Μισεύω κι αποχαιρετώ - με ένα ποίημα!

( τη φωτογραφία την..κλέψαμε από το paramythia.pblogs.gr )


Αποχαιρετώντας αύριο και για μια βδομάδα το κλεινόν μας άστυ, αποχωρίζομαι αυτομάτως και το σχολικό μας ιστολόγιο. Αντί άλλου χαιρετισμού αφήνω το όμορφο ποίημα του Κώστα Βάρναλη " Η μάνα του Χριστού ", πάντα επίκαιρο τέτοιες μέρες. Κοιτάξτε τι ωραία που προσεγγίζει ο Βάρναλης την ανθρώπινη πλευρά της μάνας του Χριστού.


H μάνα του Χριστού


Πώς οι δρόμοι ευωδάνε με βάγια στρωμένοι,
ηλιοπάτητοι δρόμοι και γύρω μπαξέδες !
Η χαρά της γιορτής όλο πιότερο αξαίνει
και μακριάθε βογγάει και μακριάθε ανεβαίνει.


Τη χαρά σου, Λαοθάλασσα, κύμα το κύμα,
των αλλώνε τα μίση καιρό τήνε θρέφαν
κι' αν η μαύρη σου κάκητα δίψαε το κρίμα,
να που βρήκε το θύμα της, άκακο θύμα!


Α ! πώς είχα σα μάνα κι' εγώ λαχταρήσει
(ήταν όνειρο κι' έμεινεν, άχνα και πάει)
σαν και τ' άλλα σου αδέρφια να σ' είχα γεννήσει
κι' από δόξες αλάργα κι' αλάργα από μίση !

Ένα κόκκινο σπίτι σ' αυλή με πηγάδι. . .
και μια δράνα γιομάτη τσαμπιά κεχριμπάρι. . .
νοικοκύρης καλός να γυρνάς κάθε βράδι,
το χρυσό, σιγαλό και γλυκό σαν το λάδι.



Κι' άμ' ανοίγης την πόρτα με πριόνια στο χέρι,
με τα ρούχα γεμάτα ψιλό ροκανίδι,
(άσπρα γένια, άσπρα χέρια) η συμβία περιστέρι
ν' ανασαίνη βαθιά τ' όλο κέδρον αγέρι.


Κ' αφού λίγο σταθής και το σπίτι γεμίση
τον καλό σου τον ήσκιο, Πατέρα κι' Αφέντη,
η ακριβή σου να βγάνη νερό να σου χύση,
ο ανυπόμονος δείπνος με γέλια ν' αρχίση.

Κι' ο κατόχρονος θάνατος θάφτανε μέλι
και πολλή φύτρα θ' άφηνες τέκνα κι' αγγόνια
καθενού και κοπάδι, χωράφια κι' αμπέλι,
τ' αργαστήρι εκεινού, που την τέχνη σου θέλει.


Κατεβάζω στα μάτια τη μάβρην ομπόλια,
για να πάψη κι' ο νους με τα μάτια να βλέπη. . .
Ξεφαντώνουν τ' αηδόνια στα γύρω περβόλια,
λεϊμονιάς σε κυκλώνει λεφτή μοσκοβόλια.


Φεύγεις πάνου στην άνοιξη, γιε μου, καλέ μου,
άνοιξή μου γλυκιά, γυρισμό που δεν έχεις.
Η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιε μου,
δε μιλάς, δεν κοιτάς, πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου!


Καθώς κλαίει, σαν της παίρνουν το τέκνο, η δαμάλα,
ξεφωνίζω και νόημα δεν έχουν τα λόγια.
Στύλωσέ μου τα δυο σου τα μάτια μεγάλα.
Τρέχουν αίμα τ' αστήθια, που βύζαξες γάλα.


Πώς αδύναμη στάθηκε, τόσο η καρδιά σου
στα λαμπρά Γεροσύλυμα Καίσαρας να μπης !
Αν τα πλήθη αλαλάζανε ξώφρενα (αλιά σου !)
δεν ήξεραν ακόμα ούτε ποιο τ' όνομά σου !


Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη. . .
Δολερά ξεσηκώσανε τ' άγνωμα πλήθη
κι' όσο ο γήλιος να πέση και νάρθη το δείλι,
το σταυρό σου καρφώσαν οι οχτροί σου κι' οι φίλοι.


Μα γιατί να σταθής να σε πιάσουν ! Κι' ακόμα
σα ρωτήσανε : «Ποιός ο Χριστός;» τι πες «Να με !»
Αχ ! δεν ξέρει τι λέει το πικρό μου το στόμα !
Τριάντα χρόνια, παιδί μου, δε σ' έμαθ' ακόμα !





Παιδιά, καλά διαβάσματα. Κι εσείς της Τρίτης, καλή δύναμη - τον φάγαμε τον γάϊδαρο! Συνεργάτες, συνάδελφοι, φίλοι, αναγνώστες και λαθραναγνώστες του ιστολόγιου, καλές μέρες να έχετε!

Σχόλια

  1. Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση σε όλους!
    Διονύση μου, καλά να περάσεις!
    Και όπως πάντα, τέλειος!
    Πολύ ωραίο ποίημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φεύγει ο στύλος του ιστολογίου;
    Σ΄ένα παπόρο μέσα όλοι μέσα , όλοι μέεεσα...
    Λοιπόν, καλό ταξίδι, Διονύση, να περάσεις καλά και να μας έρθεις ανανεωμένος (κι άλλο;).

    Καλό Πάσχα και σε όλους τους πολύτιμους φίλους , διαδικτυακούς και μη .
    Ε.ΤΖΕΤΖΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
    ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΛΑΜΠΡΗ!!!

    "Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,

    όλοι, μικροί - μεγάλοι, ετοιμαστήτε

    μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες

    με το φως της χαράς συμαζωχτήτε

    ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες

    ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε!

    Φιληθήτε γλυκά, χείλη με χείλη,

    πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι!"

    Διονύση!
    ..μη ξεχάσεις..να είναι του μελιού,ε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τρομερό ποίημα! Πανέμορφο και απίστευτα τρυφερό και ανθρώπινο. Είχα κι εγώ υπόψιν να το αναρτήσω, αλλά ο θάνατος μιας φίλης σε τροχαίο πήγε πίσω τις μέρες και δεν πρόφτασα.
    Καλό Πάσχα.
    Κραταιά ως Ζωή Αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να περάσεις καλά,Διονύση, στο αγαπημένο νησί! Την αγάπη μου στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κατερίνα, Λίλα, Μareld, Εαρινή, Στέλλα,
    Όπως κοιτάς αν έχεις κλείσει πριν φύγεις, αν έχεις πετάξει τα σκουπίδια, αν έχεις αδειάσει το ψυγείο... Ανοίγω τον υπολογιστή, σας συναντώ, παίρνω τις ευχές σας μαζί μου. Ωραία!
    ΥΓ. Παστέλια του μελιού σε όλους, άμα τη αφίξει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με το καλό να έρθεις στο νησί και ελπίζουμε να σε δούμε! Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...όπου ακούς πολλά παστέλια, γράφε και μικρό σχόλιο...
    Καλά να πάτε, καλύτερα να έλθετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξεφύλλισα για λίγο το μπλογκ σας. Τι ωραίες φωτογραφίες, παιδιά! Τι αθώες, καλές, καθαρές ψυχές!
    Έτσι να μείνετε παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις