Σκέψεις για τη βία

φωτ. από το ιστολόγιο της http://roadartist.blogspot.com/


Τα τελευταία γεγονότα, εκτός από την εύλογη θλίψη και περίσκεψη που προκαλούν, ανοίγουν και πάλι τη συζήτηση για το θέμα της βίας. Της κάθε είδους βίας, με όσες διαφοροποιήσεις κι αν αυτή παρουσιάζει ως προς την πηγή της, την έκφρασή της, το στόχο της.

Ζητάμε τη συνδρομή των κειμένων του αείμνηστου καθηγητή της νομικής Γεωργίου Κουμάντου, ενός επιστήμονα και ανθρώπου μαχόμενου ως τις τελευταίες στιγμές της ζωής του:

" Η βία, σαν κάθε κοινωνικό φαινόμενο, παράγεται βέβαια από την κοινωνία. Αυτό πρέπει να μην ξεχνιέται ακόμα κι όταν επισημαίνονται οι συνωμοτικές ή εγκληματικές απόψεις αυτού του φαινομένου ή και οι διεθνείς του διασυνδέσεις. Αυτά όλα υπάρχουν, αλλά υπάρχει και το γεγονός ότι η σύγχρονη κοινωνία, με την κρίση της, με τα αδιέξοδά της και με τους παραλογισμούς της, παράγει ανθρώπους πρόθυμους να υιοθετήσουν τη βία σαν μέθοδο για να πραγματώσουν ευγενικά, κοσμοδιορθωτικά οράματα. Αυτή η άποψη διαχωρίζει κρίσιμα το φαινόμενο της βίας από την υπόλοιπη εγκληματικότητα.

Οι συγκεκριμένοι φορείς που εφαρμόζουν τη βία ανήκουν σε δυο κατηγορίες:σ' εκείνους που πιστεύουν ότι έτσι θα διορθώσουν την κοινωνία και σ' εκείνους που μπαίνουν στην υπηρεσία του κατεστημένου για να τη συντηρήσουν. Και οι δύο όμως καταστρέφουν το στόχο τους. Η βία γεννάει πάντα μια αντι-βία και μέσα απ'αυτόν το φαύλο κύκλο ούτε μια καλύτερη κοινωνία μπορεί να γεννηθεί ούτε η υπάρχουσα συντηρείται..."

φωτ. από το ιστολόγιο του μαθητή του σχολείου μας http://dreamworld7.blogspot.com/

Και παρακάτω:
" ' Πού βαδίζει ο κόσμος μας;' Το ερώτημα τίθεται από χιλιάδες σκεπτόμενους ανθρώπους σε όλες τις χώρες.

Το να χαρακτηρίζουμε όσους καταφεύγουν στη βία σαν αναρχικούς δεν σημαίνει τίποτε, και γιατί οι περισσότεροι δεν είναι αναρχικοί, αλλά και γιατί, και αν ακόμα ήταν αναρχικοί, δε θα κάναμε τίποτα άλλο, παρά να αλλάξουμε το ερώτημα. ' Γιατί τόσοι νέοι γίνονται αναρχικοί ή τρομοκράτες;Τι τους σπρώχνει στη βία και την τρομοκρατία;'

Οι ειδικοί δίνουν διάφορες απαντήσεις, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

Οι σημερινοί νέοι καταπιέζονται από μια κοινωνία ( την καταμαλωτική) και από μια κοινωνική και οικονομική δομή, από ένα κατεστημένο που αν και είναι βαριά άρρωστο, όχι μόνο δε λέει να πεθάνει και να παραχωρήσει τη θέση του σε άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, αλλά γίνεται όλο και πιο επιθετικό και καταπιεστικό, στην προσπάθειά του να ξεπεράσει την κρίση του και να επιζήσει, έστω και σαν 'ζωντανός νεκρός΄.

Οι νέοι δε βλέπουν κανένα άλλο μέσο αντίδρασης - αφού τα συστήματα που επικρατούν σήμερα δεν ντους δίνουν καμιά διέξοδο - εκτός από τη βία, πιστεύοντας πως με την τρομοκρατία θα τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες του κατεστημένου".

Παραθέσαμε τις σκέψεις του Γ. Κουμάντου ως μια συμβολή στη συζήτηση για το δύσκολο θέμα της κοινωνικής ( και όχι μόνο) βίας.
Οι δικές μας σκέψεις ποιες είναι;