Παραμονή Πρωτομαγιάς του 2008
















Πόσα φύλλα έχει ένα τριαντάφυλλο;

Δεν εγεννήθηκεν ακόμη ο Μαγγελάνος ενός τριαντάφυλλου...
Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη

Πάντα αναρωτιόταν αλλά από παιδί είχε ανομολόγητα αποδεχθεί ότι τα πέταλα ήταν ΤΡΙΑΝΤΑ. Δεν τα είχε μετρήσει ποτέ.
Το σαραντάφυλλο ήταν, την εποχή εκείνη, Τετράδιο Αριθμητικής, το πενηντάφυλλο το αγόραζε για Πρόχειρο και το ακόμα πιο μεγάλο, το εκατοντάφυλλο, ήταν Τετράδιο κι εκείνο αλλά το ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ήταν λουλούδι. Ίσως το πιο λουλούδι απόλα τα λουλούδια……
Πόσα φύλλα έχει άραγε ένα τριαντάφυλλο; Η ερώτηση τον επισκέφτηκε πρόσφατα ήταν Απρίλιος και Παρασκευή κι εκείνος βρήκε την ευκαιρία με μια ανθοδέσμη που του χάρισαν. Ανάμεσα σε λευκά λίλιουμ η δέσμη είχε και τριαντάφυλλα, τέσσερα κόκκινα και δύο λευκά. Πήρε ένα κόκκινο και για πρώτη φορά στη ζωή του άρχισε να μετράει τα πέταλα προσεκτικά. Όταν έφθασε το τριάντα, είδε πως έχουν απομείνει αρκετά ακόμα, τα μέτρησε και τα βρήκε
είκοσι. Έκανε το ίδιο με ένα άλλο κόκκινο και ξαναβρήκε ότι τα κόκκινα ΤΡΙΑΝΤΑφυλλα ήταν 50φυλλα. Τότε ήταν που ήρθαν στη σκέψη του «επίσκεψη» τα ΕΚΑΤΟΦΥΛΛΑ τριαντάφυλλα του παρελθόντος χρόνου , η θύμηση ότι από αυτά βγαίνει το ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ, ο στίχος του Νικηφόρου Βρεττάκου

Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε, κ' έρχονται στο μυαλό μου
κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλα
που μοιάζουν σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.


Ήταν κάποτε ΡΟΔΟ
Για πολλούς αιώνες σε γλώσσα ελληνική ήταν μόνο ΡΟΔΟ. Κάποτε έγινε τριαντάφυλλο ΡΟΔΟ, και το «κάποτε» θα πει Ευρωπαϊκός Μεσαίωνας . Έτσι το έλεγαν οι ελληνόφωνοι της Βαλκανικής. Είχαν ίσως προσέξει ότι υπήρχαν και ρόδα με πιο πολλά και πιο λίγα πέταλα, ενώ τα περισσότερα ρόδα ήταν με τριάντα περίπου και καθένα από αυτά πρέπει να το χαρακτήρισαν «τριαντάφυλλο» ΡΟΔΟ, το «ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ» ήταν προσδιορισμός - ξεχώριζε το ρόδο από τα άλλα ρόδα εκείνα που δεν είχαν τριάντα πέταλα - ένας επιθετικός προσδιορισμός που όταν μεγάλωσε έγινε ουσιαστικό, έγινε όνομα για το βασιλόπουλο των λουλουδιών, και η μεσαιωνική «τριαντάφυλλο» ανταγωνίστηκε, σε γλώσσα ελληνική, την πανάρχαια λέξη ΡΟΔΟ.
Η «ρόδο» αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται θέλοντας να επιβιώσει. Και τα καταφέρνει μέσα σε δικά της γεννήματα, λέξεις όπως η ροδόσταμο, η ροδοπέταλα αλλά και στη γλώσσα των ποιητών ….


Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας, Άνοιξη του 2008

Κλεμμένες σκέψεις, σαν τα τριαντάφυλλα που κλέβει κανείς από τους κήπους, παραμονή Πρωτομαγιάς, το βράδυ , για να φτιάξει το Μαγιάτικο Στεφάνι!
Καλό μας μήνα!

Σχόλια

  1. Χρονια Πολλα. Λες απο κει να βγηκε ''το ονομα του ροδου'';

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφες "κλοπές" είναι αυτές, Στέλλα!
    Και στα μικρά μας χρόνια μάς γυρίζουν, και την αντίσταση των λέξεων -και της ομορφιάς -μας κάνει να θαυμάζουμε-.
    Ο συγγραφέας των "κλεμμένων" πλουτίζει το μπλογκάκι!

    Το ρόδο , λοιπόν με οδηγεί κι εμένα στο χώρο της Λογοτεχνίας και της Τέχνης, αυτή τη φορά στους αμερικάνους υπερβατικούς λογοτέχνες και φιλοσόφους και στους προραφαηλίτες ζωγράφους .
    Με οδηγεί, αρχικά, στον Emerson, Ralph Waldo και στο ποίημά του Φύση (Nature) • εκεί παρουσιάζεται η ουσία του αμερικάνικου υπερβατισμού (American transcendentalism), του φιλοσοφικού, λογοτεχνικού κινήματος του 19ου αι που –ανάμεσα στα άλλα – πρόβαλλε και την ενότητα και αλληλεξάρτηση όλων των στοιχείων της φύσης (Στέλλα, θα μπορούσαμε να πούμε του οικοσυστήματος;):

    Φύση (απόσπασμα)

    Μια αδιόρατη αλυσίδα από αναρίθμητους κρίκους:
    ο επόμενος στον πιο μακρινό οδηγεί․
    χρησμούς διαβάζει το μάτι, όπου πηγαίνει ,
    και όλες τις γλώσσες μιλάει το τριαντάφυλλο.

    Το ρόδο με οδηγεί και στους προραφαηλίτες ζωγράφους – η φύση, τα λουλούδια και, φυσικά, το ρόδο, είναι πάντα βασικά στοιχεία των έργων τους-!
    Αυτοί
    • δραστηριοποιούνται στα χρόνια από το 1848 μέχρι περ.1920
    • εμπνέονται από τους ζωγράφους του Μεσαίωνα και της πρώιμης Αναγέννησης μέχρι και το Ραφαήλ
    Οι ζωγραφικές τους επιδιώξεις:
    - φωτογραφική αναπαράσταση ακόμη και δευτερευόντων αντικειμένων (μέχρι τότε κρυμμένων στη σκιά)
    συνδυασμός ρεαλισμού και συμβολισμού (συμβολικός ρεαλισμός)
    στοιχεία ρομαντικά, ηθικά, αρχαϊκά
    αναφορές σε μύθους, ποιήματα
    νύξεις στο θέμα του μοιραίου, του μυστηρίου-
    με κάνουν να τους συνδυάζω πάντα με τον Emerson.

    Να, λοιπόν, μερικές διευθύνσεις με έργα αυτών των ζωγράφων:
    http://www.dlc.fi/~hurmari/preraph.htm
    κυρίως κάτω από τον τίτλο Pre-Raphaelite and Victorian artists,
    υπάρχουν οι διευθύνσεις των ζωγράφων (κυριότεροι: Hunt, Rossetti, Millais, Burne- Jones, Dicksee, Morris, Waterhouse)
    http://www.preraph.org/gallery/ (ίσως έχει ενδιαφέρον στον έβδομο πίνακα να δούμε και μια ελληνίδα ζωγράφο που ανήκε στους προραφαηλίτες , τη Marie Spartali Stillman)

    (η έλλειψη τεχνογνωσίας από την πλευρά μου, δεν μου επιτρέπει να αναρτήσω φωτογραφίες στο σχόλιο! )

    E.TZETZOY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν, Στέλλα, μας έστρωσες ρόδα, να περπατήσουμε το Μάη; Το είπε και η Λίλα: Ζωογόνες κλοπές: ο νομοθέτης οφείλει, ξεχωρίζοντας, να επιβραβεύει κάποιες κλοπές.. Κι αν όχι ο νομοθέτης, τέλος πάντων, εμείς οπωσδήποτε! Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις