Εικαστικές δημιουργίες μαθητών
Θα είναι ένας μήνας τώρα που δύο νέοι πίνακες ζωντάνεψαν τους διαδρόμους του σχολείου μας. Ρώτησα κι έμαθα πως τους έχει φιλοτεχνήσει ο Στέφανος Ξανθόπουλος, μαθητής του Β3, ο οποίος και πρότεινε στην καθηγήτρια των εικαστικών κ. Μαρία Πετρούλια να τους χαρίσει στο σχολείο. Με πολλή χαρά τους παρουσιάζουμε εδώ σήμερα, ενώ κάποια από τις επόμενες μέρες θα "ανεβάσουμε" και το έργο με το οποίο ο Στέφανος έλαβε μέρος σε ένα πανελλήνιο διαγωνισμό.Του ζητήσαμε να μας δώσει ένα συνοδευτικό κείμενο:
" Κάθε φορά που προσπαθούμε να αποτυπώσουμε στο χαρτί κάτι που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τον πλανήτη στον οποίο κατοικούμε, επιχειρούμε κάθε φορά να τον διαμορφώνουμε σύμφωνα με τους δικούς μας όρους. Για τους ζωγράφους αυτό σημαίνει όχι μόνο εξοικείωση με τα υλικά της δουλειάς τους αλλά και μια αδιάκοπη περιέργεια για τα θέματα που επιλέγουν να σχεδιάσουν ή να ζωγραφίσουν. "
Στέφανος Ξανθόπουλος, μαθητής Β3
Πώς σας φαίνονται;
Το πρώτο ώριμο σχόλιο του blog - δε μιλάω για το δικό μου αλλά για του ελπιδοφόρου καλλιτέχνη φυσικά.. Θα φροντίσω να θυμάμαι τ'όνομα. Καλή συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Στέφανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίταξα αρκετή ώρα τα έργα σου. Μου αρέσουν. Διάβασα τα λόγια σου και σκέφτηκα, ότι η Τέχνη μας απελευθερώνει , μας επιτρέπει να δούμε και να αντλήσουμε ευχαρίστηση από κάτι που δεν είμαστε εμείς. Οξύνει τις ευαισθησίες μας, αυξάνει την ικανότητά μας για κατανόηση, ξυπνάει το ενδιαφέρον μας για άλλους ανθρώπους και άλλους κόσμους και μας βοηθάει να γίνουμε ανεκτικοί και γενναιόδωροι.
Είσαι Καλλιτέχνης!
Χαίρομαι που Σε συναντώ.
Εύχομαι όλα σου τα όνειρα να εκπληρωθούν και εμείς μια μέρα να έχουμε τη τύχη, να απολαύσουμε την πρώτη σου έκθεση.
Λίγα ακόμη για το βλέμμα του ζωγράφου:
ΑπάντησηΔιαγραφή• Ο Dali λέει: "βλέπω σημαίνει επινοώ"
• Ο Ζ. Παπαντωνίου λέει για το Νικόλαο Λύτρα -μια και είναι επίκαιρη η έκθεση του ζωγράφου στην Εθνική Πινακοθήκη- : «το μάτι του ήταν σε διαρκή κραδασμό και ο λυρισμός του απαντούσε στο μεγάλο θέαμα της φύσης με σπαθιές»
Ο καλλιτέχνης, λοιπόν , κοιτάζει τα πράγματα πάντα με καινούργια ματιά, στην ουσία τους - απελευθερωμένα από τις λεπτομέρειες και τα επουσιώδη- και αποδίδει τη συγκίνηση που του δημιουργούν, με ζωγραφικούς -στην περίπτωσή μας- όρους.
Το σχολείο αποκτά άλλη ατμόσφαιρα όταν λειτουργεί και ως χώρος έκφρασης των καλλιτεχνικών αναζητήσεων και προβληματισμών των παιδιών. Γιατί να μην εκτίθενται, κατά διαστήματα, στους χώρους του σχολείου , δουλειές από τα τμήματα εικαστικών Α’ και Β’ Λυκείου;
E.Tζέτζου