Έπαινοι και παραδείγματα...
" Η Ιωάννα Θεοφίλου είναι αριστούχος των φετινών πανελληνίων εξετάσεων, αλλά έχει μια θεμελιώδη διαφορά από την πλειονότητα των άλλων αριστούχων. Αποφοίτησε από δημόσιο σχολείο στο Μοσχάτο και δεν παρακολούθησε ούτε μία ώρα φροντιστήριο ή ιδιαίτερα μαθήματα!" Κάτι που ήταν επιλογή της και που το επέβαλε στους γονείς της, οι οποίοι είχαν τις συνήθεις επιφυλάξεις.. Η ίδια λέει: "Από μικρή είχα συνηθίσει να διαβάζω μόνη. Αυτό χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από τους γονείς μου, οι οποίοι ποτέ δεν με πίεσαν να αποδώσω καλά ή μου έταξαν δώρα εάν το έκανα."
Σημαντική "λεπτομέρεια": Η σχέση της με τους καθηγητές της, του 1ου Λυκείου Μοσχάτου. Απευθυνόταν σ' αυτούς για τις απορίες της κι εκείνοι τη βοηθούσαν πάντοτε, καθώς δηλώνει η ίδια: «Το ίδιο θα μπορούσαν να κάνουν και άλλα παιδιά, όμως προτιμούσαν να πληρώνουν τα φροντιστήρια απαξιώνοντας το σχολείο, παρ΄ ότι οι καθηγητές τους έλεγαν να καθίσουμε παραπάνω για να λύσουμε τις απορίες μας. Ποτέ δεν αξιοποίησαν αυτήν τη δυνατότητα, ίσως γιατί οι περισσότεροι δεν σεβόμαστε παρά μόνο αυτό που πληρώνουμε."
Η δε φιλόλογός της, η αγαπητή μας κ. Κατερίνα Γεωργουλέα, εύστοχα παρατηρεί: «Δεν χωρίζουμε τα παιδιά με βάση την επίδοσή τους (και άλλοι μαθητές άλλωστε είχαν μεγάλες βαθμολογίες), γιατί δε θέλουμε το σχολείο να είναι ανταγωνιστικό, ούτε η Ιωάννα ήθελε κάτι τέτοιο. Νοιαζόμαστε για όλα τα παιδιά. Απλώς η Ιωάννα μάς έδωσε την ευκαιρία να δείξουμε τη σημασία του δημόσιου σχολείου σε εποχές που η δημόσια Εκπαίδευση συκοφαντείται και εγκαταλείπεται και από την Πολιτεία, που οφείλει να τη στηρίξει υλικά και ηθικά».
Μονότονα τονίζουμε το δρόμο της προσωπικής προσπάθειας και ευθύνης του κάθε παιδιού, του καθένα μας, απέναντι στη γνώση. Το σημερινό εκπαιδευτικό πλαίσιο, βέβαια, δεν ενθαρρύνει. Όμως, παιδιά σαν την Ιωάννα Θεοφίλου και συνάδελφοι σαν τους καθηγητές της μας βοηθάνε να δηλώνουμε πως είμαστε εδώ!
passo qui per caso, ciao, saluti from Italy
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονύση μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο στη γειτονοπούλα σας που τα κατάφερε μόνη της. Εννοώ μόνη με τους καθηγητές του δημόσιου σχολέιου της και χωρίς φροντιστήριο έξω.
Να σου πω την αλήθεια, το όνει΄ρο μου ήταν αυτό για τα παιδιά μου, αλλά τώρα που έφτασε η ώρα μου δεν το ρίσκαρα να τον αφήσω χωρίς εξωτερικό φροντιστήριο σε τεχνολογική κατεύθυνση.
Ξέρουμε πολύ καλά πως δεν είναι όλοι οι καθηγητές καλοί εκπαιδευτικοί και αν το παιδί πέσει σε ένα μάθημα σε κάποιον "άσχετο", τι γίνεται;
Πώς το αντιμετωπίζεις;
Είναι δε και κοινή παραδοχή από όλους τους καθηγητές, δημοσίου κια μη, ότι η ύλη είναι πάρα πολλή για τόσο χρόνο. Δεν προλαβαίνουν μέσα στη σχολική χρονιά να μελετήσουν κια να καταννοήσουν τόσα πολλά θέματα.
Αυτά τα "λίγα"!
Φιλιά
mpravo stn geitonopoula mas.....oriste paradeigma pou pairnoume....kai exei petuxei stis panellinies....telika den eimai i moni pou den paw frontistirio xexexe gioupiiiiiiiii:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστινα Μαντοπουλου
To dimosio sxoleio apaxionete edo kai xronia.Distixos kai oi idioi oi mathites vriskomenoi se ena parakmazon ekpaideutiko sustima thewroun tin parapaideia ws dedomeno,tin enisxioun kai ginontai(ekousia i oxi)merh tou provlimatos.Etsi mathites kathigites kai goneis odigountai se ena faulo kuklo pou se kamia periptosi den ofelei to dimosio sxoleio.Sigoura to sustima den voithaei,den sou afinei polla perithoria,polles epiloges.To thema einai omws kata poso o kathenas apo mas einai se thesi na analavei tn atomiki tou euthini kai na paei kodra se auto to sustima.To paradigma tis Iwannas Theofilou einai i apodixi oti to dimosio sxoleio den exei pethanei kai pos axizei na palepsoume gia tin anavathmisi tou.
ΑπάντησηΔιαγραφήEk merous olwn autwn pou xodepsan mia mikri periousia se frondistiria kai idietera mathimata ta therma mou sigxaritiria stin Iwanna pou borese na kanei tn epanastasi tis...
Zito signomi gia tous latinikous xaraktires(sidomia xronou gar...)
Δημητρης
( Δεν ξέρω αν το καταλάβατε,per caso ή όχι, η χάρη μας έφτασε και στην Ιταλία. Ciao, agreablement, from Atene, λοιπόν..)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινή,
Καλησπέρα.
Δεν υπάρχει, εγώ δεν έχω, δηλαδή, γενική απάντηση στο ερώτημά σου.
Ο καθένας εκτιμώντας τις συνθήκες που τον επηρεάζουν ζυγίζει κι αποφασίζει.
Πόσο "έτοιμο" βρίσκεται ένα παιδί στην αρχή της Γ΄Λυκείου; Πόσο έχει μάθει ήδη να μελετά και να οργανώνει το χρόνο του; Πόσο έχει συνηθίσει να κρατάει σημειώσεις στο σχολείο, να συμμετέχει ενεργά στην παράδοση, να φεύγει έχοντας λύσει τις απορίες του; Πόσο έχει μάθει να επεξεργάζεται σπίτι το υλικό και να το "προχωράει"; Ποιο το κλίμα σπίτι του, η σχέση των γονιών του με τη μάθηση, τη γνώση; Πώς είναι το σχολείο του, οι καθηγητές των βασικών του μαθημάτων; Πόσο συνειδητοποιημένο είναι το παιδί σε σχέση με το στόχο του; Πόσο εκπαιδευμένο στην ευθύνη;
Και..και..και..
Ευτυχώς, έχοντας διδάξει δέκα χρόνια στην επαρχία και πολλές φορές σε μέρη που δεν υπήρχαν φροντιστήρια, έχω "μετρήσει" τις προσπάθειες των παιδιών. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα κατάφερναν μια χαρά.
Και τώρα ακόμα, δεν ξεχωρίζουν στην επίδοση τα παιδιά που πάνε φροντιστήριο, αλλά τα παιδιά που ευσυνείδητα και συστηματικά μελετάνε.
Καταλαβαίνεις, βέβαια, πως δεν απορρίπτω, αφελώς, τα φροντιστήρια. Ξέρεις όμως πως μ'αρέσει να βλέπω τα πράγματα αρχικά στη βάση της δικής μας ευθύνης.
( Βλέπεις, τώρα; Εμείς φλυαρούμε και ο γιος σου διαβάζει - αν και τέτοια ώρα μάλλον στο φροντιστήριο είναι! :-) Καλή του συνέχεια, ούτως ή άλλως! )
Χριστίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά θα ήτανε να βρίσκαμε την Ιωάννα και να μας έλεγε ΠΏΣ τα κατάφερε. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Και, επιπλέον..."θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία"...
Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε σε πολλά. Π.χ αυτό το περί ανάληψης της ατομικής ευθύνης. Πόσο λείπει, πόσο βολευόμαστε πολλοί στο μαξιλαράκι της απουσίας της..
Τώρα γι'αυτό που λές ( To paradigma tis Iwannas Theofilou einai i apodixi oti to dimosio sxoleio den exei pethanei kai pos axizei na palepsoume gia tin anavathmisi tou.), τι να σου πω. Μακάρι να ήταν απόδειξη πως τοδημόσιο σχολείο δεν έχει πεθάνει. Εγώ το βλέπω σα μια μία φωτεινή εξαίρεση, μια τρέμουσα σπιθίτσα στο σκοτάδι, η οποία, παρόλ'αυτά, πεισματάρικα επιμένει πως γίνεται, γίνεται, γίνεται.
Καλά, ρε Δημήτρη, πώς μπορείς να γράφεις πιο γρήγορα με τους λατινικούς χαρακτήρες; Εγώ μέχρι να αποφασίσω πώς να γράψω μια λέξη, την...ξεχνάω! ( Κάπου εδώ φαίνεται το χάσμα των γενεών, ε! )
Πολλά φιλιά εκεί στο νότο.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στην Ιώαννα..μπράβο...!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΝ θα πω
Υγ ..Συγγνώμη για την διαγραφή παραπάνω : )