"Ευχαριστούμε" !
Ήταν το μεσημέρι που είχαμε επιστρέψει από την επίσκεψη στο Βοτανικό κήπο.
Το πούλμαν μας άφησε και μπήκαμε στο σχολείο να πάρουμε τις τσάντες μας και να φύγουμε. Βγαίνοντας, στην έξοδο, συνάντησα την Α. Χαιρέτησα.
Χαμόγελο."Γεια σας, κύριε, ευχαριστούμε!".
Κοντοστάθηκα. "Για ποιο πράγμα ευχαριστείτε, Α.;"
"Που μας πήγατε, κύριε."
Έκπληκτος, γοητευμένος απ' την ευγένεια, κάτι ψέλλισα, δε θυμάμαι καλά. Εκείνο που θυμάμαι και θα το θυμάμαι καιρό είναι το μάθημα ευγένειας που τόσο απλόχερα μου δόθηκε.
Χαμόγελο."Γεια σας, κύριε, ευχαριστούμε!".
Κοντοστάθηκα. "Για ποιο πράγμα ευχαριστείτε, Α.;"
"Που μας πήγατε, κύριε."
Έκπληκτος, γοητευμένος απ' την ευγένεια, κάτι ψέλλισα, δε θυμάμαι καλά. Εκείνο που θυμάμαι και θα το θυμάμαι καιρό είναι το μάθημα ευγένειας που τόσο απλόχερα μου δόθηκε.
Εμείς ευχαριστούμε, Α., που σε έχουμε μαθήτριά μας!
Βοτανίζετε όσο μπορείτε την Ευγένεια, ώστε να βλαστήσει! Είναι δωρεάν και συμφέρει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σε όλους,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω να πω (κ. Μάνεση) ότι διαβάζοντας την ανάρτηση δεν μπόρεσα παρά να χαμογελάσω. Χωρίς να θέλω να υποτιμίσω τα συναισθήματα που σας δημιούργησε αυτό το "ευχαριστώ" έχω να σημειώσω πως είναι κάτι που γίνεται στις επισκέψεις ή εκδρομές.Υπάρχει μάλιστα και το αντοίστιχο συνθηματάκι που δεν το θυμάμαι ακριβώς τώρα,αλλά που λέει ευχαριστώ στους καθηγητές γιατί με την πρωτοβουλία τους, μας απάλλαξαν έστω για μια μέρα από τις σχολικές μας υποχρεώσεις!Αν όμως σημαίνει τόσα πολλά για σας, σάς το λέω και εγώ (λιγάκι καθυστερημένα και δυστυχώς διαδικτυακά).Ευχαριστώ κύριε Μάνεση που μας πήγατε στο βοτανικό κήπο!:)
το συνθηματακι ειναι "-ουμε -ουμε -ουμε σας ευχαριστουμε, αντε αντε αντε να μας ξαναπατε";;;; :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια στη μαθητρια!
Ωστοσο συγχαρητηρια κ σε σενα κ σε οσους καθηγητες αντιλαμβανονται την ευγνωμοσυνη των μαθητων και την ανταποδιδουν!!
Π.Κ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνοιξη έρχεται, Π.Κ, ό,τι μπορούμε..
Καλές μέρες να έχετε..
Ιzzie,
Χα! Λες,ε; Μπορεί να έχεις και δίκιο.
Πάντως, όχι, Ισμήνη, δεν ήταν εκείνη την ώρα αυτό. Ήταν ένα απλό, ευγενικό "ευχαριστώ".
Όσο για το δικό σου, μικρή συμφεροντολόγα συνεργάτιδα, δεκτό κι αυτό επίσης. Ασμένως!
ΥΓ. Το "ευχαριστούμε", φυσικά, πήγαινε σε όλους τους συνοδούς. Δεν ήταν προσωπικό.
Ειρήνη,
Κάπως έτσι είναι τα σχετικά συνθηματάκια-που υπάρχουν σε άπειρες παραλλαγές - ας είναι καλά το ποιητικόν δαιμόνιον της φυλής.
Ξεκινάνε έτσι, αγαθά και αθώα και πολλές φορές ξεπερνάνε και τα πλέον αθυρόστομα αποκριάτικα...
Κ. Μάνεση πρέπει και εγώ να σας ευχαριστήσω που μας πήγατε στο Βοτανικό κήπο και συχγρόνως να σας ευχηθώ να έχετε πάντα όρεξη για τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλη την προετοιμασία και την οργάνωση την είχε η κυρία Χριστοπούλου. Η κ. Λαφτσή κι εγώ ήμαστε απλοί συνοδοί.
Το θέμα της ανάρτησης καταλαβαίνεις πως είχε στόχο μια (σπάνια) ευγενική χειρονομία, απ' αυτές που θεωρώ ότι χτίζουν γέφυρες μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Δεν πειράζει κύριε.Μπορείτε να εκλάβετε αυτό το ευχαριστώ για όλα τα άλλα που κάνετε για μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ μωρέ Διονύση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς ημερεύεις την ψυχή μας!Περιβόλι καρδιά-ή μάλλον κήπος βοτανικός-καληώρα.
[Εδώ που φτάσαμε,ακόμη κι ένα μικρό ευχαριστώ από καρδιάς φαντάζει"αδοκίμαστο κι από αλλού φερμένο".Αυτό το λίγο του κόσμου κ΄των ανθρώπων,πόσο πολύ είναι!Να ΄σαι καλά που μας το θύμισες...]
κ.Μάνεση,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως το "ευχαριστούμε" πήγαινε για όλους απλά δεν το εξέφρασα σωστά!(Θεωρητικά δεν έπρπε να αποκαλύψετε την ταυτότητά μου , αλλά τέλος πάντων:)
HnH,
Συγχαρητήρια γιατί?
Διονύση, επειδή τίποτα δεν είναι αυτονόητο- ακόμη και το ευχαριστώ- καλά κάνεις και εκφράζεις αυτό το ξεχασμένο κομμάτι της εκαπαιδευτικής διαδικασίας που είναι αυτή η περίφημη συναισθηματική νοημοσύνη. Μπράβο Διονύση για την τόσο τρυφερή ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιόρθωση 1η:Σαν εγωκεντρικό πλάσμα που είμαι, νόμιζα ότι τα συγχαρητήρια πήγαιναν σε εμένα γι'άυτό απόρησα.(παρακαλώ μην το σχολιάσετε, ό,τι και να πείτε θα έχετε δίκιο!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιόρθωση 2η:κ.Μάνεση νόμιζα ότι στο ΥΓ λέτε για το "ευχαριστώ" που είχα γράψει στο δικό μου σχόλιο γι'αυτό έσπευσα να το διορθώσω.(ναι το ξέρω, υπάρχουν και άλλοι σε αυτό τον κόσμο.Να μου το υπενθυμίζετε καμιά φορά γιατί το ξεχνάω!)
Οι μικρές (ή πολύ μεγάλες;) χαρές από τα μικρά (ή –τελικά- πολύ μεγάλα;) παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο πολύ το αξίζουν οι αποδέκτες!!!
Το "Ευχαριστώ" είναι μεγάλη υπόθεση, Διονύση μου! Μεγαλείο! Και για κείνον που το λέει και για κείνον που το λαμβάνει! Αν τα δυο πρόσωπα το λένε και το δέχονται με την ψυχή τους, τότε ανοίγουν οι πύλες τ' ουρανού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχή προς όλους!
Να το καλιεργείτε, να το δίνετε, να το παίρνετε, κι αυτό τόοοοσο να μεγαλώνει!
Izzie,
ΑπάντησηΔιαγραφήχα! οφειλω να ομολογησω οτι μαρεσε το τελευταιο σου σχολιο :))
σημ: παντως απλα θα σου εξηγουσα τι εννοουσα, τιποτα αλλο :)
τα ευχαριστώ έχουν αξία όταν βγαίνουν αβίαστα. και ευτυχώς υπάρχουν και τέτοια
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μαθητές είναι σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον γενναιόδωροι. Καλημέρα, Διονύση. Σωστά το εξέλαβες. Ήταν αγνή εκδήλωση ευγένειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα σας, απο Φερραρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ομορφη η αναρτηση!Μπραβο στην Α. κ ολους οσους ,δεν λειτουργουν εγωιστικα η αδιαφορα ,αλλα καθρεφτιζουν μ ενα γνησιο/ ευγενικο ευχαριστω την ευχαριστηση τους σ εκεινους που την προκαλεσαν.
Διονυση, επικαιρη για μενα η αναρτηση.Μια βδομαδα σχεδον στην Φερραρα κ η καθημερηνοτητα εχει αλλη ποιοτητα ζωης,αφου η ευγενεια κ το ευχαριστω εδω εστω κ τυπικα ειναι ενα με τους ανθρωπους.Οδηγοι,πεζοι,εργαζομενοι σε υπηρεσιες κτλ.ΤΙ ΗΡΕΜΙΑ!Μακαρι να ζουσαμε ολο κ πιο πολυ κατι τετοιο στην Αθηνα...
Αληθεια η επισκεψη στο Μ.Μπενακη/Τσαρουχης ποτε θα πραγματοποιηθει?
Τελος, προτεινω την ταινια La haine του Mathieu Kassovitz για την επομενη προβολη.
Aλήθεια, διονύση, δεν είναι τυχαίο, το έχω προσέξει κι εγώ,οι καλύτερες στιγμές με τα παιδιά είναι αυτές της επιστροφής από μια εκδρομή. Το κορίτσι έκφρασε το κοινό αίσθημα πολλών μαθητών για τους δασκάλους που τους συνοδεύουν σε επισκέψεις ή εκδρομές. Ξέρουν πόσο δύσκολη και υπεύθυνη δουλειά είναι αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκλαβώνεις...
Άννα,
Τι περίεργο - ή πόσο καθόλου περίεργο: σκεφτόμουν κι εγώ να συνοδεύσω την ανάρτηση με στίχους απ' αυτό το σημείο του Μονογράμματος που συνειρμικά ανέφερες κι εσύ..
Ιzzmini, λοιπόν,
Πω, πω, έκανα ζημιά χωρίς να το θέλω! Δε σου μένει παρά να αλλάξεις "ταυτότητα". ( Μην ανησυχείς, πάντως...δεν τοδιαβάζουν και πολλοί το μπλογκ...:-) )
Όσο για τις παρανοήσεις, καιρό το λέω εγώ: Έλα, βρε παιδί μου, στη θεωρητική, να μάθεις να αναλύεις κείμενα...
ΥΓ. ( Σε σένα πάει): Το ξύλο θα το φάω από κοντά, φαντάζομαι, ε;...
Ελένη,
Μα ο αγώνας αυτός δεν είναι; Να (ξανα)γίνουν κάποια αυτονόητα αυτονόητα; Έτσι που "τέτοια ποιήματα σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα";
Χαιρετισμούς στην παρέα.
ΥΓ.Τα "παιδιά μας" βγήκανε ένα βράδυ και πέρασαν πολύ ωραία..
Λίλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρές, ίσως χαρές, αλλά με πολύ βάθος:-)
Κυκλάμινό μας,
Ευχαριστούμε και σένα, λοιπόν. Ακριβώς με το "ευχαριστώ" που περιγράφεις.
Βαγγέλη,
...Και παίρνουν μεγαλύτεροι αξία όταν τα συναντάς σε περιβάλλοντα σκληρά και άξενα.
Θερσίτη,
Έτσι ήταν. Κι όσο κι αν ακούγεται υπερβολή ζωογόνο υπήρξε..
Νίκη,
Τι καλά που τα λες..
Αυτή η έλλειψη ποιότητας στην καθημερινή ζωή που τόσο λείπει από 'δω και τόσο πληγώνει. Ευτυχής εσύ που την απολαμβάνεις στην εκεί καθημερινότητά σου, δυστυχής για το μαρτύριο της σύγκρισης στην οποία συνεχώς υποβάλλεσαι...
Η επίσκεψη στον Τσαρούχη έχει σπάσει σε δύο, μάλλον. Μια καθημερινή, τη μεθεπόμενη Δευτέρα ή Τρίτη, θα πάνε δύο τάξεις το πρωί, ενώ τα αδικημένα, εμείς, (σνιφ), θα βολευτούμε μάλλον την τελευταία Κυριακή της έκθεσης (Δεν το οριστικοποιήσαμε ακόμα)
Όσο για την ταινία, ευχαριστούμε πολύ για την πρόταση. Θα τεθεί υπ' όψιν της αυστηροτάτης ημών κριτικής επιτροπής και θα αποφασιστεί. Αν την "παίξουμε", πάντως, αναλαμβάνεις όχι μόνο να έρθεις, αλλά και να εισηγηθείς.
( Πώς είπατε;;)
Ciao. Φιλιά.
Γυριστρούλα μας,
Δεν το ανάλυσα, να σου πω την αλήθεια. Ξέρω μονάχα πως στο άκουσμά του άνοιξε η ψυχή μου.
Είδες πόσα άκουσες κι εσύ, στην επίσκεψη στο παλιό σου σχολείο. Δεν ήταν κάπως (πολλαπλάσια) έτσι;
Δεν το λένε εύκολα το "ευχαριστώ" σήμερα τα παιδιά.Αυτό σημαίνει πως όταν το πουν,το νιώθουν κι είναι αληθινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτό λέει πολλά για όλους εσάς εκεί στο 6ο Λύκειο, Διονύση...
Αλήθεια κ. Μάνεση?Θα μπορούσατε να το θυμηθείτε αυτό στο τέλος του τετραμήνου?Θα ήταν πολύ καλά.Και όσον αφορά τις προτροπές στην Ισμήνη να έρθει στην Θεωρητική νομίζω οτί αργήσατε και μάλλον το χάσατε το παιχνίδι,αλλά παρόλα αυτά νομίζω ότι λίγη πίεση θα μπορούσε να αποδώσει.Τέλος ελπίζω να είστε στην τάξη ο παλιός και εύθυμος καθηγητής που είχαμε γνωρίσει όλοι στην αρχή της χρονιάς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHnH,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!(Τώρα ξέρω ότι αναφέρεσαι σε εμένα!:)Αν και θα προτιμούσα να μην είχε γίνει η παρεξήγηση...
Κ.Μάνεση,
Χμ...λόγω διαστάσεων μάλλον θα διαλέξω άλλο τρόπο τιμωρίας!Όσο για τη θεωρητική, το ξέρω ότι θα θέλατε να με έχετε στο τμήμα σας, αλλά μάλλον θα σας απογοητεύσω!:)
Νίκο,
Μη βάζεις ιδέες!!!
@Διονύση Μάνεση
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να επεξεργαστείς το σχόλιο και να εξαφανίσεις το όνομα που αποκάλυψες κατά λάθος. Εμείς υποσχόμαστε να ξεχάσουμε τι διαβάσαμε εκεί.
Της ευγενικής κοπέλας το όνομα το έκρυψες. Σκέτο Α. Γιατί άραγε; Μένουμε με την απορία : Αφροξυλάνθη; Αντιγόνη; Άσπα; Αλκμήνη; Άννα; Αλεξάνδρα; Αγγελική; ...
Καλησπερες σε ολους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω δε θα πω ενα ευχαριστω, ουτε τρια αλλα... δυο!
Ευχαριστώ όλους τους υπεύθυνους της εκδρομής που μου έδωσαν την ευκαιρία να θαυμάσω από κοντά τον μανδραγόρα, να ζηλέψω τον Κριτία που είχε στην κατοχή του το δηλητηριώδες φυτό που ονομάζεται -φυσικα- κώνειο, που είχε την ευκαιρία να μισήσω ακόμη περισσότερο τα μακντόναλντς... ουπς! μου ξεφυγε αυτο.
Ευχαριστώ όμως και τον κύριο Μάνεση που με άφησε να αγγίξω την κάμερά του χωρίς το φόβο πως θα την καταστρέψω. Βασικά, δεν εξέφρασε αυτό το φόβο.
Εύα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονός ότι δεν το λένε πολλά παιδιά, όπως γράφεις, είναι αλήθεια. Ίσως και ούτε πολλοί μεγάλοι. Αυτό σημαίνει πως είναι πολλή δουλειά να γίνει, να γίνεται.
( "κι ήθελε πολύ να ξημερώσει"κλπ...) Δυστυχώς.
Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θέλω και πολύ..( Αλλά αυτό μεταξύ μας..)
Αλκίνοε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πέτυχες! Αυτό είναι το όνομα!
( Διαγραφή σχολίου μού προκύπτει. Επεξεργασία όχι. Δεν πειράζει. Η Ιzzie με συγχώρεσε ήδη - με το αζημίωτο, βέβαια...)
ΥΓ, Κάτι σκακιστικούς αγώνες στην Καλλιθέα πήρε το μάτι μου. Γνωρίζετε κάτι;
Ονειροπαγίδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χαρά κοινή για όλα τα βότανα και τα βοτανάκια. Το κώνειο, βεβαίως, λογικό ήταν να μας ελκύσει το ενδιαφέρον περισσότερο. Οι πονηρές-δολοφονικές ματιές και τα υπομειδιάματα έδιναν και έπαιρναν. Όσο για τα μακντόναλτς, τι τα θίγεις και έχω και μιαν ευαισθησία...Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε τι θα αποφύγουμε στο Πήλιο...
Τώρα, για τη μηχανή, εγώ μάλλον να σ' ευχαριστώ που είχες την ευγενή καλοσύνη να την ... κουβαλάς, φωτογραφίζοντας. Άλλωστε, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος
( των φωτογραφιών) άξιζε τον κόπο.
Λίζα και εμένα μου άρεσε που είδα το κώνειο αλλά λυπήθηκα που δεν πήρα καθόλου(ποιος ξέρει ποιος ατυχής θα πήγαινε από αυτό).Ισμήνη γιατί όχι?Εξάλλου για αυτό είμαι εγώ εδώ για να βάζω ιδέες.Τέλος δεν σκέφτεσαι καθόλου την θεωρητική?Έχει τόσα καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικο,
ΑπάντησηΔιαγραφήμην μου απροσονατολιζεις την Ισμηνη! Ειναι που ειναι διχασμενη!
Κυριε Μανεση,
ορισμενες απο τις φωτογραφιες που εβγαλα ηταν πραγματικα ελεεινες. Αλλα αυτη με τα δεντρα και το φως και με τα μπαμπου μου αρεσουν πολυ!
Λίζα η θεωρητική δεν είναι αποπροσανατολισμός,είναι η σωστή αναδιάταξη των διαφόρων καταστάσεων και εφόσον είναι διχασμένη πρέπει να της δείξω το σωστό το δρόμο.(Ισμήνη συγγνώμη που μαλώνουμε σχετικά με σένα με την Λίζα χωρίς να εμπλέκεσαι εσύ αλλά πρέπει να σου πω ότι με προκάλεσε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίζα,Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω ρε παιδιά, με συγκινείται!Τέτοιο ενδιαφέρον ούτε η μάνα μου!Για να σας το ανταποδώσω σας υπόσχομαι ότι όταν με το καλό αποφασίσω θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε!:)
Ισμήνη ελπίζω να μην με απογοητεύσεις!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσμηνη ενα μονο θα σου πω: Παρασκευη. Β)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι, ξεφυγαμε για ακομη μια φορα απο το θεμα.
Γιατί Λίζα ξεγύγαμε από το θέμα?Στη ζωή είναι όλα σχετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή