Ανθρώπων ίχνη
"...μόνον ενικού αριθμού
Εκεί, στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2008, ο εικαστικός Μάριος Σπηλιόπουλος δουλεύοντας ένα χρόνο, έχει προσπαθήσει να μετατρέψει ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο σε εργοστάσιο μνήμης.
Το Παλιό σαπωνοποιείο έχει ερημώσει. Στο χώρο αυτό των 17.705 τ.μ ο Σπηλιόπουλος ανακαλεί μνήμες του τόπου και των ανθρώπων. Με οπτικοακουστικά μέσα, κατασκευές in situ, με εικόνες και ήχους, βίντεο, φωτογραφίες, εγκαταστάσεις, αφηγήσεις επιχειρείται μια επιστροφή στο χρόνο, μια περιπλάνηση στην ιστορία των ανθρώπων.
Φθαρμένα παπούτσια διάσπαρτα στον χώρο του εργοστασίου χαράσσουν τη διαδρομή των εργατών που έζησαν στο χώρο, ανακαλώντας τη μορφή μιας σύγχρονης ελευσίνιας πομπής. Εκεί περπάτησαν για να βιντεοσκοπηθούν από τον εικαστικό παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου της Ελευσίνας. Κάποια στιγμή τραγουδούν τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης» (Γκάτσου/Χατζιδάκι).
Η μνήμη εγείρεται, ο επισκέπτης φορτίζεται συναισθηματικά.
Η αίσθησή μας είναι πως πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά που αξίζει την επίσκεψη στην Ελευσίνα και στα " Αισχύλεια 2008 "
Τις επόμενες μέρες μέσα από το μπλογκ θα ακολουθήσει πρόσκληση για να πάμε μαζί, στα τέλη της άλλης βδομάδας.
Προς το παρόν, μπορείτε να διαβάσετε, αν θέλετε, περισσότερα και από δω: http://aisxylia.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=170&Itemid=78
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&tag=8796&pubid=1530577
http://www.ticketquest.gr/NewsReview.aspx?id=175
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=02.08.2008
http://www.e-tipos.com/multimedia_popup?id=1441&index=9
Από μας, για συμπλήρωμα, οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου που με τόση πίκρα απλώνουν ένα νήμα ανάμεσα στην αρχαία και στων καιρών μας την Ελευσίνα.( Το μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις και το πρωτοτραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη)
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
Σημ. Όλες οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο κι απ'τις διευθύνσεις που προαναφέρθηκαν
ένας από τους συμαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους της Ελλάδας κοντεύει να γίνει σημαδάκι στη μνήμη μας (ενικού αριθμού και άκλητο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονύση συγχαρητήρια για αυτές τις όμορφες και σημαντικές πρωτοβουλίες.Καλή συνέχεια παιδιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάτε, Διονύση μου! Να πάτε! Εσείς οι Αθηναίοι, οι προνομιούχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η φωτογραφία με τα παπούτσια των παιδιών, μου θυμίζει τα παπούτσια που έβρισκα το καλοκαίρι στη Θάλασσα.Θα τα χαρίσω σε σένα και στα παιδιά!
Μπράβο στα παιδιά, μπράβο σε σένα, μπράβο σε όλους!
Κι όσο για μένα, προς το παρόν, στη βάση θα με βρίσκετε.
Καλό βράδυ και Καλή επιτυχία!
Διονύση , δάσκαλε, καλώς σας βρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τους ομορφότερους συνδιασμούς η ανάρτηση ,συνδυάζει με υπέροχο τρόπο τόπο, χρόνο,καλιτεχνική παρέμβαση, στίχο και μουσική. Αυτή την κουβαλώ μέσα μου σαν προσευχή ,από την θεία φωνή της Φαραντούρη.Να είστε καλά . Τώρα που σας βρήκα θα έχω ένα παράθυρο προς την σψστή πλευρά της εκπαίδευσης ανοιχτό. Καληνύχτα.
παναγιώτης ράμμης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε, Παναγιώτη. Όποτε θες να μας έρχεσαι. Η ποιητική σου παρουσία μας γλυκαίνει.
Κυκλάμινο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι προνομιούχοι είμαστε, όταν κοιτάμε γύρω μας και εκπαιδευόμαστε να απολαμβάνουμε το κάθε τι.
Η ιδέα του Σπηλιόπουλου με τα παπούτσια μου αρέσει πολύ.
Όταν πάμε, θα σου γράψουμε εντυπώσεις.
Καληνύχτα, Κατερίνα.
evlahos,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όχι μόνο αρχαιολογικός τόπος. Φαίνεται πως υπάρχουν πυρήνες ανθρώπων εκεί που προσπαθούν πολύ. Θυμάσαι το ντοκιμαντέρ του Κουτσάφτη, την Αγέλαστο πέτρα, πχ; Ή ο θεσμός των Αισχυλείων, όπου εντάσσεται και η έκθεση του Σπηλιόπουλου.
Έχεις πολλές προκλήσεις εκεί για τη φωτογραφική σου μηχανή, Βαγγέλη!
epikuros,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.
Κι εμείς προσπαθούμε να κρατάμε τα παράθυρα του σχολείου μας ανοιχτά, αλλά..να ανοίγουμε κι άλλα. Έχει πολλή ανάγκη από καθαρό αέρα αυτός ο τόπος. Σ' αυτό, νομίζω, συμβάλλει κι ο δικός σου λόγος, μέσα από το ιστολόγιό σου.
Να'σαι καλά.
Ωραίο ρεπορτάζ Διονύση! Θα ήθελα να δω το χώρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική ανάρτηση Διονύση. Τα Αισχύλεια 2008, ακούγονται αρκετά τελευταία και πολύ χαίρομαι..Και όντως.. αυτή τη φορά δεν συμπέσαμε σε θεματολογία :) καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ, πολύ ενδιαφέρον! Ναι, παιδί μου, έχετε δυνατότητες και προοπτικές εκεί που βρίσκεσθε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ εδώ: Προγονικές δάφνες μόνον!...
Διονύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έκπληξη!
Απασχολημένη με το πείραμα στο Cern και What is mass..?
Μπήκα και πέρασε αρκετή ώρα να συνέλθω..από τη δικές μου συγκρούσεις μνήμης..τότε και τώρα..
Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν το τόπο τους αλλά και προσφέρουν σε όλους μας!!
Τα συνδίασες τόσο όμορφα!!
Αφήνω το παρακάτω που μου άρεσε..
"Κατά τον έκτο π.Χ. αιώνα, επί των ημερών εξουσίας του Πεισιστράτου, οι Αθηναίοι αναγνώριζαν στον Ορφέα την ιδιότητα του ιερού ιδρυτή της λατρείας των Ελευσινίων (εννοείται Μυστηρίων).
Οι Ορφικές τελετουργίες, τελούνταν στην Αθήνα, αρκετά πριν την καθιέρωση των Ελευσινίων Μυστηρίων, όπως καταδεικνύεται και από σχετική μαρτυρία του Αριστοφάνη (Ε΄ π.Χ. αιώνας), ο οποίος αναφέρει τα ακόλουθα: Ορφεύς γαρ τελετάς θ΄ ημίν κατέδειξεν», αναγνωρίζοντας τον ιδρυτή των εν Αθήναις τελουμένων μυστηριακών δρωμένων. Ο δε Πρόκλος, ο νεοπλατωνικός εκείνος φιλόσοφος ο οποίος διετέλεσε σχολάρχης της Ακαδημίας του Πλάτωνος, στα «Σχόλια εις Πλατωνικόν Τίμαιον», αναφέρει επ' αυτού τα ακόλουθα: «Πράγματι όλη η Ελληνική Θρησκεία προέρχεται από την Ορφική μυσταγωγία. Πρώτα ο Πυθαγόρας δηλαδή εδιδάχθη από τον Αγλαόφημο τα Μυστήρια των Θεών και δεύτερος ο Πλάτων αντελήφθη την ολοκληρωμένη σχετικώς με αυτά γνώση από τα Πυθαγόρεια και Ορφικά γραπτά».
Ο Ορφισμός, πηγή της υπερτάτης γνώσεως και σοφίας, θεωρείται ως η πρώτη Ελληνική μυστηριακή θρησκεία, οι ρίζες της οποίας ανάγονται στην προϊστορική αρχαιότητα".
Όταν έφτανα προς το τέλος..έπαθα λίγο τρακ..
"Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς".
Εκτός από mareld, moureld και..εδώ με φωνάζουν Περσεφόνη..
Σε λίγο πέφτω μαζί με τις αρκούδες σε νάρκη..
Λες να μην ξαναβγώ στο φως;
Να περνάς όμορφα!
Φιλιά σε όλους σας!
kiki,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς. Θα στον περιγράψουν τα παιδιά όσο καλύτερα μπορούν. Να...τολμήσουμε να σου δείξουμε τις φωτογραφίες που θα βγάλουμε, ή θα μας αφήσεις στην ίδια τάξη;:-)
Ναι, roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πιστεύω η όποια "φυγόκεντρη" ανάπτυξη, δραστηριότητα ( έστω και στο χώρο του λεκανοπεδίου ) έχει την αξία της.
Τώρα...για τις συμπτώσεις μας..: φαίνεται πως ωριμάσαμε και μάθαμε να αλληλοσυμπληρωνόμαστε, ως αδελφά μπλογκ! :-))
Π.Κ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆφησέ με να πιστεύω, φθινόπωρο πράμα και αρχή σχολικής χρονιάς, πως ΠΑΝΤΟΥ υπάρχουν εστίες δημιουργίας και έγνοιας - ΚΑΙ στο νησί σ(μ)ας.
καλή μας mareld,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είναι τόσο... υπερδραστήρια, όπως η δική σου με τα τρία εξαιρετικά ιστολόγια, η νάρκη...τι να πω; Μήπως να την επιχειρήσουμε κι εμείς; :-)
Αχ, τώρα ο ΄δα αυτό. Να έρθετε!Σε μας τους ντόπιους ανέγειρε κύματα μνήμης και συγκίνησης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μαθητές που τραγουδούν είναι απ΄το σχολείο μας! :)))
Ο παραλλληλισμός της προσφυγιάς παλιάς και νέας ήταν πολύ εύστοχος!
Πιο πολύ απ' όλα το κύμα στον τοίχο με άγγιξε, μιας και θυμήθηκα το "θάλασσα στη σκάλα".
Καλή σχολική χρονιά σας εύχομαι! :)