Να σας συστήσουμε..

 του  Διονύση Μάνεση
https://vimeo.com/tag:silvia+perez+cruz
      " Sílvia Perez Cruz. Eτών 33, μεγάλωσε στο Palafrugell, ένα  χωριό άσημο της Καταλωνίας
Το πρώτο κομμάτι που άκουσα ήταν αυτό:https://www.youtube.com/watch?v=k7KmM8cwiZM Λίγο τζαζ, λίγο φλαμένκο, μια εκφραστικότητα πολύ βαθιά, σωματική σχεδόν, και στο τέλος η αίσθηση ότι αυτό το σκοπό κάπου τον ήξερα. Δεν άργησα να θυμηθώ ότι ήταν το πολύ παλιό «άει, γαρούφαλλό μου», που θεωρούσα αυθαίρετα ότι θα ήταν κάποιο τραγούδι του Χουλιαρά, είτε κάποιο διασκευασμένο δημοτικό ελληνικό.
            Μου έκανε εντύπωση. Πού το βρήκε, η μικρή καταλανή; Πάλι γκουγκλ, πάλι γιουτιούμπ, πάλι έκπληξη: Το τραγούδι όχι μόνο δεν είναι ελληνικό, αλλά είναι το εμβληματικότερο ίσως του ισπανικού εμφυλίου, με τίτλο “ gallo rojo”, o κόκκινος κόκκορας, που τα βάζει με τον gallo negro, το φασίστα και λοιπά και λοιπά. Αλλά και τι διασκευή!
            Κάπως έτσι άρχισε το ταξίδι κι ο έρωτας με τη Sílvia, που επιφύλασσε πάντως κι άλλες εκπλήξεις. Ας πούμε: Ακούω το https://www.youtube.com/watch?v=vx5CW0Vyvi8 και παθαίνω περίπου το ίδιο: « πού το ξέρω, πού το ξέρω». Ψάχνω. Λέοναρντ Κοέν. Ναι. Αλλά και Federico García Lorca. Ένα πολύ όμορφο ποίημα με τίτλο « Μικρό βιεννέζικο βαλς» και γραμμένο έτσι από το Λόρκα, ώστε οι συλλαβές και το μέτρο να έχουν ρυθμό βαλς, τρία τέταρτα! Ο Κοέν το μελοποιεί με σεβασμό σ’  αυτό το ρυθμό κι η  Sílvia το επαναφέρει στην πατρίδα με τον τρόπο της, τον λίγο τζαζ και λίγο προσωπικό, που αρχίζει να μου γίνεται οικείος και όλο και πιο γοητευτικός.
http://www.enderrock.cat/edr/numero23/noticia/147
        Ta βιντεάκια που βλέπω στο youtube είναι πολλά γυρισμένα είτε σε μικρούς χώρους όπου τραγουδάει ζωντανά, συνήθως συνοδεία ενός καλού κιθαριστή, είτε από χώρους συναυλιών. Μ’  αρέσουν κι αυτά. Ακούω το πολυτραγουδισμένο ( και που πάντα θεωρούσα πολύ ελαφρύ..) cucurrucucú paloma  (https://www.youtube.com/watch?v=_iYLbGtPOto) που, όμως, ακόμα και σ’  αυτό έχει κάτι να προτείνει. Στιγμές νιώθω σα να παίζει μαζί του..
            Τη βλέπω σε ένα καφενείο, σε μια λήψη που μ’  αρέσει πάρα πολύ, να λέει μια habanera με ένα μεγαλύτερό της που τραγουδάει κάπως απλοϊκά αλλά ζεστά. To veinte años  είναι γνωστό τραγούδι, ελαφρύ κι αυτό, από τους Buena vista social club(https://www.youtube.com/watch?v=d2vBh6_h7WE  ). Στο καφενείο ξεκινάει να το λέει ο κύριος που παίζει κιθάρα και συνεχίζει αυτή (https://www.youtube.com/watch?v=-eqJAAi1kE8). Το απογειώνει. Ακούω μια πρώην ανάλαφρη habanera με μια δύναμη fado! Αργότερα μαθαίνω ότι ο καλός κύριος με την κιθάρα είναι ο πατέρας της, που  σε λίγο καιρό θα πεθάνει αιφνίδια στις 11 Νοεμβρίου του 2011. 11 Νοεμβρίου θα ονομάσει η Sílvia το πρώτο solo άλμπουμ της. Τζαζ, μπόσσα νόβα, σαουδάδε, φάδο, βραζιλιάνικοι και καταλάνικοι ήχοι, τραγουδισμένα σε 4 γλώσσες (καταλάνικα, πορτογαλικά, γαλλιέγικα, καστιλλιάνικα).....

 Βέβαια, όλα τελικά θέμα προσωπικού γούστου είναι και μπορεί κάλλιστα να μην αρέσουν και να μη συγκινούν. Αλλά μια από τις χαρές που δίνει η τέχνη είναι αυτή της μοιρασιάς."
https://en.wikipedia.org/wiki/S%C3%ADlvia_P%C3%A9rez_Cruz

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις