Ο ζωγράφος του μήνα, Κλωντ Μονέ
















Η κρίση, η καταξίωση, τα νούφαρα…

1878 και σύννεφα έχουν παρουσιαστεί στην ομάδα των ιμπρεσιονιστών: «Πολύ έχω αηδιάσει και αποκαρδιωθεί από τη ζωή που έκανα εδώ και πολύ καιρό….κάθε μέρα φέρνει νέα βάσανα…Δεν έχω πλέον δύναμη να δουλεύω κάτω από αυτές τις συνθήκες», γράφει ο ζωγράφος.
Το 1879 είναι μια δύσκολη χρονιά: πεθαίνουν η Camille και η Margot, το νεαρό και αγαπημένο μοντέλο του Ρενουάρ. Μένει μόνος με δυο παιδιά…
Ακολουθούν χρόνια αποθαρρυντικά, γεμάτα στερήσεις.
Οι φιλονικίες μεταξύ των φίλων ιμπρεσιονιστών οξύνονται, οι ισορροπίες καταστρέφονται.


Το 1883 χάνεται ο δάσκαλος τους, ο Μανέ.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, μετακόμισε στο Ζιβερνύ, ένα χωριό στον ποταμό Επτ, μόλις 65 χλμ μακριά από τη
πρωτεύουσα. Εκεί έζησε με την Αλίς Οσεντέ, ερωμένη του από πολλά χρόνια πριν, με την οποία παντρεύτηκε το 1891.

1886 γίνεται η τελευταία ιμπρεσιονιστική έκθεση, από την οποία αποσύρονται οι Μονέ, Σισλέ και Ρενουάρ. Ο κύκλος αυτός κλείνει και μετά από τρία χρόνια, το 1889, διοργανώνεται μεγάλη ατομική του έκθεση και το φιλότεχνο κοινό μοιάζει να αναγνωρίζει, επιτέλους τον Μονέ, καθώς γίνεται πιο δεκτικό σε καινοτόμα ρεύματα στην Τέχνη.

Εκείνος είναι 68 χρονών, όταν αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα με την όρασή του, αναπτύσσοντας καταρράκτη στα μάτια του. Τελικά υποβλήθηκε επιτυχώς σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις, γεγονός που του επέτρεψε να συνεχίσει να ζωγραφίζει. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα, το
1926, σε ηλικία 86 ετών στο Ζιβερνύ, ως πλούσιος και αναγνωρισμένος ζωγράφος.

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του, ο Μονέ, εργαζόταν σχεδόν ακατάπαυστα, φιλοτέχνησε τεράστιο αριθμό έργων, από τα οποία ωστόσο δεν έμεινε ποτέ ικανοποιημένος Χαρακτηριστικά ας αναφερθούμε στα Νούφαρα της τεχνητής λίμνης του σπιτιού του, τα οποία αποθανάτισε σε περισσότερους από 200 πίνακες.


Κάποιους από αυτούς σας παρουσιάζουμε σήμερα και τους αφιερώνουμε στη Γη, γιατί σήμερα είναι η "μέρα" της, με την ευχή να αφήνουμε εμείς οι άνθρωποι πάνω της τέτοια ίχνη ομορφιάς!

Σχόλια

  1. Διονύση,
    πέρασα βιαστικά ν' αφήσω πολλές ευχές για Καλό Πάσχα, και με εξέπληξε ευχάριστα η Στέλλα με τα νούφαρα του Μονέ! Η αδυναμία μου!
    Καλή Ανάσταση σε όλους σας, παιδιά!
    Θα τα πούμε μετά από αρκετές μέρες ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γειά σου Στέλλα!

    ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ

    Το νερό στ' αυλάκι κι η πάπια
    μυθικό καράβι ή νούφαρο.
    Χιονίζει η βερικοκιά τα άνθη της.
    Χωρίς να ξέρω τίποτα, για τίποτα
    δεν απορώ.
    Έτσι απλά μου αρέσουν όλ' αυτά.
    Από τη σοφία του Ζεν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Από όλα αυτά που γράφεις, Στέλλα, στέκομαι στα νούφαρα του σπιτιού του. Εντυπωσιακό πως έχει ζωγραφίσει 200 παρλλαγές. Μπορεί κανείς να "παρακολουθήσει" τον αγώνα ενός καλλιτέχνη να αποτυπώνει την Ιδέα σε μορφή. Κάτι, π.χ, λέγαμε για τον Picaso, σε προηγούμενη ανάρτηση, τα παιδιά ξέρουν - γιατί τη διδάσκονται - την περίπτωση του Σολωμού με τις τόσες του παραλλαγές των Ελεύθερων Πολιορκημένων, π.χ. Και μόνο την πτυχή της συνεχούς προσπάθειας αν θέλουμε να κρατήσουμε απ' όλα αυτά, κέρδος έχουμε. Αν και υπάρχουν κι άλλες,πολλές και πολύ σημαντικές, πτυχές.
    Τι ευγενικό, το τελευταίο που γράφεις: Τι σεμνή φιλοδοξία να θέλεις να αφήσεις από το πέρασμά σου στον κόσμο κάποιο στοιχείο ομορφιάς. Το είχαν ποτέ σκεφτεί αυτό οι στρατηλάτες, π.χ;
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φωτεινή,
    ευχαριστούμε. Το αυτό επιθυμούμε και δι' υμάς. Περιμένουμε να δούμε στο ιστολόγιό σου φωτογραφίες της πασχαλιάτικης φύσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mareld, όπως πάντα, εύστοχη στις επιλογές σου! Πειράζει που αντιγράφω αυτά που γράφεις, στον προσωπικό μου φάκελλο;
    Διονύση και μένα με συγκίνησε η προσωπικότητα του Μονέ, τα πάθη της, οι ελπίδες και οιδιαψεύσεις τους, οι έρωτες όχι μόνο με πρόσωπα και ως επιστέγασμα....τα νούφαρα! Πάμε του χρόνου τα παιδιά μας να τα δούνε στο Παρίσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ποικιλοτρόπως επίκαιρα τα σχετικά με τον Κλωντ Μονέ!
    1.Σχετικά με τις παραλλαγές:
    Αυτό είναι το ενδιαφέρον με τη στάση του δημιουργού, άλλά και του κάθε ζωντανού και δημιουργικού ανθρώπου(;)-: δεν επαναπαύεται, θεωρεί πως η ζωή είναι "μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής" (τι ωραία που ταίριαξε ο στίχος , Στέλλα!) και βλέπει κάθε φορά τα πράγματα σαν να τα έβλεπε για πρώτη φορά. [Ειδικά για τους ιμπρεσιονιστές, μην ξεχνάμε και το ρόλο που έπαιζε το φως στη δουλειά τους, (βλ. και τους πίνακες με τη μητρόπολη της Σαρτρ)]
    Πάντως και για να θυμηθούμε τον παππού Ηράκλειτο:
    "ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν"-στους ίδιους ποταμούς μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε-

    2. Στη σωστή συγκυρία και η αφιέρωση στη Γη: Κιότο, ΟΗΕ, πάλι οι κακοί ξένοι μας κυνηγάνε;
    Ε.ΤΖΕΤΖΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στέλλα!

    Με έκανες και γέλασα.. με το "πειράζει"..δεν γράφω και τίποτα, που να μου φαίνεται σπουδαίο.
    Ότι μου υπαγορεύει η ατέλειωτη σιωπή του σουηδικού δάσους..
    Κοντεύω να την συνηθίσω και αυτό με πληγώνει πιότερο.
    Εδώ που μένω έχει λίμνες γεμάτες νούφαρα, πάπιες αλλά και φανταστικούς κύκνους.
    Μην φανταστείς όμως τη μαγεία του αξιαγάπητου Μονέ, αν και η φύση υπερβαίνει τη τέχνη.
    Η φύση εδώ σε παγώνει, εκτός λίγο διάστημα το καλοκαίρι.

    Σε σένα και σε όλους σας εύχομαι

    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις