Βίνσεντ βαν Γκογκ , η διαδρομή μιας βασανισμένης μεγαλοφυΐας
Τα παιδικά και νεανικά χρόνια
Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1853, στο Ζίντερτ, ένα μικρό χωριό της Ολλανδικής Βραβάντης.
Ως παιδί ο Βαν Γκογκ ήταν σιωπηλός και είχε κάτι παράξενο στη συμπεριφορά του. Γρήγορα φανέρωσε τον ονειροπόλο και δυσπρόσιτο χαρακτήρα του. Παρά τη μεγάλη του προσήλωση στην οικογένεια, που η ευαίσθητη φύση του είχε απόλυτη ανάγκη, ο μικρός Βίνσεντ προτιμούσε συχνά να μένει μόνος, κυρίως κατά τους μακρινούς περιπάτους του στις επίπεδες εκτάσεις της Ολλανδικής υπαίθρου. Του άρεσε να μελετά τα φυτά ή να παρατηρεί τις συνήθειες μικρών εντόμων. Το μόνο άτομο που του άρεσε να τον συνοδεύει σ´ εκείνους τους περιπάτους ήταν ο κατά τέσσερα χρόνια μικρότερος αδελφός του Τεό, που η συγγενική του ευαισθησία τον έκανε να τον νιώθει κοντά του και με τον οποίο θα διατηρούσε στενές επαφές σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Ως παιδί ο Βαν Γκογκ ήταν σιωπηλός και είχε κάτι παράξενο στη συμπεριφορά του. Γρήγορα φανέρωσε τον ονειροπόλο και δυσπρόσιτο χαρακτήρα του. Παρά τη μεγάλη του προσήλωση στην οικογένεια, που η ευαίσθητη φύση του είχε απόλυτη ανάγκη, ο μικρός Βίνσεντ προτιμούσε συχνά να μένει μόνος, κυρίως κατά τους μακρινούς περιπάτους του στις επίπεδες εκτάσεις της Ολλανδικής υπαίθρου. Του άρεσε να μελετά τα φυτά ή να παρατηρεί τις συνήθειες μικρών εντόμων. Το μόνο άτομο που του άρεσε να τον συνοδεύει σ´ εκείνους τους περιπάτους ήταν ο κατά τέσσερα χρόνια μικρότερος αδελφός του Τεό, που η συγγενική του ευαισθησία τον έκανε να τον νιώθει κοντά του και με τον οποίο θα διατηρούσε στενές επαφές σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Στο σχολείο δεν είχε καλή επίδοση και οι γονείς του ανησυχούσαν. Έτσι σταματά νωρίς τις σπουδές του.
Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία, επηρεασμένος εμφανώς και από την ιδιότητα του πατέρα του, που ήταν πάστορας.
Περνά μια βαθιά κρίση και αναζητά μια δύσκολη ισορροπία. Η οικογένεια αποφασίζει να ικανοποιήσει τη θρησκευτική του κλίση. Του παρέχει τα μέσα να εγκατασταθεί στο Άμστερνταμ, όπου θα παρακολουθήσει τα μαθήματα της θεολογικής σχολής, κι αν πράγματι το επιθυμεί, την ευκαιρία να γίνει πάστορας σαν τον πατέρα του και τον παππού του.
Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία, επηρεασμένος εμφανώς και από την ιδιότητα του πατέρα του, που ήταν πάστορας.
Περνά μια βαθιά κρίση και αναζητά μια δύσκολη ισορροπία. Η οικογένεια αποφασίζει να ικανοποιήσει τη θρησκευτική του κλίση. Του παρέχει τα μέσα να εγκατασταθεί στο Άμστερνταμ, όπου θα παρακολουθήσει τα μαθήματα της θεολογικής σχολής, κι αν πράγματι το επιθυμεί, την ευκαιρία να γίνει πάστορας σαν τον πατέρα του και τον παππού του.
Ο Βαν Γκογκ δοκιμάζει νέα απογοήτευση. Παρουσιάζεται στις εισαγωγικές εξετάσεις τον Ιούλιο και αποτυγχάνει. Αντί να παραιτηθεί, αποφασίζει ν´ ακολουθήσει το δρόμο που διάλεξε στο «μεγάλο σχολείο της φτώχειας». Θα ασκήσει τα καθήκοντά του χωρίς επίσημο τίτλο και για το σκοπό αυτό πηγαίνει στο Λέκεν, κοντά στις Βρυξέλλες, σ´ ένα κέντρο εκπαίδευσης λαϊκών κηρύκων.
Κηρύτει για περίπου έξι μήνες επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένδεια των ανθρώπων της περιοχής. Αυτή είναι και η περίοδος κατά την οποία ξεκινά να σχεδιάζει μικρά έργα και πιθανόν αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη. ( θα συνεχιστεί....)
"οι πατατοφάγοι" 1880
Στέλλα καλλησπέρα,εκτός από πολύ καλή Χημικός είσαι και εμβριθής γνώστης της τέχνης της Ζωγραφικής.Επειδή είμαι λάτρης αυτής της καλής τέχνης,και ένας από τους αγαπημένους μου είναι και ο Βίνσεντ χαίρομαι που έκανες αυτή την ανάρτηση.Eχω επισκεφθεί το μουσείο του στο Άμστερνταμ πριν μερικά χρόνια και εθαύμασα τα έργα του για τη μαστοριά τους την απλότητά τους και τη σαφήνειά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια Στέλλα.
νομίζω ότι τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας και οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ήταν η αιτία για να μας χαρίσει αυτά τα σπουδαία έργα
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεμένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το αφιέρωμα.. :) τέτοια να διαβάζουμε!!
Βικέντιος, λοιπόν, σήμερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή επιλογή, Στέλλα.
Καθώς το αφιέρωμα θα συνεχίζεται, δύο , σημειώσεις, προς το παρόν!
ι. Για το έργο «οι πατατοφάγοι», πόσο υποστηρίζει την τελευταία παράγραφο του κειμένου σου,
ιι. Για όσους θα ήθελαν να προσεγγίσουν και μουσικά τον Van Gogh,
α.Ένα τραγούδι του Don McLean , το «Vincent (Starry, starry night)»
θα το ακούσετε, εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=dipFMJckZOM
Starry, starry night.
Paint your palette blue and grey,
Look out on a summer's day,
With eyes that know the darkness in my soul.
Shadows on the hills,
Sketch the trees and the daffodils,
Catch the breeze and the winter chills,
In colors on the snowy linen land.
Now I understand what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they did not know how.
Perhaps they'll listen now.
Starry, starry night.
Flaming flowers that brightly blaze,
Swirling clouds in violet haze,
Reflect in Vincent's eyes of china blue.
Colors changing hue, morning field of amber grain,
Weathered faces lined in pain,
Are soothed beneath the artist's loving hand.
Now I understand what you tried to say to me,..
For they could not love you,
But still your love was true.
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night,
You took your life, as lovers often do.
But I could have told you, Vincent,
This world was never meant for one
As beautiful as you.
Starry, starry night.
Portraits hung in empty halls,
Frameless head on nameless walls,
With eyes that watch the world and can't forget.
Like the strangers that you've met,
The ragged men in the ragged clothes,
The silver thorn of bloody rose,
Lie crushed and broken on the virgin snow.
Now I think I know what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they're not listening still.
Perhaps they never will...
Και του Jonathan Richman - Vincent Van Gogh
θα το ακούσετε εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=Y2eRXHCmnbM
και θα το διαβάσετε εδώ:
http://homepage.mac.com/ramonrempel/JoJo/songs/v/vincentvangogh.html#Anchor-College-11481
(υπάρχουν παραλλαγές του τραγουδιού, ιδιαίτερα στις ζωντανές εμφανίσεις, γι’ αυτό θα πρέπει να κάνετε μία σύνθεση!)
Υ.Γ
ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΕΧΝΙΚΑ;
πώς μπορώ να βάλω σε σχόλιο link?
Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, πολύ θα ήθελα να ήμουν εμβριθής γνώστης της ζωγραφικής! προσπαθώ να την αγγιξω ελαφρά!
evlahos,
συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρηση, αυτό προσπαθώ να προβάλλω.
roadartist,
το αφιέρωμα τώρα αρχίζει...
Λίλα μου,
το τραγούδι είναι π[ολύ ωραίο και συνοδεύεται και από ένα απίθανο Power Point, με έργα του φοβερού αυτού τύπου!