, ήταν εκείνη που έβαζε αινίγματα στους ανύποπτους διαβάτες κοντά στις πύλες της Θήβας; «Ποιο πλάσμα το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο, το βράδυ στα τρία;». «Είναι ο άνθρωπος», είπε ο Οιδίποδας. Ο μόνος που βρήκε τη λύση κι από τότε ο δρόμος έγινε ασφαλής. Η Σφίγγα της Ακρόπολης στεκόταν πάνω σε μια ψηλή κολόνα. Ήταν ανάθημα, δηλαδή προσφορά προς τη θεά. Ίσως την κατασκεύασαν για να θυμίζει στους ανθρώπους τους παλαιότερους χθόνιους θεούς που λατρεύονταν πριν από τους Ολύμπιους.

Σχόλια

  1. GREAT antiquities! I love the top photo in your series! I just discovered your blog today! Fun to look through your pictures. I don't read your language - "it's Greek to me". Kind regards from EAGAN daily photo in Minnesota, USA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To εσωτερικό του Μουσείου πρέπει να είναι καταπληκτικό
    Μάλλον λύνεται και το πρόβλημα των πολυκατοικιών (ευφάνταστες οι προτάσεις), οπότε:

    "Μες στο μουσείο, μες στο μουσείο
    μια μέρα μπήκα με φόρα κι εγώ.
    Μη με τραβάτε, μη μου κολλάτε
    απ' το μουσείο δε θέλω να βγω.

    Τρέχω τρέχω μες στα δωμάτια
    μ' όλου του κόσμου τους θησαυρούς
    που δεν τους χωράει ανθρώπου νους.

    Αχ το μουσείο, αχ το μουσείο
    φεγγοβολάει σαν άστρο χρυσό.
    Δε θέλω μπάλα ούτε τραμπάλα,
    δε θέλω ούτε να παίξω κουτσό.

    Θέλω, θέλω, θέλω μουσείο
    θέλω να βλέπω τους θησαυρούς
    που δεν τους χωράει ανθρώπου νους.

    Μη με τραβάτε, μη μου κολλάτε
    απ' το μουσείο δε θέλω να βγω,
    μες στο μουσείο, μες στο μουσείο
    θέλω να γίνω πορτραίτο κι εγώ".


    Καλές επισκέψεις στο χώρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάποιος άκουγε πολύ Λιλιπούπολη, βλέπω !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφη ανάρτηση! Δεν ήξερα για το βιβλίο. Πρέπει να το προμηθευτούμε ΚΑΙ αυτό!

    Όσο για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, απλώς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λίλα,

    Αν θυμάμαι καλά, στο Ζάππειο αυτές τις μέρες έχει έκθεση με τις πολλές προτάσεις που έγιναν για να λύσουν το "πρόβλημα" της συνύπαρξης Μουσείου και των δύο πολυκατοικιών. Είδα στην εφημερίδα μερικές και είναι όντως ευφάνταστες, κάποιες έχουν και πλάκα κιόλας!`


    Συνυπογράφεται το τραγούδι της Κριεζή. Το περιμένω κι εγώ ( το Μουσείο)...αδημόνως ( κι ελπίζω δεν είμαι ο μόνος..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Hello, Leif Hagen, what a surprise!
    The top photo in our blog comes from The new Acropolis Museum ( http://www.newacropolismuseum.gr/)

    So, you can't read our language! Don't worry. Greek ...is greek to us too! :-))
    This is a schoolblog, so you can learn your first words in greek. For example: φωτογραφία (=fotografìa) = photo :-)

    Τhanks for visit!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. annboukou,

    Γεια σου, Άννα.
    Αμ, να ήταν ένας και δύο αυτοί που ακούγανε Λιλιπούπολη...Νομίζω πως εμείς είμαστε οι πλέον τυχεροί, γιατί την ακούσαμε κατευθείαν "μεγάλοι" και όχι ψυχαναγκαστικά.
    Χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα, Π.Κ,

    Πω!πω! Πολλά πρέπει μαζεύουμε και μας αγχώνει αυτό.. Ευτυχώς, βέβαια, είναι από τις ευχάριστες "υποχρεώσεις".
    Φιλιά στο νησί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ χρήσιμη η ανάρτησή σου για μικρούς και μεγάλους.
    Το νέο μουσείο πρέπει να είναι κάτι το ξεχωριστό.
    Θέλω, θέλω, θέλω μουσείο...

