Βινσεντ Βαν Γκογκ, επεισόδιο δεύτερο





κομμάτια και θρύψαλα, από μια προσπάθεια για ερωτική ζωή

Οι σιταποθήκες, τα χωράφια, τα δάση , οι μύλοι, τα καρότσια, όλα τα γεωργικά εργαλεία, τα μαγαζιά με τα ξυλοπάπουτσα, το σιδεράδικο δεν είχαν μυστικά για τον μικρό Βαν Γκογκ και τώρα ο νεαρός ζωγράφος, χάρις στις πρόσφατες σπουδές του στις Βρυξέλλες, μπορεί να τα καταγράψει με μεθοδικότητα και ευαισθησία.

Σ´ αυτή την περίοδο του γόνιμου έργου του «διαπράττει το σφάλμα» να ερωτευτεί. Αντικείμενο του έρωτα του,, η νεαρή ξαδέρφη του Κέις Βος, χήρα, γνωστή της οικογένειας, έχει αποφασίσει να μείνει πιστή στη μνήμη του συζύγου της και αρνείται τον έρωτα του Βαν Γκογκ. Ένας έρωτας που δοκιμάστηκε στη φωτιά, θα μπορούσαμε να πούμε, αν αναφερθούμε στο επεισόδιο κατά το οποίο ο Βαν Γκογκ είχε πάει στο Άμστερνταμ, στους γονείς της Κέι, και τους εκλιπαρούσε να το αφήσουν να δει την κόρη τους η οποία κρυβόταν. Μάλιστα θέλοντας να αποδείξει την αποφασιστικότητά του κράτησε τον χέρι του για αρκετή ώρα πάνω από τη φλόγα μιας λάμπας πετρελαίου, χωρίς αποτέλεσμα όμως.

Τον Ιανουάριο του 1882, μόλις 29 χρονών, στη γειτονιά του στη Χάγη, γνωρίζει μια άλλη γυναίκα, τη Χριστίνα. Τη συναντά στο δρόμο και στρέφει πάνω της τη δίψα του για αγάπη και το αίσθημα αυταπάρνησης που τον διακατέχει. Η Χριστίνα, η επονομαζόμενη Σιέν, είναι πόρνη. Ο Βαν Γκογκ φέρνει σπίτι του την έγκυο Σιέν μαζί με το πρώτο της παιδί. Την κάνει σύντροφό του και μοντέλο του. Η σχέση του με τη Χριστίνα δε θα κρατήσει πολύ, χωρίς να ευθύνεται εκείνος γι´ αυτό. Μετά τη γέννηση του δεύτερου γιού της εκείνη ξαναρχίζει να πίνει και οι προσπάθειες του Βαν Γκογκ δεν αρκούν για να τη σώσουν. Όταν εκείνος αποφασίζει να εγκατασταθεί στην εξοχή, η Σιέν δε θα τον ακολουθήσει.

πίνακας που απεικονίζει πιθανόν τη Σιέν



Λίγα χρόνια αργότερα, ο Βαν Γκογκ ξαναπαίρνει τους δρόμους. Ίσως να´ ναι ο θάνατος του πατέρα του και η επιθυμία του να βρεθεί κοντά στον αδερφό του. Έρχεται και εγκαθίσταται στο Παρίσι, αλλά η ανήσυχη φύση του τον ωθεί να αναζητήσει μια νέα πάλι περιπέτεια. Θα πάει λοιπόν στη Γαλλία και το νέο του αυτό ταξίδι θα είναι χωρίς επιστροφή. Τα δύο χρόνια που περνά στο Παρίσι είναι πλούσια σε συναντήσεις και ευνοούν σημαντικά την εξέλιξη του ύφους του. Είναι τα ευτυχισμένα χρόνια. Νιώθει πια μεγάλος ζωγράφος και μάλλον το ξέρει. Όμως δε σταματά την αναζήτηση….

Τη νύχτα, τα εσωτερικά των σπιτιών και οι δρόμοι και τοπία της Προβηγκίας έχουν ξεχωριστή σημασία και ιδιαίτερα χρώματα για το ζωγράφο. Όσοι τον είδαν, μ´ ένα καπέλο στολισμένο μ´ αναμμένα κεριά στο κεφάλι, να στήνει το καβαλέτο του στις όχθες του Ροδανού για να ζωγραφίσει την έναστρη νύχτα, θα κούνησαν το κεφάλι και θ´ αναρωτήθηκαν αν άξιζε τον κόπο. Σήμερα μπορούμε ν´ απαντήσουμε καταφατικά γιατί ξέρουμε ότι οι γεμάτες χρώματα νύχτες, όπως εκείνος μόνο μπορούσε να τις δει είναι αξεπέραστα ζωγραφικά τοπία.

Την εποχή εκείνη γράφει:


Και μοναδικός μου στόχος στη ζωή είναι να ζωγραφίζω και να σχεδιάζω,
όσο περισσότερο και όσο καλύτερα μπορώ. Έπειτα, στο τέλος της ζωής μου,
ελπίζω να φύγω κοιτάζοντας πίσω μου με αγάπη και τύψεις γεμάτες στοργή,
σκεπτόμενος: «Ω, τι θα μπορούσα να είχα ζωγραφίσει ακόμη!»

Από επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 1883

Σχόλια

  1. καταπληκτική και η συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στέλλα έχεις βαλθεί να μας κάνεις να παραμιλάμε με τις αναρτήσεις σου.Η συνέχεια για τον Βίνσεντ είναι καταπληκτική.Σήμερα όμως το πρωί δεν μας είπες τίποτα εκτός από τον Νιόνιο.Μπράβο άλλη μια φορά και ας με κάνεις να ζηλεύω που δεν έχω αλλά και δεν είναι οικονομικά δυνατόν να αποκτήσω ένα αληθινό από αυτούς τους πίνακες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. [Για την επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 1883]

    Δεν ξέρουμε τι θα είχε ζωγραφίσει! δεν ξέρουμε πού θα είχε «ακουμπήσει» το βλέμμα του. Ξέρουμε , όμως, ότι μέχρι εκείνο τον Ιούλιο του 1890, ο χρωστήρας του πυρετικά κατέγραψε έναν κόσμο, τον κόσμο του, που,τώρα πια, έχει γίνει κόσμος πολλών ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι όλα αυτά, Στέλλα, ενώ ακόμα δεν έχει κλείσει τα τριάντα του χρόνια.

    Είναι, κι αυτός, απ' αυτούς τους καλλιτέχνες που καταφέρνει να δημιουργήσει από την αρχή έναν κόσμο, τον κόσμο του, όπως λές, Λίλα. Μέσα από έναν ιδιαίτερο, προσωπικό τρόπο, από τις χοντρές πινελιές του που με κάναν από μικρό να τον ξεχωρίζω και να θέλω να μαθαίνω γι' αυτόν, φιλτράρει εικόνες της ζωής πλάθοντας καινούριες..

    Δημήτρη, ψάχνοντας βρήκα στο ίντερνετ κάτι για τον Βαν Γκογκ που μπορεί να σ' αρέσει. Κοίτα εδώ

    Περιμένω πώς και πώς το τρίτο μέρος, Στέλλα, που είναι και το πιο ενδιαφέρον και συνάμα τραγικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ( Με συγχωρείς, Στέλλα, που εκμεταλλεύομαι το χώρο των σχολίων για την ανάρτηση του Βικέντιου, αλλά δε σκέφτομαι άλλο χώρο για να γράψω δυο τρία πραγματάκια )

    Έλειψα 3-4 μέρες στα μέρη που ...δεν έχει καθημερνές και σχόλες - μηδέ ίντερνετ εξαιρουμένου. Επέστρεψα, άνοιξα το ιστολόγιό μας και...τι αγαλλίαση!

    Τι ωραίες αναρτήσεις, Λίλα, Στέλλα! Οι εκδηλώσεις των παιδιών μας και των αγαπημένων συναδέλφων, ο λατρεμένος Μάνος, ο Βαν Γκογκ, ωραίες εικόνες, θεσπέσιοι ήχοι... Η έκπληξη κι η χαρά βλέποντας τον ΠΟΛ να μπαίνει δυναμικά στην παρέα με τις γλαφυρότατες αναμνήσεις του ( γεια σου, Πολάνκα! ), ο Δημήτρης πάντα εδώ, περισσότερο ως συνεργάτης και καθόλου ως διευθυντής..

    Ευφορία, χαρά! Η σχολική χρονιά στα τελειώματά της και το σχολικό μας ιστολόγιο στην ακμή του, μια χαρά υποθήκη για την επόμενη σχολική χρονιά..

    ...Ήθελα, απλώς, να το δηλώσω. Και να μεταφέρω την εκτίμησή μου και την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. «Ω, τι θα μπορούσα να είχα ζωγραφίσει ακόμη!»

    teleio :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις