αειφορία: θηλυκό, χωρίς πληθυντικό
- η εσκεμμένη παραγωγή ενός αγαθού από ένα δάσος με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μειώνεται, αλλά να βελτιώνεται η παραγωγική ικανότητα και να μην επηρεάζονται οι περιβαλλοντικές σχέσεις του
η χρήση των φυσικών οικοσυστημάτων και των πηγών ενέργειας, ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ποιότητα και ισορροπία el.wikipedia.org
αειφορία, λέξη γοητευτική,
κρύβει τρυφερότητα για τη Γη μας,
κρύβει σεβασμό και αγάπη
για τα οικοσυστήματα
για εμάς τους ανθρώπους
ένα νέο «βλέμμα» στην ανάπτυξη…
(στο πνεύμα αυτό και οι φωτογραφίες που επιλέχθηκαν για να πλαισιώσουν την ανάρτηση)
Στα σχολεία ήρθε σχετική εγκύκλιοςΚαι αναφέρει:
"Η νέα σχολική χρονιά 2009-2010, στο πλαίσιο της Δεκαετίας της Εκπαίδευσης για την Αειφορία, είναι αφιερωμένη στην Ενέργεια.
…….
Τα σχολικά έτη της Δεκαετίας 2005-2014, έχουν ήδη οριστεί ως η Δεκαετία της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη με στόχο τη διαμόρφωση, μέσω της εκπαίδευσης, των ενεργών πολιτών, δηλαδή των πολιτών εκείνων οι οποίοι θα έχουν ουσιαστική παρέμβαση στη διαμόρφωση του κοινωνικού/περιβαλλοντικού γίγνεσθαι.
Τα έτη αυτά έχουν χαρακτηριστεί με θεματικό περιεχόμενο ως εξής :
2006 Νερό – Γαλάζιος Πλανήτης
2007 Καταναλωτισμός & Περιβάλλον
2008 Δάσος – Πράσινος Πλανήτης
2009 Γεωργία, Διατροφή & Ποιότητα Ζωής
2010 Ενέργεια- Ανανεώσιμες Πηγές & Τοπικές Κοινωνίες
2011 Εκπαίδευση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
2012 Υγεία & Παραγωγικές Διαδικασίες
2013 Ανθρωπογενές Περιβάλλον & Αειφόρος Διαχείριση
2014 Ενεργοί Πολίτες
Το φιλοσοφικό υπόβαθρο της αρχής της Αειφορίας, όπως καθορίζεται για πρώτη φορά στην Έκθεση Brundtland(1987), είναι ότι οι φυσικοί πόροι, συμπεριλαμβανόμενης και της βιοποικιλότητας, δηλαδή το φυσικό κεφάλαιο του πλανήτη, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να αναλώνονται σε τέτοιο βαθμό που να μην επιτρέπεται η μεσο-μακροπρόθεσμη φυσική ανανέωση ή αναπαραγωγή τους. Πρέπει δηλαδή να διαφυλάσσονται οι πόροι αυτοί στο διηνεκές.
Η Αειφορία εκφράζει την υποχρέωση της παρούσας γενιάς να μεταφέρει στις επερχόμενες γενιές τον πλανήτη και το φυσικό κεφάλαιό του στην κατάσταση που αυτή τον βρήκε, αν όχι σε καλύτερη. Με άλλα λόγια, οι οικονομικές δραστηριότητες δεν επιτρέπεται να διακυβεύουν την ποιότητα της ζωής των επερχόμενων γενιών από απόψεως φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και το φυσικό κεφάλαιο του πλανήτη αυτό καθεαυτό, την ποιότητα δηλαδή των υδάτων, του αέρα, του εδάφους και τη βιοποικιλότητα αλλά και τα φυσικά αποθέματα του πλανήτη, τους φυσικούς, δηλαδή, πόρους (πετρέλαιο, ορυκτά, δάση, γλυκό νερό) που δεν είναι ανεξάντλητοι."
«ο πλανήτης αυτός δεν μας ανήκει, τον δανειστήκαμε
Βιώσιμη διαχείριση ενεργειακών πόρων
Εξοικονόμηση ενέργειας και ανακύκλωση
Κατανομή ενέργειας – Τρίτος Κόσμος
Ενέργεια και Γεωργία
Βιοκλιματικό σχολείο
Ενέργεια και πράσινη τεχνολογία
Ενέργεια και υπερκαταναλωτισμός
Και πολλά άλλα που ακούγονται ενδιαφέροντα.
Μια νέα σχολική χρονιά αρχίζει, εν μέσω εκλογών, απειλών γρίπης
Αλλά και σχεδίων ονείρων και ελπίδων
Που καλό θα ήταν να αφήσουμε να μας παρασύρουν……
η ειρωνία είναι ότι το κράτος ζητά ει από το εκπαιδευτικό σύστημα να διδάξει για ανανεώσημες πηγές ενέργειας και προστασία περιβάλλοντος, χωρίς το ίδιο να κάνει βήματα προς τα 'κει
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η ανάρτηση Στέλλα,και επίκαιρη.Η αειφορία είναι ίσως από τα λίγα θηλυκά που δεν είναι......επικίνδυνα.Το περιβάλλον είναι το πρώτο θέμα που πρέπει να απασχολεί όλους τους ανθρώπους,δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην έκταση που πρέπει,υπομονή λοιπόν και προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με τον "προλαλήσαντα" Βαγγέλη! Όλα τα του κράτους μού φαίνονται υποκριτικά, καθώς αποτελούν ασπιρίνες στην αρρώστια και όχι καταλυτικές παρεμβάσεις διόρθωσης των δεινών, που υφίσταται το φυσικό μας περιβάλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά!!!
Λοιπόν,Στέλλα,μ'αφορμή την ανάρτηση,μπορώ να το γράψω[δεν τα λέμε συνήθως αυτά,ξέρεις τώρα].Είσαι από εκείνη την ακριβή στόφα των ανθρώπων που τα"όνειρα κ'τις ελπίδες"τα θρέφουν με δύναμη ψυχής κ'γι'αυτό τα κάνουν πράξη.Η παρουσία σου στο σχολείο το αποδεικνύει,τα παιδιά το ξέρουν καλύτερα.Η ευαισθησία,η συνειδητότητα,η εμψυχωτική σου δύναμη είναι το επίκεντρο της δραστήριας περιβαλλοντικής ομάδας που έχει στηθεί στο σχολείο[με άξιους συνοδοιπόρους το Διονύση,τη Γιώτα,τη Γεωργία].
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από τη δράση αποκαλύπτονται τα άψυχα χαρτιά,το δήθεν ενδιαφέρον,"τα υποκριτικά του κράτους"-ο βασιλιάς είναι γυμνός!Εμείς ξέρουμε,η αρτηριοσκληρωτική-συχνά-επίγνωση των"μεγάλων".Τα παιδιά ωστόσο τα ανα[απο]καλύπτουν,στο βαθμό που ευαισθητοποιούνται κ'ενεργοποιούνται.Ο ζωογόνος "άγιος"θυμός τους μπορεί να γίνει καταλύτης για τη διεκδίκηση του μέλλοντός τους.Προσδοκάμε στην αειφορία του...
Τρυφερή και ταυτόχρονα δυναμική ανάρτηση, σαν τη συγγραφέα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι, παρόλο που συντάσσομαι με το Βαγγέλη και τα όσα περί κράτους δηλώνει, θα έλεγα πως στην εκπαίδευση μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που δίνονται ( όπως δίνονται..) και να κάνουμε βήματα που να μας οδηγούν να βλέπουμε του μέλλοντος τις μέρες μας σαν τις καβαφικές: σα μια σειρά κεράκια αναμμένα.
Σε λίγες ώρες θα είμαστε όλοι εκεί, στο προαύλιο ( καιρού επιτρέποντος..) κι αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο. Τόσοι άνθρωποι, τόσες ώρες, κοινοί στόχοι, διάλογος, γνώση, τόση συσσωρευμένη ενέργεια... Θα είμαστε αποτυχημένοι αν δεν τελειώσουμε τη χρονιά καλύτεροι άνθρωποι, στην κατεύθυνση που πολύ αδρά η ανάρτηση περιγράφει.
Στέλλα, από καρδιάς ευχαριστούμε.
Αν και δηλώνω καθαρά ότι ανήκω στους "ρομαντικούς", πιστεύω ότι δεν οφείλεται στο ρομαντισμό μου η πεποίθηση ότι αρκετοί έως πολλοί άνθρωποι σε όλα τα μέρη της Γης, έχουν αρχίσει να ενστερνίζονται τις απόψεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά αντιλαμβάνονται πως είναι η μόνη ρεαλιστική λύση.
Το αργοκίνητο, παράλογο και συχνά διεφθαρμένο κράτος θα συρθεί πίσω από αυτή τη προοπτική, που ωριμάζει στις ψυχές των ανθρώπων.
Και, φυσικά συμφωνώ, ότι το σχολείο μπορεί και οφείλει να γίνει "θερμοκήπιο" -με την καλή έννοια- τέτοιων ιδεών.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια. Ίσως είναι υπερβολικά, πάντως εγώ τα καλοδέχομαι με ευγνωμοσύνη!
Φίλε Νίκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει πρώτα ίσως να διαβάσεις για τα πρόστιμα που είναι υποχρεωμένη η Ελλάδα να πληρώνει λόγω χρήσης λιγνίτη και μετά να δεις τα εμπόδια που βάζει για την χρήση φωτοβολταϊκών και αιολικών πηγών, να τα ζυγίσεις και μετά να δεις πως και αν προχωράνε τα πράγματα. Συμφωνώ ότι πολλές φορές η τοπική κοινωνία αντιδρά. Ποιός όμως είναι υπεύθυνος να οδηγήσει και να αποδείξει το σωστό έργο;
Φίλε Πέτρο
Τα περισσότερα καλά σε αυτόν το τόπο φαίνεται να ξεκινάνε στα σχολεία. μακάρι και η οικολογική συνείδηση να είναι ένα από αυτά
Χαίρομαι πάρα πολύ που "άναψε" η κουβέντα, μεταξύ μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακριά από μένα η στείρα άρνηση για κάθε -έστω και μικρό- θετικό βήμα από κράτος ή πολίτες.
Όμως στη χώρα μας όπου οι ιδέες και οι ιδεολογίες, αντιμετωπίζονται στην καλύτερη περίπτωση σαν ρομαντισμός (στη χειρότερη καταλαβαίνετε πώς....)
και η νοοτροπία της αρπαχτής έχει αλώσει τα πάντα,
θεωρώ ότι η κοινωνική-οικολογική συνείδηση παραμένει μακρινό όνειρο
και οι κρατικές παρεμβάσεις "κολάνε" απαράδεκτα συχνά μπροστά στα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα.
Κάποτε, πάντως, η ζωή -και οι αγώνες- θα μας κάνουν να καταλάβουμε όλοι ότι το πραγματικό συμφέρον όλων μας είναι στην κατεύθυνση της ....αειφορίας!!!