    Ευχαριστούμε για την ενημέρωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απίθανη φωτογραφία, Διονύση.
    Σίγουρα το βλέμμα μας χρειάζεται να ακουμπήσει σ΄αυτή την ομορφιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ειρήνη,

    Κοντός ψαλμός..
    Το βιβλιαράκι πιστεύω πως ναι, είναι και για μεγάλους. Τα κειμενάκια του είναι γλαφυρά και περιεκτικά. Και ας μη σου πω τώρα δημοσίως πως τις περισσότερες πληροφορίες που παραθέτει για τα εκθέματα τις αγνοούσα..Μάλιστα είναι τέτοιος ο πλούτος των εκθεμάτων, μαθαίνω, που ξεναγός (ή "ξεναγός", όπως το βιβλίο) θα χρειαστεί.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στέλλα,

    Με την αναφορά σου στη φωτογραφία (κι εμένα μου άρεσε πολύ) μ' έκανες να συνειδητοποιήσω πως είχα ξεχάσει να αναφέρω την προέλευσή της: www.pathfinder.gr. Την πρόσθεσα και στην ανάρτηση.
    ΥΓ. Διακρίνεται κανένα αρχαιολογικό απωθημένο;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ καλό δείχνει το βιβλίο! Κι εγώ ανυπομονώ να δω το μουσείο απ'ο κοντά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πώς είναι δυνατό να τολμά να μας λέει ο κύριος Χάγκεν πως δε χρειάζεται τη γλώσσα μας; Είναι δυνατόν; να διαμαρτυρηθούμε παρέα με τον μπουμπούκο, παρακαλώ. Για να δούμε το νέο μουσείο, Διονύση, και την επαφή των μαθητών μας με αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα Διονύση, τι ωραία ανάρτηση, και πόσο ενδιαφέρον το βιβλίο που μας προτείνεις για συντροφιά στο νέο μουσείο.
    Ιδιαίτερα με συγκίνησαν τα κείμενα που συνοδεύουν τις εικόνες των εκθεμάτων.
    Πιστεύω ότι κάπως έτσι είναι καλό να προσεγγίζουμε τα εκθέματα: όχι μόνο ως έργα τέχνης, αλλά και ως παρουσίες-ποιήματα ανθρώπινα που έχουν τη δική τους φωνή και μιά ιστορία να μας πουν. Αρκεί να μπορούμε την ακούσουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θερσίτη μου,

    Ο καημένος ο κύριος Χάγκεν είπε απλώς πως δε διαβάζει (don´t read)κι όχι πως δε χρειάζεται (don´t need) τη γλώσσα μας. Αν ο μπουμπούκος, όμως, επιθυμεί διαμαρτυρίες, ας ρονρονίσουμε όλοι μαζί με ένα στόμα, μια φωνιάου.

    Το θέμα της επαφής των μαθητών μας με το μουσείο είναι θέμα πρωτίστως δικό τους ( του Μουσείου) και δικό μας - δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει. Θέλω να πω, εκπαιδευτικά προγράμματα, πληροφόρηση, επισκέψεις, εκπαιδευτικές δραστηριότητες, ψηφιακό και άλλο υλικό, προγραμματισμός, μπορούν ή δεν μπορούν να στρέψουν τα παιδιά στο Μουσείο.
    Δίνεται άλλη μια ευκαιρία. Υπάρχει κάποια κινητικότητα, κάποια ευφορία, κάποια ελπίδα. Λες να την απωλέσουμε κι αυτή, θέτοντάς την αντιμέτωπη με τη νεοελληνική μας κιμαδομηχανή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γιώργο,

    Χαίρομαι που σταματάς στα κειμενάκια του βιβλίου. Κι εγώ τα είδα ζεστά και τρυφερά. Και φωνή δίνουν στα εκθέματα και από την ακαδημαϊκή ξενάγηση αποτρέπουν.

    Αυτή η τελευταία σου φράση μόνο σφάζει...Αυτή που μιλάει για τη βαρήκοη διάθεσή μας...

    ΥΓ. ΠΛηροφορίες λένε, Γιώργο, πως το καλοκαίρι θα προπονηθεί για συνεργάτης του μπλογκ ένας εξαιρετικός συνάδελφος. Ξέρεις κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΚΙκή,

    Αve. Σχετικά κοντά στο Μουσείο είναι και το σχολείο μας. Έχει κι αυτό εκθέματα που μπορεί να κάνουν για τη Μικρή Κουζίνα σου. Ανοιχτό καθημερνές και σχόλες, μέρες και νύχτες. Σας περιμένουμε! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις