"Το Μεγάλο Μας Τσίρκο"


Μιας και έχουμε μπει όλοι στο κλίμα του χειμώνα, πιάσανε και οι πρώτες βροχές, καλωσορίσαμε και τις ιώσεις, έρχομαι να μιλήσω για το καλοκαίρι! Τον Αύγουστο που απολάμβανα τις καταγάλανες παραλίες της Χαλκιδικής, μια μέρα οι γονείς μου και η αδερφή μου είδαν αφίσες που παρουσίαζαν μια παράσταση "Το Μεγάλο μας Τσίρκο". Είδαν δε ότι διεύθυνε κι επί σκηνής ο Σταύρος Ξαρχάκος και κατενθουσιάστηκαν! Σημείωσαν μέρα και ώρα και εκστασιασμένοι αναφώνησαν ότι δε θα μπορούσαμε να χάσουμε αυτήν την παράσταση! Και εγώ η ανίδεη έμεινα με την απορία στο βλέμμα να ρωτάω γιατί αυτή η παράσταση ήταν τόσο σημαντική και ποιος ήταν επιτέλους αυτός ο περίφημος Σταύρος Ξαρχάκος! (Ντροπή μου το ξέρω τώρα! Όμως δείξτε λίγη επιείκεια αγαπητοί καθηγητές! 10 χρόνια στα θρανία το σχολείο δε μας μίλησε ποτέ γι' αυτά!)
Εν πάση περιπτώσει, πήγαμε τελικά στην παράσταση οικογενειακώς μαζί και με κάποια ξαδέρφια μου και περίμενα με ανυπομονησία να δω προς τι όλος αυτός ο σαματάς! Στις ερωτήσεις μου για την παράσταση δεν πήρα καμία απάντηση, παρά μόνο κάτι ασυνάρτητα που μόνο οι γονείς και η αδερφή μου καταλάβαιναν! Μου έλεγαν, θα καταλάβεις. ...Και κατάλαβα.
Το θεατρικό αυτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ανέβηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1973 (εν καιρώ χούντας δηλαδή) στο θέατρο "ΑΘΗΝΑΙΟΝ" από την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο. Στο έργο συμμετείχε και ο Νίκος Ξυλούρης, ερμηνεύοντας τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου (Ναι, ναι, μου λύθηκαν οι απορίες!). Τα σκηνικά επιμελήθηκε ο Ευγένιος Σπαθάρης. Πρωταγωνιστούσαν ακόμη οι: Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Στέλιος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κούρος, Τίμος Περλέγκας και Χρήστος Καλαβρούζος.

Μέσα από την κωμικοτραγική -θα έλεγε κανείς- παρουσίαση των γεγονότων σε συνδυασμό με μεγάλη δόση σάτυρας και με το αλληγορικά γραμμένο του κείμενο, στόχευε τότε στην αφύπνιση του ελληνικού λαού και στην εξέγερση ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς που είχε επιβληθεί. Το έργο αποτελεί μια ιστορική αναδρομή, αναφέροντας τα κυριότερα "πάθη" του ελληνικού λαού, τις ήττες, τους αγώνες, το αίμα που χύθηκε για την πολυπόθητη ελευθερία...Ξεκινώντας λοιπόν αυτήν την αναδρομή από την Τουρκοκρατία, συνεχίζει με τη βασιλεία του Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας και φτάνει ως τη Μικρασιατική καταστροφή και τον πόλεμο του '40.
Το 1973 που η παράσταση ανεβαίνει για πρώτη φορά, σπάει τα ταμεία. Περίπου 400.000 εισητήρια πουλήθηκαν και λόγω αυτή της τόσο μεγάλης προσέλευσης,οι παραστάσεις χαρακτηρίστηκαν οι μαζικότερες πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μέχρι το Πολυτεχνείο. Η χούντα κατάλαβε ότι επρόκειτο για ένα αντιστασιακό έργο και φυσικά διέκοψε τις παραστάσεις συλλαμβάνοντας την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο. Τον Νοέμβριο του 1973 αποφυλακίζονται και συνεχίζουν τις παραστάσεις. Από την παράσταση οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο υιοθετούν συνθήματα όπως τα: "ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" και "ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ".
Ένα απόσπασμα της παράστασης όπου μιλάει ο Κολοκοτρώνης μέσα απ' το άγαλμα άξιζε -για μένα- ίσως περισσότερο :

«… Κι αν θέτε στ’ αλήθεια να τιμήσετε εμάς τους παλιούς, μη μας τηράτε πλέον. Κάμετε δικό σας δρόμο, πάτε μπροστά και λησμονήστε μας! Εμάς το έργο μας και ο καιρός μας πέρασε και δε μοιάζει με το δικό σας. Μη σας λένε πως εμείς, αγράμματοι, μ’ ένα ξεροκόμματο και με την πίστη στο Χριστό κάναμε θάματα!…Που ‘σαι ορέ Καραϊσκάκη να τα πεις καλύτερα!…
Εμείς επολεμήσαμε για να ‘χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε ζωή ανθρώπινη… Έι Παπαφλέσσα σήκω και βοήθα. Αφήστε το δικό μας αγώνα και κοιτάτε το δικό σας… Πού είναι η Τρίτη του Σεπτέμβρη, πού είναι το Σύνταγμά σας;… Ο Σεπτέμβρης είναι παιδί του Μάρτη κι εσείς παιδιά δικά μας. Οι πεθαμένοι με τα πεθαμένα κι οι ζωντανοί με τα ζωντανά.. Εμείς τι άλλο να θέμε;.. Πού ‘σαι Καραΐσκο!… Φλέσσα!… Ανδρούτσο… Έμπα μπροστά γέρο πλαπούτα… Άι μπράβο… παίξε μας ένα τσάμικο…». 
Ναι, πέθαναν τόσοι για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, πέθαναν τόσοι για να πάρουν πίσω και τη δική τους ελευθερία, όμως πέθαναν. Τους τιμάμε τόσα χρόνια, μαθαίνουμε γι' αυτούς από τη στιγμή που πατάμε στο σχολείο, μαθαίνουμε να είμαστε ευγνώμονες. Και δε λέω ότι δε θα 'πρεπε να είμαστε ή ότι πέθαναν άδικα. Όμως όπως γράφει και ο Καμπανέλλης στο συγκεκριμένο απόσπασμα, πάμε μπροστά, κάνουμε το δικό μας αγώνα, γράφουμε τη δική μας ιστορία! Το θεατρικό αυτό έργο είναι φυσικά πολύ επίκαιρο. Έχουμε εμείς την ελευθερία μας; Μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πραγματικά; Μήπως είναι καιρός να γράψουμε τη δική μας ιστορία; Να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από "πατριωτισμούς" , να βγούμε απ' τη σκιά των "ηρώων" της Ελλάδος; Έλληνες, Αφρικάνοι, Κινέζοι, Πακιστανοί, άσπροι, μαύροι, κόκκινοι και μπλε πουά, είμαστε όλοι άνθρωποι. Και αξίζει να αγωνιστούμε -κατά τη γνώμη μου- όχι για την "πατρίδα" που κάποιοι έχουν τόσο ψηλά. Δε μου λέει κάτι αν γεννήθηκα μέσα στα σύνορα που ονομάζονται Ελλάδα ή κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα πιο πέρα. Είμαστε άνθρωποι. Και οι άνθρωποι αξίζει να αγωνιστούμε για την ελευθερία μας. Αυτή που ακόμα και σήμερα μας παίρνουν σιγά-σιγά μέσα απ' τα χέρια μας χωρίς καν να το καταλάβουμε. Το θεατρικό αυτό έργο του Καμπανέλλη περνάει μηνύματα αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά,αντιεξουσιαστικά...και μπορεί σε κάποια σημεία να "σε παίρνει από κάτω" όμως φεύγεις με μία περίεργη αίσθηση . Δε φεύγεις αδιάφορος. Φεύγεις ξύπνιος, με ανοιχτό μυαλό, με θέληση και πάνω απ' όλα, με ελπίδα.


(Και μερικά απ' τα τραγούδια που μ' άρεσαν περισσότερο!)












