Επιστρέφοντας

Επιστρέφουμε σιγά σιγά. Ως ιστολόγιο, ως παραθεριστές, ως σχολείο.

Έχοντας ξεπροβοδίσει τα αγαπημένα μας τριτάκια, στρώνοντας το…κόκκινο χαλί για τα πρωτάκια. Έχοντας, ελπίζω, ταξιδέψει και γεμίσει εικόνες και χρώματα, κοιτώντας προς τα έξω και προς τα μέσα, πλουσιότεροι και με ανανεωμένη όρεξη.

Επιστρέφουμε στα ίδια, που δεν είναι τα ίδια, αλλά τα φετινά, τα φρέσκα, τα νέα. Όπως τόσο παραστατικά το διατύπωσε ο Ηράκλειτος, τα πάντα ρει, τα πάντα χωρεί και ουδέν μένει. Δις ουκ αν εμβαίης ες τον αυτόν ποταμόν. Η ασταμάτητη ροή του ποταμού του χρόνου μας φέρνει στα ίδια μέρη αλλά όχι ίδιους. Δικαιούμαστε έτσι να σχεδιάζουμε απ' την αρχή, να (ξανα)πιστεύουμε, να (ξανα)ονειρευόμαστε, να επιχειρούμε.

Εδώ είμαστε πάλι, και φιλοδοξούμε να είμαστε φέτος όλη τη χρονιά, προσπαθώντας κι αυτά που δεν πετύχαμε την περσινή χρονιά. Περισσότερη πολυφωνία, περισσότερη συμμετοχή δική μας, των μαθητών. Μια μεγάλη παρέα που αντικρύζει με όρεξη τη ζωή και που δε μένει σιωπηρή και αμέτοχη.

Ευχές, λοιπόν, σε όλους, μαθητές, συναδέλφους, φίλους διαδικτυακούς, για μια δημιουργική χρονιά. Γράψτε μας στα σχόλια για το καλοκαίρι σας, γι' αυτά που περιμένετε, στείλτε μας κείμενο αλλά και φωτογραφίες στη διεύθυνση lykeio6o@yahoo.gr να τα αναρτήσουμε, αφού συνεργάτες - θυμίζουμε - είστε όλοι.

ΥΓ. Και μια και μιλάμε για χώρο και για χρόνο, μια σκέψη του Σοπενάουερ σχετική ( απόδοση Ν.Μ Σκουτερόπουλου ): " Καμιά φορά πιστεύουμε ότι νοσταλγούμε έναν μακρινό τόπο ενώ στην πραγματικότητα νοσταλγούμε μόνον τον χρόνο που ζήσαμε εκεί, τότε που ήμασταν πιο νέοι και πιο φρέσκοι. Έτσι λοιπόν μας ξεγαλάει ο χρόνος: φορώντας τη μάσκα του χώρου. Αν ταξιδέψουμε ως εκεί, θα συνειδητοποιήσουμε την πλάνη μας."