Τέφρα πάνω στο όνειρο της εκδρομής!

34 καλά μας παιδάκια της Πράγας και 5 καλοί μας συνοδοί,
Μη μας στενοχωριόσαστε που αλλιώς τα έφερε ο ηφαιστειακός πυρετός.
Η Πράγα είναι εκεί, και είναι για σας. Πού θα πάει, κάπου θα πάει κι αυτή η τέφρα και θα έρθει η ώρα κι η στιγμή που θα την απολαύσετε.

Ε, την Πράγα, βεβαίως, όχι την τέφρα!

Είπαμε, λοιπόν, ένα αεράκι Πράγας να σας αφιερώσουμε σήμερα, μαζί με τις ευχές μας να μην αναβληθεί η εκδρομή που με τόσα χτυποκάρδια ετοιμάζατε τόσον καιρό.
Για σας η σημερινή ανάρτηση:

Αν επιμένετε να επιμένετε τσέχικα, λοιπόν,
διαβάστε λίγο - ή πολύ - Κούντερα,

ή, τουλάχιστον, Γιαροσλάβ Χάσεκ,


ή, πάλι, κάνετε μιαν επανάληψη
στον Κάφκα.


Αν πάλι είσαστε περισσότερο της γαστρονομίας, επισκεφτείτε το ιστορικό τσέχικο εστιατόριο "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ", στο Νέο Κόσμο (http://www.svejk.gr/menu.html),
δοκιμάζοντας το smazeny syr (τυρί πανέ)
ή το φοβερό Svicova na smetane σερβιρισμένο με knedliky
(ψωμάκια - περίπου - στον ατμό),

ή το μνημειώδες του gulas ή το mesec του, όλα εγγυημένα και άλφα άλφα. [απίστευτο το πόση γκρίζα διαφήμιση πέφτει σε ένα σχολικό μπλοκ!]

Μπορείτε, επίσης, να ζητήσετε απ' τον κ. Καρατζή τη συλλογή του από τις φωτογραφίες της πόλης της Πράγας που επιμελώς συγκέντρωσε στα δύο ταξίδια του. [απίστευτο το πόσα καρφιά κυκλοφορούνε στο σύλλογο, κ. Καρατζή!]

Ή βολευτείτε, για την ώρα, με τη θέα της πόλης από ψηλά,

ή από το Μολδάβα που διασχίζει την πόλη.

Και, τέλος πάντων, θυμηθείτε πόσο ωραία περάσατε στις τόσες πρόβες που κάνατε, στα τραγούδια που παίξατε, στις συναντήσεις για το πρόγραμμα που δουλεύετε, το "Πολιτική και μουσική μετά τη δεκαετία του 1960 , σε Ευρώπη και Αμερική", με υπεύθυνους καθηγητές τους: κ. Κουγιουμτζόπουλο, Κωνσταντίνο Ορκόπουλο, Γιώργο Παπασταμόπουλο, Κατερίνα Πασσά, και Λίλα Τρουλάκη.

Αυτά, άλλωστε γράφει και η Ι.Κ στο μέιλ που μόλις μας έστειλε!

Απολαύστε το:
" Πρόγραμμα με τίτλο: Πολιτική και μουσική μετά τη δεκαετία του ’60. Δεν μπορώ να πω ότι μου προκάλεσε ρίγη συγκίνησης η ιδέα, αλλά όταν ακούστηκε η μαγική φράση <<ταξίδι στο εξωτερικό>> από την κα. Τρουλάκη, το πράγμα άλλαξε. Μπήκα αμέσως, αν και διατηρούσα τις αμφιβολίες μου ως προς το αν θα πηγαίναμε… (Όχι και τόσο αβάσιμες τελικά μόνο που η φαντασία μου δεν έφτανε μέχρι την έκρηξη ηφαιστείου!)
Παρ’ όλα αυτά, όπως λένε και οι στίχοι από ένα αγαπημένο μου τραγούδι <<καλύτερη η πορεία από τον προορισμό.>> Η πορεία αυτή λοιπόν πλησιάζει στο τέλος της, όμως το σίγουρο είναι ότι θα έχω πράγματα να θυμάμαι από τα κυριακάτικα απογεύματα στο σχολείο.

Πρώτα απ’ όλα έμαθα επιτέλους κάτι παραπάνω για γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας που μόνο ακουστά είχα. Έτσι θα έχω καλύτερα επιχειρήματα την επόμενη φορά που θα ακούσω τη φράση <<στη δική μας γενιά τα πράγματα ήταν καλύτερα.>> Βελτιώθηκα και στην κιθάρα (λέμε τώρα) και άκουσα και αγάπησα κομμάτια, παλιότερα και πιο σύγχρονα, διευρύνοντας τους μουσικούς μου ορίζοντες.

Όμως το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι κατάφερα, μέσα από τις πρόβες, να γνωρίσω και να δεθώ με την ομάδα μας. Τους καθηγητές μου λοιπόν κατάφερα να τους δω με διαφορετική ματιά και να τους γνωρίσω ως άτομα και προσωπικότητες, πολλά από τα παιδιά που ήταν απλοί συμμαθητές μου τώρα είναι φίλοι μου, ενώ το σχολείο το βλέπω για ακόμα μια φορά ως ένα ζωντανό οργανισμό που όχι μόνο προάγει τη γνώση και τη σκέψη, αλλά φέρνει κοντά τους ανθρώπους και τους ενώνει κάτω από το πνεύμα της δημιουργίας.

Με λίγα λόγια νιώθω να έχω κερδίσει τόσα πολλά, ώστε η γέφυρα του Καρόλου μπορεί να περιμένει…! "

Αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση

στα παιδιά και τους συνοδούς "της Πράγας",

περιμένοντας να απολαύσουμε το Μάη και την εκδήλωση που ετοιμάζουν.