*Κι αν για τον έρωτά μου δε μπορώ να πω...
Ένας απ' τους προβληματισμούς μου τελευταία είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τον έρωτα οι μεγάλοι άνθρωποι. Ο έρωτας είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν νιώσει..είναι από τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή και κάτι απολύτως φυσιολογικό! Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, στον 21ο αιώνα, έτος 2012, ο έρωτας θεωρείται συχνά κάτι πρόστυχο, κάτι ανήθικο και ντροπιαστικό! Κυρίως οι μεγάλοι άνθρωποι των οποίων οι συνειδήσεις δεν αλλάζουν τόσο εύκολα σε σχέση με τους νέους και πολλές φορές είναι οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί, σχολιάζουν κι επικρίνουν ερωτευμένα ζευγάρια που βλέπουν στο δρόμο για παράδειγμα απλά να περπατάνε μαζί! Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει κάποιον να λέει: "Αα και ήταν ένα ζευγαράκι, νέα παιδιά και φιλιόντουσαν και αγκαλιάζονταν στο λεωφορείο και στο δρόμο και τι πράγματα είναι αυτά!...και μπλα μπλα μπλα!"
Μη με παρεξηγήσετε κάποιοι! Δεν εννοώ φυσικά να φτάνουν στο άλλο άκρο αλλά ποιον ενοχλεί ένα ζευγάρι που κρατιέται χέρι-χέρι ή που περπατάει αγκαλιά;;; Γιατί ναι, αν δεν το ξέρατε αγαπητοί μου συμμαθητές-συμμαθήτριες, καθηγητές και λοιποί αναγνώστες του blog, το να κρατιέται ένα αγόρι κι ένα κορίτσι χέρι-χέρι ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ!
Ο έρωτας είναι ανυπότακτος. Δεν υπακούει σε ανθρώπους, σε νόμους και κανόνες! Ο έρωτας είναι ανεξέλεγκτος. Δεν κρύβεται. Όταν είσαι ερωτευμένος τα πάντα μοιάζουν τέλεια! Θέλεις να βγεις στο δρόμο, να τρέξεις στο ψηλότερο σημείο της Γης ολόκληρης, να το φωνάξεις ότι είσαι ερωτευμένος και να βουτήξεις στο κενό, να πετάξεις! Αυτό είναι που τρομάζει τους περισσότερους ανθρώπους. Γιατί τον έρωτα δε μπορείς να τον περιορίσεις, να τον ελέγξεις. Αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο αυτοί που έχουν εξουσία -οποιουδήποτε είδους εξουσίας! Είτε είναι γονείς, είτε είναι καθηγητές, είτε είναι πολιτικοί, οτιδήποτε!- Φοβούνται το ρομαντισμό των νέων, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες τους και την ελευθερία σκέψης και έκφρασης που διεκδικούν.
Ο έρωτας δεν είναι ντροπή, δεν είναι πρόστυχος και ανήθικος!
Ο έρωτας είναι δύναμη, είναι κουράγιο, είναι ευτυχία, πόνος, απογοήτευση, απόγνωση, είναι αγώνας, είναι επανάσταση! Ο έρωτας είναι ζωή!
Ο Δεκέμβρης του 1903
Κ.Π. Καβάφης
Ο Δεκέμβρης του 1903
Κ.Π. Καβάφης
Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω —
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι αν περνώ, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.
kavafis...KAI malamas...!polu wraio ar9ro kai polla sugxarhthria gia thn epilogh tou poihmatos...!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...Τον αποζητάς με μανία, σου συμβαίνει όταν δεν το περιμένεις, και ή σε κρατάει ζωντανό για πάντα ή σε καταστρέφει ολοσχερώς, σε κάνει χαλίκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι ενοχλούνται από αυτά, δε ζουν, κολυμπάνε σε μια νοσηρή μιζέρια, χμ, κι εκεί μόλις που επιπλέουν μάλλον...Πιστεύω όλα είναι τέχνη, όλα είναι έρωτας.
Τραγουδάκιιι( FFC - κάποιου Οκτώβρη την αυγή )
http://www.youtube.com/watch?v=UWyPp7D4dws
Και μιας και τελευταία έχω περάσει αρκετές ώρες παρέα με το Λαπαθιώτη, χιχι, ταντααααν!
Ερωτικη πίκρα:
"Όποιος είναι απελπισμένος
στη ζωή δεν έχει θέση...
Είναι θάλασσες και λίμνες
και ποτάμια για να πέσει..."
Τ' άστρα ειρωνικά μ' ακούνε
και γελούν πικρά και λένε
"Τρέχα πρώτα εσύ και πνίξου
στο ποτάμι, Απελπισμένε!..."
"Έχουν δίκιο τ' άστρα...Γεια σου,
πάω στο κύμα να πεθάνω.
Να μη 'ρθεις όμως να σκύψεις,
σα θα ξεψυχώ από πάνω.
Όσο αν είμαι πεθαμένος,
ξεβρασμένος στο ακρογιάλι,
σα σε νιώσω πλάι, το ξέρω,
πως θα ξαναζήσω πάλι"
Ι.Μ. Φιλιά στο 6ο!!!
Ωραίο τραγούδι!!!!!
ΔιαγραφήΩραία ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως λίγο ζηλεύουμε εμείς οι μεγαλύτεροι γι αυτό και επικρίνουμε τις ερωτικές εκδηλώσεις;Τα κοινωνικά πρέπει δεν μας επιτρέπουν να εκφραστούμε και μεις όπως οι νεώτεροι(μας φαντάζεστε;;;)Μη γελάτε!!Άσε που οι περισσότεροι από σας θα νομίζουν ότι είμαστε ανέραστοι!
Καλή συνέχεια παιδιά !Σας αφιερώνω το γνωστό Μονόγραμμα σε απαγγελία της Καρυοφιλιάς Καραμπέτη.
http://www.youtube.com/watch?v=j_2pyNuL0_A
Οι μαθητές του Γ3 και Γ4
Καταρχάς καλωσήρθες Μαρία στο ιστολόγιο και σου εύχομαι να τις εκατοστήσεις τις αναρτήσεις!!Για το θέμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου αλλά σου έχω και τη λύση,την αδιαφορία!!Ας λέει ο καθένας ότι θέλει εκείνος θα είναι γραφικός!!!
Θα χρειαστεί να διαφωνήσω όμως ότι τον έρωτα αντιμάχονται οι εξουσίες!!Τον έρωτα αντιμάχονται όσοι δεν τον έχουν νοιώσει ή έχουν ξεχάσει να τον νοιώθουν!!!
Αλλά συμφωνώ με το συπέρασμα σου ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!
Ωραίο τραγούδι,ωραία ανάρτηση γεμάτη πάθος,ωραίο ποιήμα στο τέλος!!
Καλωσήρθες και πάλι!!!
Ο έρωτας από τη φύση του είναι αντεξούσιος και επομένος επικίνδυνος για κάθε μορφή εξουσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε...
Η εξουσία μόνο με έρωτα πεθαίνει!
Μαρία08,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς διάθεση υπερβολών: πάααααααρα πολύ ωραία ανάρτηση. Άσε που μου έβαλες και τα γυαλιά με το Μάλαμα-ειδήμων άνθρωπος, υποτίθεται, εγώ, στις μελοποιήσεις ποιημάτων...
Έτυχε στο σχολείο αυτές τις μέρες να συζητάμε αυτό ακριβώς το θέμα με τα παιδιά της θεωρητικής, της δευτέρας. Ο έρωτας και το σχολείο, τα όρια, οι ανοχές και οι αντοχές, εμείς οι μεγαλύτεροι κι εσείς οι μικρότεροι κλπκλπ.
Φοβάμαι πως έχεις δίκιο. Πολλοί μεγάλοι τον "εχθρεύονται" τον έρωτα και βγάζουν ένα συντηρητισμό συχνά ακραίο. Πόσο ωραία περνάς την άποψή τους με περιγράφοντας τα όσα λένε για το ζευγαράκι που -άκουσον, άκουσον! - αγκαλιαζόταν στο λεωφορείο..
Να είναι, άραγε, ότι μας θυμίζει την ήττα μας; Αυτά που χάσαμε, καθώς υπογράψαμε συμφωνητικά με τους ποικίλους συμβιβασμούς; Να είναι ο υποψήφιος κίνδυνος της εφησυχασμένης ζωούλας μας; Ο, κατά τον Αναγνωστάκη, τρελός που απειλεί τις "στέρεες παρατάξεις";
Όπως και να 'ναι, πάντως, ευτυχώς που φωνές σαν τη δική σου υπάρχουν για να μας θυμίζουν τη ρήξη μας με τη ζωή και την άνοιξη που εισβάλλει παντού.
Μαρία, ευχαριστούμε, εντυπωσιακή είσοδος στο blog!!!
ΥΓ. Ι.Μ, πού το βρήκες το τραγούδι; Δε μας το έλεγες για παράλληλο στον Κρητικό;! Φιλιά.
Μπράβο!! Μόνο στη θεωρητική της Β'. Οι μαθητές της Γενικής Παιδείας δεν έχουν δικαίωμα να μιλήσουν για τέτοια όμορφα θέματα;; γιατί τέτοια διάκριση;; εμείς στο πηγάδι .....;;;
ΔιαγραφήΕλίτσα βλέπεις τι διακρίσεις κάνει ο Ένοχος!!Βλέπεις τώρα γιατί αγωνίζομαι;;;;
ΔιαγραφήΥΓ:Το όνομα σου βρε ποιο είναι!!ΧΑΧΑ!!
Βλέπω βλέπω!!
ΔιαγραφήΤο ονομά μου;; αυτό που έχω γράψει: Ελίτσα απλώς βγάζεις την τελευταία συλλαβή και βάζεις ένα ακόμα σύμφωνο για να είναι διδυμάκια με το άλλο σύμφωνο που υπάρχει.. ;):)
Μηηηηηηηπως έχει πάει ποτέ στη Μαδρίτη;;;;;ΧΑΧΑΧΑ!!Από την απάντηση σου θα εξαρτηθούν πολλά!!ΧΑΧΑΧΑ!!
Διαγραφήοοο ναι!! έχω πάει!! τώρα νομίζω κατάλαβες!! :)
ΔιαγραφήΚατάλαβα,κατάλαβα!!!!ΧΑΧΑΧΑ!!Ωραία είχαμε περάσει!!ΧΑΧΑΧΑ!!
Διαγραφή:):) Πολύυυυυυυυυ ωραία για την ακρίβεια... Ώρες ώρες αναπολώ αυτό το ύπεροχο πάρκο που είχαμε πάει την τελευταία μέρα και με πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία...
ΔιαγραφήΘα έπρεπε να είχε γίνει μια ανάρτηση!!!!Το υπέροχο πάρκο στο οποίο έιχαμε ρίξει ύπνους,ξάπλες,παιχνίδια!!!
ΔιαγραφήΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΩΩ!
Όντως Έπρεπε!!
ΔιαγραφήΠιστεψέ με δεν είσαι ο μόνος...
Τι όμορφο κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρωτας... Ένα συναίσθημα τόσο διαφορετικό απ' όλα τα άλλα.. Μαρίαο8 πραγματικά έκανες μια θεαματίκη είσοδο στο blog με αυτή σου την ανάρτηση!! Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος επικρίνει ένα ζευγάρι για παράδειγμα είτε επειδή έχει μεγαλώσει με διαφορετικές αρχές (μην ξεχνάμε ότι τα πράγματα παλιότερα ήταν πολύ πιο αυστηρά σε αυτόν τον τομέα) είτε επείδη ζηλεύει για κάποιον λόγο που δεν βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση. Επομένως δεν θα πρέπει να κρίνουμε τέτοιες συμπεριφορές χωρίς να είμαστε γνώστες των συνθηκών και των γεγονότων που έχουν επηρεάσει τα άτομα αυτά.
Τώρα για το τι είναι ο έρωτας για μένα και πως τον αντιλαμβάνομα θα πω κάποια άλλη στιγμή... :):)
Εδώ θα μαστε και θα περιμένουμε!!!!!:):):)
ΔιαγραφήΟσονούπω!! (δεν ξέρω αν το έγραψα και σωστά αλλά δεν πειράζει :Ρ) ;);)
ΔιαγραφήΣωστά το έγραψες μην ανησυχείς!!ΧΑΧΑ!!
ΔιαγραφήΈχεις αγωνία Ρασκόλνικωφ;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ θα μας πεις, όμως, πως σκέφτεσαι τον έρωτα;;;;
XAXAXAXA!!!!!Αγωνία όμως γιατί;;ΧΑΧΑ!!
ΔιαγραφήΠαραμυθάκια έ;ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!
Ερωτας...αχ ο ερωτας...αυτο ο φτεροτος θεος που μας χτυπαει με τα βελη του και μας βαζει σε μπελαδες και μπορουμε να ταξιδεψουμε απο την κολαση στον παραδεισο μεσα σε λιγα μολις δευτερα...Δεν θα πω κατι παραπανω απλα θα αφιερωσω στο παρεακι μας τα 3 πιο αγαπημενα μου "ερωτικα" τραγουδια..
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Hoobastank - The reason
http://www.youtube.com/watch?v=fV4DiAyExN0&ob=av2n
2) The calling - Wherever you will go
http://www.youtube.com/watch?v=iAP9AF6DCu4&ob=av3n
3) Alter-bridge - Watch over you
http://www.youtube.com/watch?v=9lIdymq0DZc
ομορφο το ποιημα του Καβάφη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω οτι ψιλοσυμφωνω για το ότι ακουγονται υπερβολικα σχόλια των πιο μεγάλων. Ίσως να μη θυμουνται πως ενιωθαν κι αυτοι!
Αλλά υπαρχουν και στιγμές που βλέπεις μέσα στο λεωφορείο που είσαι κολλημενος σα σαρδελα με τον πίσω, τον διπλα, τον μπροστα, ένα ζευγαρακι να "σαλιαριζει" δίπλα σου και να κάνει και αυτον τον υπέροχο θόρυβο 8 το πρωί, που είναι ικανος να διαπεράσει ακομη και τη μουσική που παίζει στα ακουστικά σου.!
Ε όχι! Και μεις ερωτευτήκαμε! δε σημαινει οτι πρεπει να χανεται ο σεβασμος! ΕΛΕΟΣ! Σπίτι δεν έχετε;;;;
Όλα με μέτρο λοιπον. Ακομη κι αν ο ερωτας δεν υπακουει στα μέτρα, τουλαχιστον νομιζω πως ο σεβασμος είναι τοσο δυνατος που δε χανεται ετσι απλα!
Συγχαρητηρια για την αναρτηση...(οφειλω να ξεκινησω απο εκει.. :) )
ΑπάντησηΔιαγραφήο ερωτας ε ??? θα ελεγε κανεις πως ο ερωτας ειναι τυφωνας, σε τρομαζει στην αρχη,σε ταραζει , σε αναστατωνει , σε ζαλιζει ,σε κατακλειζει... και στο τελος σε πεταει καπου ..καπου ομορφα! ολα ειναι υπεροχα και αξιζει να τα ζει κανεις!
ποιος ομως δεν φοβαται τους τυφωνες??? (κυριως οι "δυνατοι" )
---> μαργαριταρι μου , πολυ ομορφο..
--->αγαπιτοι μου φιλοι, αποχαιρετω με πολλα πολλα φιλια,και ανακοινωνω πως αυριο καταυθανω εις τας αθηνας..κι ελπιζω να σας πετυχω καπου...
Θα μας πετύχεις,θα μας πετύχεις!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!!
ΔιαγραφήΉ και κάπου άσχημα!!Αχ αυτή η αισιοδοξία σου,αχ!!ΧΑΧΑ!!
Συγχαρητήρια καταπληκτική πρώτη ανάρτηση. Σου εύχομαι να συνεχίσεις έτσι και με τις επόμενες αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘάθελα να υπερασπιστώ τους μεγάλους -που δεν είναι όλοι ίδιοι, όπως και οι "μικροί", άλλωστε-
ΑπάντησηΔιαγραφήστο ερωτικό κομμάτι, που μπορεί να είναι απίστευτα δυνατό, δημιουργικό και ώριμο, να δίνει ποιήματα, μουσικές, ζωγραφικές και πάθη, ίσως πιο έντονα από τα νεανικά!
Ο ΕΡΩΤΑΣ είναι όπως και νάχει, μαγικό συναίσθημα και ταυτόχρονα σκοτεινό, βασανιστικό, ακραίο, τρυφερό και ...ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε αγαπημένες φίλες και φίλοι.
Μας έπιασε η άνοιξη τελικά (ευτυχώς)!
Μας παρέσυρες Μαρία08, με την ωραία σου ανάρτηση!
Ελίτσα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘες σοβαρή απάντηση για την ερώτηση "εμείς στο πηγάδι;;;" ή όχι; Ας πάρουμε μια συγκρατημένα σοβαρή: Οι παράγοντες κάθε τάξης συνδιαμορφώνουν το κλίμα μέσα στο οποίο γίνεται η εκπαιδευτική συνάντηση. Η δυνατότητα συζήτησης, η ποιότητά της και τα όριά της είναι στοιχεία για την ύπαρξη των οποίων η κάθε τάξη είναι υπεύθυνη. Και εννοείται πως στο " κάθε τάξη" βάζω και τον καθηγητή μέσα. Αλλά όχι μόνο..
Πάντως, τώρα που το θυμάμαι, την περί δημοσίων ορίων στις εκδηλώσεις του έρωτα συζήτηση την κάναμε (και) στο Β4, όταν, μετά την εκδρομή σας, στην τάξη ήταν 5-6 παιδιά..
( Να τα καλά του μπλογκ: η Μαρία μάς επέβαλε τη συζήτηση εδώ!) :-)
Οκ τώρα τι να πω... Με αποστομώσατε.. Ελπίζω να υπάρξει κι άλλη φορά ευκαίρια για ανάλογη συζήτηση μέχρι να τελειώσει η χρονιά...
ΔιαγραφήΘα επανέλθω και θα πω ότι ο Ρασκόλνικωφ μπορεί να κάθεται και να περιμένει μια χαρά εδώ μέσα στρογγυλοκαθισμένος σαν χαμογελαστός αγάς που πίνει τον βαρύ γλυκό του καφεδάκο... να σχολιάζει και να λέει και τα αστειάκια του... αλλά ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω τώρα...
XAXAXAXAXAXA!!!Δε μου αρέσει ο καφές!!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
ΔιαγραφήΦλώρα μου,
Διαγραφή1) Βρήκες άγιο ν' ανάψεις το κερί σου!
2) Χτύπησες κέντρο! Στην ψυχολογία άριστα, κυρία μου!
Εεε εντάξει όχι και Άγιος!!ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!Μεγαλουπέρτατος μπορεί!!ΧΑΧΑ!
ΔιαγραφήΓιατί χτύπησε κέντρο;;;Γιατί άριστα;;;;ΕΓΩ ΒΑΖΩ ΒΑΘΜΟΥΣ ΕΔΩΩΩ!!ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!