Τίτλοι τέλους (;)

Ένας κύκλος έκλεισε χτες.
Στον ίδιο χώρο που γίνονταν οι πρόβες, σε ίδια μέρα και ώρα (15.30΄), μαζευτήκαμε όλοι οι συντελεστές της παράστασης για τα 100 χρόνια του Ρίτσου,
είδαμε το DVD,
ανταλλάξαμε δώρα,
βρεθήκαμε, κουβεντιάσαμε,
τραγουδήσαμε, γελάσαμε, θυμηθήκαμε,
τσιμπήσαμε και κάτι, μερικοί παίξαμε και στην αυλή και μετά από πολλές ώρες με μιαν αίσθηση κενού από κάτι ωραίο που μας γέμισε και τελειώνει, αποχαιρετηθήκαμε, ελπίζοντας σε επόμενη συνεργασία.


Ένας από μας θέλησε να μας αποχαιρετήσει με ένα μικρό κειμενάκι. Το παραθέτουμε:
<< "Καλημέρα σου λέω και το πιστεύω". Δε θέλω πια να σας λέω καληνύχτα. Με πιάνει θλίψη.
Πώς αποχαιρετιούνται οι άνθρωποι;
Πώς τελειώνει τόση ομορφιά που έζησαν μαζί;
Αλλά "δεν έχει τέλος το ατελεύτητο."
Σαν τη Στέφη κι εγώ να σας αγκαλιάζω, να σας φιλάω και να τρομάζω τη στιγμή που θα φύγουμε. Μην και σας χάσω.
Πόση ευγνωμοσύνη να κρατήσει ένας άνθρωπος για όλους εσάς που του χαρίσατε φως σ' ένα δύσκολο χειμώνα· όταν μου λέγατε "ουρανός κι ας μην ήταν".
Πώς να σας αποχωριστώ, αγαπημένοι;
Πώς να αποχωριστώ το Ρίτσο μας; Το εμείς μας.
Κι ωστόσο "είναι άνοιξη πια, δε χωράει η πίκρα μέσα στο φως"
Και σας πεινάω και σας διψάω και θυμάμαι το "μικρό κόκκινο μπάλωμα" με τη φωνή του Βασίλη μας.
Καλημέρα, αγαπημένοι μου.>>
Άννα.

Σχόλια

  1. Ας μείνει πολεμοφόδιο στις ψυχές σας, για τους αγώνες που έπονται.

    Θα το χρειαστείτε.

    Σας ζηλεύω, τυχεροί και τυχερές, και σας βγάζω το καπέλο (μεταφορικά και κυριολεκτικά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είπαμε, είναι δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί...και είναι αλήθεια, κανείς μας χτες βράδυ δεν ήθελε να φύγει. Πόσες φορές αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, αποχαιρετιστήκαμε και πάλι πίσω. Όλοι δίναμε την υπόσχεση πως δεν θα χαθούμε, δεν πρέπει να χαθούμε..το λέγαμε και το πιστεύαμε.
    Ακριβή μας Άννα,
    πόσο μας συγκινείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφα, τι ιδεατά, τι πανευφρόσυνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι Σαββατο βραδυ στις 4/4 και 'γω κουλουριασμένη διαβάζω τα σχόλια που έγιναν από συντελεστές και θεατές για την παράστασή μας.Επειτα απο ένα υπέροχο απόγευμα που περάσαμε-ξανά-όλοι μαζι στο 6ο Λύκειο!Μονο που αυτή τη φορά ο σκοπος δεν ηταν να κανουμε πρόβα,αλλα να δούμε το βίντεο της παράστασης.Όμως μάταια,όσο όμορφο κι αν ήταν,τίποτα δεν φτάνει και δεν θα φτάσει εκείνη την μέρα.Αυτό το κλίμα,αυτός ο ηλεκτρισμός της ατμόσφαιρας,μια αίθουσα κατάμεστη από περιέργο και ανυπόμονο κόσμο,και 'μεις μες στο αγχος και την αγωνία...όχι μήπως και κάνουμε κάποιο λάθος,αλλά για να "χαρίσουμε" σε όσους ήρθαν να μας δούν όσα περισσότερα μπορούσαμε.Σα να ακούω τωρα τον Βαγγέλη να λεει..."Με είχε διαπεράσει ένα ρίγος όταν χειροκροτούσαν.Το θυμάμαι και ανατριχιάζω".Πραγματι έτσι ήταν.Ποιος απο εμας δεν θα ήθελε να το ξαναζήσει?Το ίδιο απόγευμα,την ίδια μέρα,το ίδιο κλίμα..Θα γεράσω και θα το λέω στα εγγόνια μου(το είπα και αυτό θεέ μου!!)..Ηταν τόσο όμορφα...Σας ευχαριστω ολους για τις όμορφες στιγμές που μου χαρίσατε!Τα φιλιά μου!Σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και πώς αποκτούμε αυτό το ντιβιντί; Όχι για μένα (που ήμουνα παρών), για τη φουκαριάρα τη μάνα μου και όλους τους γνωστούς μου (Έλληνες και Πέρσες, ξέρει ο Διονύσης) που δεν είδαν την παράσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι όμορφες γιορτές όμορφα τελειώνουν
    ή
    "...οι πιο καλές γιορτές αρχίζουν πάντοτε αύριο";
    (για να θυμηθούμε και το Μανόλη Γλέζο όταν απήγγελλε το απόσπασμα από την Ανυπόταχτη πολιτεία)

    Ένα γλυκό και τρυφερό απόγευμα ήταν το χτεσινό .
    Μήπως μας θυμίζει λίγο το ποίημα του Ο.Ελύτη:
    ".....
    Το απομεσήμερο για μια στιγμή καθήσαμε
    Και κοιταχτήκαμε βαθιά μέσα στα μάτια.
    Μια πεταλούδα πέταξε απ΄ τα στήθια μας
    Ήτανε πιο λευκή
    Απ΄ το μικρό λευκό κλαδί της άκρης των ονείρων μας
    Ξέραμε πως δεν ήταν να σβηστεί ποτές
    Πως δε θυμότανε καθόλου τι σκουλήκια έσερνε

    Το βράδυ ανάψαμε φωτιά
    Και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:

    Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα
    Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη
    Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας
    λέγε μας τη ζωή.


    Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ΄ τα χέρια
    Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν
    Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης, το γνωρίζουμε
    Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό, τόχουμε νιώσει
    Εμείς τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά
    Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε.

    Είμαστε από καλή γενιά".
    (O.Ελύτη, Ήλιος ο Πρώτος,ΧΙV)


    Nα πούμε και για το βιντεάκι που έφερε ο Οφσέπ και που -όπως είπε- αποτύπωνε πολύ ωραία το " γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε απ΄τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο"
    Το βιντεάκι έδειχνε μουσικούς δρόμου από διάφορες χώρες να τραγουδάνε το stand by me και το τραγούδι να περνάει από στόμα σε στόμα και από χώρα σε χώρα

    Για όσους ενδιαφέρονται, η διεύθυνση :
    http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=2539741

    Σοφία,
    για όλους μας μια σπάνια εμπειρία!
    ΄Οσο για τη σκηνή που πολύ όμορφα περιγράφεις, νομίζω πως θα ήταν η ίδια σε πολλά σπίτια: παιδιά διαβάζουν το τευχάκι και ξαναζούν στιγμή τη στιγμή εκείνη τη μιάμιση ώρα της εκδήλωσης !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολυαγαπημένοι μου φίλοι συνάδελφοι και μαθητές,
    αν μαντεύω σωστά, όλοι οι στόχοι σας έγιναν πραγματικότητα:
    το άγγιγμα της ποίησης, η γνωριμία με το Ρίτσο, η επικοινωνία, η παρέα, η δημιουργικότητα που άναψε
    φωτιές σε πολλούς, το συναίσθημα που μοιράστηκε και ...
    τόσα άλλα, που ίσως δεν θα μπορέσουν να ειπωθούν.
    Εμείς ευχαριστούμε και πάλι όλους σας!

    Υ.Γ.1 Μα ποια είναι η Άννα, που γράφει τόσο όμορφα;;; (!!!)
    Υ.Γ.2 Διονύση, η πρώτη φωτογραφία
    με τον "άγγελο" στην πέτρα της Μάνης, εξαιρετική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπημένοι μου φίλοι, συνάδελφοι,μαθητές,
    καίριο το ερωτηματικό στον τίτλο της ανάρτησης:το κρίνω σαν υπόσχεση ότι θα υπάρξει συνέχεια στο φως που μας χαρίσατε. Άλλωστε δεν νομίζω ότι η προσπάθειά σας είχε το σχήμα του κύκλου, αλλά της σπείρας που συνεχώς αναπτύσσεται.
    Σας ευχαριστώ όλους ακόμα μια φορά από καρδιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οδυσσέα,

    Τρυφερή ανάμνηση - κιόλας - στις ψυχές μας, πάντως, ήδη αποτελεί.
    Το δε καπέλο, μη μας το βγάζεις. Σου πάει! :-)

    Ανώνυμε,
    Ευχαριστούμε πολύ.


    Κiki,

    Ναι, πολύ καλά. Με όλη την κούραση και τα συνεπακόλουθα, αυτοί οι μήνες μας έδωσαν πολλά.
    Χαιρετισμούς στο νησί.


    Ειρήνη,

    Όπως λέει κι ο Γιώργος, το ερωτηματικό του τίτλου γι' αυτό μπήκε: κάνει τους αποχαιρετισμούς μαλακότερους. Και, βέβαια, αφήνει τις πόρτες ανοιχτές, το ανάγωγο!
    Σε ετοιμότητα, λοιπόν!


    Π.Κ,

    Χαιρόμαστε που είσαι παρών (και) στις χαρές μας. Χαιρετισμούς.


    Σοφίααααα!!!

    Τι έκπληξη! Και τι συγκίνηση προκαλούν αυτά που γράφεις!
    Μπορεί από άλλη οπτική γωνία, Σοφία, αλλά κι εσείς κι εμείς ( οι καθηγητές) περάσαμε τις ίδιες περίπου αγωνίες, ζήσαμε την όλη εμπειρία με ανάλογη ένταση.
    Δε θυμάμαι αν στο έχω πει: Καθόμουν στην πρώτη σειρά, πίσω από τον τεχνικό. Όταν σας χειροκρότησε ο κόσμος και κατευθυνθήκατε προς τα παρασκήνια κι ενώ οι μισοί ήσασταν ήδη μέσα κι οι μισοί ακόμα πάνω στη σκηνή, άκουσα τις ...κραυγές χαράς που βγάλατε πολλοί από σας. Ένιωθα τον ενθουσιασμό σας. Τον μοιραζόμουνα κι εγώ εκείνη την ώρα. Ήθελα να είμαι κι εγώ μέσα ( στα παρασκήνια) και να εκτονώσω την ένταση και τη χαρά μου με...καμιά κραυγούλα!
    Κι εμείς σ' ευχαριστούμε.
    ...αλλά...ας κόψουμε τα ευχαριστώ μεταξύ μας, αφού πια μια οικογένεια είμαστε! :-)
    Ένα φιλί και στους υπόλοιπους της εκεί παρέας.


    Αλκίνοε,

    Θα βρεθούμε να το πάρεις το DVD. Το έχουμε δώσει για ...περσικούς υπότιτλους.
    Με μια δέσμευση, όμως: Όταν το βλέπουν όσοι το βλέπουν, θα τους λες, εσύ που είδες "ζωντανή" την παράσταση:" Α, πα, πα, πα! Το DVD δεν έχει καμία σχέση με την παράσταση! Η παράσταση ήταν άπειρες φορές καλύτερη!" ΟΚ?


    Λίλα,

    Ναι, είσαστε από καλή γενιά, Λίλα! :-)

    Στέλλα,

    Σωστά μαντεύεις.
    Μας σκλαβώνεις..


    Γιώργο,

    Για ν' αναπτυχτεί η σπείρα, θέλει και συνεργάτες. Και απ' την επόμενη φορά μάλλον θα γίνουμε αυστηροί: Δε θα συγχωρέσουμε άλλες απουσίες :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαίρομαι που βρήκα το ιστολόγιό σας!
    Να 'στε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ξαναβρεθήκατε στον τόπο του ...Ήλιου, ε;
    Έννοια σας και θα μαζέψω αποδείξεις!
    Καλημέρα σε όλους σας και πάντα Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η αγωγή των παιδιών μέσα από το σχολείο, επιτυγχάνεται με τέτοιες δραστηριότητες. Τελικά, αυτά είναι που ...μένουν στα παιδιά και όχι οι "άλλες" γνώσεις οι οποίες μπορούν να αποκτηθούν ποικιλοτρόπως.
    Εύγε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις