Οι μικρές ιστορίες του κυρίου Μίχαελ Άουγκουστιν
από το βιβλίο του "Η σύμπτωση και άλλες ιστορίες", μτφρ. Δ.Νόλλας-Η.Μακρή
( εκδ. Μελάνι, 2008)

Μικρές, απρόοπτες, παράλογες, ειρωνικές, ανατρεπτικές, σαρκαστικές, που μιλάνε περισσότερο πίσω από τις λέξεις.

Χρόνος
Όταν έγινε γνωστό πως κάθε πολίτης θα μπορούσε να διεκδικήσει απ'το Δημόσιο τον σπαταλημένο χρόνο αναμονής του σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, αφετηρίες λεωφορείων και στάσεις τραμ, αποφάσισε ο Κοσλόβσκι να επωφεληθεί και έσπευσε στη διαρκώς αυξανόμενη ουρά μπροστά στην υπηρεσία αναγνώρισης και πίστωσης του απολεσθέντος χρόνου.
Όταν μετά από μερικές ημέρες αναμονής έφτασε επιτέλους η σειρά του και επικυρώθηκε η αίτησή του, διαπίστωσε ο Κοσλόβσκι πως ο επιστραφείς χρόνος ισοβαθμούσε με το χρόνο αναμονής του στην ουρά. Ελαφρά συναχωμένος, με ισοσκελισμένο όμως το χρονολογαριασμό του, διέσχισε ο Κοσλόβσκι το δρόμο και στήθηκε ήσυχος στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο.



Το παρελθόν
Στη διάρκεια ενός περιπάτου ο ποιητής παρατήρησε πως αργά αλλά σταθερά τον ακολουθούσε το παρελθόν και πήγαινε να τον προλάβει. Σταμάτησε επιτόπου και μ'ένα βήμα στο πλάι κρύφτηκε στην εσοχή μιας εισόδου. Τότε εκείνο, εκπληκτικά φρέσκο και ακμαίο, τον προσπέρασε. "Εντέλει, ολόιδιος ο παλιός καλός καιρός", λέει ο ποιητής.




Ο Κινέζος
Ένας Κινέζος γνωστός σε όλους τους κατοίκους του μικρού χωριού Στόκελσντορφ, ως "ο Κινέζος", νοσταλγώντας την πατρίδα του επέστρεψε κάποτε, όπου ευθύς βυθίστηκε και εξαφανίστηκε για πάντα στη θάλασσα του 1,5 δισεκατομμυρίου συμπατριωτών του. Μόνο στο Στόκελσντορφ γνωρίζουν μέχρι και σήμερα ποιον ακριβώς εννοούν, όταν κάποιος λέει "ο Κινέζος".

Ποιητική ανατομία
Είναι κάτι μέρες, λέει ο ποιητής, που νιώθω απ'το κεφάλι μέχρι τα πόδια σαν Αχίλλειος πτέρνα.



Προσδόκιμο όριο ζωής
Από καθαρά στατιστική άποψη, είπε ο Κοσλόβσκι, ως άνθρωπος που δεν καπνίζω θα μπορούσα να καπνίσω εφτά χρόνια περισσότερο από έναν καπνιστή.

Κριτική;
Δικές σας μικρές ιστορίες;

Σχόλια

  1. Συγχαρητηρια για το υπεροχο μπλογκ σας. Μολις κερδισατε ακομη ενα φιλο.Στην πρωτη μου αυτη επισκεψη ειπα να μην ερθω με αδεια χερια, γι αυτο ειπα να σας χαρισω μια μικρη "ιστορια". Καλημερα σε ολους.

    Τα γενεθλια.
    ---------------------------------
    Για μια στιγμη
    εκαναν ολοι στην ακρη
    οπως καθε χρονο
    οπως μια φορα το χρονο κανουν
    για σενα

    να περασει η τουρτα σου
    μ ενα κερι επιπλεον
    καθε χρονο

    κι εσυ στη μεση
    για αλλη μια φορα
    ετοιμη για την ανασα
    τη βαθια
    την λυτρωτικη
    την ετησια

    παλι βουρκωνεις;

    ελα, ελα, ελα ντε
    αντε αλλη μια
    μπραβο

    τα καταφερες κι εφετος
    παρ ολο που γιναν πολλα
    ειν αληθεια τα κερια
    και η φωτια τους μεγαλη

    την εβγαλες και φετος
    την ανασα
    τυχερη

    -Χρονια πολλα γειτονισα
    -Πολυχρονη συναδελφισα
    -Μπραβο ρε μανα
    -Γεια σου ρε γυναικα

    Εχει αλλες μπυρες στο ψυγειο;

    -Ευχαριστω, συγγνωμη, ερχομαι... αμεσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο κινέζος.....όμορφη περιγραφή του μικρο-μακρο κοσμου μας. και τι κάνεις μένεις γνωστός στους λίγους, ή δίνεις τον καθημερινό σου αγώνα στους πολλούς και απρόσωπους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διονύση!

    Εξαιρετικά ευχάριστη παρουσίαση!

    Βαθιά νοήματα σε πολυχρωμία..

    Και ένα δωράκι για Σας!

    "Ένας άνθρωπος που έψαχνε τον Θεό ήρθε στον μαχάτμα Ραμανούντζα και του είπε:
    - Θέλω να βρω τον δρόμο προς τον Θεό. Βοήθησέ με!
    Ο Ραμανούντζα τον κοίταξε με προσοχή και είπε:
    - Πες μου, αγαπούσες κάποιον άνθρωπο;
    - Δε μ' ενδιαφέρουν οι άνθρωποι. Εγώ θέλω να 'ρθω στον Θεό!
    - Σε παρακαλώ, θυμήσου, αγάπησες ποτέ κάποια γυναίκα, παιδί ή κάποιον άλλο;
    - Εγώ σου είπα πως δεν είμαι απλός άνθρωπος. Είμαι άνθρωπος που ψάχνει τον δρόμο προς τον Θεό. Τα υπόλοιπα δε μ' ενδιαφέρουν. Δεν αγάπησα κανέναν.
    Τα μάτια του Ραμανούντζα γέμισαν βαθιά θλίψη και είπε στον άνθρωπο:
    - Είναι αδύνατον να βρεις αυτό το δρόμο. Πρώτα πρέπει αληθινά ν' αγαπήσεις κάποιον άνθρωπο. Αυτό θα είναι το πρώτο σκαλοπάτι προς τον Θεό. Με ρωτάς για το τελευταίο σκαλοπάτι, ενώ ο ίδιος δεν πάτησες ούτε στο πρώτο.
    Πήγαινε και αγάπησε"..
    Σουφικη ιστορία

    Ο Πλούταρχος (50-120 μ.Χ.) συμβούλευε τους γονείς «να διαπαιδαγωγούν τα παιδία με ευχάριστο τρόπο
    και ζωντανό παράδειγμα».

    Αυτό ακριβώς ένιωσα!

    Θα καλέσω εδώ και τον principito μου, να μην στενοχωριέται..

    Φιλιά σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαν μικρά σενάρια...

    Η Αχίλλειος πτέρνα , τέλεια -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. exoapotonkyklo,
    Ας πρόσεχες! Τώρα μπήκες mesastonkyklo του φιλόξενου σχολείου μας! Και μάλιστα δώρα φέρων! Άντε να σ'αφήσουμε να φύγεις τώρα..

    Ευχαριστούμε πολύ. Τα γεννέθλια πρωτότυπα, αλήθεια. Ξαναευχαριστούμε, που θέλησες να είμαστε κι εμείς καλεσμένοι. :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. evlahos,
    Καλησπέρα. Να χαρείς, μη με ρωτάς. Οι πιο φιλόδοξοι θα σου έλεγαν πως προσπαθούν να ... γίνουν γνωστοί στους πολλούς κι απρόσωπους(!)

    Εγώ δεν έχω κατασταλάξει. Και, μεταξύ μας, μη νομίζεις πως ταυτίζομαι και πολύ με την ιστορία του κινέζου. Η...αναγνωρισιμότητα - και μάλιστα στους μικρούς τόπους - είναι κι αυτή συζητήσιμη, όσο, ίσως, κι η "ερημία του πλήθους" -κατά Αναγνωστάκη.

    Μεγάλη κουβέντα.. Αλλά να που η μικρή ιστοριούλα του Άουγκουστιν μας έδωσε την αφορμή..
    Σε χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. mareld,
    Μόλις διάβασα εδώ την καταπληκτική ανάρτησή σου για το μικρό πρίγκιπα, την οποία και συστήνω θερμά.

    Σ'ευχαριστούμε για τις ιστορίες σου, την παρέα σου, τη διάθεσή σου.
    Μας εκπαιδεύεις κι εσύ, στα πρώτα μας σκαλοπάτια :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λίλα,
    ναι, για την αχίλλειο πτέρνα μπορώ να το πω -αν και δεν πρέπει, ε;- αυτό κάνει ευκρινή αντανάκλαση, όταν το διαβάζω...

    ( Πώς πάει η μύηση στο μαγικό κόσμο της τεχνολογίας; Πώς γίνεται μια Λίλα ακόμα καλύτερη;!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διονυση πολυ ομορφη αναρτηση.. Αλλα επειδη κουτουλω, και αυριο εχω αρκετα πρωινο ξυπνημα, δε θα αφησω ιστοριουλα.. Κριμα ομως.. Γι'αυτό και θα επανέλθω (χαχα και αυτο ειναι απειλη.. ;))
    Τη καληνυχτα μου αφηνω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αααααα... μ΄αρέσουν αυτά! Αυτά με τον κινέζο, με την αναμονή, με το κάπνισμα...Τέλεια δοσμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παντός καιρού:
    Για τη ζέστη φταίμε εμείς, οι απλοί άνθρωποι, και μάλιστα αναδρομικά από την παλαιολιθική!
    Για τα κρύα, επίσης.
    Για ό,τι άλλο ενοχλεί όσους δε μας υπολογίζουν, παρομοίως.
    Αν τους αδειάσουμε τη γωνιά, ποιος θα τους τρέφει;

    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Διονυση ιστορια τελικά δε θα αφησω.. :) αλλά με εβαλε σε σκεψεις το ποστ σου (δε θελω και πολυ τελικα)
    Καλημερα να εχεις και ενα ομορφο σκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. roadartist,
    Δεν πειράζει για την ιστορία, ο χειμώνας είναι μακρύς κι έχουμε πολλές ιστορίες ακόμα, μη σε νοιάζει καθόλου - έτσι κι αλλιώς μας έχεις ήδη δώσει τόσα..
    Καλό σαββατοκύριακο και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. kiki,
    Μια ιδέα είναι, αφού σ'αρέσουν, να πλαισιώσεις τις ιστορίες με τις φοβερές σου φωτογραφίες. Για να δούμε! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. afoviahapiness,
    Ευχαριστούμε πολύ.
    ( Ας μην τους αδειάσουμε, πάντως, τη γωνιά, γιατί θα μας το καταλογίσουν κι αυτό!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολλή ωραία ανάρτηση ...
    Μικρές ιστορίες με μεγάλα νοήματα

    Μπράβο.!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις