Αχ, αυτά τα σχολεία!
Ελένη Κολιάντα, Β2 6ου ΓΕΛ Καλλιθέα, Απρίλιος 2012
Επιμέλεια: Παύλος Αντωνιάδης
Γεια σε όλους,
Είμαι από την Ουκρανία και θα ήθελα να σας περιγράψω πώς είναι τα σχολεία εκεί. Τα σχολεία στην Ουκρανία είναι πολύ διαφορετικά απ’ ότι στην Ελλάδα και ως προς τον χώρο αλλά και ως προς στην εκπαίδευση.
Ο χώρος του σχολείου θεωρείται πολύ σημαντικός στην Ουκρανία. Τόσο οι καθηγητές όσο και οι μαθητές προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για το σχολειό τους που πρέπει να είναι πεντακάθαρο μέσα και έξω.
Κάθε αίθουσα βάφεται μία φορά τον χρόνο, αυτό εννοείται πως γίνεται το καλοκαίρι. Πρέπει να έχει γλάστρες με λουλούδια, τα οποία τα προσέχουν οι μαθητές, ο πίνακας να είναι καθαρός αμέσως μετά από κάθε μάθημα και απαγορεύεται να γράφουν οι μαθητές στα θρανία.
Στο σχολείο υπάρχει τραπεζαρία, στην οποία, όσα παιδιά θέλουν, μπορούν να γευματίζουν. Το πρόγραμμα προβλέπει διάφορα μαγειρεμένα φαγητά, όπως σούπες, πατάτες, κρέας και άλλα. Σε όσους δεν αρέσει κάτι τέτοιο μπορούν απλά να πάνε στο κυλικείο και να ψωνίσουν κάτι από κει. Τώρα σε ότι αφορά στον εξωτερικό χώρο δεν έχω πολλά να πω, μόνο ότι στην Ουκρανία δεν υπάρχουν κάγκελα στα σχολεία. Δεν ξέρω το γιατί, μάλλον επειδή δεν υπάρχει λόγος. Οι μαθητές επιτρέπεται να φεύγουν όποτε θέλουν αρκεί να ενημερώσουν τον υπεύθυνο καθηγητή.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ:
Στην Ουκρανία τα σχολεία δεν χωρίζονται σε δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο. Τα παιδιά φοιτούν σε δύο βαθμίδες εκπαίδευσης, η πρώτη έχει τέσσερις τάξεις (δημοτικό) και η δεύτερη οκτώ τάξεις (γυμνάσιο και λύκειο μαζί). Όλες οι τάξεις βρίσκονται στο ίδιο κτίριο ή σε δύο διπλανά κτήρια.
Τα μαθήματα είναι τα ίδια που διδάσκονται και στην Ελλάδα με μόνη εξαίρεση ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν αρχαία ελληνικά ούτε αρχαία ρωσικά. Τα τελευταία χρόνια διδάσκεται η ελληνική γλώσσα ως δεύτερη ξένη υποχρεωτική γλώσσα.
Επειδή, όπως όλοι ξέρουμε, η Παρασκευή είναι η πιο δύσκολη μέρα για τους μαθητές και δεν περνάει με τίποτα, κάθε Παρασκευή έχουμε πεντάωρο αντί για επτάωρο. Όμως, όσο ωραίο και αν ακούγεται αυτό, υπάρχει κάτι που το χαλάει… είναι η δουλειά που μας βάζουν για το σπίτι! Και το μόνο που μπορώ να πω είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!
ΑΠΟΥΣΙΕΣ:
Μπαίνει μόνο μία απουσία ανά ημέρα (πάλι καλά!) και αν ο μαθητής λείψει περισσότερες από 3 ημέρες χρειάζεται χαρτί γιατρού. Όριο απουσιών δεν υπάρχει.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ:
Διακοπές έχουμε μία εβδομάδα το φθινόπωρο, αλλά καμιά φορά λίγο περισσότερο (γιατί πολλά παιδιά είναι άρρωστα, επειδή οι θερμοκρασίες είναι ήδη χαμηλές), δύο εβδομάδες τον χειμώνα, αλλά αν κάνει -25 βαθμούς θερμοκρασία και άνω, τότε τα σχολεία κλείνουν και έτσι έχουμε μερικές ημέρες παραπάνω, μία εβδομάδα την άνοιξη και τρεις μήνες το καλοκαίρι, δηλαδή από 30 Μαΐου έως 1 Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση που χαθούν μαθήματα, π.χ. το χειμώνα, επειδή τα σχολεία κλείνουν λόγω της θερμοκρασίας, τα μαθήματα δεν θα χαθούν, θα γίνουν ή τα Σαββατοκύριακα ή το καλοκαίρι (πρέπει να τελειώσουμε όλη την ύλη).
Αυτά για τα σχολεία στην Ουκρανία. Ελπίζω να μη σας κούρασα. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Ελένη Κολιάντα, Β΄ λυκείου
μα φυσικά και δεν υπάρχει όριο απουσιων γιατί αν έχεις μέσα σου την παιδεία ξέρεις ότι δεν πρέπει να λείψεις αν δεν υπάρχει λόγος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είχα τελειωσει το 1ο τετράμηνο στη Γ λυκ δίχως απουσιες ο γραμματέας του σχολειου μας έμεινε έκπληκτος. Μα δεν είχα λόγο!
το μόνο που δεν καταλαβα είναι αν τα παιδια εχουν δικαιωμα να διαμορφωσουν την ταξη τους ή όχι; αν υπαρχει και κει σχεδιο δε μου αρεσει. Ας πουμε στο δικό μας η κάθε τάξη μπορει να βαψει την τάξη όμορφα αν πάρει άδεια και να την διακοσμισει :)
Δυστυχώς δεν επιτρέπετε να κάνουμε σχέδια στους τοίχους. Οι τοίχοι βάφονται μια φορά το χρόνο και μόνο με ένα ή το πολύ με δυο χρώματα. Ελενη
ΔιαγραφήΑλς,
ΔιαγραφήΓιατί θεωρείς πως είναι θέμα παιδείας να πηγαίνεις στο σχολείο;Μπορείς συνειδητά έχοντας παιδεία να μην πηγαίνεις ή να μην σε παρακολουθείς τόσο τα μαθήματα, διότι το σχολείο παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή του συστήματος.
Πάντως είναι πολύ καλό που υπάρχει τουλάχιστον αυτό το σχετικά "ελεύθερο¨για τις απουσίες στην Ουκρανία.
Καθόλου δεν μας κούρασες Ελένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμας τα είπες όλα τόσο απλά κι αληθινά και μας ταξίδεψες όμορφα στη χώρα σου.Έχω και κάποιες ερωτήσεις: πώς είναι οι σχέσεις με τους καθηγητές; ποια είνια τα βασικά πλοβλήματα των παιδιών (αν υπάρχουν); φοράνε στολές;( γιατί έτσι φαίνεται στη φωτο).
Να μην ξεχάσω, ένα μεγάλο μπράβο στον Παύλο τον Αντωνιάδη για την πρωτοβουλία και στο Διονύση για την υλοποίηση!
Μεταξύ μαθητών και καθηγητών υπάρχει μια σχέση σεβασμού και μια σχέση αλληλοβοήθειας (ο καθηγητής βοηθάει τον μαθητή αλλά και ο μαθητής μπορεί να βοηθήσει τον καθηγητή).
ΔιαγραφήΕπίσης θα μπορούσα να πω πως οι μαθητές έχουν ένα μικρό φόβο απέναντι στους καθηγητές, όχι ότι μας κάνουν κάτι απλά υπάρχει. Τα βασικά προβλήματα των μαθητών πιστεύω
πως είναι η έλλειψη χρόνου γιατί οι εργασίες και οι ασκήσεις για το σπίτι συνήθως είναι πάρα πολλές. επίσης δεν έχουμε φροντιστήρια και έτσι πρέπει να διαβάζουμε μόνοι μας.
Όσον αφορά τις στολές, τα τελευταία χρόνια όλοι οι μαθητές πρέπει να φοράνε μαύρο παντελόνι και οι μαθήτριες μαύρη φούστα μαζί με άσπρο πουκάμισο, βέβαια επιτρέπετε
και το τζιν στα αγόρια αρκεί να μην είναι σκισμένο Ελενη
Μου άρεσε το κείμενό σου Ελένη, ήταν σύντομο και καθόλου κουραστικο! Ενα έχω να πω, ένιωσα σα χαζή με τη αντίδρασή μου, διότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό:Σχολεία χωρίς καγκελα!!!Ούτε σαν πιθανότητα δεν είχα σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο, θλιβερή με βρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ.Ι.
Καλά το ξέρουμε πως τα σχολεία είναι σε οοοοοολες τις χωρες καλύτερα!!!Τι να πρωτοπω,για την χαλαροτητα που υπάρχει αλλά όχι την χαλάρωση,για το φαγητό που υπάρχει σε ειδική αιθουσα(ελπίζω να μην είναι είναι σαν τη δική μας τη Λέσχη ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!),για το σεβασμό προς τους καθηγητές,για το ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΜΟΥΤΖΩΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΘΡΑΝΙΑΑΑΑΑ;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌοσ για τα κάγκελα θεωρώ πως εφόσον στους μαθητές έχει αναπτυχθεί τόσο το αίσθημα ευθύνης όσο και η αγάπη για τη μόρφωση τα δε χρειάζονται!!Δυστυχώς επειδή εδώ έχουμε συνδέσει τα τελευταία χρόνια τη παιδεία με ένα χαρτί δεν αγαπάμε τα γράμματα και έτσι χρειαζόμαστε τα κάγκελα να μας κρατούν εκεί γιατί μόνο έτσι μπορούμε να καταλα΄βουμε!!!
Τέλοσπαντων δεν θα γκρινιάξω κυκλοφορεί και η Μαργαρίτα εδώ γύρω και δεν θέλω να να ακούσω γκρίνιες για το πόσο γκρινιάρης είμαι!!!!!:Ρ
ΧΑΧΑ!!
Σας χαιρετώ και καλή αρχή αυριο στο σχολείο!!!
δε θεωρω κακη την τέχνη πάνω στα θρανια. Πρεπει να αναγνωρισθει οτι ειναι τροπος εκφρασης. Ναι έτσι. Δεν αναφέρομαι στις μουτζουρες φυσικα!
ΔιαγραφήΜιλάς στον άνθρωπο με το ποιο καθαρό θρανίο που περνούσε ώρες με το να το καθαρίζει γιατί δε μπορούσε το παραμικρό πανω!!!Ρώτα όποιν θες έχω μάρτυρες!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
ΔιαγραφήΑνωμαλία λέγεται...δεν υπάρχει μαθητής στην γη που να μην έχει γραψει έστω και τον πιο μικρό στίχο από τραγούδι πάνω στο θράνιο του...εισαι λιγο υπερβολικος...και στο κάτω κάτω το να γράφεις ή να ζωγραφίζεις στα θρανία είναι ένας τρόπος να ξεσπάς και να ξεφεύγεις λγ από την μονοτονία που επικρατεί μεσα στην τάξη...
ΔιαγραφήΕμένα προσωπικά με πειράζει περισσότερο ο ανεξίτηλος μαρκαδόρος που δεν βγαίνει με τίποτα. το να ζωγραφίζεις με μολύβι το θρανίο σου δεν είναι και τόσο κακό αρκεί μετά να τα σβήνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλενα, ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε και στοιχεία για τη διασκέδαση, γαστρονομικές πληροφορίες κλπ ( Αν και τις τελευταίες καλό θα ήταν να τις δοκιμάζαμε:-) )
Και μόνο ο τρόπος που τα περιγράφεις, νομίζω ότι προδίδει πως πρόκειται για ένα σύστημα με στέρεα οργάνωση. Οι συγκρίσεις, βέβαια, αναπόφευκτες, αν και διαπιστώνει κανείς ότι οι περισσότερες διαφορές οφείλονται στην εγχώρια αδυναμία. εφαρμογής πολλών πραγμάτων, όχι μόνο στο σχεδιασμό.
Βιβλία; Υπάρχει ένα; Γίνεται επιλογή; Πώς ακριβώς;
Αλήθεια,μια και ανέφερες για τα κάγκελα [Ι.Μ δεν είσαι καθόλου θλιβερή, ένσταση!]: Πόσο ανοιχτό στην κοινωνία είναι το σχολείο εκεί; Γίνονται πολλές επισκέψεις, εκδρομές, εξωτερικές δραστηριότητες; Έρχεται κόσμος στο σχολείο για διάφορες εκδηλώσεις, γίνεται ανάληψη πρωτοβουλιών συνεργατικά με άλλους φορείς;
Γιατί πάντα να υπάρχουν καλλυτερα συστήματα από δω; Τόσο δύκολο πια;
ΑπάντησηΔιαγραφή