Κική Δημουλά και Claude Monet
Λίγοι στίχοι της Κικής Δημουλά κι απόψε, μαζί με τις εικόνες του Claude Monet, αφιερωμένοι ειδικά στα παιδιά της Γ΄ θεωρητικής που από αύριο θα βουτήξουν στα βαθειά και ζωογόνα νερά της αγαπημένης ποιήτριας.
Ότι ήμουνα ένας άνθρωπος
που όλο με σκυμμένο το κεφάλι
με περπατάγανε οι δρόμοι
αυτό πράχθηκε φανερά σας...
Όμως πως σκύβοντας
ατένιζα ουρανό
αυτό δε θα το αγγίξετε. Επράχθηκε κρυφά σας
το έκρυψα καλά
στην ασφαλή του κεφαλιού μου λιμοκτόνα στάση.
Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά,
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.
Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα...
Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
Μα δε σκοτώνω άστρα.
Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί
Κάποιο να σημαδέψω
Το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του
Σ' ένα κλουβάκι στίχου φευγαλέου.
Και, βέβαια, ο πληθυντικός αριθμός, που θα κάνουμε στην τάξη:
Ο έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν ,
πολύ ουσιαστικόν , ενικού αριθμού ,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,
γένους ανυπεράσπιστου .
Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .
Ο φόβος ,
όνομα ουσιαστικόν ,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός : οι φόβοι .
Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα .
Η μνήμη ,
κύριο όνομα των θλίψεων ,
ενικού αριθμού ,
μόνο ενικού αριθμού και άκλιτη .
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .
Η νύχτα ,
όνομα ουσιαστικόν ,
γένους θηλυκού , ενικός αριθμός .
Πληθυντικός αριθμός οι νύχτες .
Οι νύχτες από δω και πέρα.
για ήχο, που λείπει σε μας:
http://www.youtube.com/watch?v=BE9faJeomyI&feature=related
Α, ρε Διονύση! Ένα κι ένα αυτά που διάλεξες! Έχουν τόσο μεγάλα νοήματα όλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό δω και πέρα...
Ο κυνηγός...
και τα λοιπά και τα λοιπά!
Καλό βράδυ!Καλή επιτυχία στα παιδιά!
Ναι, Κατερίνα, "ο κυνηγός"...Όταν πηγαίνω, βέβαια, στο νησί, ευχαρίστως τραγουδάω με τις παρέες το πανελληνίως γνωστό "κυνηγός που εκυνηγούσε εις τα δάααση μια φοράααα.." Αλλά, είπαμε: κι ο κολιός τον Αύγουστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπομονή, Διονύση! Θα έρθει και ο Αύγουστος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονύση!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Που θα αναζητήσετε την ομορφιά και πως θα την ανακαλύψετε αν δε γίνει αυτή δρόμος και οδηγός σας;
Και πως θα μιλήσετε γι΄αυτή αν δε γίνει υφάτνρα της ομιλίας σας;
Η ομορφιά θυμίζει σιγανούς ψιθύρους, και μέσα στο πνεύμα μας μιλά.
Η φωνή της υποκύπτει στις σιωπές μας σαν αχνό φως που τρεμοπαίζει από το φόβο της σκιάς.
Η ομορφιά είναι η αιωνιότητα όταν ατενίζει σε καθρέφτη τον εαυτό της"
Ο Claude Monet με τη Κική Δημουλά και οι δικές σου επιλογές των στίχων και χρωμάτων, μου έδωσαν την αίσθηση ότι μπήκα σε χώρο όχι όμορφο αλλά μαγικό. Έτσι κάλεσα και τον Γκιμπράν στη παρέα..
Επιτυχίες και χαρά στα παιδιά!
Καλή σου νύχτα!
Πάλι Μονέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι πως με χαλάει, που λέει και ο λαός μας, το αντίθετο μάλιστα.
Τι έγινε , ρε παιδιά;
Μπήκα χθες και άφησα (νόμιζα τουλάχιστον) μήνυμα στην παρακάτω ανάρτηση. Τώρα δεν το βλέπω. Τι έγινε; Ποιος το έλαβε;
Έλεγα, λοιπόν, πως η τέχνη μαθαίνεται στην πράξη κι όχι από τα βιβλία. Πάρε τα παιδιά, ρίξε τα μέσα στο μουσείο Ορανζερί να δουν τα νούφαρα του Μονέ, καλή ώρα, και στο μουσείο Ροντέν να δουν το φιλί και θα εξασφαλίσεις φιλότεχνους διά βίου. Για να μην πω για τη Νίκη της Σαμοθράκης στο Λούβρο.
Βρε αθεόφοβε Νιόνιο πότε πρόλαβες και έκανες την ανάρτηση;Ομολογώ ότι τόσο το ποίημα όσο και οι είκόνες είναι φοβερές,άντε ρε μπαγάσα θα με κάνεις να διαβάζω ποίηση γιατί ζωγραφική έχω δει αρκετές εκθέσεις και μου αρέσει μέχρι τρέλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία στα παιδιά και υπομονή για το διάστημα που απομένει μέχρι τις εξετάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήmareld,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς την! Ευχαριστούμε για τον Γκιμπράν-πάντα έχεις να προσθέσεις κάτι τρυφερό και ουσιώδες. Μ'αρέσει κι εμένα να μπορούν να πορεύονται τα παιδιά μέσα απ' αυτή.
Φιλιά
φωτεινή μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν αρχίσει έρευνες σε βάθος για το χαμένο σχόλιο. Αν το βρούμε, θα ακούσει τα σχολιάνά του!
Ναι, συμφωνούμε για τη βιωματική μάθηση. Τώρα βέβαια, δυσκολούτσικο προκύπτει το Ορανζερί και το Λούβρο και του Ροντέν. Απ'την άλλη, δεν είναι μόνο το ερέθισμα. Είναι και το μάτι που δέχεται το ερέθισμα. Και η όραση πιστεύω πως καλλιεργείται πολύ αργά και επίπονα.
Καλό σου βράδυ!
Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκεντρώσου για την ώρα στην αυριανή σας και μεθαυριανή σας διημερίδα και έχουμε καιρό για την ποίηση. Κάθε επιτυχία, κύριοι Καίπλερ, κι εμείς μαζί σας!
Ευχαριστούμε, Κική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονύση,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι αυτό που λέει ο σοφός λαός:
Λέγε λέγε το κοπέλι,
κάνει τη γριά και θέλει;
φωτεινή,
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι, με τίποτα. Δεν είπα ποτέ για "λέγε λέγε". Είπα απλώς ότι θεωρώ πολύ δύσκολο να καλλιεργηθεί η δεκτικότητα.
Πάντως η παροιμία σου μας έφερε και τον αέρα του νησιού σου για καληνύχτα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρα πολύ όμορφη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!!
roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε!
Στο δικό σου blog roadartist , είδα τη γέφυρα του Monet με πεταμένα καλάθια του σούπερ μάρκετ κι άλλα σκουπίδια, καταγγέλοντας τη ρύπανση. Είναι ωραία "πειραγμένο" το έργο!
Ευχαριστούμε και πάλι!