Καθαρότατος ήλιος, καθαρότατη ημέρα, μια Καθαρά Δευτέρα...

                           

                 ΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ...                                                                                                                

                                                       ΤΟ ΧΤΕΣ

      Τα παρακάτω γεγονότα παρατίθενται με σκοπό να  θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Ο Γάλλος συγγραφέας Γκυ ντε Μωπασσάν έγραψε κάποτε πως " Η μνήμη είναι ένας κόσμος πιο τέλειος και από το σύμπαν, γιατί δίνει Ζωή σε ό,τι έχει πάψει πια να υπάρχει ". Ας ακονίσουμε ,λοιπόν, τη μνήμη, ας γλυτώσουμε από την λήθη.

2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Γεννιέται το 1923 η σπουδαία Ελληνίδα  τραγουδίστρια  Μαρία Κάλλας. Θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες αν όχι η κορυφαία ντίβα της όπερας όλων των εποχών. Η ανοδική πορεία της ήταν γρήγορη και μεγάλη, καθώς μόλις στα 24  κάνει την πρώτη της εμφάνιση της στην αρένα της Βερόνα με την Τζοκόντα του Πονκιέλι. Η συνέχεια υπήρξε ακόμη σπουδαιότερη. Πέρα όμως από αυτά και η προσωπική της ζωή ήταν αν μη τι άλλο πολυτάραχη. Οι έρωτες της με τους Μενεγκινι και Ωνάση θα σημαδέψουν τον βίο της και θα σχολιαστούν ποικιλοτρόπως.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Γεννιέται ο θρύλος της Πολωνικής λογοτεχνίας Τζόζεφ Κόνραντ το 1857. Ο κατά πολλούς κριτικούς,  κορυφαίος πρόδρομος του μοντερνισμού του 19^ου αιώνα, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την Αγγλική κοινωνία , στην οποία και εγκαταστάθηκε έπειτα από περιπλάνηση 16 ετών στην θάλασσα. Το ανατρεπτικό του ύφος με του αντί-ηρωικούς και  αυτοεξαπατούμενους χαρακτήρες θα αφήσει εποχή. Στα σημαντικότερα έργα του συμπεριλαμβάνονται ο νέγρος του Ναρκίσσου και η νουβέλα του η κάρδια του σκότους , της οποίας στοιχεία βρίσκουμε  στην ταινία Αποκάλυψη τώρα.

4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Σε μια ιστορική στιγμή για τον παγκόσμιο τύπο, εκδίδεται το 1791 το πρώτο φύλλο της εφημερίδας The Observer, της πρώτης κυριακάτικης εφημερίδας στον κόσμο. Μπορεί κάνεις να φανταστεί εύκολα την απήχηση της καινοτομίας αυτής, που σήμερα είναι μια από τις πλέον γνωστές συνήθειες ανά την υφήλιο.

5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Αυστριακός σύνθετης Βόλφανγκ Αμαντέους Μότσαρτ το 1791.  Τα 600 περίπου(εξαιρετικής ποιότητας) έργα του δημιουργημένα σε πολλά είδη ,όπως συμφωνική, εκκλησιαστική, μουσική δωματίου, άριες και σονάτες θα τον κάνουν παγκοσμίως γνωστό, σε βαθμό τέτοιο μάλιστα, ώστε να θεωρείται ένα από τα ιερά τέρατα της κλασικής μουσικής. To  σημαντικότερo έργo του είναι το Ρέκβιεμ .

6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Σε μια από τις ηρωικότερες στιγμές του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει τους Άγιους Σαράντα στην Βόρεια Ήπειρο το 1940. Σε κάτι περισσότερο λοιπόν από ένα  μήνα έπειτα από το ΟΧΙ και την κήρυξη πολέμου οι δυνάμεις μας έχουν περάσει για τα καλά στην αντεπίθεση.

7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Το 1972, εκτοξεύεται ο Απόλλων 17, η τελευταία αποστολή του ομώνυμου προγράμματος στην Σελήνη. Ας θυμηθούμε, ότι κατά την διάρκεια του και συγκεκριμένα στην 11^η αποστολή, έγινε η πρώτη προσσελήνωση στις 20 Ιουλίου 1969. Ακολούθησαν άλλες 5 και συνολικά 12 άνθρωποι περπάτησαν πάνω στην σελήνη. Θα μας συντροφεύουν πάντοτε τα λόγια του Νηλ Άρμστρονγκ :

                 Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα

8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: Γεννιέται ο σημαντικός Έλληνας ποιητής, μεταφραστής και στιχουργός Νίκος Γκάτσος , το 1911. Έδειξε από νωρίς την κλίση του στα γράμματα και δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα σε ηλικία 20 ετών. Όσον αφορά την ποίηση, καθοριστική υπήρξε  η συνάντηση του με τον Ελύτη . Έπειτα από αυτήν συνδέθηκε με το ρεύμα του υπερρεαλισμού. Το 1943 θα εκδώσει και την μοναδική του ποιητική συλλογή την Αμοργό. Ωστόσο το μεγαλύτερο έργο του βρίσκεται στο πεδίο της στιχουργικής. Η συνεργασία του με μια σειρά μεγάλων συνθετών όπως ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης ,ο Ξαρχάκος και ο Κηλαηδόνης έδωσαν μερικά από τα σπουδαιότερα κομμάτια στην ιστορία του Ελληνικού τραγουδιού. Οι μαγευτικοί του στίχοι, ταξίδεψαν και ταξιδεύουν ακόμη σε όλον τον κόσμο. Φτάνει να σκεφτούμε ότι μεταφράστηκαν σε 10    γλώσσες μέχρι σήμερα.

''Χρόνια καὶ χρόνια πάλεψα μὲ τὸ μελάνι καὶ τὸ σφυρὶ βασανισμένη καρδιά μου
Μὲ τὸ χρυσάφι καὶ τὴ φωτιὰ γιὰ νὰ σοῦ κάμω ἕνα κέντημα
Ἕνα ζουμπούλι πορτοκαλιᾶς
Μίαν ἀνθισμένη κυδωνιὰ νὰ σὲ παρηγορήσω
Ἐγὼ ποὺ κάποτε σ᾿ ἄγγιξα μὲ τὰ μάτια τῆς πούλιας
Καὶ μὲ τὴ χαίτη τοῦ φεγγαριοῦ σ᾿ ἀγκάλιασα καὶ χορέψαμε μὲς στοὺς καλοκαιριάτικους κάμπους
Πάνω στὴ θερισμένη καλαμιὰ καὶ φάγαμε μαζὶ τὸ κομένο τριφύλλι
Μαύρη μεγάλη μοναξιὰ μὲ τόσα βότσαλα τριγύρω στὸ λαιμὸ τόσα χρωματιστὰ πετράδια στὰ μαλλιά σου''.

                                           

                            
                        ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

                                                                

                                                  Ιωάννης Νικολάου-Μπράζιος