Για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και πάλι. Πάντα.
" Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς (...)"
Οδ. Ελύτη, Μονόγραμμα
«Πρώτη Μαρτίου 2010 – 24 ώρες χωρίς εμάς»,
..Χωρίς εμάς ως καταναλωτές, θα συμπληρώναμε. Αλλά ΜΕ μας, ως πολίτες που
αρνούμαστε το ρόλο του καταναλωτή, διεκδικούμε το ρόλο του ενεργού πολίτη, συμμετέχουμε στην πολιτιστική δημιουργία, αντιδρώντας στα μηνύματα ξενοφοβίας και ρατσισμού και στον αποκλεισμό μεταναστών που ειρηνικά ζουν και εργάζονται στις χώρες μας.
Αυτός είναι ο βασικός άξονας της πρωτοβουλίας «Πρώτη Μαρτίου 2010 – 24 ώρες χωρίς εμάς». Η αποχή από κάθε οικονομική συναλλαγή την 1η Μαρτίου. Πρωτοβουλία που είναι μια διευρωπαϊκή κίνηση πολιτών. Και που στήνει μια γιορτή αύριο, 1η Μαρτίου, στο Γκάζι, της οποίας την πρόσκληση ανεβάζουμε:
" Την Δευτέρα 1η Μαρτίου μεγαλώνουμε την παρέα και στήνουμε πάρτυ!
Από τις 19:00 και μετά στην Τεχνόπολις (Πειραιώς 100, μετρό Κεραμεικός), στην αίθουσα Κωνσταντίνος Καβάφης Δ7, σας καλούμε σε μια γιορτή διαπολιτιστικής συνύπαρξης λαών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η εκδήλωση-πάρτυ περιλαμβάνει:
-Εκθεση φωτογραφίας μεταναστών σε καταυλισμούς – του Παναγιώτη Μοσχανδρέου (η έκθεση πραγματοποιήθηκε με την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες),
- Εκθεση κειμένων και ζωγραφιών μεταναστών μαθητών και ελληνόπουλων για τη μετανάστευση,
- Θεατρική παράσταση από μαθητές του 10ου λυκείου Πειραιά ,
- Πρόγραμμα capoeira – βραζιλιάνικος χορός, break dance και μουσική από τους Active Member, MC Yinka, Στέλιο Κάτσαρη και τους dj’s: Akylla, , SeouJorges, Patrick.
- Στο τέλος θα κληρωθούν στους μετανάστες προσκλήσεις για δωρεάν είσοδο σε θέατρα της Αθήνας.
Εμείς έχουμε ένα λόγο παραπάνω να είμαστε εκεί: Στο πάρτι συμμετέχει το αδελφό σχολείο μας, το 10ο Λύκειο Πειραιά.
Και μιλώντας για ανθρώπινα δικαιώματα, η δική μας συμβολή:
Το κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα του τα ανθρώπινα δικαιώματα συνεχίζεται στο σχολείο μας.
Ελάτε σήμερα το απόγεμα, στις 5.30΄ να δούμε την ταινία
GRAN TORINO, του Clint Eastwood, (ΗΠΑ, 2008)
και να συζητήσουμε για τα στερεότυπα που μας υποβάλλουν διακρίσεις,
για τη συνύπαρξη των ανθρώπων, για τη δυνατότητα να προσεγγίζουμε το διαφορετικό.
Τι ωραίες πρωτοβουλίες. Οι ιδεολογικοί άξονες της πιο πρωτοπόρας για μένα πολιτικής θεώρησης είναι το αντικαταναλωτικό κίνημα, το αντιρατσιστικό και το οικολογικό. Τα έχετε και τα τρία σ' αυτό το σχολείο που δεν υπάρχει. Μας εμπνέετε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ. Μια καλή ευκαιρία για στοχασμό πάνω σε στερεότυπα και αποκλεισμούς
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι (ακόμα καλύτερα) μια ευκαιρία για δράση!
Σε εγρήγορση –πάντα- το 10ο Λύκειο Πειραιά (από χρόνια έχει δείξει την ευαισθησία του σε τέτοιου είδους προβλήματα)!
Θα είμαστε εκεί!
Β. Αλλά θα είμαστε και στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας σήμερα το απόγευμα
για το Γκραν Τορίνο ,
για να πιστέψουμε πως το μίσος οδηγεί σε αδιέξοδα,
πως η ανεκτικότητα στερεώνει τις κοινωνίες.
Σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς μόνη μας δύναμη η αλληλεγγύη,προπαντός προς "της γης τους κολασμένους",τους "ξένους εργάτες,τ΄άδέρφια μας"-όπως το διαβάζουμε στο τρυφερό γκράφιτι των δρόμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαρκής εγρήγορση,η καθημερινή μάχη με το φίδι που γεννάει τα φασιστικά δυσώδη αυγά, είναι χρέος μας επιτακτικό ως ανθρώπων,ως πολιτών,ως δασκάλων.Πόσο μάλλον τώρα που η κρίση -κάθε λογής-δίνει χώρο να οργιάσει η φρίκη των φασιστοειδών.Εδώ και καιρό ξερνάνε εμετούς στα "φιλόξενα"κανάλια της τηλεθέασης,τρομοκρατούν ανθρώπους,δέρνουν ανηλεώς μετανάστες...Δεν αντέχεται η μπόχα τους,βρωμίζουν τον τόπο.
Όντως,Διονύση,"δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα",βρυχώνται.
Η ταινία σήμερα έρχεται πάνω στην ώρα."Μόνο άμα σώσεις το παιδί υπάρχει ελπίδα" ,το ξέρουμε πια.
Υ.Γ.
όσο για το αδελφό σχολείο,αισθάνομαι εκείνη τη γνωστή μας τρυφερή περηφάνεια για τα σπουδαία τους έργα.Μπράβο τους!!!
Η ιδέα της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ενσυναίσθηση του δράματος των προσφύγων,
η αποφασιστικότητα των μεταναστών να ενσωματωθούν στην κοινωνία που τους φιλοξενεί, ή "φιλοξενεί"
ας κερδίσουν τη θέση τους στην καρδια μας και ας γίνουν πράξη...
Σσσστ! Ακούω τους καθηγητές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάλι και πάντα και αεί!
Καλή επιτυχία σε όλα σας!
Τι να συζητώ για την απόσταση;
Απορώ πως μου ξέφυγε απ' τα λινγκ μου το Σχολείο των μεταναστών!
Μιλάμε για πολύ στα χαμένα το κυκλάμινο! Κοιμάται όρθιο!
Ούτε κι εσύ το έμαθες καλά το μάθημα, Διονύση! Το βιντεάκι κοντεύει να βγει απ' έξω!
Φιλιά και τρυφερή αγάπη σε όλους σας!
aaax!
ΑπάντησηΔιαγραφήna eixa dei tn anartisi pio noris...
krima kai eimai athina!
krima...
elpizw na perasate orea pados vlepodas tin tainia...
poli omorfi anartisi!
pada tetia!...
Τι κρίμα,Δημήτρη,που δεν ήσουν μαζί μας.Όταν μάλιστα το μότο του -υπέροχου -μπλογκς σου είναι το "αλληλεγγύη στον αγώνα των μεταναστών".Δεν είχα δει την ταινία κ΄μου άρεσε πολύ,έδινε πολλές κ΄ποικίλες αφορμές για προβληματισμό για ζέοντα θέματα-το εξής ένα.Την πονεμένη ιστορία της σχέσης με τον εαυτό,τους "δικούς μας" κ΄τους "ξένους".Το κυρίως θέμα δηλαδή του προσωπικού κ΄του κοινωνικού μας βίου.Έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορά τα έγκατα βάθη της προσωπικής κ΄της κοινωνικής μας ύπαρξης.Την εν-συν-αίσθηση της θεμελιώδους ανθρωπιάς μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανίδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων..." Ο.Ελύτης
Έτσι φωτίζεται η ζωή,κοκινίζοντας-κι αν χρειαστεί,ματώνοντας- από αγάπης αίματα.
Ωραίο το τρειλερ της ταινίας.Μπορεί να το είδα αφού είδα την ταινία,αλλά και αυτό από μόνο του είναι έργο τέχνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο συγκινητική ταινία, πόσα μηνύματα περνάει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγη συμμετοχή παραπάνω να είχαμε την κυριακή καλό θα ήταν.
Τι ψυχή έχουν άλλωστε δυο ωρίτσες αν είναι δυνατόν να τις χρησιμοποιήσεις έτσι ώστε να γίνεις κάπως περισσότερο άνθρωπος?
Και ιδίως η νεολαία που "βράζει", λένε, το αίμα της, που φέρνει, λένε, νέες ιδέες...
Γιατί με συγχωρείτε που δεν θα συμμεριστώ την άποψη αυτή, καθώς δεν βλέπω κανέναν απολύτως προβληματισμό από μέρους της νεολαίας. Αποχαυνωμένοι όλοι μπροστά απο τηλεοράσεις και υπολογιστές, βρίσκουν ευχαρίστηση σε ανούσια υλικά αγαθά, ανούσιες και ντροπιαστικές απολαύσεις. Μα πώς είναι δυνατόν να κοιτάνε μόνο να περάσουνε καλά στο κλαμπάκι, ενώ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ? Παρατηρώ όλο και πιο έντονα το φαινόμενο της έξαρσης του φασισμού, τον οποίο, με μεγάλη μου έκπληξη βλέπω να ασπάζονται οι νέοι. Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Και άλλοι τόσοι νέοι να μην χαμπαριάζουν τίποτα, να τους νοιάζει πού θα βγουν, ποια γκόμενα θα ρείξουν, τι θα φορέσουν, ποιος νίκησε στον τάδε αγώνα ποδοσφαίρου, ποιος νίκησε στο τάδε ριάλιτι. Αναρωτιέμαι, τους έκανε έστω και την παραμικρή αίσθηση ότι η Χρυσή Αυγή κατέβασε κόμμα? Ότι έξω από το 14ο γυμνάσιο υπήρχαν πεσμένα φυλλάδιά της με υβριστικά σχόλεια κατά των Μεταναστών? Πώς τολμάνε να προβάλλουν τις αρρωστημένες τους αντιλήψεις σε παιδιά γυμνασίου? Κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα.. απολύτως τίποτα. Και τι θα μπορούσαμε άλλωστε να κάνουμε? Τι, όταν γύρω σου η αδιαφορία όσο πάει και μεγαλώνει?
Δεν αντέχω άλλο, ειλικρινά.
Φοβάμαι.
-Στέφη
Στέφη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέκομαι στις τελευταίες γραμμές του σχόλιού σου. Και η αδιαφορία υπήρχε και υπάρχει και οι φασιστικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Και ο φόβος που αυτά φέρνουν.
Αλλά ας μην το βάζουμε κάτω. "Και τι θα μπορούσαμε άλλωστε να κάνουμε;", αναρωτιέσαι. Θέλω να το βλέπω ανάποδα. Το ελάχιστο που κάνουμε να το βλέπω σα μια αρχή, ή, τέλος πάντων, σαν ένα φαναράκι μες στη νύχτα. Εκεί, με τα 20-30 μόνο άτομα της προβολής, είδαμε την ταινία, προβληματιστήκαμε, κουβεντιάσαμε, ήταν σα να σκουπίζαμε απ' το χώρο τις προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής.
Επιστρέφουμε το βράδυ σπίτι και τη νιώθουμε την αγάπη μας για τον Άνθρωπο. Δεν είναι λίγο αυτό. Να κρατάμε "μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μας παλάμες", που λέει κι ο αγαπημένος Αναγνωστάκης.
Δεν ξέρω τι άλλο. Αλλά κι αυτό, τουλάχιστον, δεν είναι τίποτα. Είναι κάτι. Δεν είναι ακινησία. Είναι κίνηση.
Ο φασισμός, που λες, είναι, νομίζω, πολυκέφαλο τέρας. Δεν τελειώνει κανείς εύκολα μαζί του. Ούτε και μ' αυτόν που κουβαλάει μέσα του...
Επί τη ευκαιρία, το δηλώνω και δημοσίως-γιατί θα πρέπει να το συμμαζεύω; Πολύ σας χαίρομαι και σας καμαρώνω, την κυριακάτικη παρέα!
Γυριστρούλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ένσταση για το αντικαταναλωτικό: Οι πορτοκαλάδες και τα τσιπς πάνε σύννεφο στο διάλειμμα. Αναμφιβόλως, κάτι πρέπει να γίνει.
Δεύτερη ένσταση στο περί εμπνεύσεως: σιγά την ανάγκη που έχετε, εκεί, στην πολιτιστική πρωτεύουσά σας του αιγαίου..
Κυκλάμινο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά, επαγρυπνείτε, μην ανησυχείτε! ( Μπορείς να το διαβάσεις και σα σύνθημα αυτό..)
Όσο για τα ..extra large video, δεν ελπίζω και πολύ να τα καταφέρω και καλύτερα, μια και δεν πολυπροσπαθώ. Αμ, τι νομίζεις, κυρία μου, την έφεσή σου έχουμε όλοι;
Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθήνα;; Πάλι σε έχασα; Και να φανταστείς πως πέρασα από το Γκάζι λίγο μετά από σένα. Ούτε το θεατρικό πρόλαβα, μόνο τα αγαπημένα μικρά και μεγάλα παιδιά του 10ου είδα.
ΥΓ. Τα κουτσομπολιά με πληροφόρησαν πως εξεπλάγης που δε στήσαμε κάποια "μεγάλη" παράσταση φέτος. Κι όμως. Αλήθεια είναι. Αλλά μη μας καταδικάζεις. Πες πως τη "σπάσαμε" σε πολλές μικρές.