Ααα! Και για όσους ενδιαφέρονται, η παράσταση συνεχίζει στο θέατρο "Ακροπόλ" , περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.acropoltheater.gr/2012/10/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%83-%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%BA%CE%BF/    

Σχόλια

  1. To είδα κι εγώ στη Ρόδο το καλοκαίρι και ομολογώ ότι το απόσπασμα που έβαλες ήταν ένα απ'αυτά που ξεχώρισα κι εγώ!!!Μία εκπληκτική παράσταση που σε κάνει να καταλαβαίνεις τι εστί θέατρο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ τυχερούλιδες! Εγώ λαχταρούσα να πάω αλλά δεν τα κατάφερα. Διαχρονικό έργο με τεράστια αξία. Μακάρι να ακούγαμε πραγματικά τι έχει να μας πει αυτή η θεατρική παράσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ( Μαράκι, γιατί δεν κάνεις πιο συχνά αναρτήσεις;;;)

    Τι να πρωτοσχολιάσω, ο γνωστός φλύαρος...

    Χαίρομαι πάρα πολύ για την πρόσληψη του έργου, όπως τη βλέπω να γίνεται σήμερα και από νέους. Όποιος έζησε τις εποχές της παράστασης φοβάμαι πως ακριβώς γι'αυτό, δεν μπορεί να έχει και πολύ αντικειμενικό κριτήριο. Χαίρομαι, λοιπόν, πολύ, γιατί σήμερα κάποιος ανακαλύπτει τον Ξαρχάκο και τη δύναμη της μουσικής του, συναντιέται με τα μηνύματα του έργου του Καμπανέλλη και τα νιώθει επίκαιρα και ζεστά, ευαισθητοποιείται από το ίδιο έργο.

    Πόνεσε λιγάκι, Μαρία, η ατάκα περί σχολείου - που δε σου είχε πει τίποτα γι' αυτά. Έχεις δίκιο. Δύσκολα το σημερινό σχολείο θα περάσει τέτοιου είδους σταγόνες πολιτισμού στα παιδιά.

    Δεν μπορώ, όμως, και να μη θυμηθώ την παράσταση που έστησε η κ. Τζέτζου στο σχολείο μας - εμπνευσμένη παράσταση από εμπνευσμένη δασκάλα που ακόμα κάθε μέρα την κουβαλάμε μέσα μας - την παράσταση, λοιπόν, για μια 25η Μαρτίου, με αποσπάσματα και από το Μεγάλο μας Τσίρκο. Ίσως να συμμετείχε και η αδελφή σου, ρώτησέ τη.

    Στέκομαι και στο σχολιασμό σου, τόσο καθαρό και ώριμο. Έτσι, όπως κι εσύ μετά την παράσταση, "φεύγω" από την ανάρτησή σου όπως το λες: "ξύπνιος και με ελπίδα".

    ΥΓ. Πρόταση: Μαζευτείτε κάποιοι που τραγουδάτε. Μπορούμε να βάλουμε μπροστά αυτά τα τραγούδια για μια μικρή εκδήλωση στο σχολείο;



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αξίζει να αγωνιστείς για την ελευθερία;Αφού δεν έχει πατρίδα,τόπο που ορίζει το συνανήκειν,χώμα που να είναι ο τόπος που ζω και πεθαίνω γιατί να αγωνιστώ για μια ελευθερία εντελώς στον αέρα;Και ποια ελευθερία;Αυτήν την εξωτερική,την τόσο ψευδεπίγραφη ή την εσωτερική;Μα η εσωτερική δε προέρχεται από έξω,αλλά από μέσα από τη κατανίκηση των παθών!Δεν είναι λίγο αστήριχτα βρε Μαρία αυτά για την ελευθερία και την πατρίδα;
    Συμφωνώ βέβαια με την αποδοχή της πολυφυλετικότητας αλλά να τη διαχωριζεις απο τη πολυπολυτισμικότητα που είναι εντελώς διαφορετικό!
    Αχ σε έχει επηρεάσει το αναρχοκομμούνιι!!Ηλί,ηλί!!:Ρ:Ρ

    Και τέλος ως ιστορική πληροφορία θα ήθελα να προσθέσω ότι ο ελληνικός λαός παρά τη μυθολογία ποτέ δεν αντιστάθηκε στη Χούντα και κρύφτηκε πίσω από 2000 φοιτητες που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και στη Νομική!Μήπως η γενιά της αντίστασης δεν ήταν τίποτα παρά αέρας;Μήπως δε πρέπει να πάρουμε παράδειγμα από την εποχή;

    Επειδή πάλι μονολόγησα,και εντελώς άσχετα για να χαρεί και ο Διονύσης, σταματώ εδώ!

    Το μόνο που θα ήθελα να σας προτείνω είναι η παράσταση Σωκράτης Τώρα που αν την πετύχετε να τη δείτε οπως και δήποτε!!Δίνει απάντησεις σε δεκάδες ερωτήματα που και σκέψεις της αναρτησης!
    Έχει μπει ο Σωκράτης μεσα στον ηθοποιο!!Ανατριχιαστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φιλε Ρασκόλνικωφ,

    η απάντησή σου μπορώ να πω ότι με εκνεύρισε.Πρώτα γιατί δεν σχολιάζεις αυτή τη μεγαλειώδη παράσταση - που προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να γίνει μάθημα και να διδαχθεί σ όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια - αλλά και γιατί θεωρείς την ελευθερία της χώρας όχι απαραίτητη.Συμφωνώ ότι αυτοί που κρύβονται πίσω από τους αγώνες των Ελλήνων είναι προδότες με ιδιοτελή συμφέροντα αλλά για στάσου μπροστά από τους ήρωες της Αλβανία ή της Αντίστασης και πες τους ότι δεν χρειαζόταν ο αγώνας σας <> και να αντέξεις την απάντηση που θα σου δώσει ίσως τότε καταλάβεις τι σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για τους Ελληνες

    Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δε σχολιάζω τη παράσταση γιατί το θεωρώ περιττό κάτι τέτοιο!Τα νοήματα που φέρει μια τέτοια παράσταση είναι μεγαλειώδη και δεν είμαι και ο πιο σημαντικός για να τα σχολιάσω!:)
    Για αυτό δε χρειάζεται να νευριάζεις!
    Δε σου πα ότι θεωρώ την ελευθερία τη χώρα όχι απαραίτητη!!Επουδενί δεν είπα κάτι τέτοιο,απλά σου έθεσε μερικά ερωτήματα σε αυτέ τις φράσεις σου "Να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από "πατριωτισμούς" , να βγούμε απ' τη σκιά των "ηρώων" της Ελλάδος; Έλληνες, Αφρικάνοι, Κινέζοι, Πακιστανοί, άσπροι, μαύροι, κόκκινοι και μπλε πουά, είμαστε όλοι άνθρωποι. Και αξίζει να αγωνιστούμε -κατά τη γνώμη μου- όχι για την "πατρίδα" που κάποιοι έχουν τόσο ψηλά. Δε μου λέει κάτι αν γεννήθηκα μέσα στα σύνορα που ονομάζονται Ελλάδα ή κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα πιο πέρα".
    Καταλαβαίνεις λοιπόν πως απλά σου έθεσα ερωτήματα για να δεις διάφορες πλευρές".
    Μη μυθοποιείς το αυτονόητο Μαρία!Είμαστε όλοι άνθρωποι,απλά αυτοί σε εκείνες τις ιστορικές περιστάσεις έδρασαν όπως επέτασε το καθήκον!!Δεν είχαν σκοπό να πάρουν ούτε χρήματα ούτε τίποτα,έκαναν το ΚΑΘΗΚΟΝ τους.Αν τους ρωτήσουν τώρα δε θα σου πουν για τα μεγαλειώδη που καναν αλλά για το καθήκον που έφεραν εις πέρας,αυτήν την αναγκαίοτητα που επέλεξαν οι ίδιοι ελεύθερα και για αυτό ξεχωρίσουν,αλλά δεν μυθοποιούνται!
    Και η ελευθερία έρχεται από το εσωτερικό,την ψυχή!Αν κόψεις την ροή από τη ψυχή καταλήγεις στη δυτική εκδοχή της ελευθερίας,πολιτικά δικαιώματα,ψήφος και όλα τα άλλα πάνε περιπατο!ΕΠειδή είμαι Έλληνας και είσαι Ελληνίδα όμως για μας άνθρωπος που δε συλλογάται ελεύθερα,άνθρωπος που πρώτα από όλα δε φροντίζει να πλησιάσει την αρετή δεν είναι ελεύθερος!

    Και δε χρειάζεται να εκνευρίζεσαι!!Επιβάτες στο ίδιο τρένο είμαστε όλοι!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. το ανώνυμο σχόλιο στο οποίο υπογράφουν ως "Μαρία" δεν είναι δικό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρασκόλνικωφ, για να σου απαντήσω λοιπόν και εγώ -η Μαρία που έκανε την ανάρτηση- επειδή έχεις γράψει κάτι κατεβατά ολόκληρα (απ' τα οποία τα μισά ούτε που τα κατάλαβα να σου πω την αλήθεια) θα σου κάνω μόνο μια πολύ απλή ερώτηση χωρίς μεγάλες λέξεις και εξειδικευμένους όρους, χωρίς περιττά λόγια και φανφάρες: Τι σημαίνει για σένα το ότι είσαι Έλληνας;

    Με όσο πιο απλά λόγια μπορείς, θέλω να μου εξηγήσεις ποια έννοια δίνεις εσύ στη λέξη "πατρίδα". Πατρίδα για σένα είναι το χώμα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη; Τα μέρη όπου οι άνθρωποι μιλάνε ελληνικά; Το μέρος που μεγάλωσες και οι δρόμοι που έμαθες; Τι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α καλά μπέρδεμα!!Τεσπα!:/

      Τι σημαίνει το ότι είμαι έλληνας;ΤΟ ότι είμαι ελεύθερος!!Ίσως δε θα το καταλάβεις,αλλά έτσι νοιώθω!!Είμαι ελευθερος επειδή είμαι Έλληνας!

      Αυτό το χώμα που λες είναι η χώρα,ο χώρος!Πατρίδα λοιπόν είναι οι συνάνθρωποι μου που μιλάνε τα ελληνικά,και που να σου πω την αλήθεια είναι ο μόνος λόγος ίσως που δε μπορώ να μεταναστεύσω γιατί αν δεν ακούω τα ελληνικά τρελαίνομαι,που συν-αθλούμαστε στον αγώνα της πόλεως για αλήθεια και αρετή,είναι το μέρος που μπορώ να μοιράζομαι τις μεταφυσικές μου ανησυχίες και να έχω ανθρώπους να με καταλάβουν,που έχω έναν κοινό τρόπο ζωής με ανθρώπους που παρά τις διαφορές μας έχουμε υποσυνείδητα τις ίδιες αντιδράσεις,που μπορούμε να οργιζόμαστε και να χαιρόμαστε στο έπακρο!Τι είναι η πατρίδα μου χωρίς ανθρώπους;Μπορεί να υπάρχουν καλύτερα μέρη,πιο όμορφα και πλούσια,μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι άνθρωποι και όχι τόσο ανήθικοι και αμαρτωλοί,σύμφωνα με τον προτεσταντικό βορρά πάντα,αλλά δε μπορώ να στο εξηγήσω τι είναι για μένα πατρίδα,πρέπει να έρθεις μαζί μου να σου δείξω!Είσαι διατεθειμενη να αφήσεις αυτά που πιστεύεις και να περάσεις στην άλη όχθη του ποταμού ή θα μείνεις ακίνητη στην αντίπερα όχθη;Στο λέω γιατί τον παιρνώ συνεχώς αυτόν τον ποταμό και ξέρω και τις δύο όχθες!!
      Εσύ επιλέγεις!:)

      Διαγραφή
    2. Ουπς πάλι το παράκανα!!:/
      Καλά με έχεις μάθει βρε Μαρία νομίζω πια και έχεις καταλάβει ότι δε τα πάω καλά με τη συντομία!!Μου το κόλλησε ο Διονύσης,όχι ο Σολωμός καλέ ο άλλος!!:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
  9. Είσαι ελεύθερος επειδή είσαι Έλληνας; Δηλαδή άνθρωποι άλλης εθνικότητας δεν είναι ελεύθεροι;;; (και ως Έλληνας λοιπόν εσύ ΣΗΜΕΡΑ νιώθεις ελεύθερος;;;)
    Μου ζητάς να περάσω σε ποια όχθη; Εκεί που θα νιώθω ελεύθερη επειδή είμαι Ελληνίδα; Που θα νιώθω πατρίδα μου το μέρος όπου ζουν κι άλλοι Έλληνες; Και θα το νιώθω αυτό το μέρος πατρίδα μου απλά επειδή ζουν κι άλλοι Έλληνες; "έχουμε υποσυνείδητα τις ίδιες αντιδράσεις" λες. Οι Έλληνες; Γιατί ξεχωρίζουμε από τους άλλους λαούς; Έχουμε διαφορετικές αντιδράσεις απ' ό,τι αλλοεθνείς; Όχι, δε θα αφήσω αυτά που πιστεύω. Και λαμβάνοντας υπόψη και τα όσα μου είπες, θα επιλέξω να μείνω στη δική μου όχθη. Για μένα πατρίδα δεν είναι ούτε το χώμα, ούτε η γλώσσα, ούτε οι Έλληνες. Έχω ψηλά άλλα ιδανικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε ξέρω τι κάνουν οι άλλοι αλήθεια σου λέω και δε με νοιάζει πως δομούν την ελευθερία τους!Έχω την τύχη να έχω γεννηθεί στον πιο αναρχικό πολιτισμό της ιστορίας!!

      Σου είπα περίπου πολύ επιφανειακα αλλά πατρίδα είναι οι άνθρωποι!Ομότροπον,ομόγλωσσον,ομόθρησκον!Αφήνω το ομοαιμον απ' έξω γιατί είναι υπο αμφισβήτηση!
      Κάθε λαός ξεχωρίζει από τους άλλους!Κάθε λαός έχει τις δικές του αντιδράσεις!Δε σου γενικεύω,σου λέω ότι κάθε λάος αντιδρά σε μια κατάσταση διαφορετικά,εξού και οι διάφορετικές λογοτεχνίες!Αν ήταν όλα ίδια θα καταλάβαινα κατευθείαν γιατί η Ντούνια ή η Σόνια στο Έγκλημα και τιμωρία αντιδρά όπως αντιδρά,αλλά δε το καταλαβαίνω γιατί δεν είμαι ρώσος!Η λογοτεχνία εκφράζει τις αντιδράσεις ενός συγκεκριμένου λαού,τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου έθνους πάντα!

      Για να πεις ότι κάτι είναι ψηλό μήπως πρέπει να το συγκρίνεις με κάτι;Εννοώ δε μπορείς να λες κάτι αν δε έχεις κάτι συγκρίσιμο στο μυαλό σου!Έχεις;

      Διαγραφή
    2. Αν και μικρή και είναι βιβλίο που χρειάζεται κότσια,σου προτείνω το βιβλίο Η Δύση της Δύσης!Διάβαστο και θα καταλάβεις ή θα γνωρίσεις κάποια πράγματα και δρόμους σκέψης!Μην απορρίψεις κάτι αν δε το έχεις ζήσει,εκτός αν είναι επικίνδυνο για τη ζωή σου!:)

      Διαγραφή
  10. Μαράκι,πολύ όμορφη ανάρτηση!

    Πριν κάποια χρόνια η μητέρα μου μού είχε βάλει να ακούσω από μια κασέτα το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Άρχισα να το ακούω και πριν τελειώσει το πρώτο τραγούδι είπα "τι βλακείες είναι αυτές" και πήγα να δω τηλεόραση. Το καλοκαίρι,λοιπόν,όταν άκουσα ότι παίζεται το "μεγάλο μας τσίρκο" είπα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία και πράγματι αυτή τη δεύτερη φορά που ήρθα σε επαφή με αυτό το συγκλονιστικό έργο γοητεύτηκα από τα μηνύματα του Καμπανέλλη τόσο που πήγα και το ξαναείδα και κάτι μου λέει ότι θα πάω να το ξαναδώ!

    Μαράκι μου,δυστυχώς δεν έχω απάντηση στα ερωτήματα σου.Αντίθετα θα προσθέσω και κάποια δικά μου. Όντως από μικρά παιδάκια μαθαίνουμε για τους αγώνες των ηρώων μας και τις θυσίες που έκαναν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και να έχουμε την ευκαιρία να μορφωθούμε.Κρυβόμαστε πίσω από τη σκιά και τα κατορθώματά τους και θεωρούμε ότι με το να τους τιμάμε απαλλασσόμαστε από το χρέος να αποδεικνύουμε ότι είμαστε άξιοι για ελευθερία.-Άλλωστε για να αποκτήσει κανείς την ελευθερία χρειάζεται να δοθεί αγώνας και δεν πολυθέλουμε να κοπιάζουμε.- Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν ξέρουμε πράγματι τι εστί η ελευθερία,γιατί νομίζω πως στις μέρες μας ο καθένας έχει προσαρμόσει την έννοια της ελευθερίας στα δικά του μέτρα και σταθμά.Έχει φτιάξει ένα κουστουμάκι μέσα στο οποίο έχει όσες ελευθερίες θέλει,χωρίς καμία υποχρέωση βέβαια. Η ελευθεριότητα έχει μετονομαστεί σε ελευθερία. Μήπως τελικά, η ελευθερία έχει χάσει το νόημά της;

    Ας μου επιτραπεί αν παραθέσω άλλο ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον απόσπασμα του έργου που αφορά το Σύνταγμα.Στο συγκεκριμένο απόσπασμα οι Μεγάλες Δυνάμεις οι προστάτιδες χώρες της Ελλάδας,ύστερα από την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου στην οποία ο λαός ζητούσε "Σύνταγμα",προσπαθούν να αποφασίσουν αν η Έλληνες πρέπει να ΤΟ αποκτήσουν ή όχι. Παρακάτω θα διαβάσετε το διάλογο των Δυνάμεων πάνω στο ζήτημα αυτό:

    ΑΓΓΛΙΑ : Να έχουν Σύνταγμα ή να μην έχουν ;

    ΡΩΣΙΑ : Αφού δεν είχαν γιατί να έχουν ;

    ΑΥΣΤΡΙΑ : Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν !

    ΑΓΓΛΙΑ : Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν !

    ΓΑΛΛΙΑ : Δεν είναι και ώριμοι για να το έχουν !

    ΡΩΣΙΑ : Είναι κι ανώριμοι για να το έχουν.

    ΓΑΛΛΙΑ : Για το καλό τους ας μην το έχουν.

    ΑΓΓΛΙΑ : Δεν επιτρέπεται να το έχουν.

    ΑΥΣΤΡΙΑ : Αποφασίζουμε να μην το έχουν.

    ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Να μην το έχουν.

    ΑΓΓΛΙΑ : Και αν επιμένουν να το έχουν ;

    ΓΑΛΛΙΑ : Και αν το έχουν χωρίς να το έχουν ;

    ΑΥΣΤΡΙΑ : Τι εννοείτε έχουν - δεν έχουν ;

    ΓΑΛΛΙΑ : Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσία δεν το έχουν !

    ΑΓΓΛΙΑ : Αυτοί θα χαίρουν πως το έχουν και μεις θα ξέρουμε πως δεν το έχουν !

    ΡΩΣΙΑ : Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν.

    ΑΥΣΤΡΙΑ :Αποφασίζουμε να έχουν.

    ΓΑΛΛΙΑ : Εάν εμποδίσουμε να έχουν υπάρχει κίνδυνος να έχουν.

    ΡΩΣΙΑ : Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν.

    ΑΓΓΛΙΑ : Παράδειγμα όσα δεν έχουν. Είναι όσα αφήσαμε να έχουν.

    Και κάπου εκεί αναρωτιέμαι,μήπως τελικά αυτά που "έχουμε" δεν είναι και τόσο αληθινά; Μου φαίνεται ότι κάποια στιγμή ο καθένας μας 'εχει πιάσει τον εαυτό του να το σκέφτεται αυτό. Και αν αλήθεια ισχύει αυτό μήπως έχουμε βολευτεί πίσω από λέξεις και έννοιες και δεν κυνηγάμε την ουσία.Μόνο αν το κάνουμε αυτό θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι.Για να επιλέγουμε,όμως,να ζούμε επιφανειακά μάλλον ικανοποιεί εμάς και εξυπηρετούνται τα συμφέροντα κάποιων άλλων. Μήπως,τελικά,φοβόμαστε την ελευθερία;

    Τελειώνοντας,το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δε φεύγει αδιάφορος από την παράσταση αυτή.Κάτι ξυπνά μέσα σου.Κάτι σε κάνει να θες να φωνάξεις.
    Ακούς τη γη να χτυπάει με ογδόντα σφυγμούς,ωραίους σαν από παλιό τύμπανο. Κάτι γίνεται...
    Κάτι γίνεται...

    Καλό μας βράδυ!

    Αλκμήνη


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ καλό Μαρία!
    Διονυσία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ καλό, Μαρία, που ανακάλυψες το καταπληκτικό αυτό κείμενο και τη μουσική και την παράσταση! Ακόμη καλύτερο που "αναψες"φωτιές με την ανάρτηση σου!!!
    Πάντως κι εγώ έχω να πω για την παράσταση εκείνη στο σχολείο-πρέπει να ήταν μόλις είχα έρθει στο σχολείο- δροσερή σαν τα παιδιά που έπαιζαν, παράλληλα όμως "βαρειά" από ιδέες και νοήματα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το μπέρδεμα με το όνομα. Απλά λέγομαι και εγώ Mαρία το πιο συνηθισμένο ελληνικό όνομα. Ρασκόλνικωφ συνεχίζω να θεωρώ ότι για κάποια πράγματα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και ένα από αυτά είναι η πολιτιστική κληρονομιά μας. Λυπάμαι που η πλειοψηφία σήμερα των Ελλήνων τη κληρονομιά αυτή την καπηλεύεται για δικά της ταπεινά οφέλη. Έχουμε ταμπουρωθεί πίσω από τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος και είμαστε οι χειρότεροι διαφημιστές του εαυτού μας κρυμμένοι πίσω από λέξεις ιστορικές που έχουν χάσει το νόημά τους.
    Τέλος πάντων ας μην χαλάω το απόγευμα της Κυριακής με μίζερες σκέψεις. Ας ευχηθώ μία καλή βδομάδα σε όλους μας. Μην ξεχνάμε δεν είμαστε μόνοι μας είμαστε πολλοί ... πολλοί και ωραίοι...
    ΜΑΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έλα μωρέεε!Λίγο το καθόλου συνηθισμένο όνομα,λίγο η αφηρημάδα μου σιγάαα!:Ρ

    Δε χρειάζεται να είσαι περήφανος!Αυτό που χρειάζεται είναι να μαθαίνεις το παρελθόν σου,να κοιτάς ανθρώπους που έδρασαν καταπληκτικά στο παρελθόν,να παραδειγματίζεσαι και να θες να τους ξεπεράσεις,αλλιώς απλά είσαι ρητορικά έλληνας!Το παν όχι μόνο η ουσία και η αρετή αλλά και το νόημα που τους δίνεις!

    Δε χωρά διαφήμιση σε αυτό που είμαστε!Αν κάποιος θέλει να διαφημίσει το έθνος με καμπάνιες και λοιπές βλακείες,για να μη πω κάτι χειρότερο,μόνο κακό μπορεί να κάνει και είναι εντελώς ηλίθιος αν νομίζει ότι χρειαζόμαστε διαφήμιση!Το μεγαλείο δε διαφημίζεται,αποδεικύνεται στη πράξη!

    Το τελευταίο παρακαλωωω μη το ξαναπεις,μου θυμίζει ρητορεία γνωστού πατριδοκάπηλου κόμματος και με σκοτώνει!!:/

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις