Η λέσχη ανάγνωσης για το βιβλίο "Η κάθοδος των εννέα", του Θανάση Βαλτινού ( εκδ. Εστία)


Η κάθοδος των... εννέα ( λόγω κάποιων απουσιών) μελών της σχολικής μας λέσχης ανάγνωσης έγινε την Κυριακή που μας πέρασε.Αφού κλείσαμε κάποιες εκκρεμότητες με το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας", του Σέξπιρ, συζητήσαμε κυρίως για το βιβλίο του Θανάση Βαλτινού " Η κάθοδος των εννέα" ( εκδ. Εστία).

Το σημείωμα της Άννας για τη συνάντηση της Κυριακής

" Απογεύματα Κυριακής. Ξέρετε για τ' απογεύματα της Κυριακής, την πλήξη και τη θλίψη τους, που συνήθως οι άντρες την ξορκίζουν στα "γήπεδα που η Ελλάδα αναστενάζει", οι γυναίκες σιδερώνουν πουκάμισα αδεινά και τα παιδιά ( αχ, τα παιδιά μας) αδειάζουν τη βαρεμάρα τους στους καναπέδες της τηλεόρασης, δικτυωμένα σε θαυμαστούς καινούριους κόσμους ή χωμένα τα μεγαλύτερα στα καταραμένα βιβλία της παπαγαλίας. ( Γενικεύω αυθαίρετα, ίσως, ωστόσο την αίσθησή μου αποτυπώνω μονάχα).
Λοιπόν, είναι κάποια απογεύματα Κυριακής που δεν είναι ακριβώς έτσι, που αμύνονται στην πλήξη και τη θλίψη. Κι είναι τ' απογέματα εκείνα που μιλάμε εμείς σ' εμάς, για μας, τον άνθρωπο και τον κόσμο μ' αφορμή τα βιβλία που μας διαβάζουν και διαβάζουμε. Σ' ένα σχολείο, λοιπόν, - αν το πιστεύετε - στο ζωντανό, χαριτωμένα ανάστατο ( σκάκια και πιόνια παιχνιδιών που δεν τελείωσαν, βιβλία και περιοδικά σκόρπια στα τραπέζια κι έξω μια μιμόζα θάλλουσα) χώρο της μικρής μας βιβλιοθήκης μαζευτήκαμε και τούτη την Κυριακή. Και διαβάσαμε και μιλήσαμε και διόλου δεν πλήξαμε κι αν κάποιες στιγμές μελαγχολήσαμε ήταν γιατί μιλούσαμε για ένα βιβλίο - τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας μας. Την "κάθοδο των εννέα" του Θ. Βαλτινού. Μοιραστήκαμε λέξεις και νοήματα, στοχαστήκαμε για τη μοίρα του ανθρώπου και την περιπέτεια της ιστορίας, διαφωνήσαμε, θυμηθήκαμε άλλα βιβλία που αναδύθηκαν απ' τις σελίδες του Βαλτινού. "Σκοτεινό" βιβλίο, υπέροχα αποκαλυπτικό και από εκείνα τα βιβλία που σε σφραγίζουν.
Στη λέσχη μας ανακατευόμαστε μαθητές, καθηγητές, με τα μικρά μας ονόματα και τις μεγάλες απολαύσεις.
Φίλοι της λέσχης, ανυπομονώ για την Κυριακή εκείνη που θα διαβάσουμε Καβάφη."
Άννα


Σημειώσεις που κράτησε η Βάσια Μαλάμου από τη συζήτηση για την Κάθοδο των εννέα, του Θ. Βαλτινού

" Παρατηρήθηκε πως δεν είχε πλοκή, ενώ συζήτηση έγινε για το τέλος. Άλλοι έλεγαν πως ήταν σαφές, άλλοι πως όχι. Κάποιοι θα το ήθελαν αλλιώς, κάποιοι άλλοι αναφέρθηκαν στο συναίσθημα της λύτρωσης που προκαλεί. "Βαρύ" βιβλίο, εκλύει έντονα συναισθήματα. Η γραφή του θυμίζει γραφή ντοκιμαντέρ.. Συγκινητικό και παράλληλα ανατριχιαστικό για άλλους, κυρίως στα σημεία όπου απεικονίζονται οι σκηνές της βίας και του πολέμου. Η προσοχή των περισσότερων εστιάστηκε στην αλλοτρίωση που προκαλεί στον άνθρωπο ο πόλεμος. Λαϊκή γλώσσα. Σύγχρονο κείμενο που, απ' την άλλη, αναφέρεται σε γεγονότα που θα μπορούσαν να είχαν συμβεί και το 1821. Σε αφήνει να θέσεις μόνος σου ερωτήματα. "

Βάσια Μαλάμου

Σχόλια

  1. Ζηλεύουμε τις συναντήσεις σας εντός σχολείου!Να είστε καλά να συνεχίζετε τις περιπλανήσεις σας στο θαυμαστό κόσμο των βιβλίων παρέα με τα παιδιά.(Και τώρα ομιλώ ως μέλος λέσχης ανάγνωσης- εκτός του σχολικου χώρου.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άννα, κλείσε μια θέση και για μένα
    για τον Καβάφη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι είχαμε πάει να το κάνουμε κι εμείς αν δεν κάνω λάθος... (Αν κάνω λάθος, τότε θα το δοκίμασα αργότερα ως φοιτητής.)

    Either way, δεν είναι εύκολη διαδικασία, όσο κι αν φαίνεται.

    Προτείνω για το επόμενο εκείνο το ωραίο βιβλίο που μου είχε δανείσει ο κ. Μάνεσης, ενός πορτογάλου συγγραφέα- όνομα και τίτλος μου διαφεύγουν, το μόνο που έχει χαραχτεί στη μνήμη μου ήταν ο πραγματικά εκκεντρικός τρόπος γραφής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Giota,

    Καλησπέρα. Νομίζω πως σε σένα, που συμμετέχεις σε λέσχη ανάγνωσης, θα σου φαίνεται γνώριμο το κλίμα που περιγράφεται στις συναντήσεις.
    Τους αλληλέγγυους χαιρετισμούς μας, λοιπόν, στη Λέσχη ανάγνωσης Κω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οδυσσέα,

    Δε θυμάμαι, αλήθεια, αν είχαμε επιχειρήσει να το κάνουμε και στα χρόνια σου το πείραμα. Αν δοκιμάσαμε, πάντως, θα απέτυχε.

    Σχετικά με το βιβλίο που αναφέρεις, από την περιγραφή που κάνεις θεωρώ πως θα ήταν το "περί τυφλότητας", του Ζοζέ Σαραμάγκου, το οποίο επιμένω να το συστήνω ανεπιφύλακτα για ανάγνωση.
    Χαίρομαι που σου άρεσε. Ούτε αυτό το θυμόμουνα...( Τα περί ηλικίας σχόλια, παρακαλώ να τιθασευτούν...)
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα το κοιτάξω αλλά δεν είμαι σίγουρος. Η πλοκή αν και απλή ήταν όμορφη- έμπλεκε τις δύο ιστορίες, του επιμελητή μυθιστορημάτων και του μυθιστορήματος που επιμελούσε.

    Στα χρόνια μου... δεν είχαμε και πολλά τέτοια εμείς οι παλιοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις